イザヤ書 32
1 茲にひとりの王あり 正義をもて統治め その君たちは公平をもて宰さどらん
Tan-awa, ang hari maghari diha sa pagkamatarong, ug magdumala ang mga prinsipe diha sa hustisya.
2 また人ありて風のさけどころ暴雨ののがれどころとなり 旱ける地にある水のながれのごとく 倦つかれたる地にある大なる岩陰の如くならん
Nahisama ang matag usa sa dalangpanan gikan sa hangin ug dalangpanan gikan sa bagyo, sama sa mga sapa sa tubig diha sa uga nga dapit, sama sa landong sa dakong bato diha usa ka malaay nga yuta.
3 見るものの目はくらまず 聞ものの耳はかたぶけきくをうべし
Unya dili mahanap ang mga mata niadtong makakita, ug mamati gayod ang mga dalunggan niadtong makadungog.
4 躁がしきものの心はさとりて知識をえ 吃者の舌はすみやけくあざやかに語るをうべし
Ang madali-dalion maghunahuna pag-ayo uban ang panabot, ug ang yungit sayon lang nga makasulti.
5 愚かなる者はふたたび尊貴とよばるることなく 狡猾なる者はふたたび大人とよばるることなかるべし
Dili na gayod pagatawgon nga halangdon ang buangbuang, ni pagatawgon nga limbongan ang adunay baroganan.
6 そは愚なるものは愚なることをかたり その心に不義をかもし邪曲をおこなひ ヱホバにむかひて妄なることをかたり 饑たる者のこころを空しくし渇けるものの飮料をつきはてしむ
Tungod kay magsulti man ug binuang ang buangbuang, ug naglaraw ang iyang kasingkasing ug daotan ug dili diosnon nga mga buhat, ug nagsulti siya ug sayop batok kang Yahweh. Wala niya pakan-a ang gigutom, ug wala niya painoma ang gipang-uhaw.
7 狡猾なるものの用ゐる器はあしし 彼あしき企圖をまうけ虛僞のことばをもて苦しむ者をそこなひ 乏しき者のかたること正理なるも尚これを害へり
Daotan ang mga pamaagi sa malimbongon. Naglaraw siya sa paglimbong sa mga kabos aron gub-on sila pinaagi sa mga bakak, bisan makasulti ang mga kabos sa kung unsa ang sakto.
8 たふとき人はたふとき謀略をまうけ恒にたふとき事をおこなふ
Apan ang halangdong tawo maghimo ug halangdong mga laraw; ug mobarog siya tungod sa iyang halangdon nga mga binuhatan.
9 安逸にをる婦等よおきてわが聲をきけ 思煩ひなき女等よわが言に耳を傾けよ
Tindog, kamong mga babaye nga nagpahayahay lamang, ug pamatia ang akong tingog; kamong mga walay kabalaka nga mga anak nga babaye, paminaw kamo kanako.
10 思煩ひなきをんなたちよ一年あまりの日をすぎて摺きあわてん そは葡萄の収穫むなしく果ををさむる期きたるまじければなり
Tungod kay sa mubong panahon nga kapin usa ka tuig maguba ang inyong pagsalig, kamong mga haruhay nga mga babaye, tungod kay sa tingpamupo sa ubas wala na gayod kamoy mapupo, ug ang pag-ani dili gayod moabot.
11 やすらかにをる婦等よふるひおそれよ おもひわづらひなき者よをののきあわてよ 衣をぬぎ裸體になりて腰に麁服をまとへ
Pangurog, kamong mga babayeng nagpahayahay lamang; kabalaka, kamong nagsalig sa inyong kaugalingon; huboa ang inyong labing maayo nga mga bisti ug himoa nga hubo ang inyong kaugalingon; pagtapis ug sako libot sa inyong mga hawak.
12 かれら良田のため實りゆたかなる葡萄の樹のために胸をうたん
Magdangoyngoy kamo alang sa inyong maanindot nga mga kaumahan, alang sa mabungahon nga mga paras.
13 棘と荊わが民の地にはえ 樂みの邑なるよろこびの家々にもはえん
Ang yuta sa akong katawhan magturok ang mga sampinit ug tunokon nga mga tanom, bisan ang tanang malipayong panimalay didto sa masadyang siyudad.
14 そは殿はすてられ にぎはひたる邑はあれすたれ オペルと櫓とはとこしへに洞穴となり 野の驢馬のたのしむところ羊のむれの草はむところとなるべし
Tungod kay isalikway ang palasyo, ug mahimong biniyaan ang gubot nga siyudad; mahimong mga langob ang bungtod ug ang bantayanang tore hangtod sa kahangtoran, ang kalipay sa ihalas nga mga asno, ang sibsibanan sa mga karnero;
15 されど遂には靈うへより我儕にそそぎて 荒野はよき田となり 良田は林のごとく見ゆるとききたらん
hangtod nga ibubo kanato ang Espiritu gikan sa kahitas-an, ug mahimong mabungahong kaumahan ang kamingawan, ug ilhon ingon nga lasang ang mabungahong kaumahan.
16 そのとき公平はあれのにすみ 正義はよき田にをらん
Unya magpuyo ang hustisya diha sa kamingawan; ug magpuyo ang pagkamatarong diha sa mabungahong kaumahan.
17 かくて正義のいさをは平和 せいぎのむすぶ果はとこしへの平隱とやすきなり
Ang buhat sa pagkamatarong mao ang kalinaw; ug ang sangpotanan sa pagkamatarong, mao ang kahilom ug pagsalig hangtod sa kahangtoran.
18 わが民はへいわの家にをり 思ひわづらひなき住所にをり 安らかなる休息所にをらん
Magpuyo diha sa malinawong pinuy-anan ang akong katawhan, diha sa mga balay nga layo sa kakuyaw, ug diha sa malinawong mga dapit nga pahulayanan.
19 されどまづ雹ふりて林くだけ邑もことごとくたふるべし
Apan bisan pa kung mag-ulan ug yelo ug maguba ang kalasangan, ug hingpit nga maguba ang siyudad,
20 なんぢらもろもろの水のほとりに種をおろし 牛および驢馬の足をはなちおく者はさいはひなり
pagapanalanginan kamong tanan nga nagpugas sa daplin sa tanang kasapaan, kamo nga nagpagawas sa inyong baka ug asno ngadto sa sibsibanan.
