ヨハネの手紙第三 1

1 長老、書を愛するガイオ、わが眞をもて愛する者に贈る。

Starszy Gajowi miłemu, którego ja miłuję w prawdzie.

2 愛する者よ、我なんぢが靈魂の榮ゆるごとく汝すべての事に榮え、かつ健かならんことを祈る。

Najmilszy! najprzód żądam, aby ci się dobrze powodziło i abyś był zdrów, tak jako się dobrze powodzi duszy twojej.

3 兄弟たち來りて汝が眞理を保つこと、即ち眞理に循ひて歩むことを證したれば、われ甚だ喜べり。

Albowiem wielcem się uradował, gdy przyszli bracia, i dali świadectwo o twojej prawdzie, jako ty w prawdzie chodzisz.

4 我には我が子供の、眞理に循ひて歩むことを聞くより大なる喜悦はなし。

Większej nad tę radości nie mam, jako gdy słyszę, iż dziatki moje chodzą w szczerości.

5 愛する者よ、なんぢ旅人なる兄弟たちにまで行ふ所みな忠實をもて爲せり。

Najmilszy! Wiernie czynisz, cokolwiek czynisz przeciwko braciom i przeciw gościom,

6 かれら教會の前にて汝の愛につきて證せり。なんぢ神の御意に適ふやうに彼らを見 送らば、その行ふところ善からん。

Którzy świadectwo wydali o miłości twojej przed zborem; i dobrze uczynisz, jeźli ich odprowadzisz, jako przystoi przed Bogiem.

7 彼らは異邦人より何をも受けずして御名のために旅立せり。

Albowiem dla imienia jego wyszli, nic nie wziąwszy od pogan.

8 されば斯かる人を助くべきなり、我らも彼らと共に眞理のために働く者とならん爲なり。

My tedy takowych powinniśmy przyjmować, abyśmy byli pomocnikami prawdzie.

9 われ曩に聊か教會に書きおくれり。然れど彼らの中に長たらんと欲するデオテレペス我らを受けず。

Pisałem do zboru waszego; ale Dyjotrefes, który chce być przedniejszy między nimi, nie przyjmuje nas.

10 この故に我もし往かば、その行へる業を思ひ出させん。彼は惡しき言をもて我らを罵り、なほ足れりとせずして自ら兄弟たちを接けず、之を接けんとする者をも拒みて教會より逐ひ出す。

Przeto jeźli przyjdę, przypomnę uczynki jego, które czyni, słowami złemi obmawiając nas, a nie mając dosyć na tem, i sam braci nie przyjmuje, i tym, co by przyjąć chcieli, zabrania i ze zboru ich wyłącza.

11 愛する者よ、惡に效ふな、善にならへ。善をおこなふ者は神より出で、惡をおこなふ者は未だ神を見ざるなり。

Najmilszy! nie naśladuj złego, ale dobrego. Kto dobrze czyni, z Boga jest; ale kto źle czyni, nie widział Boga.

12 デメテリオは凡ての人にも眞理にも證せらる。我等もまた證す、なんぢ我らの證の眞なるを知る。

Demetryjuszowi świadectwo jest dane od wszystkich, i od samej prawdy; lecz i my świadectwo o nim dajemy, a wiecie, iż świadectwo nasze prawdziwe jest.

13 我なほ汝に書き贈ること多くあれど、墨と筆とにてするを欲せず、

Wielem miał pisać; lecz nie chcę pisać inkaustem i piórem;

14 速かに汝を見、たがひに顏をあはせて語らんことを望む。 汝に平安あれ、朋友たち安否を問ふ。なんぢ名をさして友たちに安否を問へ。

Bo mam nadzieję, że cię w rychle ujrzę, a tedy ustnie mówić będziemy. Pokój tobie. Pozdrawiają cię przyjaciele. Pozdrów i ty przyjaciół z imienia.