サムエル記Ⅱ 22
1 ダビデ、ヱホバが己を諸の敵の手とサウルの手より救ひいだしたまへる日に此歌の言をヱホバに陳たり曰く
Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
2 ヱホバはわが巌わが要害我を救ふ者
“Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
3 わが磐の神なりわれ彼に倚賴むヱホバはわが干わが救の角わが高櫓わが逃躱處わが救主なり爾我をすくひて暴き事を免れしめたまふ
Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
4 我ほめまつるべきヱホバに呼はりてわが敵より救はる
Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
5 死の波涛われを繞み邪曲なる者の河われをおそれしむ
Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
Dhimbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun e vdekjes e kisha para syve. (Sheol h7585)
7 われ艱難のうちにヱホバをよびまたわが神に龥れりヱホバ其殿よりわが聲をききたまひわが喊呼其耳にいりぬ
Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
8 爰に地震ひ撼き天の基動き震へりそは彼怒りたまへばなり
Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
9 烟其鼻より出てのぽり火その口より出て燒きつくしおこれる炭かれより燃いづ
Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
10 彼天を傾けて下りたまふ黑雲その足の下にあり
Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
11 ケルブに乗て飛び風の翼の上にあらはれ
Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
12 其周圍に黑暗をおき集まれる水密雲を幕としたまふ
Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
13 そのまへの光より炭火燃いづ
Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
14 ヱホバ天より雷をくだし最高者聲をいだし
Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
15 又箭をはなちて彼等をちらし電をはなちて彼等をうちやぶりたまへり
Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
16 ヱホバの叱咤とその鼻の氣吹の風によりて海の底あらはれいで地の基あらはになりぬ
Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
17 ヱホバ上より手をたれて我をとり洪水の中より我を引あげ
Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
18 またわが勁き敵および我をにくむ者より我をすくひたまへり彼等は我よりも強かりければなり
Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
19 彼等はわが菑災の日にわれに臨めりされどヱホバわが支柱となり
Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
20 我を廣き處にひきいだしわれを喜ぶがゆゑに我をすくひたまへり
ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
21 ヱホバわが義にしたがひて我に報い吾手の清潔にしたがひて我に酬したまへり
Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
22 其はわれヱホバの道をまもり惡をなしてわが神に離しことなければなり
sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
23 その律例は皆わがまへにあり其法憲は我これを離れざるなり
Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
24 われ神にむかひて完全かり又身を守りて惡を避たり
Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
25 故にヱホバわが義にしたがひ其目のまへにわが潔白あるに循ひてわれに報いたまへり
Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
26 矜恤者には爾矜恤ある者のごとくし完全人には爾完全者のごとくし
Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
27 潔白者には爾潔白もののごとくし邪曲者には爾嚴刻者のごとくしたまふ
ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
28 難る民は爾これを救たまふ然ど矜高者は爾の目見て之を卑したまふ
Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t’i ulur.
29 ヱホバ爾はわが燈火なりヱホバわが暗をてらしたまふ
Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
30 われ爾によりて軍隊の中を驅とほりわが神に由て石垣を飛こゆ
Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
31 神は其道まつたしヱホバの言は純粋なし彼は都て己に倚賴む者の干となりたまふ
Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
32 夫ヱホバのほか誰か神たらん我儕の神のほか敦か磐たらん
Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
33 神はわが強き堅衆にてわが道を全うし
Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
34 わが足を麀の如くなし我をわが崇邱に立しめたまふ
Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
35 神わが手に戰を敎へたまへばわが腕は銅の弓をも挽を得
Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
36 爾我に爾の救の干を與へ爾の慈悲われを大ならしめたまふ
Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
37 爾わが身の下の歩を恢廓しめたまへば我踝ふるへず
Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
38 われわが敵を追て之をほろぼし之を絶すまではかへらず
Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t’i shfarosja.
39 われ彼等を絶し彼等を破碎ば彼等たちえずわが足の下にたふる
I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
40 汝戰のために力をもて我に帶しめ又われに逆ふ者をわが下に拝跪しめたまふ
Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
41 爾わが敵をして我に後を見せしめたまふ我を惡む者はわれ之をほろぼさん
bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
42 彼等環視せど救ふ者なしヱホバを仰視ど彼等に應たまはず
Ata shikuan, por nuk pati njeri që t’i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
43 地の塵の如くわれ彼等をうちくだき又衢間の泥のごとくわれ彼等をふみにぢる
Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
44 爾われをわが民の爭闘より救ひ又われをまもりて異邦人等の首長となしたまふわが知ざる民我につかふ
Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
45 異邦人等は我に媚び耳に聞と均しく我にしたがふ
Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
46 異邦人等は衰へ其衛所より戰慄て出づ
Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
47 ヱホバは活る者なりわが磐は讃べきかなわが救の磐の神はあがめまつるべし
Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
48 此神われに仇を報いしめ國々の民をわが下にくだらしめたまひ
Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
49 又わが敵の中よりわれを出し我にさからふ者の上に我をあげまた強暴人の許よりわれを救ひいだしたまふ
dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
50 是故にヱホバよわれ異邦人等のうちに爾をほめ爾の名を稱へん
Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
51 ヱホバその王の救をおほいにしその受膏者なるダビデと其裔に永久に恩を施したまふなり
Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë”.
