Cantico dei Cantici 1
1 Il Cantico de’ Cantici di Salomone.
Pieśń nad pieśniami Salomona.
2 Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.
Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
3 I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!
Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
4 Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!
Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
5 Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
6 Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.
Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?
Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
8 Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.
Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
9 Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.
Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
10 Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.
Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
11 Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.
Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
12 Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.
Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
13 Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.
[Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
14 Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.
Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
15 Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.
O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
16 Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.
O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
17 Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.
Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
