Rut 3

1 Naomi, sua suocera, le disse: “Figliuola mia, io vorrei assicurare il tuo riposo perché tu fossi felice.

Соакрэ-са, Наоми, й-а зис: „Фийка мя, аш вря сэ-ць дау ун лок де одихнэ, ка сэ фий феричитэ.

2 Ora Boaz, con le serve del quale tu sei stata, non è egli nostro parente? Ecco, stasera deve ventolar l’orzo nell’aia.

Ши акум, Боаз, ку але кэруй служниче ай фост, ну есте ел рудэ ку ной? Ятэ, ел аре сэ вынтуре ла ноапте орзуриле ын арие.

3 Làvati dunque, ungiti, vèstiti, e scendi all’aia, ma non ti far riconoscere da lui, prima ch’egli abbia finito di mangiare e di bere.

Спалэ-те ши унӂе-те, апой ымбракэ-те ку хайнеле тале ши кобоарэ-те ла арие. Сэ ну те фачь куноскутэ луй, пынэ ва испрэви де мынкат ши де бэут.

4 E quando se n’andrà a dormire, osserva il luogo dov’egli dorme; poi va’, alzagli la coperta dalla parte de’ piedi, e mettiti lì a giacere; ed egli ti dirà quello che tu debba fare”.

Ши кынд се ва дуче сэ се кулче, ынсямнэ-ць локул унде се кулкэ. Апой ду-те, дескоперэ-й пичоареле ши кулкэ-те. Ши ел ынсушь ыць ва спуне че сэ фачь.”

5 Ruth le rispose: “Farò tutto quello che dici”.

Еа й-а рэспунс: „Вой фаче тот че ай спус.”

6 E scese all’aia, e fece tutto quello che la suocera le aveva ordinato.

Рут с-а коборыт ла арие ши а фэкут тот че порунчисе соакрэ-са.

7 Boaz mangiò e bevve e, col cuor allegro, se n’andò a dormire presso al monte delle mannelle. Allora ella venne pian piano, gli alzò la coperta dalla parte de’ piedi, e si mise a giacere.

Боаз а мынкат ши а бэут ши инима-й ера веселэ. С-а дус ши с-а кулкат ла марӂиня унуй стог. Рут а венит атунч ынчет де тот, й-а дескоперит пичоареле ши с-а кулкат.

8 Verso mezzanotte, quell’uomo si svegliò di soprassalto, si voltò, ed ecco che una donna gli giaceva ai piedi.

Ла мезул нопций, омул с-а сперият, с-а плекат ши ятэ кэ о фемее ера кулкатэ ла пичоареле луй.

9 “Chi sei tu?” le disse. Ed ella rispose: “Sono Ruth tua serva; stendi il lembo del tuo mantello sulla tua serva, perché tu hai il diritto di riscatto”.

Ел а зис: „Чине ешть ту?” Еа а рэспунс: „Еу сунт Рут, служника та; ынтинде-ць поала хайней песте служника та, кэч ай дрепт де рэскумпэраре.”

10 Ed egli a lei: “Sii benedetta dall’Eterno, figliuola mia! La tua bontà d’adesso supera quella di prima, giacché non sei andata dietro a de’ giovani, poveri o ricchi.

Ши ел а зис: „Фий бинекувынтатэ де Домнул, фийкэ! Ачастэ фаптэ де пе урмэ мэртурисеште ши май мулт пентру тине декыт чя динтый кэ н-ай умблат дупэ тинерь, сэрачь сау богаць.

11 Ora dunque, non temere, figliuola mia; io farò per te tutto quello che dici, poiché tutti qui sanno che sei una donna virtuosa.

Акум, фийкэ, ну те теме, ыць вой фаче тот че вей зиче, кэч тоатэ четатя штие кэ ешть о фемее чинститэ.

12 Or e vero ch’io ho il diritto di riscatto; ma ve n’è un altro che t’è parente più prossimo di me.

Есте адевэрат кэ ам дрепт де рэскумпэраре, дар есте о алтэ рудэ май апроапе декыт мине.

13 Passa qui la notte; e domattina, se quello vorrà far valere il suo diritto su di te, va bene, lo faccia pure; ma se non gli piacerà di far valere il suo diritto, io farò valere il mio, com’è vero che l’Eterno vive! Sta’ coricata fino al mattino”.

Рэмый ын ноаптя ачаста аич. Ши мыне, дакэ вря сэ те рэскумпере, бине, сэ те рэскумпере; дар дакэ ну-й плаче сэ те рэскумпере, те вой рэскумпэра еу, виу есте Домнул! Кулкэ-те аич пынэ диминяцэ.”

14 Ed ella rimase coricata ai suoi piedi fino alla mattina; poi si alzò, prima che due si potessero riconoscere l’un l’altro; giacché Boaz avea detto: “Nessuno sappia che questa donna e venuta nell’aia!”

Еа а рэмас кулкатэ ла пичоареле луй пынэ диминяца ши с-а скулат май ынаинте де а се путя куноаште унул пе алтул. Боаз а зис: „Сэ ну штие нимень кэ а интрат о фемее ын арие!”

15 Poi aggiunse: “Porta qua il mantello che hai addosso, e tienlo con ambe le mani”. Ella lo tenne su, ed egli vi misuro dentro sei misure d’orzo, e glielo mise in ispalla; poi se ne venne in città.

Ши а адэугат: „Аду мантауа де пе тине ши цине-о.” Еа а цинут-о ши ел а мэсурат шасе мэсурь де орз ши ле-а пус пе еа. Апой а интрат ын четате.

16 Ruth tornò dalla sua suocera, che le disse: “Sei tu, figliuola mia?” Ed ella le raccontò tutto quanto quell’uomo avea fatto per lei,

Рут с-а ынторс ла соакрэ-са, ши Наоми а зис: „Ту ешть, фийка мя?” Рут й-а историсит тот че-й фэкусе омул ачела.

17 e aggiunse: “M’ha anche dato queste sei misure d’orzo; perché m’ha detto: “Non devi tornare dalla tua suocera con le mani vuote”.

Еа а зис: „Мь-а дат ачесте шасе мэсурь де орз, зикынд: ‘Сэ ну те ынторчь ку мыниле гоале ла соакрэ-та.’”

18 E Naomi disse: “Rimani qui, figliuola mia, finché tu vegga come la cosa riuscirà; poiché quest’uomo non si darà posa, finché non abbia oggi stesso terminato quest’affare”.

Ши Наоми а зис: „Фий лиништитэ, фийка мя, пынэ вей шти кум се ва испрэви лукрул ачеста, кэч омул ачеста ну ва авя одихнэ пынэ ну ва сфырши лукрул кяр астэзь.”