Salmi 88
1 Canto. Salmo dei figliuoli di Kore. Per il Capo de’ musici. Da cantarsi mestamente. Cantico di Heman, l’Ezrahita. O Eterno, Dio della mia salvezza, io grido giorno e notte nel tuo cospetto.
Песнь псалма Сыном Кореовым, в конец, о Маелефе еже отвещати, разума Еману Израилтянину. Господи Боже спасения моего, во дни воззвах и в нощи пред Тобою:
2 Venga la mia preghiera dinanzi a te, inclina il tuo orecchio al mio grido;
да внидет пред Тя молитва моя, приклони ухо Твое к молению моему.
3 poiché l’anima mia è sazia di mali, e la mia vita è giunta presso al soggiorno dei morti. (Sheol h7585)
Яко исполнися зол душа моя, и живот мой аду приближися. (Sheol h7585)
4 Io son contato fra quelli che scendon nella fossa; son come un uomo che non ha più forza.
Привменен бых с низходящими в ров: бых яко человек без помощи,
5 Prostrato sto fra i morti, come gli uccisi che giaccion nella tomba, de’ quali tu non ti ricordi più, e che son fuor della portata della tua mano.
в мертвых свободь: яко язвеннии спящии во гробе, ихже не помянул еси ктому, и тии от руки Твоея отриновени быша.
6 Tu m’hai posto nella fossa più profonda, in luoghi tenebrosi, negli abissi.
Положиша мя в рове преисподнем, в темных и сени смертней.
7 L’ira tua pesa su me, e tu m’hai abbattuto con tutti i tuoi flutti. (Sela)
На мне утвердися ярость Твоя, и вся волны Твоя навел еси на мя.
8 Tu hai allontanato da me i miei conoscenti, m’hai reso un’abominazione per loro. Io son rinchiuso e non posso uscire.
Удалил еси знаемых моих от мене: положиша мя мерзость себе: предан бых и не исхождах.
9 L’occhio mio si consuma per l’afflizione; io t’invoco ogni giorno, o Eterno, stendo verso te le mie mani.
Очи мои изнемогосте от нищеты: воззвах к Тебе, Господи, весь день, воздех к Тебе руце мои.
10 Opererai tu qualche miracolo per i morti? I trapassati risorgeranno essi a celebrarti? (Sela)
Еда мертвыми твориши чудеса? Или врачеве воскресят, и исповедятся Тебе?
11 La tua benignità sarà ella narrata nel sepolcro, o la tua fedeltà nel luogo della distruzione?
Еда повесть кто во гробе милость Твою, и истину Твою в погибели?
12 Le tue maraviglie saranno esse note nelle tenebre, e la tua giustizia nella terra dell’oblìo?
Еда познана будут во тме чудеса Твоя, и правда Твоя в земли забвенней?
13 Ma, quant’è a me, o Eterno, io grido a te, e la mattina la mia preghiera ti viene incontro.
И аз к Тебе, Господи, воззвах, и утро молитва моя предварит Тя.
14 Perché, o Eterno, rigetti tu l’anima mia? Perché nascondi il tuo volto da me?
Вскую, Господи, отрееши душу мою? Отвращаеши лице Твое от мене?
15 Io sono afflitto, e morente fin da giovane; io porto il peso dei tuoi terrori e sono smarrito.
Нищь есмь аз, и в трудех от юности моея: вознесжеся смирихся и изнемогох.
16 I tuoi furori mi son passati addosso; i tuoi terrori m’annientano,
На мне преидоша гневи Твои, устрашения Твоя возмутиша мя:
17 mi circondano come acque ogni giorno, mi attornian tutti assieme.
обыдоша мя яко вода весь день, одержаша мя вкупе.
18 Hai allontanato da me amici e compagni; i miei conoscenti sono le tenebre.
Удалил еси от мене друга и искренняго, и знаемых моих от страстей.
