Salmi 81

1 Per il Capo de’ musici. Sulla Ghittea. Salmo di Asaf. Cantate con gioia a Dio nostra forza; mandate grida di allegrezza all’Iddio di Giacobbe!

Voor muziekbegeleiding; op de gittiet. Van Asaf. Jubelt voor God, onze sterkte, Juicht den God van Jakob ter eer;

2 Intonate un salmo e fate risonare il cembalo, l’arpa deliziosa, col saltèro.

Stemt lofzangen aan, slaat de pauken, Met lieflijke citer en harp;

3 Sonate la tromba alla nuova luna, alla luna piena, al giorno della nostra festa.

Steekt deze maand de bazuinen, Bij volle maan voor de dag van ons feest!

4 Poiché questo è uno statuto per Israele, una legge dell’Iddio di Giacobbe.

Want dit is een voorschrift aan Israël, En een bevel van Jakobs God:

5 Egli lo stabilì come una testimonianza in Giuseppe, quando uscì contro il paese d’Egitto. Io udii allora il linguaggio di uno che m’era ignoto:

Een gebod, aan Josef gegeven, Na zijn tocht uit het land van Egypte, Toen hij een woord vernam, Dat hij nooit had gehoord:

6 O Israele, io sottrassi le tue spalle ai pesi, le tue mani han lasciato le corbe.

Ik heb de last van uw schouders genomen, En uw handen werden van de draagkorf bevrijd.

7 Nella distretta gridasti a me ed io ti liberai; ti risposi nascosto in mezzo ai tuoni, ti provai alle acque di Meriba. (Sela)

Gij riept in de nood, En Ik heb u verlost, In donderwolken u verhoord, Bij de wateren van Meriba u beproefd.

8 Ascolta, o popolo mio, ed io ti darò degli ammonimenti; o Israele, volessi tu pure ascoltarmi!

Hoor, mijn volk, Ik ga het u plechtig verkonden; Israël, ach, luister naar Mij:

9 Non vi sia nel mezzo di te alcun dio straniero, e non adorare alcun dio forestiero:

Geen andere god mag er onder u zijn; Geen vreemden god moogt gij aanbidden!

10 Io sono l’Eterno, l’Iddio tuo, che ti fece risalire dal paese d’Egitto; allarga la tua bocca, ed io l’empirò.

Ik ben Jahweh, uw God, die u uit Egypte heb geleid, En die uw mond heb gevuld, toen hij wijd was geopend!

11 Ma il mio popolo non ha ascoltato la mia voce, e Israele non mi ha ubbidito.

Maar mijn volk luisterde niet naar mijn stem, En Israël gehoorzaamde niet;

12 Ond’io li abbandonai alla durezza del cuor loro, perché camminassero secondo i loro consigli.

Toen gaf ik ze prijs aan verstoktheid des harten, En iedereen ging zijn eigen weg.

13 Oh se il mio popolo volesse ascoltarmi, se Israele volesse camminar nelle mie vie!

Ach, had mijn volk naar Mij toch geluisterd, En Israël mijn wegen bewandeld!

14 Tosto farei piegare i loro nemici, e rivolgerei la mia mano contro i loro avversari.

Hoe snel had Ik dan zijn vijand vernederd, Mijn hand op zijn verdrukkers doen komen;

15 Quelli che odiano l’Eterno dovrebbero sottomettersi a lui, ma la loro durata sarebbe in perpetuo.

Al hadden Jahweh’s haters Hem nog zo gevleid, Hun tijd was voor eeuwig gekomen!

16 Io li nutrirei del fior di frumento, e li sazierei di miele stillante dalla roccia.

Maar u zou Ik spijzen met de bloem van de tarwe, En verzadigen met honing uit de rotsen.