Salmi 78
1 Cantico di Asaf. Ascolta, popolo mio, il mio insegnamento; porgete gli orecchi alle parole della mia bocca!
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 Io aprirò la mia bocca per proferir parabole, esporrò i misteri de’ tempi antichi.
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 Quel che noi abbiamo udito e conosciuto, e che i nostri padri ci hanno raccontato,
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 non lo celeremo ai loro figliuoli; diremo alla generazione avvenire le lodi dell’Eterno, e la sua potenza e le maraviglie ch’egli ha operato.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 Egli stabilì una testimonianza in Giacobbe, e pose una legge in Israele, ch’egli ordinò ai nostri padri di far conoscere ai loro figliuoli,
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 perché fossero note alla generazione avvenire, ai figliuoli che nascerebbero, i quali alla loro volta le narrerebbero ai loro figliuoli,
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 ond’essi ponessero in Dio la loro speranza e non dimenticassero le opere di Dio, ma osservassero i suoi comandamenti;
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 e non fossero come i loro padri, una generazione caparbia e ribelle, una generazione dal cuore incostante, e il cui spirito non fu fedele a Dio.
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 I figliuoli di Efraim, gente di guerra, buoni arcieri, voltaron le spalle il dì della battaglia.
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 Non osservarono il patto di Dio, e ricusarono di camminar secondo la sua legge;
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 e dimenticarono le sue opere e i prodigi ch’egli avea loro fatto vedere.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 Egli avea compiuto maraviglie in presenza de’ loro padri, nel paese d’Egitto, nelle campagne di Zoan.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 Fendé il mare e li fece passare, e fermò le acque come in un mucchio.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 Di giorno li guidò con una nuvola, e tutta la notte con una luce di fuoco.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 Schiantò rupi nel deserto, e li abbeverò copiosamente, come da gorghi.
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 Fece scaturire ruscelli dalla roccia e ne fece scender dell’acque a guisa di fiumi.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 Ma essi continuarono a peccare contro di lui, a ribellarsi contro l’Altissimo, nel deserto;
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 e tentarono Dio in cuor loro, chiedendo cibo a lor voglia.
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 E parlarono contro Dio, dicendo: Potrebbe Dio imbandirci una mensa nel deserto?
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 Ecco, egli percosse la roccia e ne colarono acque, ne traboccaron torrenti; potrebb’egli darci anche del pane, e provveder di carne il suo popolo?
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 Perciò l’Eterno, avendoli uditi, s’adirò fieramente, e un fuoco s’accese contro Giacobbe, e l’ira sua si levò contro Israele,
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 perché non aveano creduto in Dio, né avevano avuto fiducia nella sua salvazione;
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 eppure egli comandò alle nuvole di sopra, e aprì le porte del cielo,
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 e fece piover su loro manna da mangiare, e dette loro del frumento del cielo.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 L’uomo mangiò del pane dei potenti; egli mandò loro del cibo a sazietà.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 Fece levare in cielo il vento orientale, e con la sua potenza addusse il vento di mezzodì;
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 fece piover su loro della carne come polvere, degli uccelli alati, numerosi come la rena del mare;
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 e li fece cadere in mezzo al loro campo, d’intorno alle loro tende.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 Così essi mangiarono e furon ben satollati, e Dio mandò loro quel che aveano bramato.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 Non si erano ancora distolti dalle loro brame, avevano ancora il loro cibo in bocca,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 quando l’ira di Dio si levò contro loro, e ne uccise tra i più fiorenti, e abbatté i giovani d’Israele.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 Con tutto ciò peccarono ancora, e non credettero alle sue maraviglie.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 Ond’egli consumò i loro giorni in vanità, e i loro anni in ispaventi.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 Quand’ei li uccideva, essi lo ricercavano e tornavano bramosi di ritrovare Iddio;
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 e si ricordavano che Dio era la loro ròcca, l’Iddio altissimo il loro redentore.
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 Essi però lo lusingavano con la loro bocca, e gli mentivano con la loro lingua.
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 Il loro cuore non era diritto verso lui, e non eran fedeli al suo patto.
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 Ma egli, che è pietoso, che perdona l’iniquità e non distrugge il peccatore, più volte rattenne la sua ira, e non lasciò divampare tutto il suo cruccio.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 Ei si ricordò ch’essi erano carne, un fiato che passa e non ritorna.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 Quante volte si ribellarono a lui nel deserto, e lo contristarono nella solitudine!
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 E tornarono a tentare Iddio e a provocare il Santo d’Israele.
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 Non si ricordaron più della sua mano, del giorno in cui egli li liberò dal nemico,
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 quando operò i suoi miracoli in Egitto, e i suoi prodigi nelle campagne di Zoan;
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 mutò i loro fiumi in sangue, e i loro rivi in guisa che non potean più bere;
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 mandò contro loro mosche velenose che li divoravano, e rane che li distruggevano;
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 dette il loro raccolto ai bruchi e la loro fatica alle locuste;
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 distrusse le loro vigne con la gragnuola e i loro sicomori coi grossi chicchi d’essa;
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 abbandonò il loro bestiame alla grandine e le lor gregge ai fulmini.
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 Scatenò su loro l’ardore del suo cruccio, ira, indignazione e distretta, una torma di messaggeri di malanni.
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 Dette libero corso alla sua ira; non preservò dalla morte la loro anima, ma abbandonò la loro vita alla pestilenza.
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 Percosse tutti i primogeniti d’Egitto, le primizie del vigore nelle tende di Cham;
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 ma fece partire il suo popolo a guisa di pecore, e lo condusse a traverso il deserto come una mandra.
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 Lo guidò sicuramente sì che non ebbero da spaventarsi, mentre il mare inghiottiva i loro nemici.
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 Li fece arrivare alla sua santa frontiera, alla montagna che la sua destra avea conquistato.
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 Scacciò le nazioni dinanzi a loro, ne assegnò loro a sorte il paese quale eredità, e nelle tende d’esse fece abitare le tribù d’Israele.
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 E nondimeno tentarono l’Iddio altissimo e si ribellarono e non osservarono le sue testimonianze.
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 Si trassero indietro e furono sleali come i loro padri; si rivoltarono come un arco fallace;
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 lo provocarono ad ira coi loro alti luoghi, lo mossero a gelosia con le loro sculture.
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 Dio udì questo, e si adirò, prese Israele in grande avversione,
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 onde abbandonò il tabernacolo di Silo, la tenda ov’era dimorato fra gli uomini;
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 e lasciò menare la sua Forza in cattività, e lasciò cader la sua Gloria in man del nemico.
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 Abbandonò il suo popolo alla spada, e s’adirò contro la sua eredità.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 Il fuoco consumo i loro giovani, e le loro vergini non ebber canto nuziale.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 I loro sacerdoti caddero per la spada, e le loro vedove non fecer lamento.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 Poi il Signore si risvegliò come uno che dormisse, come un prode che grida eccitato dal vino.
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 E percosse i suoi nemici alle spalle, e mise loro addosso un eterno vituperio.
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 Ma ripudiò la tenda di Giuseppe, e non elesse la tribù di Efraim;
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 ma elesse la tribù di Giuda, il monte di Sion ch’egli amava.
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 Edificò il suo santuario a guisa de’ luoghi eccelsi, come la terra ch’egli ha fondata per sempre.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 Elesse Davide, suo servitore, lo prese dagli ovili;
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 lo trasse di dietro alle pecore lattanti, per pascere Giacobbe suo popolo, ed Israele sua eredità.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 Ed egli li pasturò secondo l’integrità del suo cuore, e li guidò con mano assennata.
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
