Salmi 44

1 Al capo de’ musici. Dei figliuoli di Core. Cantico. O Dio, noi abbiamo udito coi nostri orecchi, i nostri padri ci hanno raccontato l’opera che compisti ai loro giorni, ai giorni antichi.

Думнезеуле, ам аузит ку урекиле ноастре ши пэринций ноштри не-ау повестит лукрэриле пе каре ле-ай фэкут пе время лор, ын зилеле де одиниоарэ.

2 Tu con la tua mano scacciasti le nazioni e stabilisti i nostri padri; distruggesti dei popoli per estender loro.

Ку мына Та ай изгонит нямурь ка сэ-й сэдешть пе ей, ай ловит попоаре ка сэ-й ынтинзь пе ей.

3 Poiché essi non conquistarono il paese con la loro spada, né fu il loro braccio che li salvò, ma la tua destra, il tuo braccio, la luce del tuo volto, perché li gradivi.

Кэч ну прин сабия лор ау пус мына пе царэ, ну брацул лор й-а мынтуит, чи дряпта Та, брацул Тэу, лумина Фецей Тале, пентру кэ ый юбяй.

4 Tu sei il mio re, o Dio, ordina la salvezza di Giacobbe!

Думнезеуле, Ту ешть Ымпэратул меу: порунчеште избэвиря луй Иаков!

5 Con te noi abbatteremo i nostri nemici, nel tuo nome calpesteremo quelli che si levan contro a noi.

Ку Тине доборым пе врэжмаший ноштри, ку Нумеле Тэу здробим пе потривничий ноштри.

6 Poiché non è nel mio arco che io confido, e non è la mia spada che mi salverà;

Кэч ну ын аркул меу мэ ынкред, ну сабия мя мэ ва скэпа;

7 ma sei tu che ci salvi dai nostri nemici e rendi confusi quelli che ci odiano.

чи Ту не избэвешть де врэжмаший ноштри ши дай де рушине пе чей че не урэск.

8 In Dio noi ci glorieremo, ogni giorno e celebreremo il tuo nome in perpetuo. (Sela)

Ной, ын фиекаре зи, не лэудэм ку Думнезеу ши пуруря слэвим Нумеле Тэу.

9 Ma ora ci hai reietti e coperti d’onta, e non esci più coi nostri eserciti.

Дар Ту не лепезь, не акоперь де рушине, ну май ешь ку оштириле ноастре;

10 Tu ci fai voltar le spalle davanti al nemico, e quelli che ci odiano ci depredano.

не фачь сэ дэм досул ынаинтя врэжмашулуй, ши чей че не урэск ридикэ прэзь луате де ла ной.

11 Ci hai dati via come pecore da mangiare, e ci hai dispersi fra le nazioni.

Не дай ка пе ниште ой де мынкат ши не рисипешть принтре нямурь.

12 Tu vendi il tuo popolo per un nulla, e non ti sei tenuto alto nel fissarne il prezzo.

Винзь пе попорул Тэу пе нимик ши ну-л сокотешть де маре прец.

13 Tu ci fai oggetto d’obbrobrio per i nostri vicini, di beffe e di scherno per quelli che ci stan d’intorno.

Не фачь де окара вечинилор ноштри, де батжокура ши де рысул челор че не ынконжоарэ.

14 Tu ci rendi la favola delle nazioni, e i popoli scuotono il capo, quando si tratta di noi.

Не фачь де поминэ принтре нямурь ши причинэ де клэтинаре дин кап принтре попоаре.

15 Tuttodì l’onta mia mi sta dinanzi, e la vergogna mi cuopre la faccia

Окара мя есте тотдяуна ынаинтя мя ши рушиня ымь акоперэ фаца

16 all’udire chi mi vitupera e m’oltraggia, al vedere il nemico ed il vendicativo.

ла гласул челуй че мэ батжокореште ши мэ окэрэште, ла ведеря врэжмашулуй ши рэзбунэторулуй.

17 Tutto questo ci è avvenuto. Eppure non t’abbiam dimenticato e non siamo stati infedeli al tuo patto.

Тоате ачестя ни се ынтымплэ фэрэ ка ной сэ Те фи уйтат, фэрэ сэ фи кэлкат легэмынтул Тэу:

18 Il nostro cuore non si è rivolto indietro, e i nostri passi non si sono sviati dal tuo sentiero,

да, инима ну ни с-а абэтут, паший ну ни с-ау депэртат де пе кэраря Та,

19 perché tu ci avessi a fiaccare cacciandoci in dimore di sciacalli, perché tu avessi a stender su noi l’ombra della morte.

ка сэ не здробешть ын локуинца шакалилор ши сэ не акоперь ку умбра морций.

20 Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio, e avessimo teso le mani verso un dio straniero,

Дакэ ам фи уйтат Нумеле Думнезеулуй ностру ши не-ам фи ынтинс мыниле спре ун думнезеу стрэин,

21 Dio non l’avrebbe egli scoperto? Poich’egli conosce i segreti del cuore.

н-ар шти Думнезеу лукрул ачеста, Ел, каре куноаште тайнеле инимий?

22 Anzi è per cagion tua che siamo ogni dì messi a morte, e reputati come pecore da macello.

Дар дин причина Та сунтем ынжунгияць ын тоате зилеле, сунтем привиць ка ниште ой сортите пентру мэчелэрие.

23 Risvegliati! Perché dormi, o Signore? Destati, non rigettarci in perpetuo!

Трезеште-Те! Пентру че дормь, Доамне? Трезеште-Те! Ну не лепэда пе вечие!

24 Perché nascondi la tua faccia e dimentichi la nostra afflizione e la nostra oppressione?

Пентру че Ыць аскунзь Фаца? Пентру че уйць де ненорочиря ши апэсаря ноастрэ?

25 Poiché l’anima nostra è abbattuta nella polvere; il nostro corpo aderisce alla terra.

Кэч суфлетул не есте доборыт ын цэрынэ де мыхнире, трупул ностру есте липит де пэмынт.

26 Lèvati in nostro aiuto, e liberaci, per amor della tua benignità.

Скоалэ-Те ка сэ не ажуць! Избэвеште-не, пентру бунэтатя Та!