Salmi 33
1 Giubilate, o giusti, nell’Eterno; la lode s’addice agli uomini retti.
Неприхэницилор, букураци-вэ ын Домнул! Оаменилор фэрэ приханэ ле шаде бине кынтаря де лаудэ.
2 Celebrate l’Eterno con la cetra; salmeggiate a lui col saltèro a dieci corde.
Лэудаць пе Домнул ку харпа, лэудаци-Л ку алэута ку зече коарде!
3 Cantategli un cantico nuovo, sonate maestrevolmente con giubilo.
Кынтаци-Й о кынтаре ноуэ! Фачець сэ рэсуне коарделе ши гласуриле воастре!
4 Poiché la parola dell’Eterno è diritta e tutta l’opera sua è fatta con fedeltà.
Кэч Кувынтул Домнулуй есте адевэрат ши тоате лукрэриле Луй се ымплинеск ку крединчошие.
5 Egli ama la giustizia e l’equità; la terra è piena della benignità dell’Eterno.
Ел юбеште дрептатя ши неприхэниря; бунэтатя Домнулуй умпле пэмынтул.
6 I cieli furon fatti dalla parola dell’Eterno, e tutto il loro esercito dal soffio della sua bocca.
Черуриле ау фост фэкуте прин Кувынтул Домнулуй ши тоатэ оштиря лор, прин суфларя гурий Луй.
7 Egli adunò le acque del mare come in un mucchio; egli ammassò gli abissi in serbatoi.
Ел ынгрэмэдеште апеле мэрий ынтр-ун морман ши пуне адынкуриле ын кэмэрь.
8 Tutta la terra tema l’Eterno; lo paventino tutti gli abitanti del mondo.
Тот пэмынтул сэ се тямэ де Домнул! Тоць локуиторий лумий сэ тремуре ынаинтя Луй!
9 Poich’egli parlò, e la cosa fu; egli comandò e la cosa sorse.
Кэч Ел зиче ши се фаче; порунчеште ши че порунчеште я фиинцэ.
10 L’Eterno dissipa il consiglio delle nazioni, egli annulla i disegni dei popoli.
Домнул рэстоарнэ сфатуриле нямурилор, зэдэрничеште плануриле попоарелор.
11 Il consiglio dell’Eterno sussiste in perpetuo, i disegni del suo cuore durano d’età in età.
Дар сфатуриле Домнулуй дэйнуеск пе вечие ши плануриле инимий Луй, дин ням ын ням.
12 Beata la nazione il cui Dio è l’Eterno; beato il popolo ch’egli ha scelto per sua eredità.
Фериче де попорул ал кэруй Думнезеу есте Домнул! Фериче де попорул пе каре Ши-л алеӂе Ел де моштенире!
13 L’Eterno guarda dal cielo; egli vede tutti i figliuoli degli uomini:
Домнул привеште дин ынэлцимя черурилор ши веде пе тоць фиий оаменилор.
14 dal luogo ove dimora, osserva tutti gli abitanti della terra;
Дин локашул локуинцей Луй, Ел привеште пе тоць локуиторий пэмынтулуй.
15 egli, che ha formato il cuore di loro tutti, che considera tutte le opere loro.
Ел ле ынтокмеште инима ла тоць ши я аминте ла тоате фаптеле лор.
16 Il re non è salvato per grandezza d’esercito; il prode non scampa per la sua gran forza.
Ну мэримя оштирий скапэ пе ымпэрат, ну мэримя путерий избэвеште пе витяз;
17 Il cavallo è cosa fallace per salvare; esso non può liberare alcuno col suo grande vigore.
калул ну поате да кезэшия бируинцей ши тоатэ влага луй ну дэ избэвиря.
18 Ecco, l’occhio dell’Eterno è su quelli che lo temono, su quelli che sperano nella sua benignità,
Ятэ, окюл Домнулуй привеште песте чей че се тем де Ел, песте чей че нэдэждуеск ын бунэтатя Луй,
19 per liberare l’anima loro dalla morte e per conservarli in vita in tempo di fame.
ка сэ ле скапе суфлетул де ла моарте ши сэ-й цинэ ку вяцэ ын мижлокул фоаметей.
20 L’anima nostra aspetta l’Eterno; egli è il nostro aiuto e il nostro scudo.
Суфлетул ностру нэдэждуеште ын Домнул; Ел есте Ажуторул ши Скутул ностру.
21 In lui, certo, si rallegrerà il cuor nostro, perché abbiam confidato nel nome della sua santità.
Да, инима ноастрэ ышь гэсеште букурия ын Ел, кэч авем ынкредере ын Нумеле Луй чел сфынт.
22 La tua benignità, o Eterno, sia sopra noi, poiché noi abbiamo sperato in te.
Доамне, фие ындураря Та песте ной, дупэ кум о нэдэждуим ной де ла Тине!
