< Salmi 2 >

1 Perché tumultuano le nazioni, e meditano i popoli cose vane?
Quare fremuerunt gentes, et populi meditati sunt inania? Astiterunt reges terræ, et principes convenerunt in unum adversus Dominum, et adversus christum ejus.
2 I re della terra si ritrovano e i principi si consigliano assieme contro l’Eterno e contro il suo Unto, dicendo:
Dirumpamus vincula eorum, et projiciamus a nobis jugum ipsorum.
3 Rompiamo i loro legami e gettiamo via da noi le loro funi.
Qui habitat in cælis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.
4 Colui che siede ne’ cieli ne riderà; il Signore si befferà di loro.
Tunc loquetur ad eos in ira sua, et in furore suo conturbabit eos.
5 Allora parlerà loro nella sua ira, e nel suo furore li renderà smarriti:
Ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion, montem sanctum ejus, prædicans præceptum ejus.
6 Eppure, dirà, io ho stabilito il mio re sopra Sion, monte della mia santità.
Dominus dixit ad me: Filius meus es tu; ego hodie genui te.
7 Io spiegherò il decreto: L’Eterno mi disse: Tu sei il mio figliuolo, oggi io t’ho generato.
Postula a me, et dabo tibi gentes hæreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.
8 Chiedimi, io ti darò le nazioni per tua eredità e le estremità della terra per tuo possesso.
Reges eos in virga ferrea, et tamquam vas figuli confringes eos.
9 Tu le fiaccherai con uno scettro di ferro; tu le spezzerai come un vaso di vasellaio.
Et nunc, reges, intelligite; erudimini, qui judicatis terram.
10 Ora dunque, o re, siate savi; lasciatevi correggere, o giudici della terra.
Servite Domino in timore, et exsultate ei cum tremore.
11 Servite l’Eterno con timore, e gioite con tremore.
Apprehendite disciplinam, nequando irascatur Dominus, et pereatis de via justa.
12 Rendete omaggio al figlio, che talora l’Eterno non si adiri e voi non periate nella vostra via, perché d’un tratto l’ira sua può divampare. Beati tutti quelli che confidano in lui!
Cum exarserit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo.

< Salmi 2 >