Salmi 132

1 Canto dei pellegrinaggi. Ricordati, o Eterno, a favor di Davide, di tutte le sue fatiche:

Доамне, аду-Ць аминте де Давид ши де тоате неказуриле луй!

2 com’egli giurò all’Eterno e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:

Аду-Ць аминте кум а журат ел Домнулуй ши а фэкут урмэтоаря журуинцэ Путерникулуй луй Иаков:

3 Certo, non entrerò nella tenda della mia casa, né salirò sul letto ove mi corico,

„Ну вой интра ын кортул ын каре локуеск, ну мэ вой суи ын патул ын каре мэ одихнеск,

4 non darò sonno ai miei occhi, né riposo alle mie palpebre,

ну вой да сомн окилор мей, нич аципире плеоапелор меле

5 finché abbia trovato un luogo per l’Eterno, una dimora per il Potente di Giacobbe.

пынэ ну вой гэси ун лок пентру Домнул, о локуинцэ пентру Путерникул луй Иаков.”

6 Ecco abbiamo udito che l’Arca era in Efrata; l’abbiam trovata nei campi di Jaar.

Ятэ, ам аузит ворбинду-се деспре ел ла Ефрата, л-ам гэсит ын огорул Иаар…

7 Andiamo nella dimora dell’Eterno, adoriamo dinanzi allo sgabello de’ suoi piedi!

„Хайдем ла локуинца Луй, сэ не ынкинэм ынаинтя аштернутулуй пичоарелор Луй!…

8 Lèvati, o Eterno, vieni al luogo del tuo riposo, tu e l’Arca della tua forza.

Скоалэ-Те, Доамне, вино ла локул Тэу де одихнэ, Ту ши кивотул мэрецией Тале!

9 I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia, e giubilino i tuoi fedeli.

Преоций Тэй сэ се ымбраче ын неприхэнире ши крединчоший Тэй сэ скоатэ стригэте де букурие!

10 Per amor di Davide tuo servitore, non respingere la faccia del tuo unto.

Пентру робул Тэу Давид, ну лепэда пе унсул Тэу!”

11 L’Eterno ha fatto a Davide questo giuramento di verità, e non lo revocherà: Io metterò sul tuo trono un frutto delle tue viscere.

Домнул а журат луй Давид адевэрул ши ну Се ва ынтоарче де ла че а журат: „Вой пуне пе скаунул тэу де домние ун фиу дин трупул тэу.

12 Se i tuoi figliuoli osserveranno il mio patto e la mia testimonianza che insegnerò loro, anche i loro figliuoli sederanno sul tuo trono in perpetuo.

Дакэ фиий тэй вор пэзи легэмынтул Меу ши ынвэцэтуриле Меле пе каре ли ле вой да, вор шедя ши фиий лор ын вечь пе скаунул тэу де домние.”

13 Poiché l’Eterno ha scelto Sion, l’ha desiderata per sua dimora.

Да, Домнул а алес Сионул, л-а дорит ка локуинцэ а Луй ши а зис:

14 Questo è il mio luogo di riposo in eterno; qui abiterò, perché l’ho desiderata.

„Ачеста есте локул Меу де одихнэ пе вечие; вой локуи ын ел, кэч л-ам дорит.

15 Io benedirò largamente i suoi viveri, sazierò di pane i suoi poveri.

Ый вой бинекувынта дин белшуг храна, вой сэтура ку пыне пе сэрачий луй.

16 I suoi sacerdoti li vestirò di salvezza, e i suoi fedeli giubileranno con gran gioia.

Вой ымбрэка ын мынтуире пе преоций луй ши крединчоший луй вор скоате стригэте де букурие.

17 Quivi farò crescere la potenza di Davide, e quivi terrò accesa una lampada al mio unto.

Аколо вой ынэлца путеря луй Давид, вой прегэти о канделэ унсулуй Меу,

18 I suoi nemici li vestirò di vergogna, ma su di lui fiorirà la sua corona.

вой ымбрэка ку рушине пе врэжмаший луй ши песте ел ва стрэлучи кунуна луй.”