< Salmi 119 >

1 Beati quelli che sono integri nelle loro vie, che camminano secondo la legge dell’Eterno.
Άλεφ. Μακάριοι οι άμωμοι εν οδώ· οι περιπατούντες εν τω νόμω του Κυρίου·
2 Beati quelli che osservano le sue testimonianze, che lo cercano con tutto il cuore,
Μακάριοι οι φυλάττοντες τα μαρτύρια αυτού, οι εκζητούντες αυτόν εξ όλης καρδίας·
3 ed anche non operano iniquità, ma camminano nelle sue vie.
αυτοί βεβαίως δεν πράττουσιν ανομίαν· εν ταις οδοίς αυτού περιπατούσι.
4 Tu hai ordinato i tuoi precetti perché siano osservati con cura.
συ προσέταξας να φυλάττωνται ακριβώς αι εντολαί σου.
5 Oh siano le mie vie dirette all’osservanza dei tuoi statuti!
Είθε να κατευθύνωνται αι οδοί μου, διά να φυλάττω τα διατάγματά σου
6 Allora non sarò svergognato quando considererò tutti i tuoi comandamenti.
Τότε δεν θέλω αισχυνθή, όταν επιβλέπω εις πάντα τα προστάγματά σου.
7 Io ti celebrerò con dirittura di cuore, quando avrò imparato i tuoi giusti decreti.
Θέλω σε δοξολογεί εν ευθύτητι καρδίας, όταν μάθω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
8 Io osserverò i tuoi statuti, non abbandonarmi del tutto.
Τα διατάγματά σου θέλω φυλάττει· μη με εγκαταλίπης ολοκλήρως.
9 Come renderà il giovane la sua via pura? Col badare ad essa secondo la tua parola.
Βεθ. Τίνι τρόπω θέλει καθαρίζει ο νέος την οδόν αυτού; φυλάττων τους λόγους σου.
10 Io ti ho cercato con tutto il mio cuore; non lasciarmi deviare dai tuoi comandamenti.
Εξ όλης της καρδίας μου σε εξεζήτησα· με μη αφήσης να αποπλανηθώ από των προσταγμάτων σου.
11 Io ho riposto la tua parola nel mio cuore per non peccare contro di te.
Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγιά σου, διά να μη αμαρτάνω εις σε.
12 Tu sei benedetto, o Eterno; insegnami i tuoi statuti.
Ευλογητός είσαι, Κύριε· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
13 Ho raccontato con le mie labbra tutti i giudizi della tua bocca.
Διά των χειλέων μου διηγήθην πάσας τας κρίσεις του στόματός σου.
14 Io gioisco nella via delle tue testimonianze, come se possedessi tutte le ricchezze.
Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.
15 Io mediterò sui tuoi precetti e considerò i tuoi sentieri.
Εις τας εντολάς σου θέλω μελετά, και εις τας οδούς σου θέλω ενατενίζει.
16 Io mi diletterò nei tuoi statuti, non dimenticherò la tua parola.
Εις τα διατάγματά σου θέλω εντρυφά· δεν θέλω λησμονήσει τους λόγους σου.
17 Fa’ del bene al tuo servitore perché io viva ed osservi la tua parola.
Γίμελ. Αντάμειψον τον δούλον σου· ούτω θέλω ζήσει, και θέλω φυλάξει τον λόγον σου.
18 Apri gli occhi miei ond’io contempli le maraviglie della tua legge.
Άνοιξον τους οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου σου.
19 Io sono un forestiero sulla terra; non mi nascondere i tuoi comandamenti.
Πάροικος είμαι εγώ εν τη γή· μη κρύψης απ' εμού τα προστάγματά σου.
20 L’anima mia si strugge dalla brama che ha dei tuoi giudizi in ogni tempo.
Η ψυχή μου λιποθυμεί εκ του πόθου τον οποίον έχω εις τας κρίσεις σου πάντοτε.
21 Tu sgridi i superbi, i maledetti, che deviano dai tuoi comandamenti.
Συ επετίμησας τους επικαταράτους υπερηφάνους, τους εκκλίνοντας από των προσταγμάτων σου.
22 Togli di sopra a me il vituperio e lo sprezzo, perché io ho osservato le tue testimonianze.
Σήκωσον απ' εμού το όνειδος και την καταφρόνησιν· διότι εφύλαξα τα μαρτύριά σου.
23 Anche quando i principi siedono e parlano contro di me, il tuo servitore medita i tuoi statuti.
Άρχοντες τωόντι εκάθισαν και ελάλουν εναντίον μου· αλλ' ο δούλός σου εμελέτα εις τα διατάγματά σου.
24 Sì, le tue testimonianze sono il mio diletto e i miei consiglieri.
Τα μαρτυριά σου βεβαίως είναι η τρυφή μου και οι σύμβουλοί μου.
25 L’anima mia è attaccata alla polvere; vivificami secondo la tua parola.
Δάλεθ. Η ψυχή μου εκολλήθη εις το χώμα· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
26 Io ti ho narrato le mie vie, e tu m’hai risposto; insegnami i tuoi statuti.
Εφανέρωσα τας οδούς μου, και μου εισήκουσας· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
27 Fammi intendere la via dei tuoi precetti, ed io mediterò le tue maraviglie.
Κάμε με να εννοώ την οδόν των εντολών σου, και θέλω μελετά εις τα θαυμάσιά σου.
28 L’anima mia, dal dolore, si strugge in lacrime; rialzami secondo la tua parola.
Η ψυχή μου τήκεται υπό θλίψεως· στερέωσόν με κατά τον λόγον σου.
29 Tieni lontana da me la via della menzogna, e, nella tua grazia, fammi intender la tua legge.
Απομάκρυνον απ' εμού την οδόν του ψεύδους, και χάρισόν μοι τον νόμον σου.
30 Io ho scelto la via della fedeltà, mi son posto i tuoi giudizi dinanzi agli occhi.
Την οδόν της αληθείας εξέλεξα· προ οφθαλμών μου έθεσα τας κρίσεις σου.
31 Io mi tengo attaccato alle tue testimonianze; o Eterno, non lasciare che io sia confuso.
Προσεκολλήθην εις τα μαρτύριά σου· Κύριε, μη με καταισχύνης.
32 Io correrò per la via dei tuoi comandamenti, quando m’avrai allargato il cuore.
Την οδόν των προσταγμάτων σου θέλω τρέχει, όταν πλατύνης την καρδίαν μου.
33 Insegnami, o Eterno, la via dei tuoi statuti ed io la seguirò fino alla fine.
Ε. Δίδαξόν με, Κύριε, την οδόν των διαταγμάτων σου, και θέλω φυλάττει αυτήν μέχρι τέλους.
34 Dammi intelletto e osserverò la tua legge; la praticherò con tutto il cuore.
Συνέτισόν με, και θέλω φυλάττει τον νόμον σου· ναι, θέλω φυλάττει αυτόν εν όλη καρδία.
35 Conducimi per il sentiero dei tuoi comandamenti, poiché io mi diletto in esso.
Οδήγησόν με εις την οδόν των προσταγμάτων σου· διότι ευφραίνομαι εις αυτήν.
36 Inclina il mio cuore alle tue testimonianze e non alla cupidigia.
Κλίνον την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μη εις πλεονεξίαν.
37 Distogli gli occhi miei dal contemplare la vanità, e vivificami nelle tue vie.
Απόστρεψον τους οφθαλμούς μου από του να βλέπωσι ματαιότητα· ζωοποίησόν με εν τη οδώ σου.
38 Mantieni al tuo servitore la tua parola, che inculca il tuo timore.
Εκτέλεσον τον λόγον σου προς τον δούλον σου, όστις είναι δεδομένος εις τον φόβον σου.
39 Rimuovi da me il vituperio ch’io temo, perché i tuoi giudizi son buoni.
Αφαίρεσον το όνειδός μου, το οποίον φοβούμαι· διότι αι κρίσεις σου είναι αγαθαί.
40 Ecco, io bramo i tuoi precetti, vivificami nella tua giustizia.
Ιδού, επεθύμησα τας εντολάς σου· ζωοποίησόν με διά της δικαιοσύνης σου.
41 Vengano su me le tue benignità, o Eterno, e la tua salvezza, secondo la tua parola.
Βάου. Και ας έλθη επ εμέ το έλεός σου, Κύριε, και η σωτηρία σου κατά τον λόγον σου.
42 E avrò di che rispondere a chi mi fa vituperio, perché confido nella tua parola.
Τότε θέλω αποκριθή προς τον ονειδίζοντά με· διότι ελπίζω επί τον λόγον σου.
43 Non mi toglier del tutto dalla bocca la parola della verità, perché spero nei tuoi giudizi.
Και μη αφαιρέσης ολοτελώς από του στόματός μου τον λόγον της αληθείας· διότι ήλπισα επί τας κρίσεις σου.
44 Ed io osserverò la tua legge del continuo, in sempiterno.
Και θέλω φυλάττει τον νόμον σου διαπαντός, εις τον αιώνα του αιώνος.
45 E camminerò con libertà, perché ho cercato i tuoi precetti.
Και θέλω περιπατεί εν ευρυχωρία· διότι εξεζήτησα τας εντολάς σου.
46 Parlerò delle tue testimonianze davanti ai re e non sarò svergognato.
Και θέλω ομιλεί περί των μαρτυρίων σου έμπροσθεν βασιλέων, και δεν θέλω αισχυνθή.
47 E mi diletterò nei tuoi comandamenti, i quali io amo.
Και θέλω εντρυφά εις τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα.
48 Alzerò le mie mani verso i tuoi comandamenti che amo, e mediterò i tuoi statuti.
Και θέλω υψόνει τας χείρας μου προς τα προστάγματά σου, τα οποία ηγάπησα· και θέλω μελετά εις τα διατάγματά σου.
49 Ricordati della parola detta al tuo servitore; su di essa m’hai fatto sperare.
Ζάϊν. Ενθυμήθητι τον λόγον τον προς τον δούλον σου, εις τον οποίον με επήλπισας.
50 Questo è il mio conforto nella mia afflizione; che la tua parola mi vivifica.
Αύτη είναι η παρηγορία μου εν τη θλίψει μου, ότι ο λόγος σου με εζωοποίησεν.
51 I superbi mi cuopron di scherno, ma io non devìo dalla tua legge.
Οι υπερήφανοι με εχλεύαζον σφόδρα· αλλ' εγώ από του νόμου σου δεν εξέκλινα.
52 Io mi ricordo de’ tuoi giudizi antichi, o Eterno, e mi consolo.
Ενεθυμήθην τας απ' αιώνος κρίσεις σου, Κύριε, και παρηγορήθην.
53 Un’ira ardente mi prende a motivo degli empi, che abbandonano la tua legge.
Φρίκη με κατέλαβεν εξ αιτίας των ασεβών, των εγκαταλειπόντων τον νόμον σου.
54 I tuoi statuti sono i miei cantici, nella casa del mio pellegrinaggio.
Τα διατάγματά σου υπήρξαν εις εμέ ψαλμωδίαι εν τω οίκω της παροικίας μου.
55 Io mi ricordo la notte del tuo nome, o Eterno, e osservo la tua legge.
Ενεθυμήθην εν νυκτί το όνομά σου, Κύριε· και εφύλαξα τον νόμον σου.
56 Questo bene mi è toccato, di osservare i tuoi precetti.
Τούτο έγεινεν εις εμέ, διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
57 L’Eterno è la mia parte; ho promesso d’osservare le tue parole.
Χεθ. Συ, Κύριε, μερίς μου είσαι· είπα να φυλάξω τους λόγους σου.
58 Io ho cercato il tuo favore con tutto il cuore: abbi pietà di me, secondo la tua parola.
Παρεκάλεσα το πρόσωπόν σου εν όλη καρδία· ελέησόν με κατά τον λόγον σου.
59 Io ho riflettuto alle mie vie e ho rivolto i miei passi verso le tue testimonianze.
Διελογίσθην τας οδούς μου και έστρεψα τους πόδας μου εις τα μαρτύριά σου.
60 Mi sono affrettato, e non ho indugiato ad osservare i tuoi comandamenti.
Έσπευσα και δεν εβράδυνα να φυλάξω τα προστάγματά σου.
61 I lacci degli empi m’hanno avviluppato, ma io non ho dimenticato la tua legge.
Στίφη ασεβών με περιεκύκλωσαν· αλλ' εγώ δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
62 A mezzanotte io mi levo per celebrarti a motivo dei tuoi giusti giudizi.
Το μεσονύκτιον εγείρομαι διά να σε δοξολογώ διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
63 Io sono il compagno di tutti quelli che ti temono e di quelli che osservano i tuoi precetti.
Εγώ είμαι μέτοχος πάντων των φοβουμένων σε και φυλαττόντων τας εντολάς σου.
64 O Eterno, la terra è piena della tua benignità; insegnami i tuoi statuti.
Η γη, Κύριε, είναι πλήρης του ελέους σου· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
65 Tu hai fatto del bene al tuo servitore, o Eterno, secondo la tua parola.
Τεθ. Συ, Κύριε, ευηργέτησας τον δούλον σου κατά τον λόγον σου.
66 Dammi buon senno e intelligenza, perché ho creduto nei tuoi comandamenti.
Δίδαξόν με φρόνησιν και γνώσιν· διότι επίστευσα εις τα προστάγματά σου.
67 Prima che io fossi afflitto, andavo errando; ma ora osservo la tua parola.
Πριν ταλαιπωρηθώ, εγώ επλανώμην· αλλά τώρα εφύλαξα τον λόγον σου.
68 Tu sei buono e fai del bene; insegnami i tuoi statuti.
Συ είσαι αγαθός και αγαθοποιός· δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
69 I superbi hanno ordito menzogne contro a me, ma io osservo i tuoi precetti con tutto il cuore.
Οι υπερήφανοι έπλεξαν κατ' εμού ψεύδος· αλλ' εγώ εν όλη καρδία θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
70 Il loro cuore è denso come grasso, ma io mi diletto nella tua legge.
Η καρδία αυτών έπηξεν ως πάχος· αλλ' εγώ εντρυφώ εις τον νόμον σου.
71 E’ stato un bene per me l’essere afflitto, ond’io imparassi i tuoi statuti.
Καλόν έγεινεν εις εμέ ότι εταλαιπωρήθην, διά να μάθω τα διατάγματά σου.
72 La legge della tua bocca mi val meglio di migliaia di monete d’oro e d’argento.
Ο νόμος του στόματός σου είναι καλήτερος εις εμέ, υπέρ χιλιάδας χρυσίου και αργυρίου.
73 Le tue mani m’hanno fatto e formato; dammi intelletto e imparerò i tuoi comandamenti.
Ιώδ. Αι χείρές σου με έκαμαν και με έπλασαν· συνέτισόν με, και θέλω μάθει τα προστάγματά σου.
74 Quelli che ti temono mi vedranno e si rallegreranno, perché ho sperato nella tua parola.
Οι φοβούμενοί σε θέλουσι με ιδεί και ευφρανθή, διότι ήλπισα επί τον λόγον σου.
75 Io so, o Eterno, che i tuoi giudizi son giusti, e che nella tua fedeltà m’hai afflitto.
Γνωρίζω, Κύριε, ότι αι κρίσεις σου είναι δικαιοσύνη, και ότι πιστώς με εταλαιπώρησας.
76 Deh, sia la tua benignità il mio conforto, secondo la tua parola detta al tuo servitore.
Ας με παρηγορήση, δέομαι, το έλεός σου, κατά τον λόγον σου τον προς τον δούλον σου.
77 Vengan su me le tue compassioni, ond’io viva; perché la tua legge è il mio diletto.
Ας έλθωσιν επ' εμέ οι οικτιρμοί σου, διά να ζώ· διότι ο νόμος σου είναι η τρυφή μου.
78 Sian contusi i superbi, perché, mentendo, pervertono la mia causa; ma io medito i tuoi precetti.
Ας αισχυνθώσιν οι υπερήφανοι, διότι ζητούσιν αδίκως να με ανατρέψωσιν· αλλ' εγώ θέλω μελετά εις τας εντολάς σου.
79 Rivolgansi a me quelli che ti temono e quelli che conoscono le tue testimonianze.
Ας επιστρέψωσιν εις εμέ οι φοβούμενοί σε, και οι γνωρίζοντες τα μαρτύριά σου·
80 Sia il mio cuore integro nei tuoi statuti ond’io non sia confuso.
Ας ήναι η καρδία μου άμωμος εις τα διατάγματά σου, διά να μη αισχυνθώ.
81 L’anima mia vien meno bramando la tua salvezza; io spero nella tua parola.
Καφ. Λιποθυμεί η ψυχή μου διά την σωτηρίαν σου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
82 Gli occhi miei vengon meno bramando la tua parola, mentre dico: Quando mi consolerai?
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά τον λόγον σου, λέγοντες, Πότε θέλεις με παρηγορήσει;
83 Poiché io son divenuto come un otre al fumo; ma non dimentico i tuoi statuti.
Διότι έγεινα ως ασκός εν τω καπνώ· αλλά τα διατάγματά σου δεν ελησμόνησα.
84 Quanti sono i giorni del tuo servitore? Quando farai giustizia di quelli che mi perseguitano?
Πόσαι είναι αι ημέραι του δούλου σου; πότε θέλεις κάμει κρίσιν εναντίον των καταδιωκόντων με;
85 I superbi mi hanno scavato delle fosse; essi, che non agiscono secondo la tua legge.
Οι υπερήφανοι, οι εναντίοι του νόμου σου, έσκαψαν εις εμέ λάκκους.
86 Tutti i tuoi comandamenti sono fedeltà; costoro mi perseguitano a torto; soccorrimi!
Πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια· αδίκως με κατατρέχουσι· βοήθησόν μοι.
87 Mi hanno fatto quasi sparire dalla terra; ma io non ho abbandonato i tuoi precetti.
Παρ' ολίγον με κατέστρεψαν εις την γήν· αλλ' εγώ δεν εγκατέλιπον τας εντολάς σου.
88 Vivificami secondo la tua benignità, ed io osserverò la testimonianza della tua bocca.
Ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου· και θέλω φυλάξει τα μαρτύρια του στόματός σου.
89 In perpetuo, o Eterno, la tua parola è stabile nei cieli.
Λάμεδ. Εις τον αιώνα, Κύριε, διαμένει ο λόγος σου εν τω ουρανώ·
90 La tua fedeltà dura d’età in età; tu hai fondato la terra ed essa sussiste.
η αλήθειά σου εις γενεάν και γενεάν· εθεμελίωσας την γην, και διαμένει.
91 Tutto sussiste anche oggi secondo i tuoi ordini, perché ogni cosa è al tuo servigio.
Κατά τας διατάξεις σου διαμένουσιν έως της σήμερον, διότι τα σύμπαντα είναι δούλοι σου.
92 Se la tua legge non fosse stata il mio diletto, sarei già perito nella mia afflizione.
Εάν ο νόμος σου δεν ήτο η τρυφή μου, τότε ήθελον χαθή εν τη θλίψει μου.
93 Io non dimenticherò mai i tuoi precetti, perché per essi tu mi hai vivificato.
Εις τον αιώνα δεν θέλω λησμονήσει τας εντολάς σου, διότι εν αυταίς με εζωοποίησας.
94 Io son tuo, salvami, perché ho cercato i tuoi precetti.
Σος είμαι εγώ· σώσον με· διότι τας εντολάς σου εξεζήτησα.
95 Gli empi m’hanno aspettato per farmi perire, ma io considero le tue testimonianze.
Οι ασεβείς με περιέμενον διά να με αφανίσωσιν· αλλ' εγώ θέλω προσέχει εις τα μαρτύριά σου.
96 Io ho veduto che ogni cosa perfetta ha un limite, ma il tuo comandamento ha una estensione infinita.
Εις πάσαν τελειότητα είδον όριον· αλλ' ο νόμος σου είναι πλατύς σφόδρα.
97 Oh, quanto amo la tua legge! è la mia meditazione di tutto il giorno.
Μεμ. Πόσον αγαπώ τον νόμον σου· όλην την ημέραν είναι μελέτη μου.
98 I tuoi comandamenti mi rendon più savio dei miei nemici; perché sono sempre meco.
Διά των προσταγμάτων σου με έκαμες σοφώτερον των εχθρών μου, διότι είναι πάντοτε μετ' εμού.
99 Io ho più intelletto di tutti i miei maestri, perché le tue testimonianze son la mia meditazione.
Είμαι συνετώτερος πάντων των διδασκόντων με· διότι τα μαρτύριά σου είναι μελέτη μου.
100 Io ho più intelligenza de’ vecchi, perché ho osservato i tuoi precetti.
Είμαι συνετώτερος των γερόντων· διότι εφύλαξα τας εντολάς σου.
101 Io ho trattenuto i miei piedi da ogni sentiero malvagio, per osservare la tua parola.
Από πάσης οδού πονηράς εκώλυσα τους πόδας μου, διά να φυλάξω τον λόγον σου.
102 Io non mi sono distolto dai tuoi giudizi, perché tu m’hai ammaestrato.
Από των κρίσεών σου δεν εξέκλινα· διότι συ με εδίδαξας.
103 Oh come son dolci le tue parole al mio palato! Son più dolci del miele alla mia bocca.
Πόσον γλυκείς είναι οι λόγοι σου εις τον ουρανίσκον μου· είναι υπέρ μέλι εις το στόμα μου.
104 Mediante i tuoi precetti io divento intelligente; perciò odio ogni sentiero di falsità.
Εκ των εντολών σου έγεινα συνετός· διά τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
105 La tua parola è una lampada al mio piè ed una luce sul mio sentiero.
Νούν. Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου και φως εις τας τρίβους μου.
106 Io ho giurato, e lo manterrò, d’osservare i tuoi giusti giudizi.
Ώμοσα και θέλω εμμένει να φυλάττω τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
107 Io sono sommamente afflitto; o Eterno, vivificami secondo la tua parola.
Εταλαιπωρήθην σφόδρα· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
108 Deh, o Eterno, gradisci le offerte volontarie della mia bocca, e insegnami i tuoi giudizi.
Πρόσδεξαι, δέομαι, τας προαιρετικάς προσφοράς του στόματός μου, Κύριε· και δίδαξόν με τας κρίσεις σου.
109 La vita mia è del continuo in pericolo ma io non dimentico la tua legge.
Η ψυχή μου είναι πάντοτε εν κινδύνω· τον νόμον σου όμως δεν ελησμόνησα.
110 Gli empi mi hanno teso dei lacci, ma io non mi sono sviato dai tuoi precetti.
Οι ασεβείς έστησαν εις εμέ παγίδα· αλλ' εγώ από των εντολών σου δεν εξέκλινα.
111 Le tue testimonianze son la mia eredità in perpetuo, perché son la letizia del mio cuore.
Τα μαρτύριά σου εκληρονόμησα εις τον αιώνα· διότι ταύτα είναι η αγαλλίασις της καρδίας μου.
112 Io ho inclinato il mio cuore a praticare i tuoi statuti, in perpetuo, sino alla fine.
Έκλινα την καρδίαν μου εις το να κάμνω τα διατάγματά σου πάντοτε μέχρι τέλους.
113 Io odio gli uomini dal cuor doppio, ma amo la tua legge.
Σάμεχ. Εμίσησα τους διεστραμμένους στοχασμούς· τον δε νόμον σου ηγάπησα.
114 Tu sei il mio rifugio ed il mio scudo; io spero nella tua parola.
Συ είσαι η σκέπη μου και η ασπίς μου· επί τον λόγον σου ελπίζω.
115 Dipartitevi da me, o malvagi, ed io osserverò i comandamenti del mio Dio.
Απομακρύνθητε απ' εμού οι πονηρευόμενοι· διότι θέλω φυλάττει τα προστάγματα του Θεού μου.
116 Sostienmi secondo la tua parola, ond’io viva, e non rendermi confuso nella mia speranza.
Υποστήριζέ με κατά τον λόγον σου και θέλω ζή· και μη με καταισχύνης εις την ελπίδα μου.
117 Sii il mio sostegno, e sarò salvo, e terrò del continuo i tuoi statuti dinanzi agli occhi.
Υποστήριζέ με και θέλω σωθή· και θέλω προσέχει διαπαντός εις τα διατάγματά σου.
118 Tu disprezzi tutti quelli che deviano dai tuoi statuti, perché la loro frode è falsità.
Συ κατεπάτησας πάντας τους εκκλίνοντας από των διαταγμάτων σου· διότι ματαία είναι η δολιότης αυτών.
119 Tu togli via come schiuma tutti gli empi dalla terra; perciò amo le tue testimonianze.
Αποσκυβαλίζεις πάντας τους πονηρούς της γής· διά τούτο ηγάπησα τα μαρτύριά σου.
120 La mia carne rabbrividisce per lo spavento di te, e io temo i tuoi giudizi.
Έφριξεν η σαρξ μου από του φόβου σου, και από των κρίσεών σου εφοβήθην.
121 Io ho fatto ciò che è diritto e giusto; non abbandonarmi ai miei oppressori.
Νγάϊν. Έκαμα κρίσιν και δικαιοσύνην· μη με παραδώσης εις τους αδικούντάς με.
122 Da’ sicurtà per il bene del tuo servitore, e non lasciare che i superbi m’opprimano.
Γενού εγγυητής του δούλου σου εις καλόν· ας μη με καταθλίψωσιν οι υπερήφανοι.
123 Gli occhi miei vengon meno, bramando la tua salvezza e la parola della tua giustizia.
Οι οφθαλμοί μου απέκαμον διά την σωτηρίαν σου και διά τον λόγον της δικαιοσύνης σου.
124 Opera verso il tuo servitore secondo la tua benignità, e insegnami i tuoi statuti.
Κάμε μετά του δούλου σου κατά το έλεός σου και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
125 Io sono tuo servitore; dammi intelletto, perché possa conoscere le tue testimonianze.
Δούλος σου είμαι εγώ· συνέτισόν με, και θέλω γνωρίσει τα μαρτύριά σου.
126 E’ tempo che l’Eterno operi; essi hanno annullato la tua legge.
Καιρός είναι διά να ενεργήση ο Κύριος· ηκύρωσαν τον νόμον σου.
127 Perciò io amo i tuoi comandamenti più dell’oro, più dell’oro finissimo.
Διά τούτο ηγάπησα τα προστάγματά σου υπέρ χρυσίον, και υπέρ χρυσίον καθαρόν.
128 Perciò ritengo diritti tutti i tuoi precetti, e odio ogni sentiero di menzogna.
Διά τούτο εγνώρισα ορθάς πάσας τας εντολάς σου περί παντός πράγματος· και εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.
129 Le tue testimonianze sono maravigliose; perciò l’anima mia le osserva.
Πε. Θαυμαστά είναι τα μαρτύριά σου· διά τούτο εφύλαξεν αυτά η ψυχή μου.
130 La dichiarazione delle tue parole illumina; dà intelletto ai semplici.
Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει· συνετίζει τους απλούς.
131 Io ho aperto la bocca e ho sospirato perché ho bramato i tuoi comandamenti.
Ήνοιξε το στόμα μου και ανεστέναξα· διότι επεθύμησα τα προστάγματά σου.
132 Volgiti a me ed abbi pietà di me, com’è giusto che tu faccia a chi ama il tuo nome.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, καθώς συνειθίζεις προς τους αγαπώντας το όνομά σου.
133 Rafferma i miei passi nella tua parola, e non lasciare che alcuna iniquità mi domini.
Στερέωσον τα βήματά μου εις τον λόγον σου· και ας μη με κατακυριεύση μηδεμία ανομία.
134 Liberami dall’oppressione degli uomini, ed io osserverò i tuoi precetti.
Λύτρωσόν με από καταδυναστείας ανθρώπων, και θέλω φυλάττει τας εντολάς σου.
135 Fa’ risplendere il tuo volto sul tuo servitore, e insegnami i tuoi statuti.
Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, και δίδαξόν με τα διατάγματά σου.
136 Rivi di lacrime mi scendon giù dagli occhi, perché la tua legge non è osservata.
Ρύακας υδάτων κατεβίβασαν οι οφθαλμοί μου, επειδή δεν φυλάττουσι τον νόμον σου.
137 Tu sei giusto, o Eterno, e diritti sono i tuoi giudizi.
Τσάδε. Δίκαιος είσαι, Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.
138 Tu hai prescritto le tue testimonianze con giustizia e con grande fedeltà.
Τα μαρτύριά σου, τα οποία διέταξας, είναι δικαιοσύνη και υπερτάτη αλήθεια.
139 Il mio zelo mi consuma perché i miei nemici han dimenticato le tue parole.
Ο ζήλος μου με κατέφαγε, διότι ελησμόνησαν τους λόγους σου οι εχθροί μου.
140 La tua parola è pura d’ogni scoria; perciò il tuo servitore l’ama.
Ο λόγος σου είναι κεκαθαρισμένος σφόδρα· διά τούτο ο δούλός σου αγαπά αυτόν.
141 Io son piccolo e sprezzato, ma non dimentico i tuoi precetti.
Μικρός είμαι και εξουδενωμένος· δεν ελησμόνησα όμως τας εντολάς σου.
142 La tua giustizia è una giustizia eterna, e la tua legge è verità.
Η δικαιοσύνη σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα, και ο νόμος σου αλήθεια.
143 Distretta e tribolazione m’hanno còlto, ma i tuoi comandamenti sono il mio diletto.
Θλίψεις και στενοχωρίαι με εύρηκαν· τα προστάγματά σου όμως είναι η χαρά μου.
144 Le tue testimonianze sono giuste in eterno; dammi intelletto ed io vivrò.
Τα μαρτύριά σου είναι δικαιοσύνη εις τον αιώνα· Συνέτισόν με και θέλω ζήσει.
145 Io grido con tutto il cuore; rispondimi, o Eterno! Io osserverò i tuoi statuti.
Κοφ. Έκραξα εν όλη καρδία· άκουσόν μου, Κύριε, και θέλω φυλάξει τα διατάγματά σου.
146 Io t’invoco; salvami, e osserverò le tue testimonianze.
Έκραξα προς σέ· σώσον με, και θέλω φυλάξει τα μαρτύριά σου.
147 Io prevengo l’alba e grido; io spero nella tua parola.
Προέλαβον την αυγήν και έκραξα· ήλπισα επί τον λόγον σου.
148 Gli occhi miei prevengono lo vigilie della notte, per meditare la tua parola.
Οι οφθαλμοί μου προλαμβάνουσι τας νυκτοφυλακάς, διά να μελετώ εις τον λόγον σου.
149 Ascolta la mia voce secondo la tua benignità; o Eterno, vivificami secondo la tua giustizia.
Άκουσον της φωνής μου κατά το έλεός σου· ζωοποίησόν με, Κύριε, κατά την κρίσιν σου.
150 Si accostano a me quelli che van dietro alla scelleratezza; essi son lontani dalla tua legge.
Επλησίασαν οι ακολουθούντες την πονηρίαν· εξέκλιναν από του νόμου σου.
151 Tu sei vicino, o Eterno, e tutti i tuoi comandamenti son verità.
Συ, Κύριε, είσαι πλησίον, και πάντα τα προστάγματά σου είναι αλήθεια.
152 Da lungo tempo so dalle tue testimonianze che tu le hai stabilite in eterno.
Προ πολλού εγνώρισα εκ των μαρτυρίων σου, ότι εις τον αιώνα εθεμελίωσας αυτά.
153 Considera la mia afflizione, e liberami; perché non ho dimenticato la tua legge.
Ρες. Ιδέ την θλίψιν μου και ελευθέρωσόν με· διότι δεν ελησμόνησα τον νόμον σου.
154 Difendi tu la mia causa e riscattami; vivificami secondo la tua parola.
Δίκασον την δίκην μου και λύτρωσόν με· ζωοποίησόν με κατά τον λόγον σου.
155 La salvezza è lungi dagli empi, perché non cercano i tuoi statuti.
Μακράν από ασεβών η σωτηρία· διότι δεν εκζητούσι τα διατάγματά σου.
156 Le tue compassioni son grandi, o Eterno; vivificami secondo i tuoi giudizi.
Μεγάλοι οι οικτιρμοί σου, Κύριε· ζωοποίησόν με κατά τας κρίσεις σου.
157 I miei persecutori e i miei avversari son molti, ma io non devìo dalle tue testimonianze.
Πολλοί είναι οι καταδιώκοντές με και οι θλίβοντές με· αλλ' από των μαρτυρίων σου δεν εξέκλινα.
158 Io ho veduto gli sleali e ne ho provato orrore; perché non osservano la tua parola.
Είδον τους παραβάτας και εταράχθην· διότι δεν εφύλαξαν τον λόγον σου.
159 Vedi come amo i tuoi precetti! O Eterno, vivificami secondo la tua benignità.
Ιδέ πόσον αγαπώ τας εντολάς σου· Κύριε, ζωοποίησόν με κατά το έλεός σου.
160 La somma della tua parola è verità; e tutti i giudizi della tua giustizia durano in eterno.
Το κεφάλαιον του λόγου σου είναι η αλήθεια· και εις τον αιώνα μένουσι πάσαι αι κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
161 I principi m’hanno perseguitato senza ragione, ma il mio cuore ha timore delle tue parole.
Σχίν. Άρχοντες με κατεδίωξαν αναιτίως· αλλ' η καρδία μου τρέμει από του λόγου σου.
162 Io mi rallegro della tua parola, come uno che trova grandi spoglie.
Αγάλλομαι εις τον λόγον σου, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά.
163 Io odio e abomino la menzogna, ma amo la tua legge.
Μισώ και βδελύττομαι το ψεύδος· τον νόμον σου αγαπώ.
164 Io ti lodo sette volte al giorno per i giudizi della tua giustizia.
Επτάκις της ημέρας σε αινώ, διά τας κρίσεις της δικαιοσύνης σου.
165 Gran pace hanno quelli che amano la tua legge, e non c’è nulla che possa farli cadere.
Ειρήνην πολλήν έχουσιν οι αγαπώντες τον νόμον σου· και εις αυτούς δεν υπάρχει πρόσκομμα.
166 Io ho sperato nella tua salvezza, o Eterno, e ho messo in pratica i tuoi comandamenti.
Ήλπισα επί την σωτηρίαν σου, Κύριε· και έπραξα τα προστάγματά σου.
167 L’anima mia ha osservato le tue testimonianze, ed io le amo grandemente.
Εφύλαξεν η ψυχή μου τα μαρτύριά σου· και ηγάπησα αυτά σφόδρα.
168 Io ho osservato i tuoi precetti e le tue testimonianze, perché tutte le mie vie ti stanno dinanzi.
Εφύλαξα τας εντολάς σου και τα μαρτύριά σου· διότι πάσαι αι οδοί μου είναι ενώπιόν σου.
169 Giunga il mio grido dinanzi a te, o Eterno; dammi intelletto secondo la tua parola.
Ταυ. Ας πλησιάση η κραυγή μου ενώπιόν σου, Κύριε· συνέτισόν με κατά τον λόγον σου.
170 Giunga la mia supplicazione in tua presenza; liberami secondo la tua parola.
Ας έλθη η δέησίς μου ενώπιόν σου· λύτρωσόν με κατά τον λόγον σου.
171 Le mie labbra esprimeranno la tua lode, perché tu m’insegni i tuoi statuti.
Τα χείλη μου θέλουσι προφέρει ύμνον, όταν με διδάξης τα διατάγματά σου.
172 La mia lingua celebrerà la tua parola, perché tutti i tuoi comandamenti sono giustizia.
Η γλώσσα μου θέλει λαλεί τον λόγον σου· διότι πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη.
173 La tua mano mi aiuti, perché ho scelto i tuoi precetti.
Ας ήναι η χειρ σου εις βοήθειάν μου· διότι εξέλεξα τας εντολάς σου.
174 Io bramo la tua salvezza, o Eterno, e la tua legge è il mio diletto.
Επεθύμησα την σωτηρίαν σου, Κύριε· και ο νόμος σου είναι τρυφή μου.
175 L’anima mia viva, ed essa ti loderà; e mi soccorrano i tuoi giudizi.
Ας ζήση η ψυχή μου και θέλει σε αινεί· και αι κρίσεις σου ας με βοηθώσι.
176 Io vo errando come pecora smarrita; cerca il tuo servitore, perché io non dimentico i tuoi comandamenti.
Περιεπλανήθην ως πρόβατον απολωλός· ζήτησον τον δούλον σου· διότι δεν ελησμόνησα τα προστάγματά σου.

< Salmi 119 >