< Proverbi 7 >

1 Figliuol mio, ritieni le mie parole, e fa’ tesoro de’ miei comandamenti.
Wiilkaygiiyow, erayadayda xaji, Oo amarradaydana xaggaaga ku kaydso.
2 Osserva i miei comandamenti e vivrai; custodisci il mio insegnamento come la pupilla degli occhi.
Amarradayda xaji aad noolaatide, Oo sharcigaygana sida ishaada inankeeda u dhawr.
3 Legateli alle dita, scrivili sulla tavola del tuo cuore.
Farahaaga ku xidho, Oo looxa qalbigaagana ku qoro.
4 Di’ alla sapienza: “Tu sei mia sorella”, e chiama l’intelligenza amica tua,
Waxaad xigmadda ku tidhaahdaa, Adigu waxaad tahay walaashay, Oo waxgarashadana waxaad ugu yeedhaa, saaxiibadday gacalisoy,
5 affinché ti preservino dalla donna altrui, dall’estranea che usa parole melate.
Si ay iyagu kaaga celiyaan naagta qalaad, Taasoo erayadeeda kugu sasabata.
6 Ero alla finestra della mia casa, e dietro alla mia persiana stavo guardando,
Waayo, anigoo jooga daaqadda gurigayga Ayaan shabagga daaqadda wax ka fiiriyey,
7 quando vidi, tra gli sciocchi, scorsi, tra i giovani, un ragazzo privo di senno,
Oo kuwa garaadka daran ayaan fiiriyey, oo waxaan barbaarrada ku dhex arkay Nin dhallinyaraa oo aan innaba waxgarasho lahayn,
8 che passava per la strada, presso all’angolo dov’essa abitava, e si dirigeva verso la casa di lei,
Isagoo maraya dariiqa xaafaddeeda u dhow, Oo wuxuu raacay jidkii gurigeeda,
9 al crepuscolo, sul declinar del giorno, allorché la notte si faceva nera, oscura.
Oo waxay ahayd gabbaldhac oo makhribka ah, markii habeenkii madoobaanayay oo gudcur noqonayay.
10 Ed ecco farglisi incontro una donna in abito da meretrice e astuta di cuore,
Oo bal eeg, waxaa isagii ka hor timid naag Sidii dhillo u lebbisan, oo qalbigeedu khiyaano miidhan yahay.
11 turbolenta e proterva, che non teneva piede in casa:
Iyadu waa rabshad badan tahay, waana caasiyad, Oo gurigeeda cag sooma dhigto.
12 ora in istrada, ora per le piazze, e in agguato presso ogni canto.
Mar dibadday joogtaa, marna dariiqyaday maraysaa, Oo rukun kasta wax bay ku sugtaa.
13 Essa lo prese, lo baciò, e sfacciatamente gli disse:
Haddaba isagii way qabsatay, oo dhunkatay; Iyadoo aan wejigeedu xishood lahayn ayay waxay isagii ku tidhi,
14 “Dovevo fare un sacrifizio di azioni di grazie; oggi ho sciolto i miei voti;
Anigu waxaan hayaa allabaryo nabdeed, Oo maanta ayaan nidarradaydii bixiyey.
15 perciò ti son venuta incontro per cercarti, e t’ho trovato.
Haddaba waxaan u soo baxay inaan kula kulmo, Oo aan aad iyo aad wejigaaga u doondoono, waanan ku helay.
16 Ho guarnito il mio letto di morbidi tappeti, di coperte ricamate con filo d’Egitto;
Sariirtaydii waxaan ku goglay durraaxado daabac leh, Iyo marooyin duntii Masar laga sameeyey.
17 l’ho profumato di mirra, d’aloe e di cinnamomo.
Waxaan sariirtaydii ku cadariyey Malmal iyo cuud iyo qorfe.
18 Vieni inebriamoci d’amore fino al mattino, sollazziamoci in amorosi piaceri;
Kaalay, oo aan caashaq ka dheregno ilaa aroorta, Oo aynu jacayl ku faraxsanaanno.
19 giacché il mio marito non è a casa; è andato in viaggio lontano;
Waayo, ninkaygii guriga ma joogo, Oo meel fog buu u sodcaalay,
20 ha preso seco un sacchetto di danaro, non tornerà a casa che al plenilunio”.
Kiish lacag ahna wuu qaatay, Oo wuxuu guriga ku soo noqon doonaa markuu dayaxu caddaado.
21 Ella lo sedusse con le sue molte lusinghe, lo trascinò con la dolcezza delle sue labbra.
Hadalkeedii badnaa oo macaanaa ayay isagii isku yeelsiisay, Oo waxay isagii ku qasabtay faankii beenta ahaa oo bushimeheeda.
22 Egli le andò dietro subito, come un bove va al macello, come uno stolto è menato ai ceppi che lo castigheranno,
Oo haddiiba iyadii buu daba galay, Sidii dibi loo wado in la gowraco, Ama sidii nacas loo wado in silsilado lagu jebiyo,
23 come un uccello s’affretta al laccio, senza sapere ch’è teso contro la sua vita, finché una freccia gli trapassi il fegato.
Jeer fallaadh beerka lagaga wareemo, Sida shimbiru dabinka degdeg ku gasho, Iyadoo aan ogayn in loo dhigay si nafteeda loo qaado.
24 Or dunque, figliuoli, ascoltatemi, e state attenti alle parole della mia bocca.
Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla, Oo erayada afkayga dhegaysta.
25 Il tuo cuore non si lasci trascinare nelle vie d’una tal donna; non ti sviare per i suoi sentieri;
Qalbigiinnu yaanu jidadkeeda u leexan, Oo waddooyinkeedana ha ku dhex habaabina.
26 ché molti ne ha fatti cadere feriti a morte, e grande è la moltitudine di quelli che ha uccisi.
Waayo, iyadu waxay ridday kuwa badan oo dhaawacan, Sida xaqiiqada kuway laysay aad bay u badan yihiin.
27 La sua casa è la via del soggiorno de’ defunti, la strada che scende ai penetrali della morte. (Sheol h7585)
Gurigeedu waa jidkii She'ool, Oo wuxuu hoos ugu dhaadhacaa dhimashada qolladaheeda. (Sheol h7585)

< Proverbi 7 >