Proverbi 7
1 Figliuol mio, ritieni le mie parole, e fa’ tesoro de’ miei comandamenti.
Υιέ μου, φύλαττε τους λόγους μου και ταμίευσον τας εντολάς μου παρά σεαυτώ.
2 Osserva i miei comandamenti e vivrai; custodisci il mio insegnamento come la pupilla degli occhi.
Φύλαττε τας εντολάς μου, και θέλεις ζήσει· και τον νόμον μου, ως την κόρην των οφθαλμών σου.
3 Legateli alle dita, scrivili sulla tavola del tuo cuore.
Δέσον αυτά επί τους δακτύλους σου, εγχάραξον αυτά επί την πλάκα της καρδίας σου.
4 Di’ alla sapienza: “Tu sei mia sorella”, e chiama l’intelligenza amica tua,
Ειπέ προς την σοφίαν; συ είσαι αδελφή μου· και κάλεσον την φρόνησιν συγγενή σου·
5 affinché ti preservino dalla donna altrui, dall’estranea che usa parole melate.
διά να σε φυλάττωσιν από ξένης γυναικός, από αλλοτρίας κολακευούσης διά των λόγων αυτής.
6 Ero alla finestra della mia casa, e dietro alla mia persiana stavo guardando,
Επειδή από του παραθύρου της οικίας μου έκυψα διά του δικτυωτού μου·
7 quando vidi, tra gli sciocchi, scorsi, tra i giovani, un ragazzo privo di senno,
και είδον μεταξύ των αφρόνων, παρετήρησα μεταξύ των νεανίσκων, νέον ενδεή φρενών·
8 che passava per la strada, presso all’angolo dov’essa abitava, e si dirigeva verso la casa di lei,
όστις διέβαινε διά της πλατείας, πλησίον της γωνίας αυτής, και διήρχετο την οδόν προς την οικίαν αυτής,
9 al crepuscolo, sul declinar del giorno, allorché la notte si faceva nera, oscura.
εν τω εσπερινώ σκότει της ημέρας, εν τω σκοτασμώ της νυκτός και τω γνόφω·
10 Ed ecco farglisi incontro una donna in abito da meretrice e astuta di cuore,
και ιδού, συναπαντά αυτόν γυνή έχουσα σχήμα πορνικόν, και καρδίαν δολιόφρονα,
11 turbolenta e proterva, che non teneva piede in casa:
φλύαρος και αναιδής· οι πόδες αυτής δεν μένουσιν εν τω οίκω αυτής·
12 ora in istrada, ora per le piazze, e in agguato presso ogni canto.
τώρα είναι έξω, τώρα εν ταις πλατείαις, και ενεδρεύει πλησίον πάσης γωνίας.
13 Essa lo prese, lo baciò, e sfacciatamente gli disse:
Και πιάνει αυτόν και φιλεί αυτόν και με αναιδές πρόσωπον λέγει προς αυτόν,
14 “Dovevo fare un sacrifizio di azioni di grazie; oggi ho sciolto i miei voti;
Έχω θυσίας ειρηνικάς· σήμερον απέδωκα τας ευχάς μου·
15 perciò ti son venuta incontro per cercarti, e t’ho trovato.
διά τούτο εξήλθον εις απάντησίν σου, ποθούσα το πρόσωπόν σου, και σε εύρηκα·
16 Ho guarnito il mio letto di morbidi tappeti, di coperte ricamate con filo d’Egitto;
έστρωσα την κλίνην μου με πέπλους, με τάπητας πεποικιλμένους, με νήματα της Αιγύπτου·
17 l’ho profumato di mirra, d’aloe e di cinnamomo.
εθυμίασα την κλίνην μου με σμύρναν, αλόην και κινάμωμον·
18 Vieni inebriamoci d’amore fino al mattino, sollazziamoci in amorosi piaceri;
ελθέ, ας μεθυσθώμεν από έρωτος μέχρι της αυγής· ας εντρυφήσωμεν εις έρωτας·
19 giacché il mio marito non è a casa; è andato in viaggio lontano;
διότι δεν είναι ο ανήρ εν τη οικία αυτού, υπήγεν εις οδόν μακράν·
20 ha preso seco un sacchetto di danaro, non tornerà a casa che al plenilunio”.
έλαβε βαλάντιον αργυρίου εν τη χειρί αυτού· εν ωρισμένω καιρώ θέλει επανέλθει εις την οικίαν αυτού.
21 Ella lo sedusse con le sue molte lusinghe, lo trascinò con la dolcezza delle sue labbra.
Διά της πολλής αυτής τέχνης απεπλάνησεν αυτόν· διά της κολακείας των χειλέων αυτής είλκυσεν αυτόν.
22 Egli le andò dietro subito, come un bove va al macello, come uno stolto è menato ai ceppi che lo castigheranno,
Ευθύς ακολουθεί αυτήν κατόπιν, καθώς ο βους υπάγει εις την σφαγήν, ή καθώς η έλαφος πηδά εις τον βρόχον,
23 come un uccello s’affretta al laccio, senza sapere ch’è teso contro la sua vita, finché una freccia gli trapassi il fegato.
εωσού βέλος διαπεράση το ήπαρ αυτής· καθώς το πτηνόν σπεύδει εις την παγίδα και δεν εξεύρει ότι είναι εναντίον της ζωής αυτού.
24 Or dunque, figliuoli, ascoltatemi, e state attenti alle parole della mia bocca.
Τώρα λοιπόν ακούσατέ μου, τέκνα, και προσέχετε εις τους λόγους του στόματός μου.
25 Il tuo cuore non si lasci trascinare nelle vie d’una tal donna; non ti sviare per i suoi sentieri;
Ας μη εκκλίνη εις τας οδούς αυτής η καρδία σου, μη παρεκτραπής εις τας τρίβους αυτής.
26 ché molti ne ha fatti cadere feriti a morte, e grande è la moltitudine di quelli che ha uccisi.
Διότι πολλούς έκαμε να πέσωσι πεπληγωμένοι, και δυνατοί είναι οι φονευθέντες υπ' αυτής.
