< Proverbi 3 >

1 Figliuol mio, non dimenticare il mio insegnamento, e il tuo cuore osservi i miei comandamenti,
[Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat:
2 perché ti procureranno lunghi giorni, anni di vita e di prosperità.
longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem, apponent tibi.
3 Bontà e verità non ti abbandonino; lègatele al collo, scrivile sulla tavola del tuo cuore;
Misericordia et veritas te non deserant; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui:
4 troverai così grazia e buon senno agli occhi di Dio e degli uomini.
et invenies gratiam, et disciplinam bonam, coram Deo et hominibus.
5 Confidati nell’Eterno con tutto il cuore, e non t’appoggiare sul tuo discernimento.
Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ.
6 Riconoscilo in tutte le tue vie, ed egli appianerà i tuoi sentieri.
In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos.
7 Non ti stimar savio da te stesso; temi l’Eterno e ritirati dal male;
Ne sis sapiens apud temetipsum; time Deum, et recede a malo:
8 questo sarà la salute del tuo corpo, e un refrigerio alle tue ossa.
sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum.
9 Onora l’Eterno con i tuoi beni e con le primizie d’ogni tua rendita;
Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei:
10 i tuoi granai saran ripieni d’abbondanza e i tuoi tini traboccheranno di mosto.
et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.]
11 Figliuol mio, non disdegnare la correzione dell’Eterno, e non ti ripugni la sua riprensione;
[Disciplinam Domini, fili mi, ne abjicias, nec deficias cum ab eo corriperis:
12 ché l’Eterno riprende colui ch’egli ama, come un padre il figliuolo che gradisce.
quem enim diligit Dominus, corripit, et quasi pater in filio complacet sibi.
13 Beato l’uomo che ha trovato la sapienza, e l’uomo che ottiene l’intelligenza!
Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia.
14 Poiché il guadagno ch’essa procura è preferibile a quel dell’argento, e il profitto che se ne trae val più dell’oro fino.
Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus.
15 Essa è più pregevole delle perle, e quanto hai di più prezioso non l’equivale.
Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari.
16 Lunghezza di vita è nella sua destra; ricchezza e gloria nella sua sinistra.
Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria.
17 Le sue vie son vie dilettevoli, e tutti i suoi sentieri sono pace.
Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ.
18 Essa è un albero di vita per quei che l’afferrano, e quei che la ritengon fermamente sono beati.
Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus.
19 Con la sapienza l’Eterno fondò la terra, e con l’intelligenza rese stabili i cieli.
Dominus sapientia fundavit terram; stabilivit cælos prudentia.
20 Per la sua scienza gli abissi furono aperti, e le nubi distillano la rugiada.
Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.]
21 Figliuol mio, queste cose non si dipartano mai dagli occhi tuoi! Ritieni la saviezza e la riflessione!
[Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis. Custodi legem atque consilium,
22 Esse saranno la vita dell’anima tua e un ornamento al tuo collo.
et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis.
23 Allora camminerai sicuro per la tua via, e il tuo piede non inciamperà.
Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget.
24 Quando ti metterai a giacere non avrai paura; giacerai, e il sonno tuo sarà dolce.
Si dormieris, non timebis; quiesces, et suavis erit somnus tuus.
25 Non avrai da temere i sùbiti spaventi, né la ruina degli empi, quando avverrà;
Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum.
26 perché l’Eterno sarà la tua sicurezza, e preserverà il tuo piede da ogn’insidia.
Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum, ne capiaris.]
27 Non rifiutare un benefizio a chi vi ha diritto, quand’è in tuo potere di farlo.
[Noli prohibere benefacere eum qui potest: si vales, et ipse benefac.
28 Non dire al tuo prossimo: “Va’ e torna” e “te lo darò domani”, quand’hai di che dare.
Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere: cras dabo tibi: cum statim possis dare.
29 Non macchinare il male contro il tuo prossimo, mentr’egli abita fiducioso con te.
Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam.
30 Non intentar causa ad alcuno senza motivo, allorché non t’ha fatto alcun torto.
Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit.
31 Non portare invidia all’uomo violento, e non scegliere alcuna delle sue vie;
Ne æmuleris hominem injustum, nec imiteris vias ejus:
32 poiché l’Eterno ha in abominio l’uomo perverso, ma l’amicizia sua è per gli uomini retti.
quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio ejus.
33 La maledizione dell’Eterno è nella casa dell’empio, ma egli benedice la dimora dei giusti.
Egestas a Domino in domo impii; habitacula autem justorum benedicentur.
34 Se schernisce gli schernitori, fa grazia agli umili.
Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam.
35 I savi erederanno la gloria, ma l’ignominia è la parte degli stolti.
Gloriam sapientes possidebunt; stultorum exaltatio ignominia.]

< Proverbi 3 >