Proverbi 19

1 Meglio un povero che cammina nella sua integrità, di colui ch’è perverso di labbra ed anche stolto.

Май мулт прецуеште сэракул каре умблэ ын неприхэниря луй декыт ун богат ку бузе стрикате ши небун.

2 L’ardore stesso, senza conoscenza, non è cosa buona: e chi cammina in fretta sbaglia strada.

Липса де штиинцэ есте о пагубэ пентру чинева ши чине аляргэ негьобеште ынаинте о нимереште рэу.

3 La stoltezza dell’uomo ne perverte la via, ma il cuor di lui s’irrita contro l’Eterno.

Небуния омулуй ый сучеште каля ши апой кыртеште ымпотрива Домнулуй ку инима луй.

4 Le ricchezze procurano gran numero d’amici, ma il povero è abbandonato anche dal suo compagno.

Богэция адуче ун маре нумэр де приетень, дар сэракул есте пэрэсит де приетенул луй.

5 Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne non avrà scampo.

Марторул минчинос ну рэмыне непедепсит ши чел че спуне минчунь ну ва скэпа.

6 Molti corteggiano l’uomo generoso, e tutti sono amici dell’uomo munificente.

Омул дарник аре мулць лингушиторь ши тоць сунт приетень ку чел че дэ дарурь.

7 Tutti i fratelli del povero l’odiano, quanto più gli amici suoi s’allontaneranno da lui! Ei li sollecita con parole, ma già sono scomparsi.

Тоць фраций сэракулуй ыл урэск; ку кыт май мулт се депэртязэ приетений луй де ел! Ел се ындряптэ спре ей ку ворбе ругэтоаре, дар ей се фак невэзуць.

8 Chi acquista senno ama l’anima sua; e chi serba con cura la prudenza troverà del bene.

Чине капэтэ ынцелепчуне ышь юбеште суфлетул; чине пэстрязэ причеперя гэсеште феричиря.

9 Il falso testimonio non rimarrà impunito, e chi spaccia menzogne perirà.

Марторул минчинос ну рэмыне непедепсит ши чел че спуне минчунь ва пери.

10 Vivere in delizie non s’addice allo stolto; quanto meno s’addice allo schiavo dominare sui principi!

Унуй небун ну-й шаде бине сэ трэяскэ ын десфэтэрь, ку атыт май пуцин унуй роб, сэ стэпыняскэ песте воевозь.

11 Il senno rende l’uomo lento all’ira, ed egli stima sua gloria il passar sopra le offese.

Ынцелепчуня фаче пе ом рэбдэтор ши есте о чинсте пентру ел сэ уйте грешелиле.

12 L’ira del re è come il ruggito d’un leone, ma il suo favore è come rugiada sull’erba.

Мыния ымпэратулуй есте ка рэкнетул унуй леу ши бунэвоинца луй есте ка роуа пе ярбэ.

13 Un figliuolo stolto è una grande sciagura per suo padre, e le risse d’una moglie sono il gocciolar continuo d’un tetto.

Ун фиу небун есте о ненорочире пентру татэл сэу, ши о невастэ гылчевитоаре есте ка о стряшинэ де пе каре пикурэ ынтруна.

14 Casa e ricchezze sono un’eredità dei padri, ma una moglie giudiziosa è un dono dell’Eterno.

Каса ши аверя ле моштеним де ла пэринць, дар о невастэ причепутэ есте ун дар де ла Домнул.

15 La pigrizia fa cadere nel torpore, e l’anima indolente patirà la fame.

Леня те куфундэ ынтр-ун сомн адынк ши суфлетул молатик суферэ де фоаме.

16 Chi osserva il comandamento ha cura dell’anima sua, ma chi non si dà pensiero della propria condotta morrà.

Чине пэзеште порунка ышь пэзеште суфлетул; чине ну вегязэ асупра кэий сале ва мури.

17 Chi ha pietà del povero presta all’Eterno, che gli contraccambierà l’opera buona.

Чине аре милэ де сэрак ымпрумутэ пе Домнул, ши Ел ый ва рэсплэти бинефачеря.

18 Castiga il tuo figliuolo, mentre c’è ancora speranza, ma non ti lasciar andare sino a farlo morire.

Педепсеште-ць фиул, кэч тот май есте нэдежде, дар ну дори сэ-л оморь!

19 L’uomo dalla collera violenta dev’esser punito; ché, se lo scampi, dovrai tornare daccapo.

Чел пе каре-л апукэ мыния требуе сэ-шь я педяпса; кэч, дакэ-л скоць дин еа, ва требуи сэ май фачь о датэ лукрул ачеста.

20 Ascolta il consiglio e ricevi l’istruzione, affinché tu diventi savio per il resto della vita.

Аскултэ сфатуриле ши примеште ынвэцэтура, ка сэ фий ынцелепт пе виитор!

21 Ci sono molti disegni nel cuor dell’uomo, ma il piano dell’Eterno è quello che sussiste.

Омул фаче мулте планурь ын инима луй, дар хотэрыря Домнулуй, ачея се ымплинеште.

22 Ciò che rende caro l’uomo è la bontà, e un povero val più d’un bugiardo.

Чея че фаче фармекул унуй ом есте бунэтатя луй; ши май мулт прецуеште ун сэрак декыт ун минчинос.

23 Il timor dell’Eterno mena alla vita; chi l’ha si sazia, e passa la notte non visitato da alcun male.

Фрика де Домнул дуче ла вяцэ, ши чел че о аре петрече ноаптя сэтул, фэрэ сэ фие черчетат де ненорочире.

24 Il pigro tuffa la mano nel piatto, e non fa neppur tanto da portarla alla bocca.

Ленешул ышь вырэ мына ын стракинэ ши н-о дуче ынапой ла гурэ.

25 Percuoti il beffardo, e il semplice si farà accorto; riprendi l’intelligente, e imparerà la scienza.

Ловеште пе батжокоритор ши простул се ва фаче ынцелепт; мустрэ пе омул причепут ши ва ынцелеӂе штиинца!

26 Il figlio che fa vergogna e disonore, rovina suo padre e scaccia sua madre.

Чине жефуеште пе татэл сэу ши изгонеште пе мама са есте ун фиу каре адуче рушине ши окарэ.

27 Cessa, figliuol mio, d’ascoltar l’istruzione, se ti vuoi allontanare dalle parole della scienza.

Ынчетязэ, фиуле, сэ май аскулць ынвэцэтура, дакэ еа те депэртязэ де ынвэцэтуриле ынцелепте.

28 Il testimonio iniquo si burla della giustizia, e la bocca degli empi trangugia l’iniquità.

Ун мартор стрикат ышь бате жок де дрептате ши гура челор рэй ынгите нелеӂюиря.

29 I giudici son preparati per i beffardi e le percosse per il dosso degli stolti.

Педепселе сунт прегэтите пентру батжокориторь ши ловитуриле, пентру спинэриле небунилор.