Numeri 17

1 Poi l’Eterno parlò a Mosè, dicendo:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

2 “Parla ai figliuoli d’Israele, e fatti dare da loro delle verghe: una per ogni casa dei loro padri: cioè, dodici verghe da parte di tutti i loro principi secondo le case dei loro padri; scriverai il nome d’ognuno sulla sua verga;

„Ворбеште копиилор луй Исраел ши я де ла ей ун тояг, дупэ каселе пэринцилор лор, адикэ доуэспрезече тоеӂе дин партя кэпетениилор лор, дупэ каселе пэринцилор лор. Сэ скрий нумеле фиекэруя пе тоягул луй;

3 e scriverai il nome d’Aaronne sulla verga di Levi; poiché ci sarà una verga per ogni capo delle case dei loro padri.

ши сэ скрий нумеле луй Аарон пе тоягул луй Леви, кэч ва фи кыте ун тояг де фиекаре кэпетение а каселор пэринцилор лор.

4 E riporrai quelle verghe nella tenda di convegno, davanti alla testimonianza, dove io mi ritrovo con voi.

Сэ ле пуй ын кортул ынтылнирий, ынаинтя мэртурией, унде Мэ ынтылнеск ку вой.

5 E avverrà che l’uomo che io avrò scelto sarà quello la cui verga fiorirà; e farò cessare davanti a me i mormorii che i figliuoli d’Israele fanno contro di voi”.

Бэрбатул пе каре-л вой алеӂе ва фи ачела ал кэруй тояг ва ынфлори, ши вой пуне капэт динаинтя Мя кыртирилор пе каре ле ридикэ ымпотрива воастрэ копиий луй Исраел.”

6 E Mosè parlò ai figliuoli d’Israele, e tutti i loro principi gli dettero una verga per uno, secondo le case dei loro padri: cioè, dodici verghe; e la verga d’Aaronne era in mezzo alle verghe loro.

Мойсе а ворбит копиилор луй Исраел, ши тоате кэпетенииле лор й-ау дат кыте ун тояг; фиекаре кэпетение кыте ун тояг, дупэ каселе пэринцилор лор, адикэ доуэспрезече тоеӂе. Тоягул луй Аарон ера ын мижлокул тоеӂелор лор.

7 E Mosè ripose quelle verghe davanti all’Eterno nella tenda della testimonianza.

Мойсе а пус тоеӂеле ынаинтя Домнулуй, ын кортул мэртурией.

8 E avvenne, l’indomani, che Mosè entrò nella tenda della testimonianza; ed ecco che la verga d’Aaronne per la casa di Levi aveva fiorito, gettato dei bottoni, sbocciato dei fiori e maturato delle mandorle.

А доуа зи, кынд а интрат Мойсе ын кортул мэртурией, ятэ кэ тоягул луй Аарон, каре ера пентру каса луй Леви, ынверзисе, фэкусе мугурь, ынфлорисе ши копсесе мигдале.

9 Allora Mosè tolse tutte le verghe di davanti all’Eterno e le portò a tutti i figliuoli d’Israele; ed essi le videro e presero ciascuno la sua verga.

Мойсе а луат динаинтя Домнулуй тоате тоеӂеле ши ле-а дус тутурор копиилор луй Исраел, ка сэ ле вадэ ши сэ-шь я фиекаре тоягул луй.

10 E l’Eterno disse a Mosè: “Riporta la verga d’Aaronne davanti alla testimonianza, perché sia conservata come un segno ai ribelli; onde sia messo fine ai loro mormorii contro di me, ed essi non muoiano”.

Домнул а зис луй Мойсе: „Пуне тоягул луй Аарон ынапой ынаинтя мэртурией ши сэ фие пэстрат ка ун семн пентру чей рэзврэтиць, ка сэ пуй астфел капэт ынаинтя Мя кыртирилор лор ши сэ ну моарэ.”

11 Mosè fece così; fece come l’Eterno gli avea comandato.

Мойсе а фэкут аша; а фэкут ынтокмай дупэ порунка пе каре й-о дэдусе Домнул.

12 E i figliuoli d’Israele dissero a Mosè: “Ecco, periamo! siam perduti! siam tutti perduti!

Копиий луй Исраел ау зис луй Мойсе: „Ятэ кэ мурим, перим, перим ку тоций!

13 Chiunque s’accosta, chiunque s’accosta al tabernacolo dell’Eterno, muore; dovrem perire tutti quanti?”

Орьчине се апропие де кортул Домнулуй моаре. Ва требуи оаре сэ мурим ку тоций?”