Numeri 12

1 Maria ed Aaronne parlarono contro Mosè a cagione della moglie Cuscita che avea preso; poiché avea preso una moglie Cuscita.

Мария ши Аарон ау ворбит ымпотрива луй Мойсе дин причина фемеий етиопене пе каре о луасе ел де невастэ, кэч луасе о фемее етиопиянэ.

2 E dissero: “L’Eterno ha egli parlato soltanto per mezzo di Mosè? non ha egli parlato anche per mezzo nostro?” E l’Eterno l’udì.

Ши ау зис: „Оаре нумай прин Мойсе ворбеште Домнул? Ну ворбеште оаре ши прин ной?” Ши Домнул а аузит-о.

3 Or Mosè era un uomo molto mansueto, più d’ogni altro uomo sulla faccia della terra.

Мойсе ынсэ ера ун ом фоарте блынд, май блынд декыт орьче ом де пе фаца пэмынтулуй.

4 E l’Eterno disse a un tratto a Mosè, ad Aaronne e a Maria: “Uscite voi tre, e andate alla tenda di convegno”. E uscirono tutti e tre.

Деодатэ, Домнул а зис луй Мойсе, луй Аарон ши Марией: „Дучеци-вэ, кытешьтрей ла кортул ынтылнирий.” Ши с-ау дус кытешьтрей.

5 E l’Eterno scese in una colonna di nuvola, si fermò all’ingresso della tenda, e chiamò Aaronne e Maria; ambedue si fecero avanti.

Домнул С-а коборыт ын стылпул де нор ши а стат ла уша кортулуй. А кемат пе Аарон ши пе Мария, ши ей с-ау апропият амындой.

6 E l’Eterno disse: “Ascoltate ora le mie parole; se v’è tra voi alcun profeta, io, l’Eterno, mi faccio conoscere a lui in visione, parlo con lui in sogno.

Ши а зис: „Аскултаць бине че вэ спун! Кынд ва фи принтре вой ун пророк, Еу, Домнул, Мэ вой дескопери луй ынтр-о ведение сау ый вой ворби ынтр-ун вис.

7 Non così coi mio servitore Mosè, che è fedele in tutta la mia casa.

Ну тот аша есте ынсэ ку робул Меу Мойсе. Ел есте крединчос ын тоатэ каса Мя.

8 Con lui io parlo a tu per tu, facendomi vedere, e non per via d’enimmi; ed egli contempla la sembianza dell’Eterno. Perché dunque non avete temuto di parlar contro il mio servo, contro Mosè?”

Еу ый ворбеск гурэ кэтре гурэ, Мэ дескопэр луй ну прин лукрурь греу де ынцелес, чи ел веде кипул Домнулуй. Кум де ну в-аць темут деч сэ ворбиць ымпотрива робулуй Меу, ымпотрива луй Мойсе?”

9 E l’ira dell’Eterno s’accese contro loro, ed egli se ne andò,

Домнул С-а апринс де мыние ымпотрива лор. Ши а плекат.

10 e la nuvola si ritirò di sopra alla tenda; ed ecco che Maria era lebbrosa, bianca come neve; Aaronne guardò Maria, ed ecco era lebbrosa.

Норул с-а депэртат де пе корт. Ши ятэ кэ Мария ера плинэ де лепрэ, албэ ка зэпада. Аарон с-а ынторс спре Мария, ши ятэ кэ еа авя лепрэ.

11 E Aaronne disse a Mosè: “Deh, signor mio, non ci far portare la pena di un peccato che abbiamo stoltamente commesso, e di cui siamo colpevoli.

Атунч Аарон а зис луй Мойсе: „Ах, домнул меу, ну не фаче сэ пуртэм педяпса пэкатулуй пе каре л-ам фэкут ка ниште некибзуиць ши де каре не-ам фэкут виноваць!

12 Deh, ch’ella non sia come il bimbo nato morto, la cui carne è già mezzo consumata quand’esce dal seno materno!”

Сэ ну фие Мария ка ун копил нэскут морт, а кэруй карне есте пе жумэтате путредэ кынд есе дин пынтечеле мамей луй!”

13 E Mosè gridò all’Eterno dicendo: “Guariscila, o Dio, te ne prego!”

Мойсе а стригат кэтре Домнул, зикынд: „Думнезеуле, Те рог, виндек-о!”

14 E l’Eterno rispose a Mosè: “Se suo padre le avesse sputato in viso, non ne porterebbe ella la vergogna per sette giorni? Stia dunque rinchiusa fuori del campo sette giorni; poi, vi sarà di nuovo ammessa”.

Ши Домнул а зис луй Мойсе: „Дакэ ар фи скуйпат-о татэл ей ын образ, н-ар фи фост еа оаре де окарэ тимп де шапте зиле? Сэ фие ынкисэ деч шапте зиле афарэ дин табэрэ, дупэ ачея сэ фие примитэ ын табэрэ.”

15 Maria dunque fu rinchiusa fuori del campo sette giorni; e il popolo non si mise in cammino finché Maria non fu riammessa al campo.

Мария а фост ынкисэ шапте зиле афарэ дин табэрэ. Ши попорул н-а порнит пынэ че н-а интрат дин ноу Мария ын табэрэ.

16 Poi il popolo partì da Hatseroth, e si accampò nel deserto di Paran.

Дупэ ачея, попорул а плекат дин Хацерот ши а тэбэрыт ын пустиул Паран.