Luca 14

1 E avvenne che, essendo egli entrato in casa di uno de’ principali Farisei in giorno di sabato per prender cibo, essi lo stavano osservando.

អនន្តរំ វិឝ្រាមវារេ យីឝៅ ប្រធានស្យ ផិរូឝិនោ គ្ឫហេ ភោក្តុំ គតវតិ តេ តំ វីក្ឞិតុម៑ អារេភិរេ។

2 Ed ecco, gli stava dinanzi un uomo idropico.

តទា ជលោទរី តស្យ សម្មុខេ ស្ថិតះ។

3 E Gesù prese a dire ai dottori della legge ed ai Farisei: E’ egli lecito o no far guarigioni in giorno di sabato? Ma essi tacquero.

តតះ ស វ្យវស្ថាបកាន៑ ផិរូឝិនឝ្ច បប្រច្ឆ, វិឝ្រាមវារេ ស្វាស្ថ្យំ កត៌្តវ្យំ ន វា? តតស្តេ កិមបិ ន ប្រត្យូចុះ។

4 Allora egli, presolo, lo guarì e lo licenziò.

តទា ស តំ រោគិណំ ស្វស្ថំ ក្ឫត្វា វិសសជ៌;

5 Poi disse loro: Chi di voi, se un figliuolo od un bue cade in un pozzo, non lo trae subito fuori in giorno di sabato?

តានុវាច ច យុឞ្មាកំ កស្យចិទ៑ គទ៌្ទភោ វ្ឫឞភោ វា ចេទ៑ គត៌្តេ បតតិ តហ៌ិ វិឝ្រាមវារេ តត្ក្ឞណំ ស កិំ តំ នោត្ថាបយិឞ្យតិ?

6 Ed essi non potevano risponder nulla in contrario.

តតស្តេ កថាយា ឯតស្យាះ កិមបិ ប្រតិវក្តុំ ន ឝេកុះ។

7 Notando poi come gl’invitati sceglievano i primi posti, disse loro questa parabola:

អបរញ្ច ប្រធានស្ថានមនោនីតត្វករណំ វិលោក្យ ស និមន្ត្រិតាន៑ ឯតទុបទេឝកថាំ ជគាទ,

8 Quando sarai invitato a nozze da qualcuno, non ti mettere a tavola al primo posto, che talora non sia stato invitato da lui qualcuno più ragguardevole di te,

ត្វំ វិវាហាទិភោជ្យេឞុ និមន្ត្រិតះ សន៑ ប្រធានស្ថានេ មោបាវេក្ឞីះ។ ត្វត្តោ គៅរវាន្វិតនិមន្ត្រិតជន អាយាតេ

9 e chi ha invitato te e lui non venga a dirti: Cedi il posto a questo! e tu debba con tua vergogna cominciare allora ad occupare l’ultimo posto.

និមន្ត្រយិតាគត្យ មនុឞ្យាយៃតស្មៃ ស្ថានំ ទេហីតិ វាក្យំ ចេទ៑ វក្ឞ្យតិ តហ៌ិ ត្វំ សង្កុចិតោ ភូត្វា ស្ថាន ឥតរស្មិន៑ ឧបវេឞ្ដុម៑ ឧទ្យំស្យសិ។

10 Ma quando sarai invitato, va a metterti all’ultimo posto, affinché quando colui che t’ha invitato verrà, ti dica: Amico, sali più in su. Allora ne avrai onore dinanzi a tutti quelli che saran teco a tavola.

អស្មាត៑ ការណាទេវ ត្វំ និមន្ត្រិតោ គត្វាៜប្រធានស្ថាន ឧបវិឝ, តតោ និមន្ត្រយិតាគត្យ វទិឞ្យតិ, ហេ ពន្ធោ ប្រោច្ចស្ថានំ គត្វោបវិឝ, តថា សតិ ភោជនោបវិឞ្ដានាំ សកលានាំ សាក្ឞាត៑ ត្វំ មាន្យោ ភវិឞ្យសិ។

11 Poiché chiunque s’innalza sarà abbassato, e chi si abbassa sarà innalzato.

យះ កឝ្ចិត៑ ស្វមុន្នមយតិ ស នមយិឞ្យតេ, កិន្តុ យះ កឝ្ចិត៑ ស្វំ នមយតិ ស ឧន្នមយិឞ្យតេ។

12 E diceva pure a colui che lo aveva invitato: Quando fai un desinare o una cena, non chiamare i tuoi amici, né i tuoi fratelli, né i tuoi parenti, né i vicini ricchi; che talora anch’essi non t’invitino, e ti sia reso il contraccambio;

តទា ស និមន្ត្រយិតារំ ជនមបិ ជគាទ, មធ្យាហ្នេ រាត្រៅ វា ភោជ្យេ ក្ឫតេ និជពន្ធុគណោ វា ភ្រាត្ឫគណោ វា ជ្ញាតិគណោ វា ធនិគណោ វា សមីបវាសិគណោ វា ឯតាន៑ ន និមន្ត្រយ, តថា ក្ឫតេ ចេត៑ តេ ត្វាំ និមន្ត្រយិឞ្យន្តិ, តហ៌ិ បរិឝោធោ ភវិឞ្យតិ។

13 ma quando fai un convito, chiama i poveri, gli storpi, gli zoppi, i ciechi;

កិន្តុ យទា ភេជ្យំ ករោឞិ តទា ទរិទ្រឝុឞ្កករខញ្ជាន្ធាន៑ និមន្ត្រយ,

14 e sarai beato, perché non hanno modo di rendertene il contraccambio; ma il contraccambio ti sarà reso alla risurrezione de’ giusti.

តត អាឝិឞំ លប្ស្យសេ, តេឞុ បរិឝោធំ កត៌្តុមឝក្នុវត្សុ ឝ្មឝានាទ្ធាម៌្មិកានាមុត្ថានកាលេ ត្វំ ផលាំ លប្ស្យសេ។

15 Or uno de’ commensali, udite queste cose, gli disse: Beato chi mangerà del pane nel regno di Dio!

អនន្តរំ តាំ កថាំ និឝម្យ ភោជនោបវិឞ្ដះ កឝ្ចិត៑ កថយាមាស, យោ ជន ឦឝ្វរស្យ រាជ្យេ ភោក្តុំ លប្ស្យតេ សឯវ ធន្យះ។

16 Ma Gesù gli disse: Un uomo fece una gran cena e invitò molti;

តតះ ស ឧវាច, កឝ្ចិត៑ ជនោ រាត្រៅ ភេជ្យំ ក្ឫត្វា ពហូន៑ និមន្ត្រយាមាស។

17 e all’ora della cena mandò il suo servitore a dire agl’invitati: Venite, perché tutto è già pronto.

តតោ ភោជនសមយេ និមន្ត្រិតលោកាន៑ អាហ្វាតុំ ទាសទ្វារា កថយាមាស, ខទ្យទ្រវ្យាណិ សវ៌្វាណិ សមាសាទិតានិ សន្តិ, យូយមាគច្ឆត។

18 E tutti, ad una voce, cominciarono a scusarsi. Il primo gli disse: Ho comprato un campo e ho necessità d’andarlo a vedere; ti prego, abbimi per iscusato.

កិន្តុ តេ សវ៌្វ ឯកៃកំ ឆលំ ក្ឫត្វា ក្ឞមាំ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រិរេ។ ប្រថមោ ជនះ កថយាមាស, ក្ឞេត្រមេកំ ក្រីតវានហំ តទេវ ទ្រឞ្ដុំ មយា គន្តវ្យម៑, អតឯវ មាំ ក្ឞន្តុំ តំ និវេទយ។

19 E un altro disse: Ho comprato cinque paia di buoi, e vado a provarli; ti prego, abbimi per iscusato.

អន្យោ ជនះ កថយាមាស, ទឝវ្ឫឞានហំ ក្រីតវាន៑ តាន៑ បរីក្ឞិតុំ យាមិ តស្មាទេវ មាំ ក្ឞន្តុំ តំ និវេទយ។

20 E un altro disse: Ho preso moglie, e perciò non posso venire.

អបរះ កថយាមាស, វ្យូឍវានហំ តស្មាត៑ ការណាទ៑ យាតុំ ន ឝក្នោមិ។

21 E il servitore, tornato, riferì queste cose al suo signore. Allora il padron di casa, adiratosi, disse al suo servitore: Va’ presto per le piazze e per le vie della città, e mena qua i poveri, gli storpi, i ciechi e gli zoppi.

បឝ្ចាត៑ ស ទាសោ គត្វា និជប្រភោះ សាក្ឞាត៑ សវ៌្វវ្ឫត្តាន្តំ និវេទយាមាស, តតោសៅ គ្ឫហបតិះ កុបិត្វា ស្វទាសំ វ្យាជហារ, ត្វំ សត្វរំ នគរស្យ សន្និវេឝាន៑ មាគ៌ាំឝ្ច គត្វា ទរិទ្រឝុឞ្កករខញ្ជាន្ធាន៑ អត្រានយ។

22 Poi il servitore disse: Signore, s’è fatto come hai comandato, e ancora c’è posto.

តតោ ទាសោៜវទត៑, ហេ ប្រភោ ភវត អាជ្ញានុសារេណាក្រិយត តថាបិ ស្ថានមស្តិ។

23 E il signore disse al servitore: Va’ fuori per le strade e lungo le siepi, e costringili ad entrare, affinché la mia casa sia piena.

តទា ប្រភុះ បុន រ្ទាសាយាកថយត៑, រាជបថាន៑ វ្ឫក្ឞមូលានិ ច យាត្វា មទីយគ្ឫហបូរណាត៌្ហំ លោកានាគន្តុំ ប្រវត៌្តយ។

24 Perché io vi dico che nessuno di quegli uomini ch’erano stati invitati assaggerà la mia cena.

អហំ យុឞ្មភ្យំ កថយាមិ, បូវ៌្វនិមន្ត្រិតានមេកោបិ មមាស្យ រាត្រិភោជ្យស្យាស្វាទំ ន ប្រាប្ស្យតិ។

25 Or molte turbe andavano con lui; ed egli, rivoltosi, disse loro:

អនន្តរំ ពហុឞុ លោកេឞុ យីឝោះ បឝ្ចាទ៑ វ្រជិតេឞុ សត្សុ ស វ្យាឃុដ្យ តេភ្យះ កថយាមាស,

26 Se uno viene a me e non odia suo padre, e sua madre, e la moglie, e i fratelli, e le sorelle, e finanche la sua propria vita, non può esser mio discepolo.

យះ កឝ្ចិន៑ មម សមីបម៑ អាគត្យ ស្វស្យ មាតា បិតា បត្នី សន្តានា ភ្រាតរោ ភគិម្យោ និជប្រាណាឝ្ច, ឯតេភ្យះ សវ៌្វេភ្យោ មយ្យធិកំ ប្រេម ន ករោតិ, ស មម ឝិឞ្យោ ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ។

27 E chi non porta la sua croce e non vien dietro a me, non può esser mio discepolo.

យះ កឝ្ចិត៑ ស្វីយំ ក្រុឝំ វហន៑ មម បឝ្ចាន្ន គច្ឆតិ, សោបិ មម ឝិឞ្យោ ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ។

28 Infatti chi è fra voi colui che, volendo edificare una torre, non si metta prima a sedere e calcoli la spesa per vedere se ha da poterla finire?

ទុគ៌និម៌្មាណេ កតិវ្យយោ ភវិឞ្យតិ, តថា តស្យ សមាប្តិករណាត៌្ហំ សម្បត្តិរស្តិ ន វា, ប្រថមមុបវិឝ្យ ឯតន្ន គណយតិ, យុឞ្មាកំ មធ្យ ឯតាទ្ឫឝះ កោស្តិ?

29 Che talora, quando ne abbia posto il fondamento e non la possa finire, tutti quelli che la vedranno prendano a beffarsi di lui, dicendo:

នោចេទ៑ ភិត្តិំ ក្ឫត្វា ឝេឞេ យទិ សមាបយិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ,

30 Quest’uomo ha cominciato a edificare e non ha potuto finire.

តហ៌ិ មានុឞោយំ និចេតុម៑ អារភត សមាបយិតុំ នាឝក្នោត៑, ឥតិ វ្យាហ្ឫត្យ សវ៌្វេ តមុបហសិឞ្យន្តិ។

31 Ovvero, qual è il re che, partendo per muover guerra ad un altro re, non si metta prima a sedere ed esamini se possa con diecimila uomini affrontare colui che gli vien contro con ventimila?

អបរញ្ច ភិន្នភូបតិនា សហ យុទ្ធំ កត៌្តុម៑ ឧទ្យម្យ ទឝសហស្រាណិ សៃន្យានិ គ្ឫហីត្វា វិំឝតិសហស្រេះ សៃន្យៃះ សហិតស្យ សមីបវាសិនះ សម្មុខំ យាតុំ ឝក្ឞ្យាមិ ន វេតិ ប្រថមំ ឧបវិឝ្យ ន វិចារយតិ ឯតាទ្ឫឝោ ភូមិបតិះ កះ?

32 Se no, mentre quello è ancora lontano, gli manda un’ambasciata e chiede di trattar la pace.

យទិ ន ឝក្នោតិ តហ៌ិ រិបាវតិទូរេ តិឞ្ឋតិ សតិ និជទូតំ ប្រេឞ្យ សន្ធិំ កត៌្តុំ ប្រាត៌្ហយេត។

33 Così dunque ognun di voi che non rinunzi a tutto quello che ha, non può esser mio discepolo.

តទ្វទ៑ យុឞ្មាកំ មធ្យេ យះ កឝ្ចិន៑ មទត៌្ហំ សវ៌្វស្វំ ហាតុំ ន ឝក្នោតិ ស មម ឝិឞ្យោ ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យតិ។

34 Il sale, certo, è buono; ma se anche il sale diventa insipido, con che gli si darà sapore?

លវណម៑ ឧត្តមម៑ ឥតិ សត្យំ, កិន្តុ យទិ លវណស្យ លវណត្វម៑ អបគច្ឆតិ តហ៌ិ តត៑ កថំ ស្វាទុយុក្តំ ភវិឞ្យតិ?

35 Non serve né per terra, né per concime; lo si butta via. Chi ha orecchi da udire, oda.

តទ ភូម្យត៌្ហម៑ អាលវាលរាឝ្យត៌្ហមបិ ភទ្រំ ន ភវតិ; លោកាស្តទ៑ ពហិះ ក្ឞិបន្តិ។ យស្យ ឝ្រោតុំ ឝ្រោត្រេ ស្តះ ស ឝ្ឫណោតុ។