Luca 1
1 Poiché molti hanno intrapreso ad ordinare una narrazione de’ fatti che si son compiuti tra noi,
ප්‍රථමතෝ යේ සාක්‍ෂිණෝ වාක්‍යප්‍රචාරකාශ්චාසන් තේ(අ)ස්මාකං මධ්‍යේ යද්‍යත් සප්‍රමාණං වාක්‍යමර්පයන්ති ස්ම
2 secondo che ce li hanno tramandati quelli che da principio ne furono testimoni oculari e che divennero ministri della Parola,
තදනුසාරතෝ(අ)න්‍යේපි බහවස්තද්වෘත්තාන්තං රචයිතුං ප්‍රවෘත්තාඃ|
3 è parso bene anche, a me dopo essermi accuratamente informato d’ogni cosa dall’origine, di scrivertene per ordine, o eccellentissimo Teofilo,
අතඒව හේ මහාමහිමථියඵිල් ත්වං යා යාඃ කථා අශික්‍ෂ්‍යථාස්තාසාං දෘඪප්‍රමාණානි යථා ප්‍රාප්නෝෂි
4 affinché tu riconosca la certezza delle cose che ti sono state insegnate.
තදර්ථං ප්‍රථමමාරභ්‍ය තානි සර්ව්වාණි ඥාත්වාහමපි අනුක්‍රමාත් සර්ව්වවෘත්තාන්තාන් තුභ්‍යං ලේඛිතුං මතිමකාර්ෂම්|
5 Ai dì d’Erode, re della Giudea, v’era un certo sacerdote di nome Zaccaria, della muta di Abia; e sua moglie era delle figliuole d’Aronne e si chiamava Elisabetta.
යිහූදාදේශීයහේරෝද්නාමකේ රාජත්වං කුර්ව්වති අබීයයාජකස්‍ය පර‍්‍ය්‍යායාධිකාරී සිඛරියනාමක ඒකෝ යාජකෝ හාරෝණවංශෝද්භවා ඉලීශේවාඛ්‍යා
6 Or erano ambedue giusti nel cospetto di Dio, camminando irreprensibili in tutti i comandamenti e precetti del Signore.
තස්‍ය ජායා ද්වාවිමෞ නිර්දෝෂෞ ප්‍රභෝඃ සර්ව්වාඥා ව්‍යවස්ථාශ්ච සංමන්‍ය ඊශ්වරදෘෂ්ටෞ ධාර්ම්මිකාවාස්තාම්|
7 E non aveano figliuoli, perché Elisabetta era sterile, ed erano ambedue avanzati in età.
තයෝඃ සන්තාන ඒකෝපි නාසීත්, යත ඉලීශේවා බන්ධ්‍යා තෞ ද්වාවේව වෘද්ධාවභවතාම්|
8 Or avvenne che esercitando Zaccaria il sacerdozio dinanzi a Dio nell’ordine della sua muta,
යදා ස්වපර‍්‍ය්‍යානුක්‍රමේණ සිඛරිය ඊශ්වාස්‍ය සමක්‍ෂං යාජකීයං කර්ම්ම කරෝති
9 secondo l’usanza del sacerdozio, gli toccò a sorte d’entrar Del tempio del Signore per offrirvi il profumo;
තදා යඥස්‍ය දිනපරිපාය්‍යා පරමේශ්වරස්‍ය මන්දිරේ ප්‍රවේශකාලේ ධූපජ්වාලනං කර්ම්ම තස්‍ය කරණීයමාසීත්|
10 e tutta la moltitudine del popolo stava di fuori in preghiera nell’ora del profumo.
තද්ධූපජ්වාලනකාලේ ලෝකනිවහේ ප්‍රාර්ථනාං කර්තුං බහිස්තිෂ්ඨති
11 E gli apparve un angelo del Signore, ritto alla destra dell’altare de’ profumi.
සති සිඛරියෝ යස්‍යාං වේද්‍යාං ධූපං ජ්වාලයති තද්දක්‍ෂිණපාර්ශ්වේ පරමේශ්වරස්‍ය දූත ඒක උපස්ථිතෝ දර්ශනං දදෞ|
12 E Zaccaria, vedutolo, fu turbato e preso da spavento.
තං දෘෂ්ට්වා සිඛරිය උද්විවිජේ ශශඞ්කේ ච|
13 Ma l’angelo gli disse: Non temere, Zaccaria, perché la tua preghiera è stata esaudita; e tua moglie Elisabetta ti partorirà un figliuolo, al quale porrai nome Giovanni.
තදා ස දූතස්තං බභාෂේ හේ සිඛරිය මා භෛස්තව ප්‍රාර්ථනා ග්‍රාහ්‍යා ජාතා තව භාර‍්‍ය්‍යා ඉලීශේවා පුත්‍රං ප්‍රසෝෂ්‍යතේ තස්‍ය නාම යෝහන් ඉති කරිෂ්‍යසි|
14 E tu ne avrai gioia ed allegrezza, e molti si rallegreranno per la sua nascita.
කිඤ්ච ත්වං සානන්දඃ සහර්ෂශ්ච භවිෂ්‍යසි තස්‍ය ජන්මනි බහව ආනන්දිෂ්‍යන්ති ච|
15 Poiché sarà grande nel cospetto del Signore; non berrà né vino né cervogia, e sarà ripieno dello Spirito Santo fin dal seno di sua madre,
යතෝ හේතෝඃ ස පරමේශ්වරස්‍ය ගෝචරේ මහාන් භවිෂ්‍යති තථා ද්‍රාක්‍ෂාරසං සුරාං වා කිමපි න පාස්‍යති, අපරං ජන්මාරභ්‍ය පවිත්‍රේණාත්මනා පරිපූර්ණඃ
16 e convertirà molti de’ figliuoli d’Israele al Signore Iddio loro;
සන් ඉස්‍රායේල්වංශීයාන් අනේකාන් ප්‍රභෝඃ පරමේශ්වරස්‍ය මාර්ගමානේෂ්‍යති|
17 ed egli andrà innanzi a lui con lo spirito e con la potenza d’Elia, per volgere i cuori de’ padri ai figliuoli e i ribelli alla saviezza de’ giusti, affin di preparare al Signore un popolo ben disposto.
සන්තානාන් ප්‍රති පිතෘණාං මනාංසි ධර්ම්මඥානං ප්‍රත්‍යනාඥාග්‍රාහිණශ්ච පරාවර්ත්තයිතුං, ප්‍රභෝඃ පරමේශ්වරස්‍ය සේවාර්ථම් ඒකාං සජ්ජිතජාතිං විධාතුඤ්ච ස ඒලියරූපාත්මශක්තිප්‍රාප්තස්තස්‍යාග්‍රේ ගමිෂ්‍යති|
18 E Zaccaria disse all’angelo: A che conoscerò io questo? Perch’io son vecchio e mia moglie è avanti nell’età.
තදා සිඛරියෝ දූතමවාදීත් කථමේතද් වේත්ස්‍යාමි? යතෝහං වෘද්ධෝ මම භාර‍්‍ය්‍යා ච වෘද්ධා|
19 E l’angelo, rispondendo, gli disse: Io son Gabriele, che sto davanti a Dio; e sono stato mandato a parlarti e recarti questa buona notizia.
තතෝ දූතඃ ප්‍රත්‍යුවාච පශ්‍යේශ්වරස්‍ය සාක්‍ෂාද්වර්ත්තී ජිබ්‍රායේල්නාමා දූතෝහං ත්වයා සහ කථාං ගදිතුං තුභ්‍යමිමාං ශුභවාර්ත්තාං දාතුඤ්ච ප්‍රේෂිතඃ|
20 Ed ecco, tu sarai muto, e non potrai parlare fino al giorno che queste cose avverranno, perché non hai creduto alle mie parole che si adempiranno a suo tempo.
කින්තු මදීයං වාක්‍යං කාලේ ඵලිෂ්‍යති තත් ත්වයා න ප්‍රතීතම් අතඃ කාරණාද් යාවදේව තානි න සේත්ස්‍යන්ති තාවත් ත්වං වක්තුංමශක්තෝ මූකෝ භව|
21 Il popolo intanto stava aspettando Zaccaria, e si maravigliava che s’indugiasse tanto nel tempio.
තදානීං යේ යේ ලෝකාඃ සිඛරියමපෛක්‍ෂන්ත තේ මධ්‍යේමන්දිරං තස්‍ය බහුවිලම්බාද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මේනිරේ|
22 Ma quando fu uscito, non potea parlar loro; e capirono che avea avuto una visione nel tempio; ed egli faceva loro dei segni e rimase muto.
ස බහිරාගතෝ යදා කිමපි වාක්‍යං වක්තුමශක්තඃ සඞ්කේතං කෘත්වා නිඃශබ්දස්තස්‍යෞ තදා මධ්‍යේමන්දිරං කස්‍යචිද් දර්ශනං තේන ප්‍රාප්තම් ඉති සර්ව්වේ බුබුධිරේ|
23 E quando furon compiuti i giorni del suo ministero, egli se ne andò a casa sua.
අනන්තරං තස්‍ය සේවනපර‍්‍ය්‍යායේ සම්පූර්ණේ සති ස නිජගේහං ජගාම|
24 Or dopo que’ giorni, Elisabetta sua moglie rimase incinta; e si tenne nascosta per cinque mesi, dicendo:
කතිපයදිනේෂු ගතේෂු තස්‍ය භාර‍්‍ය්‍යා ඉලීශේවා ගර්බ්භවතී බභූව
25 Ecco quel che il Signore ha fatto per me ne’ giorni nei quali ha rivolto a me lo sguardo per togliere il mio vituperio fra gli uomini.
පශ්චාත් සා පඤ්චමාසාන් සංගෝප්‍යාකථයත් ලෝකානාං සමක්‍ෂං මමාපමානං ඛණ්ඩයිතුං පරමේශ්වරෝ මයි දෘෂ්ටිං පාතයිත්වා කර්ම්මේදෘශං කෘතවාන්|
26 Al sesto mese l’angelo Gabriele fu mandato da Dio in una città di Galilea detta Nazaret
අපරඤ්ච තස්‍යා ගර්බ්භස්‍ය ෂෂ්ඨේ මාසේ ජාතේ ගාලීල්ප්‍රදේශීයනාසරත්පුරේ
27 ad una vergine fidanzata ad un uomo chiamato Giuseppe della casa di Davide; e il nome della vergine era Maria.
දායූදෝ වංශීයාය යූෂඵ්නාම්නේ පුරුෂාය යා මරියම්නාමකුමාරී වාග්දත්තාසීත් තස්‍යාඃ සමීපං ජිබ්‍රායේල් දූත ඊශ්වරේණ ප්‍රහිතඃ|
28 E l’angelo, entrato da lei, disse: Ti saluto, o favorita dalla grazia; il Signore è teco.
ස ගත්වා ජගාද හේ ඊශ්වරානුගෘහීතකන්‍යේ තව ශුභං භූයාත් ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරස්තව සහායෝස්ති නාරීණාං මධ්‍යේ ත්වමේව ධන්‍යා|
29 Ed ella fu turbata a questa parola, e si domandava che cosa volesse dire un tal saluto.
තදානීං සා තං දෘෂ්ට්වා තස්‍ය වාක්‍යත උද්විජ්‍ය කීදෘශං භාෂණමිදම් ඉති මනසා චින්තයාමාස|
30 E l’angelo le disse: Non temere, Maria, perché hai trovato grazia presso Dio.
තතෝ දූතෝ(අ)වදත් හේ මරියම් භයං මාකාර්ෂීඃ, ත්වයි පරමේශ්වරස්‍යානුග්‍රහෝස්ති|
31 Ed ecco tu concepirai nel seno e partorirai un figliuolo e gli porrai nome Gesù.
පශ්‍ය ත්වං ගර්බ්භං ධෘත්වා පුත්‍රං ප්‍රසෝෂ්‍යසේ තස්‍ය නාම යීශුරිති කරිෂ්‍යසි|
32 Questi sarà grande, e sarà chiamato Figliuol dell’Altissimo, e il Signore Iddio gli darà il trono di Davide suo padre,
ස මහාන් භවිෂ්‍යති තථා සර්ව්වේභ්‍යඃ ශ්‍රේෂ්ඨස්‍ය පුත්‍ර ඉති ඛ්‍යාස්‍යති; අපරං ප්‍රභුඃ පරමේශ්වරස්තස්‍ය පිතුර්දායූදඃ සිංහාසනං තස්මෛ දාස්‍යති;
තථා ස යාකූබෝ වංශෝපරි සර්ව්වදා රාජත්වං කරිෂ්‍යති, තස්‍ය රාජත්වස්‍යාන්තෝ න භවිෂ්‍යති| (aiōn g165)
34 E Maria disse all’angelo: Come avverrà questo, poiché non conosco uomo?
තදා මරියම් තං දූතං බභාෂේ නාහං පුරුෂසඞ්ගං කරෝමි තර්හි කථමේතත් සම්භවිෂ්‍යති?
35 E l’angelo, rispondendo, le disse: Lo Spirito Santo verrà su di te e la potenza dell’Altissimo ti coprirà dell’ombra sua; perciò ancora il santo che nascerà sarà chiamato Figliuolo di Dio.
තතෝ දූතෝ(අ)කථයත් පවිත්‍ර ආත්මා ත්වාමාශ්‍රායිෂ්‍යති තථා සර්ව්වශ්‍රේෂ්ඨස්‍ය ශක්තිස්තවෝපරි ඡායාං කරිෂ්‍යති තතෝ හේතෝස්තව ගර්බ්භාද් යඃ පවිත්‍රබාලකෝ ජනිෂ්‍යතේ ස ඊශ්වරපුත්‍ර ඉති ඛ්‍යාතිං ප්‍රාප්ස්‍යති|
36 Ed ecco, Elisabetta, tua parente, ha concepito anche lei un figliuolo nella sua vecchiaia; e questo è il sesto mese per lei, ch’era chiamata sterile;
අපරඤ්ච පශ්‍ය තව ඥාතිරිලීශේවා යාං සර්ව්වේ බන්ධ්‍යාමවදන් ඉදානීං සා වාර්ද්ධක්‍යේ සන්තානමේකං ගර්බ්භේ(අ)ධාරයත් තස්‍ය ෂෂ්ඨමාසෝභූත්|
37 poiché nessuna parola di Dio rimarrà inefficace.
කිමපි කර්ම්ම නාසාධ්‍යම් ඊශ්වරස්‍ය|
38 E Maria disse: Ecco, io son l’ancella del Signore; siami fatto secondo la tua parola. E l’angelo si partì da lei.
තදා මරියම් ජගාද, පශ්‍ය ප්‍රභේරහං දාසී මහ්‍යං තව වාක්‍යානුසාරේණ සර්ව්වමේතද් ඝටතාම්; අනනතරං දූතස්තස්‍යාඃ සමීපාත් ප්‍රතස්ථේ|
39 In que’ giorni Maria si levò e se ne andò in fretta nella regione montuosa, in una città di Giuda,
අථ කතිපයදිනාත් පරං මරියම් තස්මාත් පර්ව්වතමයප්‍රදේශීයයිහූදායා නගරමේකං ශීඝ්‍රං ගත්වා
40 ed entrò in casa di Zaccaria e salutò Elisabetta.
සිඛරියයාජකස්‍ය ගෘහං ප්‍රවිශ්‍ය තස්‍ය ජායාම් ඉලීශේවාං සම්බෝධ්‍යාවදත්|
41 E avvenne che come Elisabetta ebbe udito il saluto di Maria, il bambino le balzò nel seno; ed Elisabetta fu ripiena di Spirito Santo,
තතෝ මරියමඃ සම්බෝධනවාක්‍යේ ඉලීශේවායාඃ කර්ණයෝඃ ප්‍රවිෂ්ටමාත්‍රේ සති තස්‍යා ගර්බ්භස්ථබාලකෝ නනර්ත්ත| තත ඉලීශේවා පවිත්‍රේණාත්මනා පරිපූර්ණා සතී
42 e a gran voce esclamò: Benedetta sei tu fra le donne, e benedetto è il frutto del tuo seno!
ප්‍රෝච්චෛර්ගදිතුමාරේභේ, යෝෂිතාං මධ්‍යේ ත්වමේව ධන්‍යා, තව ගර්බ්භස්ථඃ ශිශුශ්ච ධන්‍යඃ|
43 E come mai m’è dato che la madre del mio Signore venga da me?
ත්වං ප්‍රභෝර්මාතා, මම නිවේශනේ ත්වයා චරණාවර්පිතෞ, මමාද්‍ය සෞභාග්‍යමේතත්|
44 Poiché ecco, non appena la voce del tuo saluto m’è giunta agli orecchi, il bambino m’è per giubilo balzato nel seno.
පශ්‍ය තව වාක්‍යේ මම කර්ණයෝඃ ප්‍රවිෂ්ටමාත්‍රේ සති මමෝදරස්ථඃ ශිශුරානන්දාන් නනර්ත්ත|
45 E beata è colei che ha creduto, perché le cose dettele da parte del Signore avranno compimento.
යා ස්ත්‍රී ව්‍යශ්වසීත් සා ධන්‍යා, යතෝ හේතෝස්තාං ප්‍රති පරමේශ්වරෝක්තං වාක්‍යං සර්ව්වං සිද්ධං භවිෂ්‍යති|
46 E Maria disse: “L’anima mia magnifica il Signore,
තදානීං මරියම් ජගාද| ධන්‍යවාදං පරේශස්‍ය කරෝති මාමකං මනඃ|
47 e lo spirito mio esulta in Dio mio Salvatore,
මමාත්මා තාරකේශේ ච සමුල්ලාසං ප්‍රගච්ඡති|
48 poich’egli ha riguardato alla bassezza della sua ancella. Perché ecco, d’ora innanzi tutte le età mi chiameranno beata,
අකරෝත් ස ප්‍රභු ර්දුෂ්ටිං ස්වදාස්‍යා දුර්ගතිං ප්‍රති| පශ්‍යාද්‍යාරභ්‍ය මාං ධන්‍යාං වක්‍ෂ්‍යන්ති පුරුෂාඃ සදා|
49 poiché il Potente mi ha fatto grandi cose. Santo è il suo nome
යඃ සර්ව්වශක්තිමාන් යස්‍ය නාමාපි ච පවිත්‍රකං| ස ඒව සුමහත්කර්ම්ම කෘතවාන් මන්නිමිත්තකං|
50 e la sua misericordia è d’età in età per quelli che lo temono.
යේ බිභ්‍යති ජනාස්තස්මාත් තේෂාං සන්තානපංක්තිෂු| අනුකම්පා තදීයා ච සර්ව්වදෛව සුතිෂ්ඨති|
51 Egli ha operato potentemente col suo braccio ha disperso quelli ch’eran superbi ne’ pensieri del cuor loro;
ස්වබාහුබලතස්තේන ප්‍රාකාශ්‍යත පරාක්‍රමඃ| මනඃකුමන්ත්‍රණාසාර්ද්ධං විකීර‍්‍ය්‍යන්තේ(අ)භිමානිනඃ|
52 ha tratto giù dai troni i potenti, ed ha innalzato gli umili;
සිංහාසනගතාල්ලෝකාන් බලිනශ්චාවරෝහ්‍ය සඃ| පදේෂූච්චේෂු ලෝකාංස්තු ක්‍ෂුද්‍රාන් සංස්ථාපයත්‍යපි|
53 ha ricolmato di beni i famelici, e ha rimandati a vuoto i ricchi.
ක්‍ෂුධිතාන් මානවාන් ද්‍රව්‍යෛරුත්තමෛඃ පරිතර්ප්‍ය සඃ| සකලාන් ධනිනෝ ලෝකාන් විසෘජේද් රික්තහස්තකාන්|
54 Ha soccorso Israele, suo servitore, ricordandosi della misericordia
ඉබ්‍රාහීමි ච තද්වංශේ යා දයාස්ති සදෛව තාං| ස්මෘත්වා පුරා පිතෘණාං නෝ යථා සාක්‍ෂාත් ප්‍රතිශ්‍රුතං| (aiōn g165)
55 di cui avea parlato ai nostri padri, verso Abramo e verso la sua progenie in perpetuo”. (aiōn g165)
ඉස්‍රායේල්සේවකස්තේන තථෝපක්‍රියතේ ස්වයං||
56 E Maria rimase con Elisabetta circa tre mesi; poi se ne tornò a casa sua.
අනන්තරං මරියම් ප්‍රායේණ මාසත්‍රයම් ඉලීශේවයා සහෝෂිත්වා ව්‍යාඝුය්‍ය නිජනිවේශනං යයෞ|
57 Or compiutosi per Elisabetta il tempo di partorire, diè alla luce un figliuolo.
තදනන්තරම් ඉලීශේවායාඃ ප්‍රසවකාල උපස්ථිතේ සති සා පුත්‍රං ප්‍රාසෝෂ්ට|
58 E i suoi vicini e i parenti udirono che il Signore avea magnificata la sua misericordia verso di lei, e se ne rallegravano con essa.
තතඃ පරමේශ්වරස්තස්‍යාං මහානුග්‍රහං කෘතවාන් ඒතත් ශ්‍රුත්වා සමීපවාසිනඃ කුටුම්බාශ්චාගත්‍ය තයා සහ මුමුදිරේ|
59 Ed ecco che nell’ottavo giorno vennero a circoncidere il bambino, e lo chiamavano Zaccaria dal nome di suo padre.
තථාෂ්ටමේ දිනේ තේ බාලකස්‍ය ත්වචං ඡේත්තුම් ඒත්‍ය තස්‍ය පිතෘනාමානුරූපං තන්නාම සිඛරිය ඉති කර්ත්තුමීෂුඃ|
60 Allora sua madre prese a parlare e disse: No, sarà invece chiamato Giovanni.
කින්තු තස්‍ය මාතාකථයත් තන්න, නාමාස්‍ය යෝහන් ඉති කර්ත්තව්‍යම්|
61 Ed essi le dissero: Non v’è alcuno nel tuo parentado che porti questo nome.
තදා තේ ව්‍යාහරන් තව වංශමධ්‍යේ නාමේදෘශං කස්‍යාපි නාස්ති|
62 E per cenni domandavano al padre come voleva che fosse chiamato.
තතඃ පරං තස්‍ය පිතරං සිඛරියං ප්‍රති සඞ්කේත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ ශිශෝඃ කිං නාම කාරිෂ්‍යතේ?
63 Ed egli, chiesta una tavoletta, scrisse così: Il suo nome è Giovanni. E tutti si maravigliarono.
තතඃ ස ඵලකමේකං යාචිත්වා ලිලේඛ තස්‍ය නාම යෝහන් භවිෂ්‍යති| තස්මාත් සර්ව්වේ ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මේනිරේ|
64 In quell’istante la sua bocca fu aperta e la sua lingua sciolta, ed egli parlava benedicendo Iddio.
තත්ක්‍ෂණං සිඛරියස්‍ය ජිහ්වාජාඩ්‍යේ(අ)පගතේ ස මුඛං ව්‍යාදාය ස්පෂ්ටවර්ණමුච්චාර‍්‍ය්‍ය ඊශ්වරස්‍ය ගුණානුවාදං චකාර|
65 E tutti i lor vicini furon presi da timore; e tutte queste cose si divulgavano per tutta la regione montuosa della Giudea.
තස්මාච්චතුර්දික්ස්ථාඃ සමීපවාසිලෝකා භීතා ඒවමේතාඃ සර්ව්වාඃ කථා යිහූදායාඃ පර්ව්වතමයප්‍රදේශස්‍ය සර්ව්වත්‍ර ප්‍රචාරිතාඃ|
66 E tutti quelli che le udirono, le serbarono in cuor loro e diceano: Che sarà mai questo bambino? Perché la mano del Signore era con lui.
තස්මාත් ශ්‍රෝතාරෝ මනඃසු ස්ථාපයිත්වා කථයාම්බභූවුඃ කීදෘශෝයං බාලෝ භවිෂ්‍යති? අථ පරමේශ්වරස්තස්‍ය සහායෝභූත්|
67 E Zaccaria, suo padre, fu ripieno dello Spirito Santo, e profetò dicendo:
තදා යෝහනඃ පිතා සිඛරියඃ පවිත්‍රේණාත්මනා පරිපූර්ණඃ සන් ඒතාදෘශං භවිෂ්‍යද්වාක්‍යං කථයාමාස|
68 “Benedetto sia il Signore, l’Iddio d’Israele, perché ha visitato e riscattato il suo popolo,
ඉස්‍රායේලඃ ප්‍රභු ර‍්‍යස්තු ස ධන්‍යඃ පරමේශ්වරඃ| අනුගෘහ්‍ය නිජාල්ලෝකාන් ස ඒව පරිමෝචයේත්|
69 e ci ha suscitato un potente salvatore nella casa di Davide suo servitore
විපක්‍ෂජනහස්තේභ්‍යෝ යථා මෝච්‍යාමහේ වයං| යාවජ්ජීවඤ්ච ධර්ම්මේණ සාරල්‍යේන ච නිර්භයාඃ|
සේවාමහෛ තමේවෛකම් ඒතත්කාරණමේව ච| ස්වකීයං සුපවිත්‍රඤ්ච සංස්මෘත්‍ය නියමං සදා|
71 uno che ci salverà da’ nostri nemici e dalle mani di tutti quelli che ci odiano.
කෘපයා පුරුෂාන් පූර්ව්වාන් නිකෂාර්ථාත්තු නඃ පිතුඃ| ඉබ්‍රාහීමඃ සමීපේ යං ශපථං කෘතවාන් පුරා|
72 Egli usa così misericordia verso i nostri padri e si ricorda del suo santo patto,
තමේව සඵලං කර්ත්තං තථා ශත්‍රුගණස්‍ය ච| ඍතීයාකාරිණශ්චෛව කරේභ්‍යෝ රක්‍ෂණාය නඃ|
73 del giuramento che fece ad Abramo nostro padre,
සෘෂ්ටේඃ ප්‍රථමතඃ ස්වීයෛඃ පවිත්‍රෛ ර්භාවිවාදිභිඃ| (aiōn g165)
74 affine di concederci che, liberati dalla mano dei nostri nemici, gli servissimo senza paura,
යථෝක්තවාන් තථා ස්වස්‍ය දායූදඃ සේවකස්‍ය තු|
75 in santità e giustizia, nel suo cospetto, tutti i giorni della nostra vita.
වංශේ ත්‍රාතාරමේකං ස සමුත්පාදිතවාන් ස්වයම්|
76 E tu, piccol fanciullo, sarai chiamato profeta dell’Altissimo perché andrai davanti alla faccia del Signore per preparar le sue vie,
අතෝ හේ බාලක ත්වන්තු සර්ව්වේභ්‍යඃ ශ්‍රේෂ්ඨ ඒව යඃ| තස්‍යෛව භාවිවාදීති ප්‍රවිඛ්‍යාතෝ භවිෂ්‍යසි| අස්මාකං චරණාන් ක්‍ෂේමේ මාර්ගේ චාලයිතුං සදා| ඒවං ධ්වාන්තේ(අ)ර්ථතෝ මෘත්‍යෝශ්ඡායායාං යේ තු මානවාඃ|
77 per dare al suo popolo conoscenza della salvezza mediante la remissione de’ loro peccati,
උපවිෂ්ටාස්තු තානේව ප්‍රකාශයිතුමේව හි| කෘත්වා මහානුකම්පාං හි යාමේව පරමේශ්වරඃ|
78 dovuta alle viscere di misericordia del nostro Dio, per le quali l’Aurora dall’alto ci visiterà
ඌර්ද්ව්වාත් සූර‍්‍ය්‍යමුදාය්‍යෛවාස්මභ්‍යං ප්‍රාදාත්තු දර්ශනං| තයානුකම්පයා ස්වස්‍ය ලෝකානාං පාපමෝචනේ|
79 per risplendere su quelli che giacciono in tenebre ed in ombra di morte, per guidare i nostri passi verso la via della pace”.
පරිත්‍රාණස්‍ය තේභ්‍යෝ හි ඥානවිශ්‍රාණනාය ච| ප්‍රභෝ ර්මාර්ගං පරිෂ්කර්ත්තුං තස්‍යාග්‍රායී භවිෂ්‍යසි||
80 Or il bambino cresceva e si fortificava in ispirito; e stette ne’ deserti fino al giorno in cui dovea manifestarsi ad Israele.
අථ බාලකඃ ශරීරේණ බුද්ධ්‍යා ච වර්ද්ධිතුමාරේභේ; අපරඤ්ච ස ඉස්‍රායේලෝ වංශීයලෝකානාං සමීපේ යාවන්න ප්‍රකටීභූතස්තාස්තාවත් ප්‍රාන්තරේ න්‍යවසත්|
