Levitico 7

1 Questa è la legge del sacrifizio di riparazione; è cosa santissima.

Ятэ леӂя жертфей пентру винэ: еа есте ун лукру прясфынт.

2 Nel luogo ove si scanna l’olocausto, si scannerà la vittima di riparazione; e se ne spanderà il sangue sull’altare tutt’intorno;

Ын локул унде се ынжунгие ардеря-де-тот, сэ се ынжунгие ши вита каре служеште ка жертфэ пентру винэ. Сынӂеле ей сэ се стропяскэ пе алтар де жур ымпрежур.

3 e se ne offrirà tutto il grasso, la coda, il grasso che copre le interiora,

Сэ и се адукэ тоатэ грэсимя, коада, грэсимя каре акоперэ мэрунтаеле,

4 i due arnioni, il grasso che v’è sopra e che copre i fianchi, e la rete del fegato, che si staccherà vicino agli arnioni.

чей дой рэрункь ши грэсимя де пе ей, де пе коапсе, ши прапурул фикатулуй, каре ва фи дезлипит де лынгэ рэрункь.

5 Il sacerdote farà fumare tutto questo sull’altare, come un sacrifizio fatto mediante il fuoco all’Eterno. Questo è un sacrifizio di riparazione.

Преотул сэ ле ардэ пе алтар ка жертфэ мистуитэ де фок ынаинтя Домнулуй. Ачаста есте о жертфэ пентру винэ.

6 Ogni maschio tra i sacerdoti ne potrà mangiare; lo si mangerà in luogo santo; è cosa santissima.

Тоатэ партя бэрбэтяскэ динтре преоць сэ мэнынче дин еа, ши ануме с-о мэнынче ынтр-ун лок сфынт, кэч есте ун лукру прясфынт.

7 Il sacrifizio di riparazione è come il sacrifizio per il peccato; la stessa legge vale per ambedue; la vittima sarà del sacerdote che farà l’espiazione.

Ку жертфа пентру винэ есте ка ши ку жертфа де испэшире; ачеяшь леӂе есте пентру амындоуэ ачесте жертфе: вита жертфитэ ва фи а преотулуй каре ва фаче испэширя.

8 E il sacerdote che offrirà l’olocausto per qualcuno avrà per sé la pelle dell’olocausto che avrà offerto.

Преотул каре ва адуче ардеря-де-тот а куйва сэ айбэ пентру ел пеля ардерий-де-тот пе каре а адус-о.

9 Così pure ogni oblazione cotta in forno, o preparata in padella, o sulla gratella, sarà del sacerdote che l’ha offerta.

Орьче жертфэ де мынкаре коаптэ ын куптор, гэтитэ пе грэтар сау ын тигае сэ фие а преотулуй каре а адус-о.

10 E ogni oblazione impastata con olio, o asciutta, sarà per tutti i figliuoli d’Aaronne: per l’uno come per l’altro.

Яр орьче жертфэ де мынкаре фрэмынтатэ ку унтделемн ши ускатэ сэ фие а тутурор фиилор луй Аарон, а унуя ка ши а челуйлалт.

11 Questa è la legge del sacrifizio di azioni di grazie, che si offrirà all’Eterno.

Ятэ леӂя жертфей де мулцумире, каре се ва адуче Домнулуй.

12 Se uno l’offre per riconoscenza, offrirà, col sacrifizio di azioni di grazie, delle focacce senza lievito intrise con olio, delle gallette senza lievito unte con olio, e del fior di farina cotto, in forma di focacce intrise con olio.

Дакэ чинева о адуче ка жертфэ де лаудэ, сэ адукэ, ымпреунэ ку жертфа де мулцумире, ниште турте недоспите, фрэмынтате ку унтделемн, ниште плэчинте недоспите, стропите ку унтделемн, ши ниште турте дин флоаря де фэинэ, прэжите ши фрэмынтате ку унтделемн.

13 Presenterà anche, per sua offerta, oltre quelle focacce, delle focacce di pan lievitato, insieme col suo sacrifizio di riconoscenza e di azioni di grazie.

Пе лынгэ ачесте турте, сэ адукэ ши пыне доспитэ пентру дарул луй де мынкаре, ымпреунэ ку жертфа луй де лаудэ ши де мулцумире.

14 D’ognuna di queste offerte si presenterà una parte come oblazione elevata all’Eterno; essa sarà del sacerdote che avrà fatto l’aspersione del sangue del sacrifizio di azioni di grazie.

Дин тоате ачеле дарурь сэ адукэ Домнулуй кыте о букатэ ка дар ридикат; еа сэ фие а преотулуй каре стропеште сынӂеле жертфей де мулцумире.

15 E la carne del sacrifizio di riconoscenza e di azioni di grazie sarà mangiata il giorno stesso ch’esso è offerto; non se ne lascerà nulla fino alla mattina.

Карня жертфей де лаудэ ши де мулцумире сэ фие мынкатэ кяр ын зиуа ын каре есте адусэ; сэ ну се ласе нимик дин еа пынэ диминяца.

16 Ma se il sacrifizio che uno offre è votivo o volontario, la vittima sarà mangiata il giorno ch’ei l’offrirà, e quel che ne rimane dovrà esser mangiato l’indomani;

Дакэ адуче чинева о жертфэ пентру ымплиниря уней журуинце сау ка дар де бунэвое, жертфа сэ фие мынкатэ кяр ын зиуа кынд о ва адуче, яр че ва рэмыне дин еа сэ се мэнынче а доуа зи.

17 ma quel che sarà rimasto della carne del sacrifizio fino al terzo giorno, dovrà bruciarsi col fuoco.

Че ва май рэмыне дин карня витей пынэ а трея зи сэ фие арс ын фок.

18 Che se uno mangia della carne del suo sacrifizio di azioni di grazie il terzo giorno, colui che l’ha offerto non sarà gradito; e dell’offerta non gli sarà tenuto conto; sarà cosa aborrita; e colui che ne avrà mangiato porterà la pena della sua iniquità.

Дакэ с-ар ынтымпла сэ мэнынче чинева а трея зи дин карня жертфей луй де мулцумире, жертфа луй ну ва фи примитэ ши ну се ва цине ын сямэ челуй че а адус-о, чи ва фи ун лукру урычос ши орьчине ва мынка дин еа ышь ва пурта вина.

19 La carne che sarà stata in contatto di qualcosa d’impuro, non sarà mangiata; sarà bruciata col fuoco.

Нич карня каре с-а атинс де чева некурат ну требуе мынкатэ, чи требуе арсэ ын фок. Орьче ом курат поате сэ мэнынче карне,

20 Quanto alla carne che si mangia, chiunque è puro ne potrà mangiare; ma la persona che, essendo impura, mangerà della carne del sacrifizio di azioni di grazie che appartiene all’Eterno, sarà sterminata di fra il suo popolo.

дар ачела каре, гэсинду-се ын старе де некурэцение, ва мынка дин карня жертфей де мулцумире, каре есте а Домнулуй, сэ фие нимичит дин попорул сэу.

21 E se uno toccherà qualcosa d’impuro, una impurità umana, un animale impuro o qualsivoglia cosa abominevole, immonda, e mangerà della carne del sacrifizio di azioni di grazie che appartiene all’Eterno, quel tale sarà sterminato di fra il suo popolo”.

Ши чине се ва атинӂе де чева некурат, фие де врео спуркэчуне оменяскэ, фие де ун добиток некурат, фие де о алтэ спуркэчуне, ши ва мынка дин карня жертфей де мулцумире, каре есте а Домнулуй, сэ фие нимичит дин попорул сэу.’”

22 L’Eterno parlò ancora a Mosè, dicendo:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

23 “Parla ai figliuoli d’Israele, e di’ loro: Non mangerete alcun grasso, né di bue, né di pecora, né di capra.

„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне: ‘Сэ ну мынкаць грэсиме де боу, де мел сау де капрэ.

24 Il grasso di una bestia morta da sé, o il grasso d’una bestia sbranata potrà servire per qualunque altro uso; ma non ne mangerete affatto;

Грэсимя унуй добиток морт сау сфышият де фярэ ва путя сэ фие ынтребуинцатэ ла орьче алтчева, нумай сэ н-о мынкаць.

25 perché chiunque mangerà del grasso degli animali che si offrono in sacrifizio mediante il fuoco all’Eterno, quel tale sarà sterminato di fra il suo popolo.

Кэч чине ва мынка дин грэсимя добитоачелор дин каре се адук Домнулуй жертфе мистуите де фок ва фи нимичит дин попорул сэу.

26 E non mangerete affatto alcun sangue, né di uccelli né di quadrupedi, in tutti i luoghi dove abiterete.

Сэ ну мынкаць сынӂе, нич де пасэре, нич де витэ, ын тоате локуриле ын каре вець локуи.

27 Chiunque mangerà sangue di qualunque specie, sarà sterminato di fra il suo popolo”.

Чине ва мынка вреун фел де сынӂе ва фи нимичит дин попорул сэу!’”

28 L’Eterno parlò ancora a Mosè, dicendo:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

29 “Parla ai figliuoli d’Israele, e di’ loro: Colui che offrirà all’Eterno il suo sacrifizio di azioni di grazie porterà la sua offerta all’Eterno, prelevandola dal suo sacrifizio di azioni di grazie.

„Ворбеште копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Чине ва адуче Домнулуй жертфа луй де мулцумире сэ адукэ Домнулуй дарул луй, луат дин жертфа луй де мулцумире.

30 Porterà con le proprie mani ciò che dev’essere offerto all’Eterno mediante il fuoco; porterà il grasso insieme col petto, il petto per agitarlo come offerta agitata davanti all’Eterno.

Сэ адукэ ку мыниле луй чея че требуе мистуит де фок ынаинтя Домнулуй, ши ануме сэ адукэ грэсимя ку пептул, пептул ка сэ-л леӂене ынтр-о парте ши ынтр-алта, ка дар легэнат ынаинтя Домнулуй.

31 Il sacerdote farà fumare il grasso sull’altare; e il petto sarà d’Aaronne e de’ suoi figliuoli.

Преотул сэ ардэ грэсимя пе алтар, яр пептул сэ фие ал луй Аарон ши ал фиилор луй.

32 Darete pure al sacerdote, come offerta elevata, la coscia destra dei vostri sacrifizi d’azioni di grazie.

Дин жертфеле воастре де мулцумире, сэ даць преотулуй ши спата дряптэ, адукынд-о ка дар луат прин ридикаре.

33 Colui de’ figliuoli d’Aaronne che offrirà il sangue e il grasso dei sacrifizi di azioni di grazie avrà, come sua parte, la coscia destra.

Спата ачея дряптэ сэ фие партя ачелуя динтре фиий луй Аарон каре ва адуче сынӂеле ши грэсимя жертфей де мулцумире.

34 Poiché, dai sacrifizi di azioni di grazie offerti dai figliuoli d’Israele, io prendo il petto dell’offerta agitata e la coscia dell’offerta elevata, e li do al sacerdote Aaronne e ai suoi figliuoli per legge perpetua, da osservarsi dai figliuoli d’Israele.

Кэч Еу яу дин жертфеле де мулцумире адусе де копиий луй Исраел: пептул, каре ва фи легэнат ынтр-о парте ши ынтр-алта, ка дар легэнат, ши спата, каре ва фи адусэ ка дар луат прин ридикаре, ши ле дау преотулуй Аарон ши фиилор луй, принтр-о леӂе вешникэ, пе каре о вор пэзи тотдяуна копиий луй Исраел.

35 Questa è la parte consacrata ad Aaronne e consacrata ai suoi figliuoli, dei sacrifizi fatti mediante il fuoco all’Eterno, dal giorno in cui saranno presentati per esercitare il sacerdozio dell’Eterno.

Ачеста есте дрептул пе каре ли-л ва да унӂеря луй Аарон ши а фиилор луй асупра жертфелор мистуите де фок ынаинтя Домнулуй, дин зиуа кынд вор фи ынфэцишаць ка сэ фие ын служба Мя ка преоць.

36 Questo l’Eterno ha ordinato ai figliuoli d’Israele di dar loro dal giorno della loro unzione. E’ una parte ch’è loro dovuta in perpetuo, di generazione in generazione”.

Ятэ че порунчеште Домнул сэ ле дя копиий луй Исраел дин зиуа унӂерий лор; ачаста ва фи о леӂе вешникэ принтре урмаший лор.’”

37 Questa è la legge dell’olocausto, dell’oblazione, del sacrifizio per il peccato, del sacrifizio di riparazione, della consacrazione e del sacrifizio di azioni di grazie:

Ачаста есте леӂя ардерий-де-тот, а дарулуй де мынкаре, а жертфей де испэшире, а жертфей пентру винэ, а ынкинэрий ын служба Домнулуй ши а жертфей де мулцумире.

38 legge che l’Eterno dette a Mosè sul monte Sinai il giorno che ordinò ai figliuoli d’Israele di presentare le loro offerte all’Eterno nel deserto di Sinai.

Домнул а дат-о луй Мойсе пе мунтеле Синай ын зиуа кынд а порунчит копиилор луй Исраел сэ-шь адукэ даруриле ынаинтя Домнулуй, ын пустиул Синай.