Levitico 17

1 L’Eterno parlò ancora a Mosè dicendo:

Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:

2 “Parla ad Aaronne, ai suoi figliuoli e a tutti i figliuoli d’Israele e di’ loro: Questo è quello che l’Eterno ha ordinato, dicendo:

„Ворбеште луй Аарон ши фиилор луй ши тутурор копиилор луй Исраел ши спуне-ле: ‘Ятэ че а порунчит Домнул:

3 Se un uomo qualunque della casa d’Israele scanna un bue o un agnello o una capra entro il campo, o fuori del campo,

«Дакэ чинева дин каса луй Исраел ынжунгие ын табэрэ сау афарэ дин табэрэ ун боу, ун мел сау о капрэ,

4 e non lo mena all’ingresso della tenda di convegno per presentarlo come offerta all’Eterno davanti al tabernacolo dell’Eterno, sarà considerato come colpevole di delitto di sangue; ha sparso del sangue, e cotest’uomo sarà sterminato di fra il suo popolo,

ши ну-л адуче ла уша кортулуй ынтылнирий, ка сэ-л адукэ дар Домнулуй ынаинтя кортулуй Домнулуй, сынӂеле ачеста ва фи пус ын сокотяла омулуй ачелуя: а вэрсат сынӂе; омул ачела ва фи нимичит дин мижлокул попорулуй сэу.

5 affinché i figliuoli d’Israele, invece d’immolare, come fanno, i loro sacrifizi nei campi, li rechino all’Eterno presentandoli al sacerdote, all’ingresso della tenda di convegno, e li offrano all’Eterno come sacrifizi di azioni di grazie.

Де ачея, копиий луй Исраел, ын лок сэ-шь ынжунгие жертфеле пе кымп, требуе сэ ле адукэ ла преот, ынаинтя Домнулуй, ла уша кортулуй ынтылнирий, ши сэ ле адукэ Домнулуй ка жертфе де мулцумире.

6 Il sacerdote ne spanderà il sangue sull’altare dell’Eterno, all’ingresso della tenda di convegno, e farà fumare il grasso come un profumo soave all’Eterno.

Преотул сэ ле стропяскэ сынӂеле пе алтарул Домнулуй, ла уша кортулуй ынтылнирий, ши сэ ардэ грэсимя, каре ва фи де ун мирос плэкут Домнулуй.

7 Ed essi non offriranno più i loro sacrifizi ai demoni, ai quali sogliono prostituirsi. Questa sarà per loro una legge perpetua, di generazione in generazione.

Сэ ну-шь май адукэ жертфеле лор ла идолий ку каре курвеск. Ачаста ва фи о леӂе вешникэ пентру ей ши пентру урмаший лор.»

8 Di’ loro ancora: Se un uomo qualunque della casa d’Israele o degli stranieri che soggiornano fra loro offrirà un olocausto o un sacrifizio,

Сэ ле спуй дар: «Дакэ ун ом дин каса луй Исраел сау динтре стрэиний каре локуеск ын мижлокул лор адуче о ардере-де-тот сау врео алтэ жертфэ

9 e non lo porterà all’ingresso della tenda di convegno per immolarlo all’Eterno, cotest’uomo sarà sterminato di fra il suo popolo.

ши н-о адуче ла уша кортулуй ынтылнирий, ка с-о адукэ жертфэ Домнулуй, омул ачела сэ фие нимичит дин попорул луй.

10 Se un uomo qualunque della casa d’Israele o degli stranieri che soggiornano fra loro mangia di qualsivoglia specie di sangue, io volgerò la mia faccia contro la persona che avrà mangiato del sangue, e la sterminerò di fra il suo popolo.

Дакэ ун ом дин каса луй Исраел сау дин стрэиний каре локуеск ын мижлокул лор мэнынкэ сынӂе де орьче фел, Ымь вой ынтоарче Фаца ымпотрива челуй че мэнынкэ сынӂеле ши-л вой нимичи дин мижлокул попорулуй сэу.

11 Poiché la vita della carne è nel sangue. Per questo vi ho ordinato di porlo sull’altare per far l’espiazione per le vostre persone; perché il sangue è quello che fa l’espiazione, mediante la vita.

Кэч вяца трупулуй есте ын сынӂе. Ви л-ам дат ка сэ-л пунець пе алтар, ка сэ служяскэ де испэшире пентру суфлетеле воастре, кэч прин вяца дин ел фаче сынӂеле испэшире.»

12 Perciò ho detto ai figliuoli d’Israele: Nessuno tra voi mangerà del sangue; neppure lo straniero che soggiorna fra voi mangerà del sangue.

Де ачея, ам зис копиилор луй Исраел: «Нимень динтре вой сэ ну мэнынче сынӂе ши нич стрэинул каре локуеште ын мижлокул востру сэ ну мэнынче сынӂе.

13 E se uno qualunque de’ figliuoli d’Israele o degli stranieri che soggiornano fra loro prende alla caccia un quadrupede o un uccello che si può mangiare, ne spargerà il sangue e lo coprirà di polvere;

Дакэ вреунул дин копиий луй Исраел сау дин стрэиний каре локуеск ын мижлокул лор вынязэ о фярэ сау о пасэре каре се мэнынкэ, сэ-й версе сынӂеле ши сэ-л акопере ку цэрынэ.»

14 perché la vita d’ogni carne è il sangue; nel sangue suo sta la vita; perciò ho detto ai figliuoli d’Israele: Non mangerete sangue d’alcuna specie di carne, poiché il sangue è la vita d’ogni carne; chiunque ne mangerà sarà sterminato.

Кэч вяца орькэруй труп стэ ын сынӂеле луй, каре есте ын ел. Де ачея ам зис копиилор луй Исраел: «Сэ ну мынкаць сынӂеле ничунуй труп», кэч вяца орькэруй труп есте сынӂеле луй: орьчине ва мынка дин ел ва фи нимичит.

15 E qualunque persona, sia essa nativa del paese o straniera, che mangerà carne di bestia morta da sé o sbranata, si laverà le vesti, laverà sé stesso nell’acqua, e sarà impuro fino alla sera; poi sarà puro.

Орьчине, фие бэштинаш, фие стрэин, каре ва мынка динтр-о фярэ моартэ сау сфышиятэ, сэ-шь спеле хайнеле, сэ се скалде ын апэ ши ва фи некурат пынэ сяра; апой ва фи курат.

16 Ma se non si lava le vesti e se non lava il suo corpo, porterà la pena della sua iniquità”.

Дакэ ну-шь спалэ хайнеле ши ну-шь скалдэ трупул, ышь ва пурта фэрэделеӂя луй.’”