Lamentazioni 5

1 Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!

Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.

2 La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.

Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.

3 Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.

Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.

4 Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.

Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.

5 Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.

Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.

6 Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.

Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.

7 I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.

Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.

8 Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.

Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.

9 Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.

Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.

10 La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.

Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.

11 Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.

12 I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.

Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.

13 I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.

Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.

14 I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.

Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.

15 La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.

Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.

16 La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!

Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!

17 Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:

Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.

18 perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.

Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.

19 Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.

Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.

20 Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?

Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?

21 Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!

Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.

22 Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!

Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?