Giobbe 4

1 Allora Elifaz di Teman rispose disse:

१अलीफज तेमानीने उत्तर दिले आणि तो म्हणाला,

2 “Se provassimo a dirti una parola ti darebbe fastidio? Ma chi potrebbe trattener le parole?

२“जर कोणी तुझ्यासोबत बोलण्याचा प्रयत्न केला, तर तू दु: खी होशील का? परंतू बोलण्यापासून स्वत: ला कोण आवरेल?

3 Ecco tu n’hai ammaestrati molti, hai fortificato le mani stanche;

३पाहा, तू पुष्कळांना शिकवले आहेस. तू अशक्त हातांना शक्ती दिली आहेस.

4 le tue parole hanno rialzato chi stava cadendo, hai raffermato le ginocchia vacillanti;

४तू तुझ्या शब्दांनी खाली पडणाऱ्यांना सावरले आहेस. तू अशक्त गुडघे बळकट केले आहेस.

5 e ora che il male piomba su te, tu ti lasci abbattere; ora ch’è giunto fino a te, sei tutto smarrito.

५पण आता संकटे तुझ्यावर आली आहेत, आणि तू खचला आहेस, ते तुला स्पर्श करतात. आणि तू त्रासात पडतोस.

6 La tua pietà non è forse la tua fiducia, e l’integrità della tua vita la speranza tua?

६तुझ्या देवभिरूपणाची तुला खात्री नाही काय, तुझी सात्वीकत्ता तुझ्या आशेचे मार्ग नाही काय?

7 Ricorda: quale innocente perì mai? e dove furono gli uomini retti mai distrutti?

७मी तुला विंनती करतो, कोणी निष्पाप कधी नाश पावला का? किंवा चांगल्या लोकांचा कधी नि: पात झाला का? याच्या विषयी तू विचार कर.

8 Io per me ho visto che coloro che arano iniquità e seminano tormenti, ne mietono i frutti.

८मी असे पाहीले आहे की जे घोर अन्यायाची नांगरणी करीतात, आणि कष्ट पेरतात ते तशीच कापणी करतात.

9 Al soffio di Dio essi periscono, dal vento del suo corruccio son consumati.

९देवाच्या श्वासाने ते नाश पावतात. त्याच्या रागाने ते भस्म होतात.

10 Spenta è la voce del ruggente, sono spezzati i denti dei leoncelli.

१०सिंहाची गर्जना, सिंहाचा विक्राळ ध्वनी नष्ट होतो, तरूण सिंहाचे दात उपटले जातात.

11 Perisce per mancanza di preda il forte leone, e restan dispersi i piccini della leonessa.

११म्हातारा सिंह शिकार न मिळाल्यामुळे मरण पावतो, सिंहिणीचे छावे सगळीकडे पांगतात

12 Una parola m’è furtivamente giunta, e il mio orecchio ne ha còlto il lieve sussurro.

१२आता माझ्याकडे एक गुप्त निरोप आला, आणि माझ्या कानी त्याची कुजबुज पडली.

13 Fra i pensieri delle visioni notturne, quando un sonno profondo cade sui mortali,

१३जेव्हा लोक गाढ झोपेत असतात, मी रात्रीच्या दृष्टांताच्या विचारात असतो,

14 uno spavento mi prese, un tremore che mi fece fremer tutte l’ossa.

१४मी घाबरलो आणि माझा थरकाप झाला. माझी सगळी हाडे थरथरा कापू लागली.

15 Uno spirito mi passò dinanzi, e i peli mi si rizzarono addosso.

१५एक आत्मा अगदी माझ्या चेहऱ्याजवळून गेला आणि माझ्या शरीरावरचे केस उभे राहिले.

16 Si fermò, ma non riconobbi il suo sembiante; una figura mi stava davanti agli occhi e udii una voce sommessa che diceva:

१६तो आत्मा निश्चल उभा राहिला, पण त्याचा आकार मला दिसू शकला नाही, माझ्या डोळ्यांसमोर एक आकार होता, तेथे शांतता होती आणि वाणी असे बोलताना मी ऐकली.

17 “Può il mortale esser giusto dinanzi a Dio? Può l’uomo esser puro dinanzi al suo Fattore?

१७मर्त्य मनुष्य देवापेक्षा नितीमान असू शकतो काय? मनुष्य त्याच्या निर्मात्यापेक्षा अधिक शुद्ध असू शकतो काय?

18 Ecco, Iddio non si fida de’ suoi propri servi, e trova difetti nei suoi angeli;

१८पाहा, जर देव त्याच्या सेवकावर विश्वास ठेवत नाही. जर त्यास त्याच्या दूतांमध्ये काही दोष आढळतो,

19 quanto più in quelli che stanno in case d’argilla, che han per fondamento la polvere e son schiacciati al par delle tignuole!

१९तर जे मातीच्या घरात राहतात त्यांच्याविषयी हे किती सत्य आहे, ज्यांच्या घरांचा पाया धुळीत आहे, ते पंतगासारखे तितक्या लवकर चिरडले जातात?

20 Tra la mattina e la sera sono infranti; periscono per sempre, senza che alcuno se ne accorga.

२०आणि सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत ते नाश पावतात, ते कायमचे नष्ट होतात व कोणीही त्यांच्याकडे लक्ष देत नाही.

21 La corda della lor tenda, ecco, è strappata, e muoion senza posseder la sapienza”.

२१त्यांच्या तंबूच्या दोऱ्या वर खेचल्या जात नाही काय? ते मरतात, शहाणपणा न मिळवताच मरतात.”