Giobbe 12

1 Allora Giobbe rispose e disse:

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 “Voi, certo, valete quanto un popolo, e con voi morrà la sapienza.

«ڕاستە ئێوە گەلێکن، بە مردنتان داناییش دەمرێت،

3 Ma del senno ne ho anch’io al par di voi, non vi son punto inferiore; e cose come codeste chi non le sa?

بەڵام منیش وەک ئێوە تێگەیشتنم هەیە، من لە ئێوە کەمتر نیم. ئایا ئەوەی تۆ دەیڵێیت لای هەموو کەسێک نەزانراوە؟

4 Io dunque dovrei essere il ludibrio degli amici! Io che invocavo Iddio, ed ei mi rispondeva; il ludibrio io, l’uomo giusto, integro!

«لە خودا پاڕامەوە و ئەویش وەڵامی دایەوە، بەڵام بووم بە گاڵتەجاڕی هاوڕێیەکانم، هەرچەندە پیاوێکی ڕاستودروست و بێ کەموکوڕیم، بوومە مایەی گاڵتەجاڕی!

5 Lo sprezzo alla sventura è nel pensiero di chi vive contento; esso è sempre pronto per coloro a cui vacilla il piede.

کەسێکی دڵنیا گاڵتە بە شکستی پێ هەڵخلیسکاو دەکات.

6 Sono invece tranquille le tende de’ ladroni e chi provoca Iddio, chi si fa un dio della propria forza, se ne sta al sicuro.

چادری تێکدەران ئارامە و ئاسوودەییش بۆ ئەوانەی خودا تووڕە دەکەن، بۆ ئەوانەی بە دەستی خۆیان بتەکانیان دەهێنن.

7 Ma interroga un po’ gli animali, e te lo insegneranno; gli uccelli del cielo, e te lo mostreranno;

«بەڵام پرسیار لە ئاژەڵان بکە، ئەوان فێرت دەکەن، هەروەها پرسیار لە باڵندەی ئاسمانیش بکە، ئەوان پێت ڕادەگەیەنن؛

8 o parla alla terra ed essa te lo insegnerà, e i pesci del mare te lo racconteranno.

یان لەگەڵ زەوی بدوێ، فێرت دەکات، ماسی دەریاش بۆت باس دەکەن.

9 Chi non sa, fra tutte queste creature, che la mano dell’Eterno ha fatto ogni cosa,

کام لەمانە نازانێت کە دەستی خودا ئەمەی ئەنجام داوە؟

10 ch’egli tiene in mano l’anima di tutto quel che vive, e lo spirito di ogni essere umano?

ئەوەی ژیانی هەموو زیندووێک و ڕۆحی هەموو مرۆڤێکی لەناو دەستدایە؟

11 L’orecchio non discerne esso le parole, come il palato assaggia le vivande?

ئایا گوێ قسەکان تاقی ناکاتەوە و مەڵاشوو تامی خواردن ناکات؟

12 Nei vecchi si trova la sapienza e lunghezza di giorni da intelligenza.

لە ڕیش سپیێتی دانایی و لە تەمەن درێژیش تێگەیشتن.

13 Ma in Dio stanno la saviezza e la potenza, a lui appartengono il consiglio e l’intelligenza.

«دانایی و تواناداری لەلای خوداوەیە، ڕاوێژ و تێگەیشتن هی ئەون.

14 Ecco, egli abbatte, e niuno può ricostruire; Chiude un uomo in prigione, e non v’è chi gli apra.

ئەوەی دەڕووخێنێت بنیاد نانرێتەوە، ئەگەر دەرگای لەسەر کەسێک داخست لێی ناکرێتەوە.

15 Ecco, egli trattiene le acque, e tutto inaridisce; le lascia andare, ed esse sconvolgono la terra.

ڕێ لە ئاو دەگرێت، وشکەساڵی دێت، بەڕەڵای دەکات زەوی سەرەوژێر دەکات.

16 Egli possiede la forza e l’abilità; da lui dipendono chi erra e chi fa errare.

هێز و دانایی لەلای ئەوە، چەواشەکار و چەواشەکراو هی ئەون.

17 Egli manda scalzi i consiglieri, colpisce di demenza i giudici.

ڕاوێژکاران بە پێ خاوسی دەبات، دادوەران تووشی شێتی دەکات.

18 Scioglie i legami dell’autorità dei re e cinge i loro fianchi di catene.

کۆتی پاشاکان دەکاتەوە و ناوقەدیان بە پشتێن دەبەستێتەوە.

19 Manda scalzi i sacerdoti, e rovescia i potenti.

کاهینەکان بە پێ خاوسی دەبات و پتەوەکان سەرەوژێر دەکات.

20 Priva della parola i più eloquenti, e toglie il discernimento ai vecchi.

ڕێگری گفتوگۆ لە شارەزایان دەکات، ژیری لە پیران دەستێنێتەوە.

21 Sparge lo sprezzo sui nobili, e rallenta la cintura ai forti.

سووکایەتی بەسەر پایەداراندا دەبارێنێت و پشتێنی بەهێزان شل دەکاتەوە.

22 Rivela le cose recondite, facendole uscir dalle tenebre, e trae alla luce ciò ch’è avvolto in ombra di morte.

قووڵاییەکان لە تاریکی ئاشکرا دەکات و سێبەری مەرگ بۆ ڕووناکی دەردەخات.

23 Aggrandisce i popoli e li annienta, amplia le nazioni e le riconduce nei loro confini;

نەتەوەکان مەزن دەکات و لەناویان دەبات، نەتەوەکان بەرفراوان دەکات و پەرتەوازەیان دەکات.

24 Toglie il senno ai capi della terra, e li fa errare in solitudini senza sentiero.

مێشک لە سەرکردەکانی گەلی زەوی دەستێنێتەوە و لە چۆڵەوانییەکی بێ ڕێگا وێڵیان دەکات.

25 Van brancolando nelle tenebre, senza alcuna luce, e li fa barcollare come ubriachi.

لە تاریکیدا بە پەلەکوتێ دەڕۆن و ڕووناکی نییە، وەک سەرخۆش بە ئەملا و ئەولادا دەکەون.