Geremia 44

1 La parola che fu rivolta a Geremia in questi termini, riguardo a tutti i Giudei che dimoravano nel paese di Egitto, che dimoravano a Migdol, a Tahpanes, a Nof e nel paese di Pathros:

Ятэ кувынтул спус луй Иеремия ку привире ла тоць иудеий каре локуяу ын цара Еӂиптулуй, ла Мигдол, ла Тахпанес, ла Ноф ши ын цара Патрос:

2 Così parla l’Eterno degli eserciti l’Iddio d’Israele: Voi avete veduto tutto il male che io ho fatto venire sopra Gerusalemme e sopra tutte le città di Giuda; ed ecco, oggi sono una desolazione e non v’è chi abiti in esse,

„Аша ворбеште Домнул оштирилор, Думнезеул луй Исраел: ‘Аць вэзут тоате ненорочириле пе каре ле-ам адус асупра Иерусалимулуй ши асупра тутурор четэцилор луй Иуда: ятэ кэ астэзь еле ну май сунт декыт ниште дэрымэтурь ши нимень ну май локуеште ын еле

3 a motivo della malvagità che hanno commessa per provocarmi ad ira, andando a far profumi e a servire altri dèi, i quali né essi, né voi, né i vostri padri avevate mai conosciuti.

дин причина рэутэций ку каре ау лукрат, ка сэ Мэ мыние, дукынду-се сэ тэмыезе ши сэ служяскэ алтор думнезей, каре ну ерау куноскуць нич де ей, нич де вой, нич де пэринций воштри.

4 E io vi ho mandato tutti i miei servitori, i profeti; ve li ho mandati del continuo, fin dal mattino, a dirvi: Deh, non fate questa cosa abominevole che io odio;

В-ам тримис ынтруна пе тоць служиторий Мей пророчий ка сэ вэ спунэ: «Ну фачець ачесте урычунь, пе каре ле урэск!»

5 ma essi non hanno ubbidito, non han prestato orecchio, non si sono stornati dalla loro malvagità, non han cessato d’offrir profumi ad altri dèi;

Дар ей н-ау врут с-аскулте, н-ау луат аминте, ну с-ау ынторс де ла рэутатя лор ши н-ау ынчетат сэ адукэ тэмые алтор думнезей.

6 perciò il mio furore, la mia ira si son riversati, e han divampato nelle città di Giuda e nelle vie di Gerusalemme, che son ridotte deserte e desolate, come oggi si vede.

Де ачея с-а вэрсат урӂия Мя ши а избукнит мыния Мя ши ын четэциле луй Иуда ши ын улицеле Иерусалимулуй, каре ну май сунт декыт ниште дэрымэтурь ши ун пустиу, кум се веде астэзь.’

7 E ora così parla l’Eterno, l’Iddio degli eserciti, l’Iddio d’Israele: Perché commettete questo gran male contro voi stessi, tanto da farvi sterminare dal mezzo di Giuda, uomini e donne, bambini e lattanti, sì che non rimanga di voi alcun residuo?

Акум, аша ворбеште Домнул Думнезеул оштирилор, Думнезеул луй Исраел: ‘Пентру че вэ фачець вой сингурь ун рэу атыт де маре, ка сэ се нимичяскэ дин мижлокул луй Иуда бэрбаць, фемей, копий ши прунчь ши сэ ну май рэмынэ ничо рэмэшицэ дин вой?

8 Perché provocarmi ad ira con l’opera delle vostre mani, facendo profumi ad altri dèi nel paese d’Egitto dove siete venuti a dimorare? Così vi farete sterminare e sarete abbandonati alla maledizione e all’obbrobrio fra tutte le nazioni della terra.

Пентру че Мэ мынияць вой прин лукрэриле мынилор воастре, адукынд тэмые алтор думнезей, ай цэрий Еӂиптулуй, унде аць венит сэ локуиць пентру о време, ка сэ фиць нимичиць ши сэ ажунӂець о причинэ де блестем ши де окарэ принтре тоате нямуриле пэмынтулуй?

9 Avete voi dimenticato le malvagità dei vostri padri, le malvagità dei re di Giuda, le malvagità delle loro mogli, le malvagità vostre e le malvagità commesse dalle vostre mogli nel paese di Giuda e per le vie di Gerusalemme?

Аць уйтат нелеӂюириле пэринцилор воштри, нелеӂюириле ымпэрацилор луй Иуда, нелеӂюириле невестелор лор, нелеӂюириле воастре ши нелеӂюириле невестелор воастре сэвыршите ын цара луй Иуда ши пе улицеле Иерусалимулуй?

10 Fino ad oggi, non v’è stata contrizione da parte loro, non hanno avuto timore, non hanno camminato secondo la mia legge e secondo i miei statuti, che io avevo messo dinanzi a voi e dinanzi ai vostri padri.

Ей ну с-ау смерит нич пынэ ын зиуа де азь, н-ау фрикэ, ну урмязэ Леӂя Мя ши порунчиле Меле, пе каре ле-ам пус ынаинтя воастрэ ши ынаинтя пэринцилор воштри.’

11 Perciò così parla l’Eterno degli eserciti, l’Iddio d’Israele: Ecco io volgo la mia faccia contro di voi per il vostro male, e per distruggere tutto Giuda.

Де ачея, аша ворбеште Домнул оштирилор, Думнезеул луй Исраел: ‘Ятэ, Ымь ынторк Фаца ымпотрива воастрэ ка сэ вэ фак рэу ши сэ нимическ пе тот Иуда.

12 E prenderò i superstiti di Giuda che si sono ostinati a venire nel paese d’Egitto per dimorarvi, e saranno tutti consumati; cadranno nel paese d’Egitto; saranno consumati dalla spada e dalla fame, dal più piccolo al più grande; periranno per la spada e per la fame, e saranno abbandonati alla esecrazione, alla desolazione, alla maledizione e all’obbrobrio.

Вой луа рэмэшицеле луй Иуда каре шь-ау ындрептат фаца ка сэ мяргэ ын цара Еӂиптулуй, сэ локуяскэ аколо пентру о време; тоць вор фи нимичиць ши вор кэдя ын цара Еӂиптулуй; вор фи нимичиць де сабие, де фоамете, де ла чел май мик пынэ ла чел май маре; вор пери де сабие ши де фоамете ши вор фи о причинэ де афурисение, де спаймэ, де блестем ши де окарэ.

13 E punirò quelli che dimorano nel paese d’Egitto, come ho punito Gerusalemme con la spada, con la fame e con la peste;

Вой педепси астфел пе чей че локуеск ын цара Еӂиптулуй, кум ам педепсит Иерусалимул, ку сабие, ку фоамете ши ку чумэ.

14 e nessuno si salverà o scamperà dei superstiti di Giuda che son venuti a stare nel paese d’Egitto colla speranza di tornare poi nel paese di Giuda, ove desiderano rientrare per dimorarvi; essi, ad eccezione di alcuni fuggiaschi, non vi ritorneranno.

Ну ва рэмыне ши ну ва скэпа ничунул дин рэмэшицеле луй Иуда, каре ау венит сэ локуяскэ пентру о време ын цара Еӂиптулуй ку гынд сэ се ынтоаркэ ярэшь ын цара луй Иуда, унде дореск сэ се ынтоаркэ ярэшь сэ се ашезе; ну се вор май ынтоарче декыт врео кыцьва, каре вор скэпа!’”

15 Allora tutti gli uomini i quali sapevano che le loro mogli offrivan profumi ad altri dèi, tutte le donne che si trovavan quivi, riunite in gran numero e tutto il popolo che dimorava nel paese d’Egitto a Pathros, risposero a Geremia, dicendo:

Тоць бэрбаций каре штияу кэ невестеле лор адучяу тэмые алтор думнезей, тоате фемеиле каре се афлау аколо ын маре нумэр ши тот попорул каре локуя ын цара Еӂиптулуй, ла Патрос, ау рэспунс аша луй Иеремия:

16 “Quanto alla parola che ci hai detta nel nome dell’Eterno, noi non ti ubbidiremo,

„Ну те вом аскулта ын нимик дин челе че не-ай спус ын Нумеле Домнулуй.

17 ma vogliamo mettere interamente ad effetto tutto quello che la nostra bocca ha espresso: offrir profumi alla regina del cielo, farle delle libazioni, come già abbiam fatto noi, i nostri padri, i nostri re, i nostri capi, nelle città di Giuda e per le vie di Gerusalemme; e avevamo allora abbondanza di pane, stavamo bene e non sentivamo alcun male;

Чи воим сэ фачем кум ам спус ку гура ноастрэ, ши ануме сэ адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши сэ-й турнэм жертфе де бэутурэ, кум ам фэкут ной ши пэринций ноштри, ымпэраций ноштри ши кэпетенииле ноастре, ын четэциле луй Иуда ши ын улицеле Иерусалимулуй. Атунч авям пыне де не сэтурам, ерам феричиць ши ну тречям прин ничо ненорочире!

18 ma da che abbiam cessato d’offrir profumi alla regina del cielo e di farle delle libazioni, abbiamo avuto mancanza d’ogni cosa, e siamo stati consumati dalla spada e dalla fame.

Дар, де кынд ам ынчетат сэ адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши сэ-й турнэм жертфе де бэутурэ, ам дус липсэ де тоате ши ам фост нимичиць де сабие ши де фоамете…

19 E quando offriamo profumi alla regina del cielo e le facciamo delle libazioni, è egli senza il consenso dei nostri mariti che le facciamo delle focacce a sua immagine e le offriamo delle libazioni?”

Де алтфел, кынд адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши-й турнэм жертфе де бэутурэ, оаре фэрэ воя бэрбацилор ноштри ый прегэтим ной турте ка с-о чинстим фэкынду-й кипул ши-й адучем жертфе де бэутурэ?”

20 E Geremia parlò a tutto il popolo, agli uomini, alle donne e a tutto il popolo che gli aveva risposto a quel modo, e disse:

Иеремия а зис атунч ынтрегулуй попор, бэрбацилор, фемеилор ши тутурор челор че-й дэдусерэ рэспунсул ачеста:

21 “Non sono forse i profumi che avete offerti nelle città di Giuda e per le vie di Gerusalemme, voi, i vostri padri, i vostri re, i vostri capi e il popolo del paese, quelli che l’Eterno ha ricordato e che gli son tornati in mente?

„Ну Шь-а адус аминте Домнул ши ну Й-а венит Луй ын минте тэмыя пе каре аць арс-о ын четэциле луй Иуда ши ын улицеле Иерусалимулуй, вой ши пэринций воштри, ымпэраций воштри ши кэпетенииле воастре, ши попорул дин царэ?

22 L’Eterno non l’ha più potuto sopportare, a motivo della malvagità delle vostre azioni, e a motivo delle abominazioni che avete commesse; perciò il vostro paese è stato abbandonato alla devastazione, alla desolazione e alla maledizione, senza che vi sia più chi l’abiti, come si vede al dì d’oggi.

Домнул н-а путут сэ май суфере лукрул ачеста дин причина рэутэций фаптелор воастре, дин причина урычунилор пе каре ле-аць сэвыршит, ши де ачея цара воастрэ а ажунс о параӂинэ, ун пустиу, о причинэ де блестем, кум ведець астэзь.

23 Perché voi avete offerto que’ profumi e avete peccato contro l’Eterno e non avete ubbidito alla voce dell’Eterno e non avete camminato secondo la sua legge, i suoi statuti e le sue testimonianze, perciò v’è avvenuto questo male che oggi si vede”.

Токмай пентру кэ аць арс тэмые ши аць пэкэтуит ымпотрива Домнулуй, пентру кэ н-аць аскултат гласул Домнулуй ши н-аць пэзит Леӂя, порунчиле ши ынвэцэтуриле Луй, токмай пентру ачея ви с-ау ынтымплат ачесте ненорочирь, кум се веде астэзь.”

24 Poi Geremia disse a tutto il popolo e a tutte le donne: “Ascoltate la parola dell’Eterno, o voi tutti di Giuda, che siete nel paese d’Egitto!

Иеремия а май зис ынтрегулуй попор ши тутурор фемеилор: „Аскултаць Кувынтул Домнулуй, вой тоць чей дин Иуда каре сунтець ын цара Еӂиптулуй!

25 Così parla l’Eterno degli eserciti, l’Iddio d’Israele: Voi e le vostre mogli lo dite con la vostra bocca e lo mettete ad effetto con le vostre mani; voi dite: Vogliamo adempiere i voti che abbiamo fatti, offrendo profumi alla regina del cielo e facendole delle libazioni. Sì, voi adempite i vostri voti; sì, voi mandate ad effetto i vostri voti;

Аша ворбеште Домнул Думнезеул луй Исраел: ‘Вой ши невестеле воастре аць мэртурисит ку гуриле воастре ши аць ымплинит ку мыниле воастре че спунець: «Врем сэ ымплиним журуинцеле пе каре ле-ам фэкут, сэ адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши сэ-й турнэм жертфе де бэутурэ!»

26 perciò ascoltate la parola dell’Eterno, o voi tutti di Giuda, che dimorate nel paese d’Egitto! Ecco, io lo giuro per il mio gran nome, dice l’Eterno; in tutto il paese d’Egitto il mio nome non sarà più invocato dalla bocca d’alcun uomo di Giuda che dica: Il Signore, l’Eterno, vive!

Де ачея, акум, дупэ че в-аць ымплинит журуинцеле ши в-аць ынфэптуит фэгэдуинцеле, аскултаць Кувынтул Домнулуй, вой тоць чей дин Иуда, каре локуиць ын цара Еӂиптулуй! Ятэ, жур пе Нумеле Меу чел маре’, зиче Домнул, ‘кэ Нумеле Меу ну ва май фи кемат де гура ничунуя дин оамений луй Иуда ши ын тоатэ цара Еӂиптулуй ничунул ну ва зиче: «Виу есте Домнул Думнезеу!»

27 Ecco, io vigilo su loro per il loro male, e non per il loro bene; e tutti gli uomini di Giuda che sono nel paese d’Egitto saranno consumati dalla spada e dalla fame, finché non siano interamente scomparsi.

Ятэ, вой вегя асупра лор ка сэ ле фак рэу, ши ну бине, ши тоць оамений луй Иуда каре сунт ын цара Еӂиптулуй вор фи нимичиць де сабие ши де фоамете пынэ вор пери де тот.

28 E quelli che saranno scampati dalla spada ritorneranno dal paese d’Egitto nel paese di Giuda in ben piccolo numero; e tutto il rimanente di Giuda, quelli che son venuti nel paese d’Egitto per dimorarvi, riconosceranno qual è la parola che sussiste, la mia o la loro.

Ачея, ын мик нумэр, каре вор скэпа де сабие се вор ынтоарче дин цара Еӂиптулуй ын цара луй Иуда. Дар тоатэ рэмэшица луй Иуда, тоць чей че ау венит сэ локуяскэ ын цара Еӂиптулуй, вор ведя дакэ се ва ымплини Кувынтул Меу сау ал лор.

29 E questo vi sarà per segno dice l’Eterno, che io vi punirò in questo luogo, affinché riconosciate che le mie parole contro di voi saranno del tutto messe ad effetto, per il vostro male:

Ши ятэ’, зиче Домнул, ‘ун семн дупэ каре вець куноаште кэ вэ вой педепси ын локул ачеста, ка сэ штиць кэ ворбеле Меле се вор ымплини песте вой, спре ненорочиря воастрэ.’

30 così parla l’Eterno: Ecco, io darò Faraone Hofra, re d’Egitto, in mano de’ suoi nemici, in mano di quelli che cercano la sua vita, come ho dato Sedekia, re di Giuda, in mano di Nebucadnetsar, re di Babilonia, suo nemico, che cercava la vita di lui”.

Аша ворбеште Домнул: ‘Ятэ, вой да пе Фараон Хофра, ымпэратул Еӂиптулуй, ын мыниле врэжмашилор луй, ын мыниле челор че вор сэ-л омоаре, кум ам дат пе Зедекия, ымпэратул луй Иуда, ын мыниле луй Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, врэжмашул сэу, каре воя сэ-л омоаре.’”