Geremia 2

1 La parola dell’Eterno mi fu ancora rivolta, dicendo: Va’, e grida agli orecchi di Gerusalemme:

Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:

2 Così dice l’Eterno: Io mi ricordo dell’affezione che avevi per me quand’eri giovane, del tuo amore quand’eri fidanzata, allorché tu mi seguivi nel deserto, in una terra non seminata.

„Ду-те ши стригэ ла урекиле четэций Иерусалимулуй: ‘Аша ворбеште Домнул: «Мь-адук аминте ынкэ де драгостя пе каре о авяй кынд ерай тынэрэ, де юбиря та кынд ерай логодитэ, кынд Мэ урмай ын пустиу, ынтр-ун пэмынт несемэнат.

3 Israele era consacrato all’Eterno, le primizie della sua rendita; tutti quelli che lo divoravano si rendevan colpevoli, e la calamità piombava su loro, dice l’Eterno.

Атунч, Исраел ера ынкинат Домнулуй, ера челе динтый роаде але Луй; тоць чей че мынкау дин еле се фэчяу виноваць ши веня ненорочиря песте ей», зиче Домнул.’”

4 Ascoltate la parola dell’Eterno, o casa di Giacobbe, e voi tutte le famiglie della casa d’Israele!

Аскултаць Кувынтул Домнулуй, каса луй Иаков ши вой, тоате фамилииле касей луй Исраел!

5 Così parla l’Eterno: Quale iniquità hanno trovata i vostri padri in me, che si sono allontanati da me, e sono andati dietro alla vanità, e son diventati essi stessi vanità?

Аша ворбеште Домнул: „Че нелеӂюире ау гэсит пэринций воштри ын Мине, де с-ау депэртат де Мине ши ау мерс дупэ нимикурь ши ау ажунс ей ыншишь де нимик?

6 Essi non hanno detto: “Dov’è l’Eterno che ci ha tratti fuori dal paese d’Egitto, che ci ha menati per il deserto, per un paese di solitudine e di crepacci, per un paese d’aridità e d’ombra di morte, per un paese per il quale nessuno passò mai e dove non abitò mai nessuno?”

Ей н-ау ынтребат: ‘Унде есте Домнул каре не-а скос дин цара Еӂиптулуй, каре не-а повэцуит прин пустиу, принтр-ун пэмынт ускат ши плин де гропь, принтр-ун пэмынт унде домнеск сечета ши умбра морций, принтр-ун пэмынт пе унде нимень ну трече ши унде ну локуеште ничун ом?’

7 E io v’ho condotti in un paese ch’è un frutteto, perché ne mangiaste i frutti ed i buoni prodotti; ma voi, quando vi siete entrati, avete contaminato il mio paese e avete fatto della mia eredità un’abominazione.

В-ам адус ынтр-о царэ ка о ливадэ де помь, ка сэ-й мынкаць роаделе ши бунэтэциле, дар вой аць венит, Мь-аць спуркат цара ши Мь-аць префэкут моштениря ынтр-о урычуне.

8 I sacerdoti non hanno detto: “Dov’è l’Eterno?” i depositari della legge non m’hanno conosciuto, i pastori mi sono stati infedeli, i profeti hanno profetato nel nome di Baal, e sono andati dietro a cose che non giovano a nulla.

Преоций н-ау ынтребат: ‘Унде есте Домнул?’ Пэзиторий Леӂий ну М-ау куноскут, пэсторий суфлетешть Мь-ау фост некрединчошь, пророчий ау пророчит прин Баал ши ау алергат дупэ чей че ну сунт де ничун ажутор.

9 Perciò io contenderò ancora in giudizio con voi, dice l’Eterno, e contenderò coi figliuoli de’ vostri figliuoli.

Де ачея, Мэ вой май черта ку вой”, зиче Домнул, „ши Мэ вой черта ку копиий копиилор воштри.

10 Passate dunque nelle isole di Kittim, e guardate! Mandate a Kedar e osservate bene, e guardate se avvenne mai qualcosa di simile!

Тречець ын остроавеле Китим ши привиць! Тримитець ла Кедар, уйтаци-вэ бине ши ведець дакэ с-а ынтымплат аколо аша чева:

11 V’ha egli una nazione che abbia cambiato i suoi dèi, quantunque non siano dèi? Ma il mio popolo ha cambiato la sua gloria per ciò che non giova a nulla.

шь-а скимбат вреодатэ ун попор думнезеий, мэкар кэ ей ну сунт думнезей? Дар попорул Меу шь-а скимбат Слава ку чева каре ну есте де ничун ажутор!

12 O cieli, stupite di questo; inorridite e restate attoniti, dice l’Eterno.

Мираци-вэ де аша чева, черурь, ынфиораци-вэ де спаймэ ши гроазэ”, зиче Домнул.

13 Poiché il mio popolo ha commesso due mali: ha abbandonato me, la sorgente d’acqua viva, e s’è scavato delle cisterne, delle cisterne screpolate, che non tengono l’acqua.

„Кэч попорул Меу а сэвыршит ун ындоит пэкат: М-ау пэрэсит пе Мине, Изворул апелор вий, ши шь-ау сэпат пуцурь, пуцурь крэпате, каре ну цин апэ.

14 Israele è egli uno schiavo? è egli uno schiavo nato in casa? Perché dunque è egli diventato una preda?

Есте Исраел ун роб кумпэрат сау фиу де роб нэскут ын касэ? Атунч пентру че а ажунс де прадэ?

15 I leoncelli ruggono contro di lui, e fanno udire la loro voce, e riducono il suo paese in una desolazione; le sue città sono arse, e non vi son più abitanti.

Ниште пуй де лей муӂеск ши стригэ ымпотрива луй ши-й пустиеск цара; четэциле ый сунт арсе ши фэрэ локуиторь.

16 Perfino gli abitanti di Nof e di Tahpanes ti divorano il cranio.

Кяр ши чей дин Ноф ши Тахпанес ыць вор здроби крештетул капулуй.

17 Tutto questo non ti succede egli perché hai abbandonato l’Eterno, il tuo Dio, mentr’egli ti menava per la buona via?

Ну ць-ай фэкут ту сингур лукрул ачеста пентру кэ ай пэрэсит пе Домнул Думнезеул тэу, кынд те ындрепта пе каля чя бунэ?

18 E ora, che hai tu da fare sulla via che mena in Egitto per andare a bere l’acqua del Nilo? o che hai tu da fare sulla via che mena in Assiria per andare a bere l’acqua del fiume?

Ши акум, че кауць сэ те дучь ын Еӂипт сэ бей апа Нилулуй? Че кауць сэ те дучь ын Асирия сэ бей апа рыулуй?

19 La tua propria malvagità è quella che ti castiga, e le tue infedeltà sono la tua punizione. Sappi dunque e vedi che mala ed amara cosa è abbandonare l’Eterno, il tuo Dio, e il non aver di me alcun timore, dice il Signore, l’Eterno degli eserciti.

Ту сингур те педепсешть ку рэутатя та ши ту сингур те ловешть ку некрединчошия та ши вей шти ши вей ведя че рэу ши амар есте сэ пэрэсешть пе Домнул Думнезеул тэу ши сэ н-ай ничо фрикэ де Мине”, зиче Домнул Думнезеул оштирилор.

20 Già da lungo tempo tu hai spezzato il tuo giogo, rotti i tuoi legami e hai detto: “Non voglio più servire!” Ma sopra ogni alto colle e sotto ogni albero verdeggiante ti sei buttata giù come una prostituta.

„Демулт ць-ай сфэрымат жугул, ць-ай рупт легэтуриле ши ай зис: ‘Ну май вряу сэ служеск ка ун роб!’ Кэч, пе орьче дял ыналт ши суб орьче копак верде, те-ай ынтинс ка о курвэ.

21 Eppure, io t’avevo piantato come una nobile vigna tutta del miglior ceppo; come dunque mi ti sei mutato in rampolli degenerati di una vigna straniera?

Те сэдисем ка о вие минунатэ ши де чел май бун сой. Кум те-ай скимбат ши те-ай префэкут ынтр-о коардэ де вицэ сэлбатикэ?!

22 Quand’anche tu ti lavassi col nitro e usassi molto sapone, la tua iniquità lascerebbe una macchia dinanzi a me, dice il Signore, l’Eterno.

Кяр дакэ те-ай спэла ку силитрэ, кяр дакэ ай да ку мултэ содэ, нелеӂюиря та тот ар рэмыне скрисэ ынаинтя Мя”, зиче Домнул Думнезеу.

23 Come puoi tu dire: “Io non mi son contaminata, non sono andata dietro ai Baal?” Guarda i tuoi passi nella valle, riconosci quello che hai fatto, dromedaria leggera e vagabonda!

„Кум поць сэ зичь: ‘Ну м-ам спуркат ши ну м-ам дус дупэ бааль’? Привеште-ць урма пашилор ын вале ши везь че ай фэкут, дромадерэ юте ла мерс ши каре баць друмуриле ши ле ынкручишезь,

24 Asina salvatica, avvezza al deserto, che aspira l’aria nell’ardore della sua passione, chi le impedirà di soddisfare la sua brama? Tutti quelli che la cercano non hanno da affaticarsi; la trovano nel suo mese.

мэгэрицэ сэлбатикэ, депринсэ ку пустиул, каре гыфые ын априндеря патимий ей! Чине о ва ымпедика сэ-шь факэ пофта? Тоць чей че о каутэ н-ау невое сэ се остеняскэ: о гэсеск ын луна ей.

25 Guarda che il tuo piede non si scalzi e che la tua gola non s’inaridisca! Ma tu hai detto: “Non c’è rimedio; no, io amo gli stranieri, e andrò dietro a loro!”

Ну те лэса ку пичоареле гоале, ну-ць уска гытлежул де сете! Дар ту зичь: ‘Деӂяба, ну! Кэч юбеск думнезеий стрэинь ши вряу сэ мерг дупэ ей.’

26 Come il ladro è confuso quand’è còlto sul fatto, così son confusi quelli della casa d’Israele: essi, i loro re, i loro capi, i loro sacerdoti e i loro profeti,

Кум рэмыне улуит ун хоц кынд есте принс, аша де улуиць вор рэмыне чей дин каса луй Исраел, ей, ымпэраций лор, кэпетенииле лор, преоций лор ши пророчий лор.

27 i quali dicono al legno: “Tu sei mio padre”, e alla pietra: “Tu ci hai dato la vita!” Poich’essi m’han voltato le spalle e non la faccia; ma nel tempo della loro sventura dicono: “Lèvati e salvaci!”

Ей зик лемнулуй: ‘Ту ешть татэл меу!’ ши петрей: ‘Ту мь-ай дат вяца!’ Кэч ей Ымь ынторк спателе ши ну се уйтэ ла Мине. Дар, кынд сунт ын ненорочире, зик: ‘Скоалэ-Те ши скапэ-не!’

28 E dove sono i tuoi dèi che ti sei fatti? Si levino, se ti posson salvare nel tempo della tua sventura! Perché, o Giuda, tu hai tanti dèi quante città.

Унде сунт думнезеий тэй пе каре ци й-ай фэкут? Сэ се скоале ей, дакэ пот сэ те скапе ын время ненорочирий! Кэч кыте четэць ай, атыця думнезей ай, Иуда!

29 Perché contendereste meco? Voi tutti mi siete stati infedeli, dice l’Eterno.

Пентру че вэ чертаць ку Мине? Тоць Мь-аць фост некрединчошь”, зиче Домнул.

30 Invano ho colpito i vostri figliuoli; non ne hanno ricevuto correzione; la vostra spada ha divorato i vostri profeti, come un leone distruttore.

„Деӂяба в-ам ловит копиий; н-ау луат сяма ла чертаре; сабия воастрэ а мынкат пе пророчий воштри ка ун леу нимичитор.

31 O generazione, considera la parola dell’Eterno! Son io stato un deserto per Israele? o un paese di fitte tenebre? Perché dice il mio popolo: “Noi siamo liberi, non vogliamo tornar più a te?”

О, ням рэу де оамень, уйтаци-вэ бине ла Кувынтул Домнулуй, каре зиче: ‘Ам фост Еу ун пустиу пентру Исраел сау о царэ плинэ де ынтунерик безнэ?’ Пентру че зиче атунч попорул Меу: ‘Сунтем слобозь, ну воим сэ не ынтоарчем ла Тине’?

32 La fanciulla può essa dimenticare i suoi ornamenti, o la sposa la sua cintura? Eppure, il mio popolo ha dimenticato me, da giorni innumerevoli.

Ышь уйтэ фата подоабеле сау миряса брыул? Дар попорул Меу М-а уйтат де зиле фэрэ нумэр.

33 Come sei brava a trovar la via per correr dietro ai tuoi amori! Perfino alle male femmine hai insegnato i tuoi modi!

Че бине штий сэ-ць ынтокмешть кэиле кынд есте ворба сэ кауць че юбешть! Кяр ши ла нелеӂюире те депринзь.

34 Fino nei lembi della tua veste si trova il sangue di poveri innocenti, che tu non hai còlto in flagrante delitto di scasso;

Пынэ ши пе поалеле хайней тале се афлэ сынӂеле сэрманилор невиноваць, пе каре ну й-ай принс фэкынд ничо спарӂере.

35 eppure, dopo tutto questo, tu dici: “Io sono innocente; certo, l’ira sua s’è stornata da me”. Ecco, io entrerò in giudizio con te, perché hai detto: “Non ho peccato”.

Ши, ку тоате ачестя, ту зичь: ‘Да, сунт невиноват! Сэ се ынтоаркэ акум мыния Луй де ла мине!’ Ятэ, Мэ вой черта ку тине, пентру кэ зичь: ‘Н-ам пэкэтуит!’

36 Perché hai tanta premura di mutare il tuo cammino? Anche dall’Egitto riceverai confusione, come già l’hai ricevuta dall’Assiria.

Пентру че атыта грабэ ка сэ-ць скимбь друмул? Дин Еӂипт ыць ва вени рушиня, кум ць-а венит ши дин Асирия!

37 Anche di là uscirai con le mani sul capo; perché l’Eterno rigetta quelli ne’ quali tu confidi, e tu non riuscirai nel tuo intento per loro mezzo.

Тот де-аколо вей еши ку мыниле пе кап, кэч Домнул ляпэдэ пе ачея ын каре те ынкрезь ши ну вей избути ку ей.