Ezechiele 25

1 E la parola dell’Eterno mi fu rivolta in questi termini:

Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:

2 “Figliuol d’uomo, volgi la tua faccia verso i figliuoli d’Ammon, e profetizza contro di loro; e di’ ai figliuoli d’Ammon:

„Фиул омулуй, ынтоарче-ць фаца спре копиий луй Амон ши пророчеште ымпотрива лор!

3 Ascoltate la parola del Signore, dell’Eterno: Così parla il Signore, l’Eterno: Poiché tu hai detto: Ah! Ah! quando il mio santuario è stato profanato, quando il suolo d’Israele è stato desolato, e quando la casa di Giuda è andata in cattività,

Спуне копиилор луй Амон: ‘Аскултаць кувынтул Домнулуй Думнезеу! Аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Пентру кэ ай зис: ‹Ха! Ха!› Сфынтулуй Меу Локаш кынд ера пынгэрит, цэрий луй Исраел кынд ера пустиитэ ши касей луй Иуда кынд се дучя ын робие,

4 ecco, io ti do in possesso de’ figliuoli d’Oriente, ed essi porranno in te i loro accampamenti, e stabiliranno in mezzo a te le loro dimore; e saranno essi che mangeranno i tuoi frutti, essi che berranno il tuo latte.

де ачея, ятэ, те дау ын стэпыниря фиилор Рэсэритулуй; ей ышь вор ашеза стаулеле ын мижлокул тэу ши ышь вор фаче локуинцеле ын тине; ыць вор мынка роаделе ши ыць вор бя лаптеле.

5 Io farò di Rabba un pascolo per i cammelli, e del paese de’ figliuoli d’Ammon, un ovile per le pecore; e voi conoscerete che io sono l’Eterno.

Вой фаче дин Раба ун окол де кэмиле ши дин цара копиилор луй Амон о стынэ де ой, ка сэ штиць кэ Еу сунт Домнул!»

6 Poiché così parla il Signore, l’Eterno: Poiché tu hai applaudito, e battuto de’ piedi, e ti sei rallegrato con tutto lo sprezzo che nutrivi dell’anima per la terra d’Israele,

Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Пентру кэ ай бэтут дин мынь ши ай дат дин пичор, пентру кэ те-ай букурат ын кип батжокоритор ши дин адынкул суфлетулуй де цара луй Исраел,

7 ecco, io stendo la mia mano contro di te, ti do in pascolo alle nazioni, ti stermino di fra i popoli, ti fo sparire dal novero dei paesi, ti distruggo, e tu conoscerai che io sono l’Eterno.

де ачея, ятэ кэ Ымь ынтинд мына песте тине ши те дау прадэ нямурилор; те штерг дин мижлокул попоарелор, те скот дин нумэрул цэрилор ши те нимическ. Ши вей шти кэ Еу сунт Домнул!»

8 Così parla il Signore, l’Eterno: Poiché Moab e Seir dicono: Ecco, la casa di Giuda è come tutte le altre nazioni,

Аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Пентру кэ Моабул ши Сеирул ау зис: ‹Ятэ, каса луй Иуда а ажунс ка тоате нямуриле!›,

9 ecco, io aprirò il fianco di Moab dal lato delle città, dal lato delle città che stanno alle sue frontiere e sono lo splendore del paese, Beth-Ieschimoth, Baal-meon e Kiriathaim;

де ачея дескид цинутул Моабулуй динспре четэць, динспре четэциле луй де ла хотаре, каре сунт подоаба цэрий, ши ануме: Бет-Иешимотул, Баал-Меонул ши Кириатаимул,

10 aprirò il fianco di Moab ai figliuoli dell’Oriente, nello stesso modo che aprirò loro il fianco de’ figliuoli d’Ammon; e darò questi paesi in loro possesso, affinché i figliuoli d’Ammon non sian più mentovati fra le nazioni;

ыл дескид ши-л дау ын стэпынире фиилор Рэсэритулуй, ымпреунэ ку цара амоницилор, ка сэ ну май фие помениць принтре нямурь копиий луй Амон.

11 ed eserciterò i miei giudizi su Moab, ed essi conosceranno che io sono l’Eterno.

Ымь вой ымплини жудекэциле ымпотрива Моабулуй! Ши вор шти кэ Еу сунт Домнул.»

12 Così parla il Signore, l’Eterno: Poiché quelli d’Edom si sono crudelmente vendicati della casa di Giuda e si sono resi gravemente colpevoli vendicandosi d’essa,

Аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Пентру кэ Едомул с-а дедат ла рэзбунаре фацэ де каса луй Иуда, пентру кэ с-а фэкут виноват ши с-а рэзбунат пе еа,

13 così parla il Signore, l’Eterno: Io stenderò la mia mano contro Edom, sterminerò uomini e bestie, ne farò un deserto fino da Theman, e fino a Dedan cadranno per la spada.

де ачея, аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‹Ымь ынтинд мына ымпотрива Едомулуй, ый вой нимичи ку десэвыршире оамений ши вителе, ыл вой префаче ынтр-ун пустиу, де ла Теман пынэ ла Дедан; вор кэдя ловиць де сабие.

14 E rimetterò la mia vendetta sopra Edom nelle mani del mio popolo d’Israele; esso tratterà Edom secondo la mia ira e secondo il mio furore; ed essi conosceranno la mia vendetta, dice il Signore, l’Eterno.

Мэ вой рэзбуна пе Едом прин попорул Меу Исраел. Ел ва фаче Едомулуй дупэ мыния ши урӂия Мя, ка сэ вадэ рэзбунаря Мя›, зиче Домнул Думнезеу.»

15 Così parla il Signore, l’Eterno: Poiché i Filistei si sono abbandonati alla vendetta e si sono crudelmente vendicati, collo sprezzo che nutrivano nell’anima, dandosi alla distruzione per odio antico,

Аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Пентру кэ филистений с-ау дедат ла рэзбунаре, пентру кэ с-ау рэзбунат ын кип батжокоритор ши дин адынкул суфлетулуй, воинд сэ нимичяскэ тотул ын ура лор стрэвеке,

16 così parla il Signore, l’Eterno: Ecco, io stenderò la mia mano contro i Filistei, sterminerò i Kerethei, e distruggerò il rimanente della costa del mare;

аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‹Ятэ кэ Ымь ынтинд мына ымпотрива филистенилор, нимическ ку десэвыршире пе керетиць ши прэпэдеск тот че а май рэмас пе коаста мэрий,

17 ed esercitò su loro grandi vendette, e li riprenderò con furore; ed essi conosceranno che io sono l’Eterno, quando avrò fatto loro sentire la mia vendetta”.

Мэ вой нэпусти ку маре рэзбунаре асупра лор, педепсинду-й ку урӂие. Ши вор шти кэ Еу сунт Домнул кынд Мэ вой рэзбуна пе ей.›»’”