Esodo 1

1 Or questi sono i nomi dei figliuoli d’Israele che vennero in Egitto. Essi ci vennero con Giacobbe, ciascuno con la sua famiglia:

Ятэ нумеле фиилор луй Исраел интраць ын Еӂипт; ау интрат ку Иаков фиекаре ку фамилия луй:

2 Ruben, Simeone, Levi e Giuda;

Рубен, Симеон, Леви, Иуда,

3 Issacar, Zabulon e Beniamino;

Исахар, Забулон, Бениамин,

4 Dan e Neftali, Gad e Ascer.

Дан, Нефтали, Гад ши Ашер.

5 Tutte le persone discendenti da Giacobbe ammontavano a settanta. Giuseppe era già in Egitto.

Суфлетеле ешите дин коапселе луй Иаков ерау шаптезечь де тоате. Иосиф ера атунч ын Еӂипт.

6 E Giuseppe morì, come moriron pure tutti i suoi fratelli e tutta quella generazione.

Иосиф а мурит ши тоць фраций луй ши тоатэ вырста ачея де оамень.

7 E i figliuoli d’Israele furon fecondi, moltiplicarono copiosamente, diventarono numerosi e si fecero oltremodo potenti, e il paese ne fu ripieno.

Фиий луй Исраел с-ау ынмулцит, с-ау мэрит, ау крескут ши ау ажунс фоарте путерничь. Ши с-а умплут цара де ей.

8 Or sorse sopra l’Egitto un nuovo re, che non avea conosciuto Giuseppe.

Песте Еӂипт с-а ридикат ун ноу ымпэрат, каре ну куноскусе пе Иосиф.

9 Egli disse al suo popolo: “Ecco, il popolo de’ figliuoli d’Israele è più numeroso e più potente di noi.

Ел а зис попорулуй сэу: „Ятэ кэ попорул копиилор луй Исраел есте май маре ши май путерник декыт ной.

10 Orsù, usiamo prudenza con essi; che non abbiano a moltiplicare e, in caso di guerra, non abbiano a unirsi ai nostri nemici e combattere contro di noi e poi andarsene dal paese”.

Вениць сэ не арэтэм дибачь фацэ де ел, ка сэ ну кряскэ, пентру ка ну кумва, дакэ се ва ынтымпла ун рэзбой, сэ се уняскэ ши ел ку врэжмаший ноштри, сэ не батэ ши сэ ясэ апой дин царэ.”

11 Stabilirono dunque sopra Israele de’ soprastanti ai lavori, che l’opprimessero con le loro angherie. Ed esso edificò a Faraone le città di approvvigionamento, Pithom e Raamses.

Ши ау пус песте ей испрэвничей, ка сэ-й асупряскэ прин мунчь греле. Астфел а зидит ел четэциле Питом ши Рамсес, ка сэ служяскэ де хамбаре луй Фараон.

12 Ma più l’opprimevano, e più il popolo moltiplicava e s’estendeva; e gli Egiziani presero in avversione i figliuoli d’Israele,

Дар, ку кыт ыл асупряу май мулт, ку атыт се ынмулця ши крештя, ши с-ау скырбит де копиий луй Исраел.

13 e fecero servire i figliuoli d’Israele con asprezza,

Атунч, еӂиптений ау адус пе копиий луй Исраел ла о аспрэ робие.

14 e amareggiaron loro la vita con una dura servitù, adoprandoli nei lavori d’argilla e di mattoni, e in ogni sorta di lavori nei campi. E imponevano loro tutti questi lavori, con asprezza.

Ле-ау фэкут вяца амарэ прин лукрэрь греле де лут ши кэрэмизь ши прин тот фелул де лукрэрь де пе кымп; ын тоате мунчиле ачестя пе каре-й силяу сэ ле факэ ерау фэрэ ничун пик де милэ.

15 Il re d’Egitto parlò anche alle levatrici degli Ebrei, delle quali l’una si chiamava Scifra e l’altra Pua. E disse:

Ымпэратул Еӂиптулуй а порунчит моашелор евреилор, нумите уна Шифра ши чялалтэ Пуа,

16 “Quando assisterete le donne ebree al tempo del parto, e le vedrete sulla seggiola, se è un maschio, uccidetelo; ma se è una femmina, lasciatela vivere”.

ши ле-а зис: „Кынд вець ымплини служба де моаше пе лынгэ фемеиле евреилор ши ле вець ведя пе скаунул де наштере, дакэ есте бэят, сэ-л оморыць, яр дакэ есте фатэ, с-о лэсаць сэ трэяскэ.”

17 Ma le levatrici temettero Iddio, e non fecero quello che il re d’Egitto aveva ordinato loro; lasciarono vivere i maschi.

Дар моашеле с-ау темут де Думнезеу ши н-ау фэкут че ле порунчисе ымпэратул Еӂиптулуй, чи ау лэсат пе копиий де парте бэрбэтяскэ сэ трэяскэ.

18 Allora il re d’Egitto chiamò le levatrici, e disse loro: “Perché avete fatto questo, e avete lasciato vivere i maschi?”

Ымпэратул Еӂиптулуй а кемат пе моаше ши ле-а зис: „Пентру че аць фэкут лукрул ачеста ши аць лэсат пе копиий де парте бэрбэтяскэ сэ трэяскэ?”

19 E le levatrici risposero a Faraone: “Egli è che le donne ebree non sono come le egiziane; sono vigorose, e, prima che la levatrice arrivi da loro, hanno partorito”.

Моашеле ау рэспунс луй Фараон: „Пентру кэ фемеиле евреилор ну сунт ка еӂиптенчеле; еле сунт вынжоасе ши наск ынаинте де вениря моашей.”

20 E Dio fece del bene a quelle levatrici; e il popolo moltiplicò e divenne oltremodo potente.

Думнезеу а фэкут бине моашелор ши попорул с-а ынмулцит ши а ажунс фоарте маре ла нумэр.

21 E perché quelle levatrici temettero Iddio, egli fece prosperare le loro case.

Пентру кэ моашеле се темусерэ де Думнезеу, Думнезеу ле-а фэкут касе.

22 Allora Faraone diede quest’ordine al suo popolo: “Ogni maschio che nasce, gettatelo nel fiume; ma lasciate vivere tutte le femmine”.

Атунч, Фараон а дат урмэтоаря порункэ ла тот попорул луй: „Сэ арункаць ын рыу пе орьче бэят каре се ва наште ши сэ лэсаць пе тоате фетеле сэ трэяскэ.”