1 Cronache 13

1 Davide tenne consiglio coi capi di migliaia e di centinaia, cioè con tutti i principi del popolo,

Давид а цинут сфат ку кэпетенииле песте мий ши песте суте, ку тоць май-марий.

2 poi disse a tutta la raunanza d’Israele: “Se vi par bene, e se l’Eterno, il nostro Dio, l’approva, mandiamo da per tutto a dire ai nostri fratelli che son rimasti in tutte le regioni d’Israele, e così pure ai sacerdoti ed ai Leviti nelle loro città e nei loro contadi, che si uniscano a noi;

Ши Давид а зис ынтреӂий адунэрь а луй Исраел: „Дакэ гэсиць ку кале ши дакэ лукрул ачеста вине де ла Домнул Думнезеул ностру, сэ тримитем ын тоате пэрциле ла фраций ноштри каре ау рэмас ын тоате цинутуриле луй Исраел ши ла преоць ши левиць ын четэциле ши ымпрежуримиле лор, ка сэ се стрынгэ ла ной

3 e riconduciamo qui da noi l’arca del nostro Dio; poiché non ce ne siamo occupati ai tempi di Saul”.

ши сэ адучем ла ной кивотул Думнезеулуй ностру, кэч ну не-ам май ынгрижит де ел де пе время луй Саул.”

4 E tutta la raunanza rispose che si facesse così giacché la cosa parve buona agli occhi di tutto il popolo.

Тоатэ адунаря а хотэрыт сэ факэ аша, кэч лукрул ачеста а пэрут бун ынтрегулуй попор.

5 Davide dunque radunò tutto Israele dallo Scihor d’Egitto fino all’ingresso di Hamath, per ricondurre l’arca di Dio da Kiriath-Jearim.

Давид а стрынс пе тот Исраелул, де ла Шилхор, ын Еӂипт, пынэ ла интраря Хаматулуй, ка сэ адукэ дин Кириат-Иеарим кивотул луй Думнезеу.

6 E Davide, con tutto Israele, salì verso Baala, cioè verso Kiriath-Jearim, che appartiene a Giuda, per trasferire di là l’arca di Dio, dinanzi alla quale è invocato il nome dell’Eterno, che siede sovr’essa fra i cherubini.

Ши Давид, ымпреунэ ку тот Исраелул, с-а суит ла Баала, ла Кириат-Иеарим, каре есте ал луй Иуда, ка сэ ридиче де аколо кивотул луй Думнезеу, ынаинтя кэруя есте кемат Нумеле Домнулуй каре шаде ынтре херувимь.

7 E posero l’arca di Dio sopra un carro nuovo, levandola dalla casa di Abinadab; e Uzza ed Ahio conducevano il carro.

Ау пус ынтр-ун кар ноу кивотул луй Думнезеу, пе каре л-ау луат дин каса луй Абинадаб. Уза ши Ахио кырмуяу карул.

8 Davide e tutto Israele danzavano dinanzi a Dio a tutto potere, cantando e sonando cetre, saltèri, timpani, cembali e trombe.

Давид ши тот Исраелул жукау ынаинтя луй Думнезеу ку тоатэ путеря лор, кынтынд ши зикынд дин харпе, дин лэуте, дин тобе, дин кимвале ши дин трымбице.

9 Or come furon giunti all’aia di Kidon, Uzza stese la mano per reggere l’arca, perché i buoi la facevano piegare.

Кынд ау ажунс ла ария луй Кидон, Уза а ынтинс мына сэ апуче кивотул, пентру кэ боий ерау сэ-л рэстоарне.

10 E l’ira dell’Eterno s’accese contro Uzza, e l’Eterno lo colpì per avere stesa la mano sull’arca; e quivi Uzza morì dinanzi a Dio.

Домнул С-а апринс де мыние ымпотрива луй Уза ши Домнул л-а ловит пентру кэ ынтинсесе мына пе кивот. Уза а мурит аколо ынаинтя луй Думнезеу.

11 Davide si attristò perché l’Eterno avea fatto una breccia nel popolo, colpendo Uzza; e quel luogo è stato chiamato Perets-Uzza fino al dì d’oggi.

Давид с-а мыният кэ Домнул фэкусе о спэртурэ ловинд пе Уза ку о асеменя педяпсэ. Де ачея, локул ачеста а фост нумит пынэ ын зиуа де азь Перец-Уза.

12 E Davide in quel giorno, ebbe paura di Dio, e disse: “Come farò a portare a casa mia l’arca di Dio?”

Давид с-а темут де Думнезеу ын зиуа ачея ши а зис: „Кум сэ адук кивотул луй Думнезеу ла мине?”

13 E Davide non ritirò l’arca presso di sé, nella città di Davide, ma la fece portare in casa di Obed-Edom di Gath.

Давид н-а трас кивотул ла ел, ын четатя луй Давид, чи л-а дус ын каса луй Обед-Едом дин Гат.

14 E l’arca di Dio rimase tre mesi dalla famiglia di Obed-Edom, in casa di lui; e l’Eterno benedisse la casa di Obed-Edom e tutto quello che gli apparteneva.

Кивотул луй Думнезеу а рэмас трей лунь ла фамилия луй Обед-Едом, ын каса луй. Ши Домнул а бинекувынтат каса луй Обед-Едом ши тот че ера ал луй.