Rut 3

1 E NAOMI, sua suocera, disse: Figliuola mia, non ti procaccerei io riposo, acciocchè ti sia bene?

Э Наоми пхэндя пэстеря боряти: — Мэрни щей, мэ камав тэ подродав тути лашо састо тхан.

2 Ora dunque, Booz, con le cui fanciulle tu sei stata, non [è] egli nostro parente? ecco, egli sventolerà questa notte gli orzi nell'aia.

Гэн акэ, амаро родо о Боазо, савэстэ лэ бутярнянца ту санас андэ мал, адес увэчери лэла тэ вужарэл о ячмэно по гумэно.

3 Lavati adunque, e ugniti, e mettiti indosso le tue veste, e scendi all'aia; non far che tu sii scorta da quell'uomo, finchè egli abbia finito di mangiare e di bere.

Ту халадю, макпэ, вурядю и жа по гумэно, ай лэ Боазости на сыкадю, жы покэ вов хала и пэла.

4 E, quando egli si sarà posto a giacere, sappi il luogo ove egli giacerà, ed entravi, e scoprilo da' piedi, e ponti [quivi] a giacere; ed egli ti dichiarerà ciò che tu avrai da fare.

Роздикх, кай вов пэрэла тэ совэл, тунче поджа, розушарав лэстэ катар э пэрнэ о дияло и пэр. Вов пхэнэла тути, со тэ терэс майанглэ.

5 E [Rut] le disse: Io farò tutto quello che tu mi dici.

Э Руфь пхэндя: — Мэ стерава ся, сар ту пхэндян.

6 Ella adunque scese all'aia, a fece secondo tutto ciò che la suocera le avea ordinato.

Вой жыля по гумэно и стердя ся, сар припхэндя лати э сасуи.

7 E Booz mangiò, e bevve, ed ebbe il cuore allegro; e poi se ne venne a giacere da un capo della bica. E [Rut] venne pianamente, e lo scoperse da' piedi, e vi si pose a giacere.

О Боазо халя тай пиля, и пэля тэ совэл катар э куча лэ ворзоса. Э Руфь полокорэ поджыля, розушарадя лэстэ катар э пэрнэ о дияло и пэля.

8 E in su la mezza notte quell'uomo si spaventò, e si riscosse tutto; ed ecco, una donna gli era coricata a' piedi.

Андэ машкар рят вов ля тэ мишкпэ, обрисайля и додикхля, со катар лэсти пэрнэ пашлёл жувли.

9 Ed egli le disse: Chi sei? Ed ella disse: Io [sono] Rut, tua servente; stendi il lembo della tua veste sopra la tua servente; perciocchè tu [sei] quel che per consanguinità hai la ragione del riscatto [sopra me].

— Ко ту? — пушля вов. Вой пхэндя: — Мэ э Руфь, тери копэльница, — пхэндя вой. — Лэ ман пала пэстэ, ту амаро фиримари.

10 Ed egli [le] disse: Benedetta [sii] tu appo il Signore, figliuola mia; questa tua ultima benignità, la quale tu hai usata, è migliore della primiera, non essendo andata dietro a' giovani, poveri o ricchi.

Вов пхэндя лати: — Тэ дэл о РАЙ тути бахт, мэрни щей! Ту икхатар терэс майбаро лашымос колэстар, саво сас данглал: на лян тэ родэс тути тэрнэс — ни чёрэс, ни барвалэс.

11 Ora dunque, figliuola mia, non temere; io ti farò tutto ciò che tu mi dici; perciocchè tutta la porta del mio popolo sa che tu [sei] donna di valore.

На дара, мэрни щей, мэ стерава ся, пала со ту ман мангэс. Андэ кадыва форо саворэ ганэн, кай ту лашы жувли.

12 Ma pure, benchè [sia] vero che io abbia la ragione della consanguinità, nondimeno ve n'è ancora [un altro] che l'ha, [il quale è] più prossimo di me.

Када чячес, мэ тумаро родо, но исын инке родо, майпашэ мандар.

13 Stattene [qui] questa notte: e domattina, se [colui] vorrà usar la sua ragione di consanguinità inverso te, bene, faccialo; ma, se non gli piacerà usarla, io userò la mia ragione di consanguinità inverso te: [sì, come] il Signore è vivente; giaci fino alla mattina.

Ашпэ пэ рят катэ, ай тэся, сар вов закамэла тэ авэл тумаро фиримари — драго, мэк авэл. Ай сар вов на закамэла, тунче, солахав лэ РАЕСА, када терава мэ. Сов катэ жы каринг э тэсара.

14 Ella adunque giacque a' piedi di esso fino alla mattina; poi si levò innanzi che uomo si potesse riconoscere l'un l'altro. E [Booz] disse: Non sappiasi che donna alcuna sia entrata nell'aia.

Вой сутя катар лэсти пэрнэ жы каринг э тэсара, и ущиля жы колэстэ, сар екх мануш тэ додикхэл аврэс. О Боазо гындояс: «Мэк нико на ганэн, кай жувли авилясас по гумэно».

15 Poi disse [a Rut: ] Porgi il panno lino che tu hai addosso, e tienilo. Ed ella lo tenne, ed egli misurò sei [misure] d'orzo, e gliele pose addosso; e poi se ne venne nella città.

Вов пхэндя лати: — Дэ теро косно и подритяр лэс. Э Руфь ростэлисардя о косно, и о Боазо шутя андо косно баро гоно о ячмэно. Вов тходя лати пэ пхикэ о ячмэно и жылятар андо форо.

16 E [Rut] venne alla sua suocera. Ed ella le disse: Chi sei, figliuola mia? E [Rut] le dichiarò tutto ciò che quell'uomo le avea fatto.

Кала э Руфь авиля каринг э сасуи, э Наоми пушля латар: — Сар ту, мэрни щей? Э Руфь роспхэндя пала кода ся, со тердя лати о Боазо.

17 [Le] disse ancora: Egli mi ha date queste sei [misure] d'orzo; perciocchè egli mi ha detto: Non tornar vuota alla tua suocera.

И инке пхэндя: — Вов дя манди баро гоно ячмэно и пхэндя: «На рисав каринг тери сасуи шушэ вастэнца».

18 E [Naomi le] disse: Rimantene, figliuola mia, finchè tu sappia come la cosa riuscirà; perciocchè quell'uomo non resterà ch'egli non abbia oggi compiuto quest'affare.

Э Наоми пхэндя: — Акана, мэрни щей, подаштяр, йито уганэса, соза э дила стерэлапэ. Кадыва мануш на улэлапэ, покэ адес жэ на стерэла сяй дила.