< Romani 2 >

1 PERCIÒ, o uomo, chiunque tu sii, che giudichi, tu sei inescusabile; perciocchè, in ciò che giudichi altrui, tu condanni te stesso; poichè tu che giudichi fai le medesime cose.
ஹே பரதூ³ஷக மநுஷ்ய ய​: கஸ்²சந த்வம்’ ப⁴வஸி தவோத்தரதா³நாய பந்தா² நாஸ்தி யதோ யஸ்மாத் கர்ம்மண​: பரஸ்த்வயா தூ³ஷ்யதே தஸ்மாத் த்வமபி தூ³ஷ்யஸே, யதஸ்தம்’ தூ³ஷயந்நபி த்வம்’ தத்³வத்³ ஆசரஸி|
2 Or noi sappiamo che il giudicio di Dio è, secondo verità, sopra coloro che fanno cotali cose.
கிந்த்வேதாத்³ரு’கா³சாரிப்⁴யோ யம்’ த³ண்ட³ம் ஈஸ்²வரோ நிஸ்²சிநோதி ஸ யதா²ர்த² இதி வயம்’ ஜாநீம​: |
3 E stimi tu questo, o uomo, che giudichi coloro che fanno cotali cose, e le fai, che tu scamperai il giudicio di Dio?
அதஏவ ஹே மாநுஷ த்வம்’ யாத்³ரு’கா³சாரிணோ தூ³ஷயஸி ஸ்வயம்’ யதி³ தாத்³ரு’கா³சரஸி தர்ஹி த்வம் ஈஸ்²வரத³ண்டா³த் பலாயிதும்’ ஸ²க்ஷ்யஸீதி கிம்’ பு³த்⁴யஸே?
4 Ovvero, sprezzi tu le ricchezze della sua benignità, e della [sua] pazienza, e lentezza ad adirarsi; non conoscendo che la benignità di Dio ti trae a ravvedimento?
அபரம்’ தவ மநஸ​: பரிவர்த்தநம்’ கர்த்தும் இஸ்²வரஸ்யாநுக்³ரஹோ ப⁴வதி தந்ந பு³த்³த்⁴வா த்வம்’ கிம்’ ததீ³யாநுக்³ரஹக்ஷமாசிரஸஹிஷ்ணுத்வநிதி⁴ம்’ துச்சீ²கரோஷி?
5 Là dove tu, per la tua durezza, e cuore che non sa ravvedersi, ti ammassi a guisa di tesoro ira, nel giorno dell'ira, e della manifestazione del giusto giudicio di Dio.
ததா² ஸ்வாந்த​: கரணஸ்ய கடோ²ரத்வாத் கே²த³ராஹித்யாச்சேஸ்²வரஸ்ய ந்யாய்யவிசாரப்ரகாஸ²நஸ்ய க்ரோத⁴ஸ்ய ச தி³நம்’ யாவத் கிம்’ ஸ்வார்த²ம்’ கோபம்’ ஸஞ்சிநோஷி?
6 Il quale renderà a ciascuno secondo le sue opere;
கிந்து ஸ ஏகைகமநுஜாய தத்கர்ம்மாநுஸாரேண ப்ரதிப²லம்’ தா³ஸ்யதி;
7 [cioè: ] la vita eterna a coloro che, con perseveranza in buone opere, procaccian gloria, onore, ed immortalità. (aiōnios g166)
வஸ்துதஸ்து யே ஜநா தை⁴ர்ய்யம்’ த்⁴ரு’த்வா ஸத்கர்ம்ம குர்வ்வந்தோ மஹிமா ஸத்காரோ(அ)மரத்வஞ்சைதாநி ம்ரு’க³யந்தே தேப்⁴யோ(அ)நந்தாயு ர்தா³ஸ்யதி| (aiōnios g166)
8 Ma a coloro che [son] contenziosi, e non ubbidiscono alla verità, anzi ubbidiscono all'ingiustizia, [soprastà] indegnazione ed ira.
அபரம்’ யே ஜநா​: ஸத்யத⁴ர்ம்மம் அக்³ரு’ஹீத்வா விபரீதத⁴ர்ம்மம் க்³ரு’ஹ்லந்தி தாத்³ரு’ஸா² விரோதி⁴ஜநா​: கோபம்’ க்ரோத⁴ஞ்ச போ⁴க்ஷ்யந்தே|
9 Tribolazione, ed angoscia [soprastà] ad ogni anima d' uomo che fa il male; del Giudeo primieramente, e poi anche del Greco.
ஆ யிஹூதி³நோ(அ)ந்யதே³ஸி²ந​: பர்ய்யந்தம்’ யாவந்த​: குகர்ம்மகாரிண​: ப்ராணிந​: ஸந்தி தே ஸர்வ்வே து³​: க²ம்’ யாதநாஞ்ச க³மிஷ்யந்தி;
10 Ma gloria, ed onore, e pace, [sarà] a chiunque fa il bene; al Giudeo primieramente, poi anche al Greco.
கிந்து ஆ யிஹூதி³நோ பி⁴ந்நதே³ஸி²பர்ய்யந்தா யாவந்த​: ஸத்கர்ம்மகாரிணோ லோகா​: ஸந்தி தாந் ப்ரதி மஹிமா ஸத்கார​: ஸா²ந்திஸ்²ச ப⁴விஷ்யந்தி|
11 Perciocchè presso a Dio non v'è riguardo alla qualità delle persone.
ஈஸ்²வரஸ்ய விசாரே பக்ஷபாதோ நாஸ்தி|
12 Imperocchè tutti coloro che avranno peccato, senza la legge, periranno senza la legge; e tutti coloro che avranno peccato, avendo la legge, saranno giudicati per la legge.
அலப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரை ர்யை​: பாபாநி க்ரு’தாநி வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ராலப்³த⁴த்வாநுரூபஸ்தேஷாம்’ விநாஸோ² ப⁴விஷ்யதி; கிந்து லப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரா யே பாபாந்யகுர்வ்வந் வ்யவஸ்தா²நுஸாராதே³வ தேஷாம்’ விசாரோ ப⁴விஷ்யதி|
13 (Perciocchè, non gli uditori della legge [son] giusti presso a Dio, ma coloro che mettono ad effetto la legge saranno giustificati.
வ்யவஸ்தா²ஸ்²ரோதார ஈஸ்²வரஸ்ய ஸமீபே நிஷ்பாபா ப⁴விஷ்யந்தீதி நஹி கிந்து வ்யவஸ்தா²சாரிண ஏவ ஸபுண்யா ப⁴விஷ்யந்தி|
14 Perciocchè, poichè i Gentili, che non hanno la legge, fanno di natura le cose della legge, essi, non avendo legge, son legge a sè stessi;
யதோ (அ)லப்³த⁴வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யலோகா யதி³ ஸ்வபா⁴வதோ வ்யவஸ்தா²நுரூபாந் ஆசாராந் குர்வ்வந்தி தர்ஹ்யலப்³த⁴ஸா²ஸ்த்ரா​: ஸந்தோ(அ)பி தே ஸ்வேஷாம்’ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரமிவ ஸ்வயமேவ ப⁴வந்தி|
15 i quali mostrano, [che] l'opera della legge [è] scritta ne' lor cuori per la testimonianza che rende loro la lor coscienza; e perciocchè i lor pensieri infra sè stessi si scusano, od anche si accusano.)
தேஷாம்’ மநஸி ஸாக்ஷிஸ்வரூபே ஸதி தேஷாம்’ விதர்கேஷு ச கதா³ தாந் தோ³ஷிண​: கதா³ வா நிர்தோ³ஷாந் க்ரு’தவத்ஸு தே ஸ்வாந்தர்லிகி²தஸ்ய வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரஸ்ய ப்ரமாணம்’ ஸ்வயமேவ த³த³தி|
16 [Ciò si vedrà] nel giorno che Iddio giudicherà i segreti degli uomini, per Gesù Cristo, secondo il mio evangelo.
யஸ்மிந் தி³நே மயா ப்ரகாஸி²தஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்யாநுஸாராத்³ ஈஸ்²வரோ யீஸு²க்²ரீஷ்டேந மாநுஷாணாம் அந்த​: கரணாநாம்’ கூ³டா⁴பி⁴ப்ராயாந் த்⁴ரு’த்வா விசாரயிஷ்யதி தஸ்மிந் விசாரதி³நே தத் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
17 ECCO, tu sei nominato Giudeo, e ti riposi in su la legge, e ti glorii in Dio;
பஸ்²ய த்வம்’ ஸ்வயம்’ யிஹூதீ³தி விக்²யாதோ வ்யவஸ்தோ²பரி விஸ்²வாஸம்’ கரோஷி,
18 e conosci la [sua] volontà, e discerni le cose contrarie, essendo ammaestrato dalla legge;
ஈஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ஸ்வம்’ ஸ்²லாக⁴ஸே, ததா² வ்யவஸ்த²யா ஸி²க்ஷிதோ பூ⁴த்வா தஸ்யாபி⁴மதம்’ ஜாநாஸி, ஸர்வ்வாஸாம்’ கதா²நாம்’ ஸாரம்’ விவிம்’க்ஷே,
19 e ti dài a credere d'esser guida de' ciechi, lume di coloro [che son] nelle tenebre;
அபரம்’ ஜ்ஞாநஸ்ய ஸத்யதாயாஸ்²சாகரஸ்வரூபம்’ ஸா²ஸ்த்ரம்’ மம ஸமீபே வித்³யத அதோ (அ)ந்த⁴லோகாநாம்’ மார்க³த³ர்ஸ²யிதா
20 educator degli scempi, maestro de' fanciulli, [e] d'avere la forma della conoscenza, e della verità nella legge.
திமிரஸ்தி²தலோகாநாம்’ மத்⁴யே தீ³ப்திஸ்வரூபோ(அ)ஜ்ஞாநலோகேப்⁴யோ ஜ்ஞாநதா³தா ஸி²ஸூ²நாம்’ ஸி²க்ஷயிதாஹமேவேதி மந்யஸே|
21 [Tu] adunque, che ammestri gli altri, non ammaestri te stesso? [tu], che predichi che non convien rubare, rubi?
பராந் ஸி²க்ஷயந் ஸ்வயம்’ ஸ்வம்’ கிம்’ ந ஸி²க்ஷயஸி? வஸ்துதஸ்²சௌர்ய்யநிஷேத⁴வ்யவஸ்தா²ம்’ ப்ரசாரயந் த்வம்’ கிம்’ ஸ்வயமேவ சோரயஸி?
22 [Tu], che dici che non convien commettere adulterio, commetti adulterio? [tu], che abbomini gl'idoli, commetti sacrilegio?
ததா² பரதா³ரக³மநம்’ ப்ரதிஷேத⁴ந் ஸ்வயம்’ கிம்’ பரதா³ராந் க³ச்ச²ஸி? ததா² த்வம்’ ஸ்வயம்’ ப்ரதிமாத்³வேஷீ ஸந் கிம்’ மந்தி³ரஸ்ய த்³ரவ்யாணி ஹரஸி?
23 [Tu], che ti glorii nella legge, disonori Iddio per la trasgression della legge?
யஸ்த்வம்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ ஸ்²லாக⁴ஸே ஸ த்வம்’ கிம்’ வ்யவஸ்தா²ம் அவமத்ய நேஸ்²வரம்’ ஸம்மந்யஸே?
24 Poichè il nome di Dio è per voi bestemmiato fra i Gentili, siccome è scritto.
ஸா²ஸ்த்ரே யதா² லிக²தி "பி⁴ந்நதே³ஸி²நாம்’ ஸமீபே யுஷ்மாகம்’ தோ³ஷாத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய நாம்நோ நிந்தா³ ப⁴வதி| "
25 Perciocchè ben giova la circoncisione, se tu osservi la legge; ma, se tu sei trasgreditor della legge, la tua circoncisione divien incirconcisione.
யதி³ வ்யவஸ்தா²ம்’ பாலயஸி தர்ஹி தவ த்வக்சே²த³க்ரியா ஸப²லா ப⁴வதி; யதி வ்யவஸ்தா²ம்’ லங்க⁴ஸே தர்ஹி தவ த்வக்சே²தோ³(அ)த்வக்சே²தோ³ ப⁴விஷ்யதி|
26 Se dunque gl'incirconcisi osservano gli statuti della legge, non sarà la loro incirconcisione reputata circoncisione?
யதோ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ராதி³ஷ்டத⁴ர்ம்மகர்ம்மாசாரீ புமாந் அத்வக்சே²தீ³ ஸந்நபி கிம்’ த்வக்சே²தி³நாம்’ மத்⁴யே ந க³ணயிஷ்யதே?
27 E se la incirconcisione ch'[è] di natura, adempie la legge, non giudicherà egli te, che, con la lettera e con la circoncisione, sei trasgreditor della legge?
கிந்து லப்³த⁴ஸா²ஸ்த்ரஸ்²சி²ந்நத்வக் ச த்வம்’ யதி³ வ்யவஸ்தா²லங்க⁴நம்’ கரோஷி தர்ஹி வ்யவஸ்தா²பாலகா​: ஸ்வாபா⁴விகாச்சி²ந்நத்வசோ லோகாஸ்த்வாம்’ கிம்’ ந தூ³ஷயிஷ்யந்தி?
28 Perciocchè non [è] Giudeo colui che [l'è] in palese; e non [è] circoncisione quella che [è] in palese nella carne.
தஸ்மாத்³ யோ பா³ஹ்யே யிஹூதீ³ ஸ யிஹூதீ³ நஹி ததா²ங்க³ஸ்ய யஸ்த்வக்சே²த³​: ஸ த்வக்சே²தோ³ நஹி;
29 Ma Giudeo [è] colui che [l'è] in occulto; e la circoncisione [è] quella del cuore in ispirito, non in lettera; e d'un tal [Giudeo] la lode non è dagli uomini, ma da Dio.
கிந்து யோ ஜந ஆந்தரிகோ யிஹூதீ³ ஸ ஏவ யிஹூதீ³ அபரஞ்ச கேவலலிகி²தயா வ்யவஸ்த²யா ந கிந்து மாநஸிகோ யஸ்த்வக்சே²தோ³ யஸ்ய ச ப்ரஸ²ம்’ஸா மநுஷ்யேப்⁴யோ ந பூ⁴த்வா ஈஸ்²வராத்³ ப⁴வதி ஸ ஏவ த்வக்சே²த³​: |

< Romani 2 >