Apocalisse 18
1 E DOPO queste cose, vidi un altro angelo, che scendeva dal cielo, il quale avea gran podestà; e la terra fu illuminata dalla gloria d'esso.
தத³நந்தரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ அவரோஹந் அபர ஏகோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: ஸ மஹாபராக்ரமவிஸி²ஷ்டஸ்தஸ்ய தேஜஸா ச ப்ரு’தி²வீ தீ³ப்தா|
2 Ed egli gridò di forza, con gran voce, dicendo: Caduta, caduta è Babilonia, la grande; ed è divenuta albergo di demoni, e prigione d'ogni spirito immondo, e prigione d'ogni uccello immondo ed abbominevole.
ஸ ப³லவதா ஸ்வரேண வாசமிமாம் அகோ⁴ஷயத் பதிதா பதிதா மஹாபா³பி³ல், ஸா பூ⁴தாநாம்’ வஸதி: ஸர்வ்வேஷாம் அஸு²ச்யாத்மநாம்’ காரா ஸர்வ்வேஷாம் அஸு²சீநாம்’ க்⁴ரு’ண்யாநாஞ்ச பக்ஷிணாம்’ பிஞ்ஜரஸ்²சாப⁴வத்|
3 Perciocchè tutte le nazioni hanno bevuto del vino dell'ira della sua fornicazione, e i re della terra hanno fornicato con lei, e i mercatanti della terra sono arricchiti della dovizia delle sue delizie.
யத: ஸர்வ்வஜாதீயாஸ்தஸ்யா வ்யபி⁴சாரஜாதாம்’ கோபமதி³ராம்’ பீதவந்த: ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்²ச தயா ஸஹ வ்யபி⁴சாரம்’ க்ரு’தவந்த: ப்ரு’தி²வ்யா வணிஜஸ்²ச தஸ்யா: ஸுக²போ⁴க³பா³ஹுல்யாத்³ த⁴நாட்⁴யதாம்’ க³தவந்த: |
4 Poi udii un'altra voce dal cielo, che diceva: Uscite d'essa, o popol mio; acciocchè non siate partecipi de' suoi peccati, e non riceviate delle sue piaghe.
தத: பரம்’ ஸ்வர்கா³த் மயாபர ஏஷ ரவ: ஸ்²ருத: , ஹே மம ப்ரஜா: , யூயம்’ யத் தஸ்யா: பாபாநாம் அம்’ஸி²நோ ந ப⁴வத தஸ்யா த³ண்டை³ஸ்²ச த³ண்ட³யுக்தா ந ப⁴வத தத³ர்த²ம்’ ததோ நிர்க³ச்ச²த|
5 Perciocchè i suoi peccati son giunti l'un dietro all'altro infino al cielo, e Iddio si è ricordato delle sue iniquità.
யதஸ்தஸ்யா: பாபாநி க³க³நஸ்பர்ஸா²ந்யப⁴வந் தஸ்யா அத⁴ர்ம்மக்ரியாஸ்²சேஸ்²வரேண ஸம்’ஸ்ம்ரு’தா: |
6 Rendetele il cambio, al pari di ciò che ella vi ha fatto; anzi rendetele secondo le sue opere al doppio; nella coppa, nella quale ella ha mesciuto [a voi], mescetele il doppio.
பராந் ப்ரதி தயா யத்³வத்³ வ்யவஹ்ரு’தம்’ தத்³வத் தாம்’ ப்ரதி வ்யவஹரத, தஸ்யா: கர்ம்மணாம்’ த்³விகு³ணப²லாநி தஸ்யை த³த்த, யஸ்மிந் கம்’ஸே ஸா பராந் மத்³யம் அபாயயத் தமேவ தஸ்யா: பாநார்த²ம்’ த்³விகு³ணமத்³யேந பூரயத|
7 Quanto ella si è glorificata, ed ha lussuriato, tanto datele tormento e cordoglio; perciocchè ella dice nel cuor suo: Io seggo regina, e non son vedova, e non vedrò giammai duolo.
தயா யாத்மஸ்²லாகா⁴ யஸ்²ச ஸுக²போ⁴க³: க்ரு’தஸ்தயோ ர்த்³விகு³ணௌ யாதநாஸோ²கௌ தஸ்யை த³த்த, யத: ஸா ஸ்வகீயாந்த: கரணே வத³தி, ராஜ்ஞீவத்³ உபவிஷ்டாஹம்’ நாநாதா² ந ச ஸோ²கவித்|
8 Perciò, in uno stesso giorno verranno le sue piaghe: morte, e cordoglio, e fame; e sarà arsa col fuoco; perciocchè possente è il Signore Iddio, il quale la giudicherà.
தஸ்மாத்³ தி³வஸ ஏகஸ்மிந் மாரீது³ர்பி⁴க்ஷஸோ²சநை: , ஸா ஸமாப்லோஷ்யதே நாரீ த்⁴யக்ஷ்யதே வஹ்நிநா ச ஸா; யத்³ விசாராதி⁴பஸ்தஸ்யா ப³லவாந் ப்ரபு⁴ரீஸ்²வர: ,
9 E i re della terra, i quali fornicavano, e lussuriavano con lei, la piangeranno, e faranno cordoglio di lei, quando vedranno il fumo del suo incendio;
வ்யபி⁴சாரஸ்தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸுக²போ⁴க³ஸ்²ச யை: க்ரு’த: , தே ஸர்வ்வ ஏவ ராஜாநஸ்தத்³தா³ஹதூ⁴மத³ர்ஸ²நாத், ப்ரரோதி³ஷ்யந்தி வக்ஷாம்’ஸி சாஹநிஷ்யந்தி பா³ஹுபி⁴: |
10 standosene da lungi, per tema del suo tormento, dicendo: Ahi! ahi! Babilonia la gran città, la possente città; la tua condannazione è pur venuta in un momento!
தஸ்யாஸ்தை ர்யாதநாபீ⁴தே ர்தூ³ரே ஸ்தி²த்வேத³முச்யதே, ஹா ஹா பா³பி³ல் மஹாஸ்தா²ந ஹா ப்ரபா⁴வாந்விதே புரி, ஏகஸ்மிந் ஆக³தா த³ண்டே³ விசாராஜ்ஞா த்வதீ³யகா|
11 I mercatanti della terra ancora piangeranno, e faranno cordoglio di lei; perciocchè niuno comprerà più delle lor merci;
மேதி³ந்யா வணிஜஸ்²ச தஸ்யா: க்ரு’தே ருத³ந்தி ஸோ²சந்தி ச யதஸ்தேஷாம்’ பண்யத்³ரவ்யாணி கேநாபி ந க்ரீயந்தே|
12 merci d'oro e d'argento, e di pietre preziose, e di perle, e di bisso, e di porpora, e di seta, e di scarlatto, e d'ogni sorte di cedro; e d'ogni sorte di vasellamenti d'avorio, e d'ogni sorte di vasellamenti di legno preziosissimo, e di rame, e di ferro, e di marmo;
ப²லத: ஸுவர்ணரௌப்யமணிமுக்தா: ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ராணி க்ரு’ஷ்ணலோஹிதவாஸாம்’ஸி பட்டவஸ்த்ராணி ஸிந்தூ³ரவர்ணவாஸாம்’ஸி சந்த³நாதி³காஷ்டா²நி க³ஜத³ந்தேந மஹார்க⁴காஷ்டே²ந பித்தலலௌஹாப்⁴யாம்’ மர்ம்மரப்ரஸ்தரேண வா நிர்ம்மிதாநி ஸர்வ்வவித⁴பாத்ராணி
13 di cinnamomo, e di odori, e di olii odoriferi, e d'incenso, e di vino, e d'olio, e di fior di farina, e di frumento, e di giumenti, e di pecore, e di cavalli, e di carri, e di schiavi, e d'anime umane.
த்வகே³லா தூ⁴ப: ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யம்’ க³ந்த⁴ரஸோ த்³ராக்ஷாரஸஸ்தைலம்’ ஸ²ஸ்யசூர்ணம்’ கோ³தூ⁴மோ கா³வோ மேஷா அஸ்²வா ரதா² தா³ஸேயா மநுஷ்யப்ராணாஸ்²சைதாநி பண்யத்³ரவ்யாணி கேநாபி ந க்ரீயந்தே|
14 E i frutti dell'appetito dell'anima tua si son partiti da te; e tutte le cose grasse e splendide ti sono perite, e tu non le troverai giammai più.
தவ மநோ(அ)பி⁴லாஷஸ்ய ப²லாநாம்’ ஸமயோ க³த: , த்வத்தோ தூ³ரீக்ரு’தம்’ யத்³யத் ஸோ²ப⁴நம்’ பூ⁴ஷணம்’ தவ, கதா³சந தது³த்³தே³ஸோ² ந புந ர்லப்ஸ்யதே த்வயா|
15 I mercatanti di queste cose, i quali erano arricchiti di lei, se ne staranno da lungi, per tema del suo tormento, piangendo, e facendo cordoglio, e dicendo:
தத்³விக்ரேதாரோ யே வணிஜஸ்தயா த⁴நிநோ ஜாதாஸ்தே தஸ்யா யாதநாயா ப⁴யாத்³ தூ³ரே திஷ்ட²நதோ ரோதி³ஷ்யந்தி ஸோ²சந்தஸ்²சேத³ம்’ க³தி³ஷ்யந்தி
16 Ahi! ahi! la gran città, ch'era vestita di bisso, e di porpora, e di scarlatto, e adorna d'oro, e di pietre preziose, e di perle; una cotanta ricchezza è stata pur distrutta in un momento!
ஹா ஹா மஹாபுரி, த்வம்’ ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ரை: க்ரு’ஷ்ணலோஹிதவஸ்த்ரை: ஸிந்தூ³ரவர்ணவாஸோபி⁴ஸ்²சாச்சா²தி³தா ஸ்வர்ணமணிமுக்தாபி⁴ரலங்க்ரு’தா சாஸீ: ,
17 Ogni padrone di nave ancora, ed ogni ciurma di navi, e i marinai, e tutti coloro che fanno arte marinaresca, se ne staranno da lungi;
கிந்த்வேகஸ்மிந் த³ண்டே³ ஸா மஹாஸம்பத்³ லுப்தா| அபரம்’ போதாநாம்’ கர்ணதா⁴ரா: ஸமூஹலோகா நாவிகா: ஸமுத்³ரவ்யவஸாயிநஸ்²ச ஸர்வ்வே
18 e sclameranno, veggendo il fumo dell'incendio d'essa, dicendo: Qual [città era] simile a questa gran città?
தூ³ரே திஷ்ட²ந்தஸ்தஸ்யா தா³ஹஸ்ய தூ⁴மம்’ நிரீக்ஷமாணா உச்சை: ஸ்வரேண வத³ந்தி தஸ்யா மஹாநக³ர்ய்யா: கிம்’ துல்யம்’?
19 E si getteranno della polvere in su le teste, e grideranno, piangendo, e facendo cordoglio, e dicendo: Ahi! Ahi! la gran città, nella quale tutti coloro che aveano navi nel mare erano arricchiti della sua magnificenza; ella è pure stata deserta in un momento!
அபரம்’ ஸ்வஸி²ர: ஸு ம்ரு’த்திகாம்’ நிக்ஷிப்ய தே ருத³ந்த: ஸோ²சந்தஸ்²சோச்சை: ஸ்வரேணேத³ம்’ வத³ந்தி ஹா ஹா யஸ்யா மஹாபுர்ய்யா பா³ஹுல்யத⁴நகாரணாத், ஸம்பத்தி: ஸஞ்சிதா ஸர்வ்வை: ஸாமுத்³ரபோதநாயகை: , ஏகஸ்மிந்நேவ த³ண்டே³ ஸா ஸம்பூர்ணோச்சி²ந்நதாம்’ க³தா|
20 Rallegrati d'essa, o cielo; e [voi] santi apostoli e profeti; poichè Iddio ha giudicata la causa vostra, facendo la vendetta sopra lei.
ஹே ஸ்வர்க³வாஸிந: ஸர்வ்வே பவித்ரா: ப்ரேரிதாஸ்²ச ஹே| ஹே பா⁴விவாதி³நோ யூயம்’ க்ரு’தே தஸ்யா: ப்ரஹர்ஷத| யுஷ்மாகம்’ யத் தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யோ விவாத³: புராப⁴வத்| த³ண்ட³ம்’ ஸமுசிதம்’ தஸ்ய தஸ்யை வ்யதரதீ³ஸ்²வர: ||
21 Poi un possente angelo levò una pietra grande, come una macina; e [la] gettò nel mare, dicendo: Così sarà con impeto gettata Babilonia, la gran città, e non sarà più ritrovata.
அநந்தரம் ஏகோ ப³லவாந் தூ³தோ ப்³ரு’ஹத்பேஷணீப்ரஸ்தரதுல்யம்’ பாஷாணமேகம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸமுத்³ரே நிக்ஷிப்ய கதி²தவாந், ஈத்³ரு’க்³ப³லப்ரகாஸே²ந பா³பி³ல் மஹாநக³ரீ நிபாதயிஷ்யதே ததஸ்தஸ்யா உத்³தே³ஸ²: புந ர்ந லப்ஸ்யதே|
22 E suon di ceteratori, nè di musici, nè di sonatori di flauti, e di tromba, non sarà più udito in te: parimente non sarà più trovato in te artefice alcuno, e non si udirà più in te suono di macina.
வல்லகீவாதி³நாம்’ ஸ²ப்³த³ம்’ புந ர்ந ஸ்²ரோஷ்யதே த்வயி| கா³தா²காநாஞ்ச ஸ²ப்³தோ³ வா வம்’ஸீ²தூர்ய்யாதி³வாதி³நாம்’| ஸி²ல்பகர்ம்மகர: கோ (அ)பி புந ர்ந த்³ரக்ஷ்யதே த்வயி| பேஷணீப்ரஸ்தரத்⁴வாந: புந ர்ந ஸ்²ரோஷ்யதே த்வயி|
23 E non lucerà più in te lume di lampana; e non si udirà più in te voce di sposo, nè di sposa; perciocchè i tuoi mercatanti erano i principi della terra; perciocchè tutte le genti sono state sedotte per le tue malie.
தீ³பஸ்யாபி ப்ரபா⁴ தத்³வத் புந ர்ந த்³ரக்ஷ்யதே த்வயி| ந கந்யாவரயோ: ஸ²ப்³த³: புந: ஸம்’ஸ்²ரோஷ்யதே த்வயி| யஸ்மாந்முக்²யா: ப்ரு’தி²வ்யா யே வணிஜஸ்தே(அ)ப⁴வந் தவ| யஸ்மாச்ச ஜாதய: ஸர்வ்வா மோஹிதாஸ்தவ மாயயா|
24 E in essa è stato trovato il sangue de' profeti, e de' santi, e di tutti coloro che sono stati uccisi sopra la terra.
பா⁴விவாதி³பவித்ராணாம்’ யாவந்தஸ்²ச ஹதா பு⁴வி| ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸோ²ணிதம்’ தேஷாம்’ ப்ராப்தம்’ ஸர்வ்வம்’ தவாந்தரே||
