Salmi 78
1 Maschil di Asaf ASCOLTA, o popol mio, la mia dottrina; Porgete gli orecchi alle parole della mia bocca.
Pieśń pouczająca. Asafa. Słuchaj, mój ludu, mego prawa, nakłońcie uszu ku słowom moich ust.
2 Io aprirò la mia bocca in sentenza; Io sgorgherò detti notevoli [di cose] antiche;
Otworzę moje usta do przypowieści, opowiem starodawne tajemnice;
3 Le quali noi abbiamo udite, e sappiamo, E le quali i nostri padri ci han raccontate.
Cośmy słyszeli i poznali i [co] nam opowiadali nasi ojcowie.
4 Noi non [le] celeremo a' lor figliuoli, alla generazione a venire; Noi racconteremo le lodi del Signore, E la sua forza, e le sue maraviglie ch'egli ha fatte.
Nie zataimy [tego] przed ich synami, opowiemy przyszłemu pokoleniu o chwale PANA, o jego mocy i cudach, które czynił.
5 Egli ha fermata la testimonianza in Giacobbe, Ed ha posta la Legge in Israele; Le quali egli comandò a' nostri padri di fare assapere a' lor figliuoli;
Ustanowił bowiem świadectwo w Jakubie, nadał prawo w Izraelu i nakazał naszym ojcom, aby je oznajmiali swoim synom;
6 Acciocchè la generazione a venire, i figliuoli [che] nascerebbero, [le] sapessero, [E] si mettessero a narrar[le] a' lor figliuoli;
Aby poznało przyszłe pokolenie, synowie, którzy się urodzą; aby powstawszy, przekazywali [je] swoim synom;
7 E ponessero in Dio la loro speranza, E non dimenticassero le opere di Dio. Ed osservassero i suoi comandamenti;
Żeby pokładali w Bogu nadzieję i nie zapominali o dziełach Boga, lecz strzegli jego przykazań;
8 E non fossero come i lor padri, Generazione ritrosa e ribella; Generazione che non dirizzò il cuor suo, Il cui spirito non [fu] leale inverso Dio.
Żeby nie byli, jak ich ojcowie, pokoleniem opornym i nieposłusznym; pokoleniem, które nie przygotowało swego serca i którego duch nie był wierny Bogu.
9 I figliuoli di Efraim, gente di guerra, [buoni] arcieri, Voltarono le spalle al dì della battaglia.
Synowie Efraima, uzbrojeni i wyposażeni w łuki, w dniu bitwy wycofali się.
10 Non avevano osservato il patto di Dio, Ed avevano ricusato di camminar nella sua Legge;
[Bo] nie strzegli przymierza Boga i nie chcieli postępować według jego prawa.
11 Ed avevano dimenticate le sue opere, E le maraviglie ch'egli aveva lor fatte vedere.
Zapomnieli o jego dziełach i cudach, które im ukazał.
12 Egli aveva fatti miracoli in presenza de' padri loro, Nel paese di Egitto, nel territorio di Soan.
Przed ich ojcami czynił cuda w ziemi Egiptu, na polu Soanu.
13 Egli aveva fesso il mare, e li aveva fatti passare per mezzo; Ed aveva fermate le acque come un mucchio.
Rozdzielił morze i przeprowadził ich, i sprawił, że wody stanęły jak wał.
14 E li aveva condotti di giorno colla nuvola, E tutta notte colla luce del fuoco.
Prowadził ich w obłoku za dnia, a całą noc w blasku ognia.
15 Egli aveva schiantate le rupi nel deserto, E li aveva copiosamente abbeverati, come di gorghi;
Rozszczepił skały na pustyni i napoił ich jakby z wielkich głębin.
16 Ed aveva fatto uscir de' ruscelli della roccia, E colare acque, a guisa di fiumi.
Wydobył strumienie ze skały i sprawił, że wody płynęły jak rzeki.
17 Ma essi continuarono a peccar contro a lui, Provocando l'Altissimo a sdegno nel deserto;
Lecz [oni] jeszcze więcej grzeszyli przeciwko niemu i pobudzili do gniewu Najwyższego na pustyni;
18 E tentarono Iddio nel cuor loro, Chiedendo vivanda a lor voglia;
I wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając pokarmu według swego pragnienia.
19 E parlarono contro a Dio, [E] dissero: Potrebbe Iddio Metterci tavola nel deserto?
I mówili przeciwko Bogu tymi słowy: Czy Bóg może zastawić stół na tej pustyni?
20 Ecco, egli percosse la roccia, e ne colarono acque, E ne traboccarono torrenti; Potrebbe egli eziandio dar del pane, [O] apparecchiar della carne al suo popolo?
Oto uderzył w skałę i wypłynęły wody, i wezbrały strumienie; czy będzie mógł też dać chleb? Czy przygotuje mięso swemu ludowi?
21 Perciò, il Signore, avendoli uditi, si adirò fieramente; Ed un fuoco si accese contro a Giacobbe, Ed anche l'ira [gli] montò contro ad Israele;
Gdy PAN [to] usłyszał, rozgniewał się i ogień zapłonął przeciw Jakubowi, i gniew wybuchnął przeciw Izraelowi;
22 Perciocchè non avevano creduto in Dio, E non si erano confidati nella sua salvazione;
Bo nie uwierzyli Bogu i nie zaufali jego zbawieniu;
23 E pure egli aveva comandato alle nuvole di sopra, Ed aveva aperte le porte del cielo;
Choć rozkazał chmurom w górze i bramy nieba otworzył.
24 Ed aveva fatta piovere sopra loro la manna da mangiare, Ed aveva loro dato del frumento del cielo.
I zesłał im [jak] deszcz mannę do jedzenia, i zboże z nieba im dał.
25 L'uomo mangiò del pane degli Angeli; Egli mandò loro della vivanda a sazietà.
Człowiek jadł chleb anielski; zesłał im pokarm do syta.
26 Egli fece levar nel cielo il vento orientale, E per la sua forza addusse l'Austro;
Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu i sprowadził swą mocą wiatr południowy.
27 E fece piover sopra loro della carne, a guisa di polvere; Ed uccelli, a giusa della rena del mare.
Zesłał im mięso jak pył i ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
28 E [li] fece cadere in mezzo al lor campo, D'intorno a' lor padiglioni.
Spadło ono pośrodku ich obozu, wokół ich namiotów.
29 Ed essi mangiarono, e furono grandemente satollati; E [Iddio] fece lor venire ciò che desideravano.
Jedli i w pełni się nasycili; dał im, czego pragnęli.
30 Essi non si erano [ancora] stolti dalla lor cupidigia; [Avevano] ancora il cibo loro nella bocca,
[A gdy] jeszcze nie zaspokoili swego pragnienia, [gdy] jeszcze pokarm był w ich ustach;
31 Quando l'ira montò a Dio contro a loro, Ed uccise i più grassi di loro, Ed abbattè la scelta d'Israele.
Spadł na nich gniew Boży i zabił ich tłustych, a znakomitszych z Izraela powalił.
32 Con tutto ciò peccarono ancora, E non credettero alle sue maraviglie.
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom;
33 Laonde egli consumò i lor giorni in vanità, E gli anni loro in ispaventi.
Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze.
34 Quando egli li uccideva, essi lo richiedevano, E ricercavano di nuovo Iddio.
Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga;
35 E si ricordavano che Iddio [era] la lor Rocca, E [che] l'Iddio altissimo [era] il lor Redentore.
Przypominali sobie, że Bóg [jest] ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem;
36 Ma lo lusingavano colla lor bocca, E gli mentivano colla lor lingua;
Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem;
37 E il cuor loro non [era] diritto inverso lui, E non erano leali nel suo patto.
A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu.
38 E pure egli, [che è] pietoso, purgò la loro iniquità, e non li distrusse; E più e più volte racquetò l'ira sua, e non commosse tutto il suo cruccio;
On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał [ich]; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości;
39 E si ricordò ch'erano carne; Un fiato che passa, e non ritorna.
Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
40 Quante volte lo provocarono essi a sdegno nel deserto, [E] lo contristarono nella solitudine!
Jak często pobudzali go do gniewu na pustyni [i] zasmucali go na pustkowiu!
41 E tornarono a tentare Iddio, E limitarono il Santo d'Israele.
Odwracali się i wystawiali Boga na próbę, i stawiali granice Świętemu Izraela.
42 Essi non si erano ricordati della sua mano, [Nè] del giorno nel quale li aveva riscossi dal nemico.
Nie pamiętali jego ręki [ani] dnia, w którym ich wybawił z utrapienia;
43 (Come egli aveva eseguiti i suoi segni in Egitto, E i suoi miracoli nel territorio di Soan.
Gdy czynił swe znaki w Egipcie i swe cuda na polu Soanu;
44 Ed aveva cangiati i fiumi, e i rivi degli Egizi in sangue, [Talchè] essi non [ne] potevano bere.
Gdy zamienił w krew ich rzeki i ich strumienie, tak że nie mogli [z nich] pić.
45 [Ed] aveva mandata contro a loro una mischia [d'insetti] che li mangiarono; E rane, che li distrussero.
Zesłał na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich niszczyły;
46 Ed aveva dati i lor frutti a' bruchi, E le lor fatiche alle locuste.
I dał robactwu ich plony, a ich pracę szarańczy.
47 Ed aveva guastate le lor vigne colla gragnuola, E i lor sicomori colla tempesta.
Zniszczył gradem ich winorośle, a sykomory szronem.
48 Ed aveva dati alla grandine i lor bestiami, E le lor gregge a' folgori.
Ich bydło wydał na pastwę gradu, a ich stada [na pastwę] błyskawic.
49 [Ed] aveva mandato sopra loro l'ardore della sua ira, Indegnazione, cruccio e distretta; Una mandata d'angeli maligni.
Wylał na nich żar swojego gniewu, zapalczywość, oburzenie i udrękę, zesławszy na nich złych aniołów.
50 [Ed] aveva appianato il sentiero alla sua ira, [E] non aveva scampata l'anima loro dalla morte, Ed aveva dato il lor bestiame alla mortalità.
Otworzył drogę dla swego gniewu, nie zachował ich duszy od śmierci, a ich życie wydał zarazie;
51 Ed aveva percossi tutti i primogeniti in Egitto, E le primizie della forza ne' tabernacoli di Cam.
Wytracił wszystko pierworodne w Egipcie, pierwociny [ich] mocy w namiotach Chama;
52 E [ne] aveva fatto partire il suo popolo, a guisa di pecore; E l'aveva condotto per lo deserto, come una mandra.
Ale swój lud wyprowadził jak owce i wiódł ich po pustyni jak stado.
53 E l'aveva guidato sicuramente, senza spavento; E il mare aveva coperti i lor nemici.
Prowadził ich bezpiecznie, tak że się nie lękali, a ich wrogów przykryło morze;
54 Ed egli li aveva introdotti nella contrada della sua santità, Nel monte [che] la sua destra ha conquistato.
I przyprowadził ich do swej świętej granicy; do góry, którą nabyła jego prawica.
55 Ed aveva scacciate le nazioni d'innanzi a loro, E le aveva fatte [loro] scadere in sorte di eredità, Ed aveva stanziate le tribù d'Israele nelle loro stanze.)
Wypędził przed nimi narody, sznurem wyznaczył im dziedzictwo, żeby pokolenia Izraela mieszkały w swoich namiotach.
56 Ed avevano tentato, e provocato a sdegno l'Iddio altissimo, E non avevano osservate le sue testimonianze.
Oni jednak wystawiali na próbę i pobudzali do gniewu Boga Najwyższego, i nie strzegli jego świadectw.
57 Anzi si erano tratti indietro, E si erano portati dislealmente, Come i lor padri; [E] si erano rivolti come un arco fallace;
Lecz odwrócili się i postępowali przewrotnie jak ich ojcowie, schodzili z drogi jak łuk zawodny.
58 E l'avevano provocato ad ira co' loro alti luoghi, E commosso a gelosia colle loro sculture.
Pobudzali go bowiem do gniewu przez swe wyżyny i rzeźbionymi posągami wzbudzali jego zazdrość.
59 Iddio aveva udite [queste cose], e se n'era gravemente adirato, Ed aveva grandemente disdegnato Israele.
Gdy Bóg [to] usłyszał, rozgniewał się i wielce wzgardził Izraelem.
60 Ed aveva abbandonato il tabernacolo di Silo; Il padiglione ch'egli aveva piantato per sua stanza fra gli uomini.
I opuścił przybytek w Szilo; namiot, [który] rozbił wśród ludzi;
61 Ed aveva abbandonata la sua forza, [ad esser menata] in cattività, E la sua gloria in man del nemico.
I oddał w niewolę swoją moc i swoją chwałę w ręce wroga.
62 Ed aveva dato il suo popolo alla spada, E si era gravemente adirato contro alla sua eredità.
Wydał swój lud pod miecz i rozgniewał się na swoje dziedzictwo.
63 Il fuoco aveva consumati i suoi giovani; E le sue vergini non erano state lodate.
Ich młodzieńców pochłonął ogień, a ich dziewic nie wydano za mąż.
64 I suoi sacerdoti erano caduti per la spada; E le sue vedove non avevano pianto.
Ich kapłani padli od miecza, a ich wdowy nie lamentowały.
65 Poi il Signore si risvegliò, Come uno che fosse stato addormentato; Come un [uomo] prode, che dà gridi dopo il vino.
Lecz potem Pan ocknął się jak ze snu, jak mocarz wykrzykujący od wina.
66 E percosse i suoi nemici da tergo, E mise loro addosso un eterno vituperio.
I uderzył na tyły swoich wrogów, okrył ich wieczną hańbą.
67 Ed avendo riprovato il tabernacolo di Giuseppe, E non avendo eletta la tribù di Efraim;
Ale choć wzgardził namiotem Józefa i pokolenia Efraima nie wybrał;
68 Egli elesse la tribù di Giuda; Il monte di Sion, il quale egli ama.
Jednak wybrał pokolenie Judy, górę Syjon, którą umiłował.
69 Ed edificò il suo santuario, a guisa di [palazzi] eccelsi; Come la terra [ch]'egli ha fondata in perpetuo.
I zbudował swoją świątynię jak wysoki [pałac]; jak ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Ed elesse Davide, suo servitore, E lo prese dalle mandre delle pecore.
Wybrał też Dawida, swego sługę; wziął go z owczych zagród;
71 Di dietro alle [bestie] allattanti Egli lo condusse a pascer Giacobbe, suo popolo; Ed Israele sua eredità.
Przywołał go, gdy chodził za karmiącymi [owcami], aby pasł Jakuba, jego lud, i Izraela, jego dziedzictwo.
72 Ed egli li pasturò, secondo l'integrità del suo cuore; E li guidò, secondo il gran senno delle sue mani.
A on ich pasł w prawości swego serca i prowadził ich roztropną ręką.
