Salmi 73

1 Salmo di Asaf CERTAMENTE Iddio [è] buono ad Israele, A [quelli che son] puri di cuore.

Asaf'ın mezmuru Tanrı gerçekten İsrail'e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.

2 Ora, quant'è a me, quasi che incapparono i miei piedi; Come nulla [mancò] che i miei passi non isdrucciolassero.

Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.

3 Perciocchè io portava invidia agl'insensati, Veggendo la prosperità degli empi.

Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.

4 Perciocchè non [vi sono] alcuni legami alla lor morte; E la lor forza [è] prosperosa.

Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.

5 [Quando] gli [altri] uomini [sono] in travagli, essi non [vi son] punto; E non ricevono battiture col rimanente degli uomini.

Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.

6 Perciò, la superbia li cinge a giusa di collana; La violenza li involge [come] un vestimento.

Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.

7 Gli occhi escono loro fuori per lo grasso; Avanzano le immaginazioni del cuor [loro].

Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.

8 Son dissoluti, e per malizia ragionano di oppressare; Parlano da alto.

İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.

9 Mettono la lor bocca dentro al cielo, E la lor lingua passeggia per la terra.

Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.

10 Perciò, il popolo di Dio riviene a questo, [Veggendo che] l'acqua gli è spremuta a bere a pien [calice],

Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.

11 E dice: Come [può essere che] Iddio sappia [ogni cosa], E che vi sia conoscimento nell'Altissimo?

Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi'nin?”

12 Ecco, costoro [son] empi, e pur godono pace e tranquillità in perpetuo; Ed accrescono le [lor] facoltà.

İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.

13 Indarno [adunque] in vero ho nettato il mio cuore, Ed ho lavate le mie mani nell'innocenza.

Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.

14 Poichè son battuto tuttodì, Ed ogni mattina il mio gastigamento [si rinnuova].

Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.

15 Se io dico: Io ragionerò così; Ecco, io son disleale inverso la generazione de' tuoi figliuoli.

“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.

16 Io ho adunque pensato di [volere] intender questo; Ma [la cosa] mi è parsa molto molesta.

Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,

17 Infino a tanto che sono entrato ne' santuari di Dio; [Ed] ho considerato il fine di coloro.

Tanrı'nın Tapınağı'na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.

18 Certo, tu li metti in isdruccioli; Tu li trabocchi in ruine.

Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.

19 Come sono eglino stati distrutti in un momento! [Come] son venuti meno, e sono stati consumati per casi spaventevoli!

Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!

20 [Son] come un sogno, dopo che [l'uomo] si è destato; O Signore, quando tu [ti] risveglierai, tu sprezzerai la lor vana apparenza.

Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.

21 Quando il mio cuore era inacerbito, Ed io era punto nelle reni;

Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,

22 Io [era] insensato, e non aveva conoscimento; Io era inverso te [simile] alle bestie.

Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.

23 Ma pure io sono stato del continuo teco; Tu mi hai preso per la man destra.

Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.

24 Tu mi condurrai per lo tuo consiglio, E poi mi riceverai [in] gloria;

Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.

25 Chi [è] per me in cielo, [fuor che te?] Io non voglio [altri] che te in terra.

Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.

26 La mia carne ed il mio cuore erano venuti meno: [Ma] Iddio [è] la rocca del mio cuore, e la mia parte in eterno.

Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.

27 Perciocchè, ecco, quelli che si allontanano da te periranno; Tu distruggerai ogni uomo che fornica[ndo si svia] da te.

Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.

28 Ma quant'è a me, egli mi [è] buono di accostarmi a Dio; Io ho posta nel Signore Iddio la mia confidanza, Per raccontar tutte le opere sue.

Ama benim için en iyisi Tanrı'ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB'bi kendime.