Salmi 49
1 Salmo, [dato] al Capo de' Musici, de' figliuoli di Core UDITE questo, popoli tutti; Porgete gli orecchi, [voi] tutti gli abitanti del mondo;
Koraha bērnu dziesma. Dziedātāju vadonim. Klausāties to, visi ļaudis, grieziet ausis šurp, visi pasaules iedzīvotāji,
2 E plebei, e nobili, E ricchi, e bisognosi tutti insieme.
Tā zemi kā augsti, bagāti kā nabagi kopā.
3 La mia bocca proferirà [cose di] gran sapienza; E il ragionamento del mio cuore [sarà] di cose di grande intendimento.
Manas mutes runa ir gudrība, un manas sirds domas ir prātīgas.
4 Io inchinerò il mio orecchio alle sentenze; Io spiegherò sopra la cetera i miei detti notevoli.
Es griezīšu savu ausi pie viena sakāma vārda, un izteikšu savu mīklu uz koklēm.
5 Perchè temerò ne' gioni dell'avversità [Quando] l'iniquità che mi è alle calcagna m'intornierà?
Kāpēc man bīties ļaunās dienās, kad manu vajātāju noziegums ap mani metās?
6 [Ve ne son molti] che si confidano ne' lor beni, E si gloriano della grandezza delle lor ricchezze.
Tie paļaujas uz savu padomu un greznojās ar savu lielo bagātību.
7 Niuno però può riscuotere il suo fratello, Nè dare a Dio il prezzo del suo riscatto.
Savu brāli neviens nevar atpestīt nedz Dievam par to dot atpirkšanas maksu,
8 E il riscatto della lor [propria] anima non può trovarsi, E il [modo ne] mancherà in perpetuo;
(Jo visai dārga ir viņu dvēseles atpestīšana un no(tā) tam jāatstājas mūžīgi, )
9 Per fare che continuino a vivere in perpetuo, [E] che non veggano la fossa;
Ka tas dzīvotu mūžam un kapu neredzētu.
10 Conciossiachè veggano [che] i savi muoiono, [E che] parimente i pazzi, e gli stolti periscono, E lasciano i lor beni ad altri.
Tiešām redzēs, ka gudri mirst, ka ģeķi un neprātīgi kopā iet bojā un savu mantu pamet citiem.
11 Il loro intimo [pensiero è che] le lor case [dimoreranno] in eterno, [E che] le loro abitazioni [dureranno] per ogni età; Impongono i nomi loro a delle terre.
Tās ir viņu sirdsdomas, ka viņu namiem būs stāvēt mūžīgi, viņu dzīvokļiem līdz radu radiem; tie nosauc valstis pēc saviem vārdiem.
12 E pur l'uomo [che è] in onore non [vi] dimora [sempre]; [Anzi] è renduto simile alle bestie [che] periscono.
Bet cilvēks greznībā nepastāv, viņš līdzinājās lopiem, ko nokauj.
13 Questa lor via [è] loro una pazzia; E pure i lor discendenti si compiacciono a seguire i lor precetti. (Sela)
Šis ir tas ceļš ģeķiem un tiem, kas viņiem iet pakaļ un kam viņu vārdi patīk. (Sela)
14 Saranno posti sotterra, come pecore; La morte li pasturerà; E gli [uomini] diritti signoreggeranno sopra loro in quella mattina; E il sepolcro consumerà la lor bella apparenza, [Che sarà portata via] dal suo abitacolo. (Sheol h7585)
Tie taps noguldīti ellē kā avis, nāve tos ganīs; bet tie taisnie par tiem valdīs rītam austot, un viņu augumu aprīs elle, ka nebūs, kur palikt. (Sheol h7585)
Bet Dievs atpestīs manu dvēseli no elles varas, jo Viņš mani pieņems. (Sela) (Sheol h7585)
16 Non temere, quando alcuno sarà arricchito, Quando la gloria della sua casa sarà accresciuta.
Nebēdājies par to, kad kāds top bagāts, kad viņa nama gods top liels.
17 Perciocchè, quando egli morrà non torrà [seco] nulla; La sua gloria non gli scenderà dietro.
Jo viņš mirdams neko neņems līdz, viņa godība tam neies pakaļ.
18 Benchè egli abbia benedetta l'anima sua in vita sua; E [tali] ti lodino, se tu ti dài piacere, e buon tempo;
Jebšu viņš savu dvēseli svētī, kamēr viņš dzīvo, un tevi teic, ka tu sev labas dienas sagādājis.
19 Quella verrà [là ove è] la generazion de' suoi padri; Giammai in eterno non vedranno la luce.
Tomēr tu noiesi pie viņa tēvu radiem, kas gaismu neredz ne mūžam.
20 L'uomo [che è] in istato onorevole, e non ha intelletto, È simile alle bestie [che] periscono.
Cilvēks, kas greznībā un nav prātīgs, tas līdzinājās lopiem, ko nokauj.
