< Salmi 147 >

1 LODATE il Signore; Perciocchè egli [è] cosa buona e dilettevole di salmeggiar l'Iddio nostro; La lode [è] decevole.
Rabbiga ammaana. Waayo, way wanaagsan tahay in Ilaaheenna ammaan loogu gabyo, Waayo, taasu way wacan tahay, oo ammaantuna way habboon tahay.
2 Il Signore è quel ch'edifica Gerusalemme; Egli raccoglierà i dispersi d'Israele.
Rabbigu Yeruusaalem buu dhisaa, Oo wuxuu isu soo wada ururiyaa kuwa la naco oo reer binu Israa'iil ah.
3 [Egli è quel] che guarisce quelli che hanno il cuor rotto, E fascia le lor doglie;
Isagaa bogsiiya kuwa qalbi jabay, Oo nabrahoodana wuu duubaa.
4 Che conta il numero delle stelle; Che le chiama tutte per li nomi [loro].
Wuxuu sheegaa xiddigaha tiradooda, Oo kulligoodna magacyo buu u bixiyaa.
5 Il nostro Signore [è] grande, e di gran forza; La sua intelligenza [è] infinita.
Sayidkeennu waa weyn yahay, wuuna xoog badan yahay, Waxgarashadiisuna waa mid aan la koobi karayn.
6 Il Signore solleva i mansueti; Ed abbatte gli empi fino a terra.
Rabbigu wuu tiiriyaa kuwa camalka qabow, Oo kuwa sharka lehna dhulkuu ku soo tuuraa.
7 Cantate al Signore con lode; Salmeggiate colla cetera all'Iddio nostro;
Rabbiga mahadnaqid ugu gabya, Oo kataaradda ammaan ugu gabya Ilaaheenna,
8 Il qual copre il cielo di nuvole, Ed apparecchia la pioggia alla terra, [E] fa che i monti producono l'erba.
Kaasoo samada daruuro ku qariya, Oo dhulka roob u diyaarsha, Buurahana doog ka soo bixiya.
9 Che dà la sua pastura al bestiame. A' figli de' corvi, che gridano.
Wuxuu quud siiyaa xayawaanka, Iyo tukayaasha yaryar markay qayliyaanba.
10 Egli non si compiace nella forza del cavallo; Egli non gradisce le gambe dell'uomo.
Isagu kuma farxo xoogga faraska, Oo kuma reyreeyo lugaha dadka.
11 Il Signore gradisce quelli che lo temono, Quelli che sperano nella sua benignità.
Rabbigu wuxuu ku reyreeyaa kuwa isaga ka cabsada, Iyo kuwa naxariistiisa rajada ka qaba.
12 Gerusalemme, celebra il Signore; Sion, loda il tuo Dio.
Yeruusaalemay, Rabbiga ammaan, Siyoonay, Ilaahaaga ammaan.
13 Perciocchè egli rinforza le sbarre delle tue porte; Egli benedice i tuoi figliuoli in mezzo di te.
Waayo, wuxuu xoogeeyey qataarrada irdahaaga, Carruurtaadana wuu kugu dhex barakeeyey.
14 [Egli è quel] che mantiene il tuo paese in pace; Che ti sazia di grascia di frumento;
Soohdimahaaga nabad buu ka dhigaa, Oo wuxuu kaa dhergiyaa sarreenka ugu wanaagsan.
15 Che manda il suo dire in terra; [E] la sua parola corre velocissimamente;
Amarkiisa wuxuu u soo diraa dhulka, Eraygiisuna aad buu u dheereeyaa.
16 Che manda la neve a guisa di lana; Che sparge la brina a guisa di cenere;
Baraf cad wuxuu u soo daadshaa sida dhogor oo kale, Sayax barafoobayna wuxuu u kala firdhiyaa sida dambas oo kale.
17 Che getta il suo ghiaccio come [per] pezzi; [E] chi potrà durar davanti al suo freddo?
Barafkiisa wuxuu u soo ridaa sida jajab oo kale, Bal yaa qabowgiisa hor istaagi kara?
18 Egli manda la sua parola, e fa struggere quelle cose; Egli fa soffiare il suo vento, [è] le acque corrono.
Wuxuu soo diraa eraygiisa, oo wuu dhalaaliyaa iyaga, Dabayshiisana wuxuu ka dhigaa inay dhacdo, biyuhuna way qulqulaan.
19 Egli annunzia le sue parole a Giacobbe; I suoi statuti e le sue leggi ad Israele.
Eraygiisa wuxuu tusaa reer Yacquub, Qaynuunnadiisa iyo xukummadiisana reer binu Israa'iil.
20 Egli non ha fatto così a tutte le genti; Ed esse non conoscono le [sue] leggi. Alleluia.
Quruunna sidaas oo kale uma uu samayn. Xukummadiisiina ma ay garanaynin, Rabbiga ammaana.

< Salmi 147 >