Salmi 107

1 CELEBRATE il Signore; perciocchè [egli è] buono. Perciocchè la sua benignità [dura] in eterno.

Þakkið Drottni, því að hann er góður og miskunn hans varir að eilífu.

2 [Così] dicano quelli che sono stati riscattati dal Signore, I quali egli ha riscossi di distretta.

Hafi Drottinn frelsað þig, þá segðu frá því! Segðu öðrum frá því að hann hafi frelsað þig frá óvinum þínum.

3 E li ha raccolti da' [diversi] paesi, Dal Levante e dal Ponente; dal Settentrione e dal mare.

Hann leiddi hina útlægu heim frá ystu endimörkum jarðarinnar.

4 Essi andavano errando per deserti, per cammini di solitudine; Non trovavano città abitata.

Þeir ráfuðu heimilislausir um eyðimörkina,

5 [Erano] affamati ed assetati; L'anima loro spasimava in loro.

hungraðir og þyrstir og að niðurlotum komnir.

6 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha tratti fuor delle loro angosce;

„Drottinn, hjálpaðu okkur!“hrópuðu þeir, og hann svaraði bæn þeirra!

7 E li ha condotti per diritto cammino, Per andare in città abitata.

Hann leiddi þá í öruggt skjól, til byggilegrar borgar.

8 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Ó, að þetta fólk vildi nú lofa Drottin fyrir miskunn hans og öll hans dásamlegu verk,

9 Perciocchè egli ha saziata l'anima assetata, Ed ha empiuta di beni l'anima affamata.

því að hann svalar þyrstri sál og mettar hungraðan gæðum.

10 [Così dicano] quelli che dimoravano in tenebre ed in ombra di morte, Prigioni, [ritenuti] in afflizione, e ne' ferri.

Hverjir eru þessir sem sitja í myrkri og skugga dauðans, þjáðir af eymd og volæði?

11 Perciocchè erano stati ribelli alle parole del Signore, Ed avevano sprezzato il consiglio dell'Altissimo;

Þeir gerðu uppreisn gegn Drottni, fyrirlitu hann, hinn hæsta Guð.

12 Onde egli aveva abbattuto il cuor loro con affanni, [Ed] erano caduti; e non [vi era] alcuno che [li] soccorresse.

Þess vegna beygði hann þá með mæðu. Þeir hrösuðu og enginn gat hjálpað þeim á fætur.

13 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha salvati dalle loro angosce;

Þá hrópuðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim!

14 [E] li ha tratti fuor delle tenebre, e dell'ombra della morte; Ed ha rotti i lor legami.

Hann leiddi þá út úr myrkri og skugga dauðans og braut fjötra þeirra.

15 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Þeir skulu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans miskunnarverk!

16 Perciocchè egli ha rotte le porte di rame, Ed ha spezzate le sbarre di ferro.

Því að hann mölvaði hlið dýflissunnar og braut sundur rimlana.

17 [Così dicano] gli stolti, [ch]'erano afflitti per li lor misfatti, Ne' quali camminavano, e per le loro iniquità.

Sumir kölluðu yfir sig ógæfu með heimsku sinni.

18 La cui anima abbominava ogni cibo; Ed erano giunti fino alle porte della morte.

Loks bauð þeim við öllum mat. Þeir sáu ekkert framundan nema dauðann.

19 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha salvati dalle loro angosce.

Þá kölluðu þeir til Drottins í neyð sinni og hann bjargaði þeim úr angist þeirra, kom þeim á réttan veg.

20 Egli ha mandata la sua parola, e li ha sanati, E liberati dalle lor malattie mortali.

Hann sendi út orð sitt og læknaði þá, hreif þá frá dyrum dauðans.

21 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Ó, að menn þessir vildu lofa Drottin fyrir elsku hans og öll hans dásemdarverk!

22 E sacrifichino sacrificii di lode, E raccontino le sue opere con giubilo.

Þeir þakki honum heilshugar og kunngjöri verk hans með gleði.

23 [Così dicano] quelli che scendono nel mare sopra navi, Che fanno traffico su per le grandi acque.

Og svo eru þeir sem sigla um höfin, kaupmenn sem flytja vörur milli landa.

24 Essi veggono le opere del Signore, E le sue maraviglie nel profondo [mare].

Einnig þeir fá að reyna máttarverk Drottins.

25 Perciocchè, alla sua parola, egli fa levare il vento di tempesta, Il quale alza le onde di esso.

Hann kallar á storminn og lætur öldurnar rísa.

26 Salgono al cielo, [poi] scendono agli abissi; L'anima loro si strugge di male.

Skipin sveiflast til himins og hverfa í öldudali – öllum um borð fellst hugur í neyðinni.

27 Saltano, e traballano come un ebbro; E perdono tutto il lor senno.

Þeir ramba og skjögra eins og drukknir menn og vita ekki sitt rjúkandi ráð.

28 Ma, gridando al Signore, mentre sono in distretta, Egli li trae fuor delle loro angosce.

Þá hrópa þeir til Drottins í neyð sinni og hann frelsar þá.

29 Egli acqueta la tempesta, E le onde loro si fermano.

Hann kyrrir bæði sjó og vind.

30 Ed essi si rallegrano che sono acquetate; Ed egli li conduce al porto da loro desiderato.

Hvílík blessun að ná höfn og njóta lognsins!

31 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Ó, að þessir menn vildu þakka Drottni miskunn hans og öll hans dásemdarverk.

32 Ed esaltinlo nella raunanza del popolo, E laudinlo nel concistoro degli anziani.

Þeir lofi hann upphátt í söfnuðinum og í áheyrn leiðtoga Ísraels.

33 Egli riduce i fiumi in deserto, E le vene delle acque in luoghi aridi;

Hann þurrkar upp fljótin

34 La terra fertile in salsuggine, Per la malvagità de' suoi abitanti.

og gerir land óguðlegra að skorpinni saltsléttu.

35 Egli riduce i deserti in guazzi d'acque. E la terra arida in vene d'acque;

En hann kann líka að breyta auðninni í frjósama og vatnsríka vin.

36 E fa quivi abitar gli affamati, I quali [vi] fondano città da abitare.

Þangað leiðir hann hungraða sem setjast þar að og byggja sér borgir,

37 E seminano campi, e piantano vigne, Che producono rendita di frutto.

sá í akra, gróðursetja víngarða og afla afurða.

38 Ed egli li benedice, e moltiplicano grandemente; Ed egli non iscema i lor bestiami.

Þannig blessar hann! Og þeir margfaldast stórum og fénaði þeirra fjölgar.

39 Poi vengono al meno, e sono abbassati Per distretta, [per] avversità, e [per] affanni.

Sumir missa allt í ofsókn, þjáningu og sorg,

40 Egli spande lo sprezzo sopra i nobili, E li fa andare errando per luoghi deserti, [ove] non [vi è] via alcuna.

því að Guð sendir hrokafullum skömm og lætur tignarmenn ráfa um í rústum,

41 E innalza il bisognoso dalla miseria, E fa che le famiglie [moltiplicano] a guisa di gregge.

en hann bjargar fátæklingum sem honum treysta, gefur þeim fjölda afkomenda og mikla hagsæld.

42 Gli [uomini] diritti, veggendo [queste cose], si rallegrano; Ma ogni iniquità si tura la bocca.

Þetta sjá hinir guðhræddu og þeir gleðjast, meðan óguðlegir þegja í skömm.

43 Chi [è] savio? osservi queste cose, E consideri le benignità del Signore.

Þú sem ert vitur, hugleiddu þetta! Hugsaðu um miskunn og kærleika Drottins.