Salmi 107

1 CELEBRATE il Signore; perciocchè [egli è] buono. Perciocchè la sua benignità [dura] in eterno.

Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:

2 [Così] dicano quelli che sono stati riscattati dal Signore, I quali egli ha riscossi di distretta.

Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,

3 E li ha raccolti da' [diversi] paesi, Dal Levante e dal Ponente; dal Settentrione e dal mare.

Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.

4 Essi andavano errando per deserti, per cammini di solitudine; Non trovavano città abitata.

Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;

5 [Erano] affamati ed assetati; L'anima loro spasimava in loro.

Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.

6 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha tratti fuor delle loro angosce;

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

7 E li ha condotti per diritto cammino, Per andare in città abitata.

Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.

8 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

9 Perciocchè egli ha saziata l'anima assetata, Ed ha empiuta di beni l'anima affamata.

Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.

10 [Così dicano] quelli che dimoravano in tenebre ed in ombra di morte, Prigioni, [ritenuti] in afflizione, e ne' ferri.

Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;

11 Perciocchè erano stati ribelli alle parole del Signore, Ed avevano sprezzato il consiglio dell'Altissimo;

Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.

12 Onde egli aveva abbattuto il cuor loro con affanni, [Ed] erano caduti; e non [vi era] alcuno che [li] soccorresse.

Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.

13 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha salvati dalle loro angosce;

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

14 [E] li ha tratti fuor delle tenebre, e dell'ombra della morte; Ed ha rotti i lor legami.

Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.

15 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

16 Perciocchè egli ha rotte le porte di rame, Ed ha spezzate le sbarre di ferro.

Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.

17 [Così dicano] gli stolti, [ch]'erano afflitti per li lor misfatti, Ne' quali camminavano, e per le loro iniquità.

La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;

18 La cui anima abbominava ogni cibo; Ed erano giunti fino alle porte della morte.

Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.

19 Ma, avendo gridato al Signore, mentre erano in distretta, Egli li ha salvati dalle loro angosce.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.

20 Egli ha mandata la sua parola, e li ha sanati, E liberati dalle lor malattie mortali.

Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.

21 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

22 E sacrifichino sacrificii di lode, E raccontino le sue opere con giubilo.

Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.

23 [Così dicano] quelli che scendono nel mare sopra navi, Che fanno traffico su per le grandi acque.

Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,

24 Essi veggono le opere del Signore, E le sue maraviglie nel profondo [mare].

Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.

25 Perciocchè, alla sua parola, egli fa levare il vento di tempesta, Il quale alza le onde di esso.

Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:

26 Salgono al cielo, [poi] scendono agli abissi; L'anima loro si strugge di male.

Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;

27 Saltano, e traballano come un ebbro; E perdono tutto il lor senno.

Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.

28 Ma, gridando al Signore, mentre sono in distretta, Egli li trae fuor delle loro angosce.

Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.

29 Egli acqueta la tempesta, E le onde loro si fermano.

Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.

30 Ed essi si rallegrano che sono acquetate; Ed egli li conduce al porto da loro desiderato.

Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.

31 Celebrino [adunque] appo il Signore la sua benignità, E le sue maraviglie appo i figliuoli degli uomini.

Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.

32 Ed esaltinlo nella raunanza del popolo, E laudinlo nel concistoro degli anziani.

Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.

33 Egli riduce i fiumi in deserto, E le vene delle acque in luoghi aridi;

Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;

34 La terra fertile in salsuggine, Per la malvagità de' suoi abitanti.

Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.

35 Egli riduce i deserti in guazzi d'acque. E la terra arida in vene d'acque;

Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;

36 E fa quivi abitar gli affamati, I quali [vi] fondano città da abitare.

Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.

37 E seminano campi, e piantano vigne, Che producono rendita di frutto.

Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.

38 Ed egli li benedice, e moltiplicano grandemente; Ed egli non iscema i lor bestiami.

Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.

39 Poi vengono al meno, e sono abbassati Per distretta, [per] avversità, e [per] affanni.

Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,

40 Egli spande lo sprezzo sopra i nobili, E li fa andare errando per luoghi deserti, [ove] non [vi è] via alcuna.

Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.

41 E innalza il bisognoso dalla miseria, E fa che le famiglie [moltiplicano] a guisa di gregge.

Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.

42 Gli [uomini] diritti, veggendo [queste cose], si rallegrano; Ma ogni iniquità si tura la bocca.

La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.

43 Chi [è] savio? osservi queste cose, E consideri le benignità del Signore.

Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.