< Proverbi 9 >

1 LA somma Sapienza ha edificata la sua casa, Ella ha tagliate le sue colonne [in numero di] sette;
Sapientia ædificavit sibi domum, excidit columnas septem.
2 Ella ha ammazzati i suoi animali, ha temperato il suo vino. Ed anche ha apparecchiata la sua mensa.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Ella ha mandate le sue serventi a gridare D'in su i poggiuoli degli alti luoghi della città:
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad mœnia civitatis:
4 Chi [è] scempio? riducasi qua. E a dire a quelli che sono scemi di senno:
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 Venite, mangiate del mio pane, E bevete del vino [che] io ho temperato.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Lasciate le scempietà, e voi viverete; E camminate per la via della prudenza.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
7 Chi corregge lo schernitore [ne] riceve vituperio; E chi riprende l'empio [ne riceve] macchia.
Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Non riprender lo schernitore, Che talora egli non ti odii; Riprendi il savio, ed egli ti amerà.
Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
9 Insegna al savio, ed egli diventerà più savio; Ammaestra il giusto, ed egli crescerà in dottrina.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
10 Il principio della sapienza [è] il timor del Signore; E la scienza de' santi [è] la prudenza.
Principium sapientiæ timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
11 Perciocchè per me ti saranno moltiplicati i giorni, E ti saranno aggiunti anni di vita.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Se sei savio, sarai savio per te; Se [altresì] sei schernitore, tu solo [ne] porterai [la pena].
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
13 La donna stolta, strepitosa, Scempia, e che non ha alcuno intendimento,
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Siede anch'essa all'entrata della sua casa, In seggio, ne' luoghi elevati della città.
sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco,
15 Per gridare a coloro che passano per la via, Che vanno a dirittura a lor cammino:
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 Chi [è] scempio? riducasi qua. E se vi [è] alcuno scemo di senno, gli dice:
Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 Le acque rubate son dolci, E il pane [preso] di nascosto è dilettevole.
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
18 Ed egli non sa che là [sono] i morti; [E che] quelli ch'ella ha convitati [son] nel fondo dell'inferno. (Sheol h7585)
Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ eius. (Sheol h7585)

< Proverbi 9 >