Proverbi 24

1 Non portare invidia agli uomini malvagi, E non desiderare di esser con loro.

Neiekarsies uz nelabiem cilvēkiem un nekāro būt ar viņiem;

2 Perciocchè il cuor loro macchina rapina, E le lor labbra parlano d'iniquità.

Jo viņu sirds domā uz postu, un viņu lūpas runā mokas.

3 La casa sarà edificata per sapienza, E sarà stabilita per prudenza.

Ar gudrību uzceļ namu un ar saprašanu to stiprina,

4 E per conoscimento le camere saranno ripiene Di beni preziosi e dilettevoli, d'ogni maniera.

Un ar samaņu pilda kambarus ar visādu dārgu un jauku bagātību.

5 L'uomo savio [è] forte; E l'uomo intendente è possente di forza.

Gudrs vīrs ir spēcīgs, un vīrs, kam atzīšana, ir varens spēkā;

6 Perciocchè con prudenti consigli tu farai la guerra; E la salute [è posta] in moltitudine di consiglieri.

Jo ar gudriem padomiem tu izvedīsi savu karu, un uzvarēšana ir, kur padoma devēju papilnam.

7 Le sapienze [son] troppo alte per lo stolto; Egli non aprirà la bocca nella porta.

Ģeķim gudrība ir neaizsniedzama; savu muti lai tas neatdara pilsētas vārtos.

8 Chi divisa far male Sarà chiamato uomo malizioso.

Kas tīšām ļaunu dara, tas jāsauc blēdis pār visiem blēžiem.

9 Il pensiero di stoltizia [è] peccato; E lo schernitore [è] l'abbominio degli uomini.

Ģeķības nodomi ir grēks, un mēdītājs cilvēkiem ir negantība.

10 [Se] tu ti rallenti nel giorno della distretta, Le tue forze [saranno] corte.

Ja tu bēdu dienā nogursi, tad tavs spēks pagalam.

11 Se tu ti rattieni dal riscuoter quelli che son tratti alla morte, E quelli che stanno in forse di essere uccisi,

Glāb, kas uz nāvi pazudināti, un kas pie kaušanas top vesti, vai tu no tiem atrausies?

12 Dicendo: Ecco noi non ne sappiamo nulla; Colui che pesa i cuori non [vi] porrà egli mente? E il guardiano dell'anima tua [non] lo conoscerà egli, E non renderà egli a ciascuno secondo le sue opere?

Ja tu saki: „Redzi, mēs to nezinām!“Vai tad tas, kas sirdis pārmana, to nemana, un kas tavu dvēseli pasargā, to nezin un cilvēkiem neatmaksās pēc viņu darba?

13 Figliuol mio, mangia pure del miele; Perciocchè [egli è] buono; E del favo [del miele, che è] dolce al tuo palato;

Ēd, mans dēls, medu, jo tas ir labs, un tīrs medus ir salds tavā mutē;

14 Tal [sarà] la conoscenza della sapienza all'anima tua, Quando tu l'avrai trovata; e vi sarà premio, E la tua speranza non sarà troncata.

Tāpat tavai dvēselei būs gudrības atzīšana, ja tu to atrodi; jo ir pastara diena, un tava gaidīšana nebūs veltīga.

15 O empio, non insidiar l'abitacolo del giusto, Non guastare il suo ricetto.

Neglūn, tu bezdievīgais, uz taisnā dzīvokli, neposti viņa vietu;

16 Perciocchè il giusto cade sette volte, e si rileva; Ma gli empi ruinano nel male.

Jo taisnais krīt septiņ reiz un ceļas augšām; bet bezdievīgie nogrimst nelaimē.

17 Non rallegrarti, quando il tuo nemico sarà caduto; E quando egli sarà ruinato, il cuor tuo non [ne] gioisca;

Nepriecājies, kad tavs ienaidnieks krīt, un lai tava sirds nelīksmojās, kad viņš klūp,

18 Che talora il Signore nol vegga, e che [ciò] non gli dispiaccia, E ch'egli non istorni l'ira sua d'addosso a lui.

Ka Tas Kungs to neredz, un tas viņa acīm neriebj, un viņš savu dusmību no tā nenovērš.

19 Non adirarti per li maligni; Non portare invidia agli empi.

Neapskaities par ļauniem un neiekarsies par bezdievīgiem!

20 Perciocchè non vi sarà premio alcuno per lo malvagio; La lampana degli empi sarà spenta.

Jo ļaunam nenāk cerētais gals; bezdievīgo spīdeklis izdzisīs.

21 Figliuol mio, temi il Signore e il re; Non rimescolarti co' rapportatori.

Mans dēls, bīsties To Kungu un ķēniņu, un nejaucies ar dumpiniekiem.

22 Perciocchè in un momento sorgerà la loro calamità; E chi conosce la ruina [procedente] d'amendue loro?

Jo piepeši nāks viņiem nediena, - un abēju sodu, kas to zin!

23 Queste cose ancora [son] per li Savi. Ei non [è] bene di aver riguardo alla qualità delle persone in giudicio.

Arī šie ir gudro vārdi: Tiesā cilvēka vaigu uzlūkot nav labi.

24 I popoli malediranno, [e] le nazioni esecreranno Colui che dice all'empio: Tu [sei] giusto.

Kas uz vainīgo saka: „Tev taisnība!“to cilvēki lād un ļaudis ienīst.

25 Ma quelli che lo gastigano saranno grati; E benedizione di bene verrà sopra loro.

Bet tie (viņiem) mīļi, kas (tādu) pārmāca, un pār tiem nāks visu labākā svētība.

26 Chi risponde parole diritte Bacia le labbra.

Kas pareizi atbildējis, ir kā saldu muti devis.

27 Ordina le tue faccende fuori, E mettile in assetto ne' tuoi campi; E poi edificherai la tua casa.

Padari savu darbu laukā un apkopies tīrumā, un tad vēl uztaisi savu namu.

28 Non essere testimonio contro al tuo prossimo senza cagione; E vorresti tu subornare alcuno con le tue labbra?

Nedod velti liecību pret savu tuvāko! Vai tu mānīsi ar savām lūpām?

29 Non dire: Come egli ha fatto a me, così farò a lui; Io renderò a costui secondo l'opera sua.

Nesaki: „Kā viņš man darījis, tā es viņam darīšu; es tam atmaksāšu pēc viņa darba!“

30 Io passai [già] presso al campo del pigro, E presso alla vigna dell'uomo scemo di senno;

Es gāju gar sliņķa tīrumu un gar ģeķa vīna kalnu.

31 Ed ecco, [amendue] erano tutti montati in ortiche, I cardi ne aveano coperto il disopra, E la lor chiusura di pietre era ruinata.

Un redzi, tur auga tik nātres vien, un dadži pārņēma visu, un viņa akmeņu mūris bija sagruvis.

32 Ed io, riguardando [ciò, vi] posi mente; Veduto[lo, ne] presi ammaestramento.

Un es to ieraudzīju, to liku vērā: es to redzēju, ņēmos mācību:

33 Dormendo un poco, sonnecchiando un poco, Piegando un poco le mani per riposare;

Guli maķenīt, snaud maķenīt, saliec maķenīt rokas miegā;

34 La tua povertà verrà [come] un viandante, E la tua inopia come uno scudiere.

Tad tava nabadzība tev pienāks nākdama, un tavs trūkums kā apbruņots vīrs.