Proverbi 11

1 Le bilance false [sono] cosa abbominevole al Signore; Ma il peso giusto gli [è] cosa grata.

Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.

2 Venuta la superbia, viene l'ignominia; Ma la sapienza [è] con gli umili.

Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.

3 L'integrità degli [uomini] diritti li conduce; Ma la perversità de' disleali di distrugge.

La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.

4 Le ricchezze non gioveranno al giorno dell'indegnazione; Ma la giustizia riscoterà da morte.

Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.

5 La giustizia dell'[uomo] intiero addirizza la via di esso; Ma l'empio caderà per la sua empietà.

La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.

6 La giustizia degli [uomini] diritti li riscoterà; Ma i disleali saranno presi per la lor propria malizia.

La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.

7 Quando l'uomo empio muore, la sua aspettazione perisce; E la speranza [ch'egli aveva concepita] delle [sue] forze è perduta.

Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.

8 Il giusto è tratto fuor di distretta; Ma l'empio viene in luogo suo.

Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.

9 L'ipocrito corrompe il suo prossimo con la [sua] bocca; Ma i giusti [ne] son liberati per conoscimento.

Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.

10 La città festeggia del bene de' giusti; Ma [vi è] giubilo quando gli empi periscono.

Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.

11 La città è innalzata per la benedizione degli [uomini] diritti; Ma è sovvertita per la bocca degli empi.

Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.

12 Chi sprezza il suo prossimo [è] privo di senno; Ma l'uomo prudente tace.

Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.

13 Colui che va sparlando palesa il segreto; Ma chi è leale di spirito cela la cosa.

Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.

14 Il popolo cade in ruina dove non [son] consigli; Ma [vi è] salute in moltitudine di consiglieri.

Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.

15 L'uomo certamente sofferirà del male, se fa sicurtà per lo strano; Ma chi odia i mallevadori [è] sicuro.

Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.

16 La donna graziosa otterrà gloria, Come i possenti ottengono ricchezze.

Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.

17 L'uomo benigno fa bene a sè stesso; Ma il crudele conturba la sua [propria] carne.

Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.

18 L'empio fa un'opera fallace; Ma [vi è] un premio sicuro per colui che semina giustizia.

Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.

19 Così [è] la giustizia a vita, Come chi procaccia il male lo procaccia alla sua morte.

Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.

20 I perversi di cuore [sono] un abbominio al Signore; Ma quelli che sono intieri di via [son] ciò che gli è grato.

Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.

21 Il malvagio d'ora in ora non resterà impunito; Ma la progenie de' giusti scamperà.

Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.

22 Una donna bella, ma scema di senno, [È] un monile d'oro nel grifo d'un porco.

Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.

23 Il desiderio de' giusti non [è] altro che bene; [Ma] la speranza degli empi [è] indegnazione.

La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.

24 Vi è tale che spande, e pur vie più diventa ricco; E tale che risparmia oltre al diritto, e [pur] ne diventa sempre più povero.

Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.

25 La persona liberale sarà ingrassata; E chi annaffia sarà anch'esso annaffiato.

Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.

26 Il popolo maledirà chi serra il grano; Ma benedizione [sarà] sopra il capo di chi [lo] vende.

Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.

27 Chi cerca il bene procaccia benevolenza; Ma il male avverrà a chi lo cerca.

Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.

28 Chi si confida nelle sue ricchezze caderà; Ma i giusti germoglieranno a guisa di frondi.

Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.

29 Chi dissipa la sua casa possederà del vento; E lo stolto [sarà] servo a chi è savio di cuore.

Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.

30 Il frutto del giusto [è] un albero di vita; E il savio prende le anime.

La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.

31 Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione in terra; Quanto più [la riceverà] l'empio e il peccatore?

Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!