Matteo 19
1 E QUANDO Gesù ebbe finiti questi ragionamenti, si dipartì di Galilea, e venne ne' confini della Giudea, lungo il Giordano.
அநந்தரம் ஏதாஸு கதா²ஸு ஸமாப்தாஸு யீஸு² ர்கா³லீலப்ரதே³ஸா²த் ப்ரஸ்தா²ய யர்த³ந்தீரஸ்த²ம்’ யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ²ம்’ ப்ராப்த: |
2 E molte turbe lo seguitarono, ed egli li sanò quivi.
ததா³ தத்பஸ்²சாத் ஜநநிவஹே க³தே ஸ தத்ர தாந் நிராமயாந் அகரோத்|
3 E i Farisei si accostarono a lui, tentandolo, e dicendogli: È egli lecito all'uomo di mandar via la sua moglie per qualunque cagione?
தத³நந்தரம்’ பி²ரூஸி²நஸ்தத்ஸமீபமாக³த்ய பாரீக்ஷிதும்’ தம்’ பப்ரச்சு²: , கஸ்மாத³பி காரணாத் நரேண ஸ்வஜாயா பரித்யாஜ்யா ந வா?
4 Ed egli, rispondendo, disse loro: Non avete voi letto che Colui, che da principio fece [ogni cosa], fece gli [uomini] maschio e femmina?
ஸ ப்ரத்யுவாச, ப்ரத²மம் ஈஸ்²வரோ நரத்வேந நாரீத்வேந ச மநுஜாந் ஸஸர்ஜ, தஸ்மாத் கதி²தவாந்,
5 E disse: Perciò, l'uomo lascerà il padre e la madre, e si congiungerà con la sua moglie, e i due diverranno una stessa carne.
மாநுஷ: ஸ்வபிதரௌ பரித்யஜ்ய ஸ்வபத்ந்யாம் ஆஸக்ஷ்யதே, தௌ த்³வௌ ஜநாவேகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத: , கிமேதத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்?
6 Talchè, non son più due, anzi una stessa carne; ciò dunque che Iddio ha congiunto l'uomo nol separi.
அதஸ்தௌ புந ர்ந த்³வௌ தயோரேகாங்க³த்வம்’ ஜாதம்’, ஈஸ்²வரேண யச்ச ஸமயுஜ்யத, மநுஜோ ந தத்³ பி⁴ந்த்³யாத்|
7 Essi gli dissero: Perchè dunque comandò Mosè che si desse la scritta del divorzio, e che [così] si mandasse via [la moglie]?
ததா³நீம்’ தே தம்’ ப்ரத்யவத³ந், ததா²த்வே த்யாஜ்யபத்ரம்’ த³த்த்வா ஸ்வாம்’ ஸ்வாம்’ ஜாயாம்’ த்யக்தும்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ மூஸா: கத²ம்’ லிலேக²?
8 Egli disse loro: Ben vi permise Mosè, per la durezza de' vostri cuori, di mandar via le vostre mogli; ma da principio non era così.
தத: ஸ கதி²தவாந், யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ காடி²ந்யாத்³ யுஷ்மாந் ஸ்வாம்’ ஸ்வாம்’ ஜாயாம்’ த்யக்தும் அந்வமந்யத கிந்து ப்ரத²மாத்³ ஏஷோ விதி⁴ர்நாஸீத்|
9 Or io vi dico che chiunque manda via la sua moglie, salvochè per cagion di fornicazione, e ne sposa un'altra, commette adulterio; ed altresì chi sposa colei che è mandata via commette adulterio.
அதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, வ்யபி⁴சாரம்’ விநா யோ நிஜஜாயாம்’ த்யஜேத் அந்யாஞ்ச விவஹேத், ஸ பரதா³ராந் க³ச்ச²தி; யஸ்²ச த்யக்தாம்’ நாரீம்’ விவஹதி ஸோபி பரதா³ரேஷு ரமதே|
10 I suoi discepoli gli dissero: Se così sta l'affare dell'uomo con la moglie, non è spediente maritarsi.
ததா³ தஸ்ய ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷிரே, யதி³ ஸ்வஜாயயா ஸாகம்’ பும்’ஸ ஏதாத்³ரு’க் ஸம்ப³ந்தோ⁴ ஜாயதே, தர்ஹி விவஹநமேவ ந ப⁴த்³ரம்’|
11 Ma egli disse loro: Non tutti son capaci di questa cosa che voi dite, ma [sol] coloro a cui è dato.
தத: ஸ உக்தவாந், யேப்⁴யஸ்தத்ஸாமர்த்²யம்’ ஆதா³யி, தாந் விநாந்ய: கோபி மநுஜ ஏதந்மதம்’ க்³ரஹீதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
12 Perciocchè vi son degli eunuchi, i quali son nati così dal seno della madre; e vi son degli eunuchi, i quali sono stati fatti eunuchi dagli uomini; e vi son degli eunuchi, i quali si son fatti eunuchi loro stessi per lo regno de' cieli. Chi può esser capace [di queste cose], sialo.
கதிபயா ஜநநக்லீப³: கதிபயா நரக்ரு’தக்லீப³: ஸ்வர்க³ராஜ்யாய கதிபயா: ஸ்வக்ரு’தக்லீபா³ஸ்²ச ஸந்தி, யே க்³ரஹீதும்’ ஸ²க்நுவந்தி தே க்³ரு’ஹ்லந்து|
13 ALLORA gli furono presentati dei piccoli fanciulli, acciocchè imponesse loro le mani, ed orasse; ma i discepoli sgridavano coloro [che li presentavano].
அபரம் யதா² ஸ ஸி²ஸூ²நாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தம்’ த³த்வா ப்ரார்த²யதே, தத³ர்த²ம்’ தத்ஸமீம்’பம்’ ஸி²ஸ²வ ஆநீயந்த, தத ஆநயித்ரு’ந் ஸி²ஷ்யாஸ்திரஸ்க்ரு’தவந்த: |
14 Ma Gesù disse: Lasciate quei piccoli fanciulli, e non li divietate di venire a me; perciocchè di tali è il regno de' cieli.
கிந்து யீஸு²ருவாச, ஸி²ஸ²வோ மத³ந்திகம் ஆக³ச்ச²ந்து, தாந் மா வாரயத, ஏதாத்³ரு’ஸா²ம்’ ஸி²ஸூ²நாமேவ ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’|
15 Ed imposte loro le mani, si partì di là.
தத: ஸ தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தம்’ த³த்வா தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரதஸ்தே²|
16 ED ecco, un certo, accostatosi, gli disse: Maestro buono, che bene farò io per aver la vita eterna? (aiōnios g166)
அபரம் ஏக ஆக³த்ய தம்’ பப்ரச்ச², ஹே பரமகு³ரோ, அநந்தாயு: ப்ராப்தும்’ மயா கிம்’ கிம்’ ஸத்கர்ம்ம கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios g166)
17 Ed egli gli disse: Perchè mi chiami buono? niuno [è] buono, se non un solo, [cioè: ] Iddio. Ora, se tu vuoi entrar nella vita, osserva i comandamenti.
தத: ஸ உவாச, மாம்’ பரமம்’ குதோ வத³ஸி? விநேஸ்²சரம்’ ந கோபி பரம: , கிந்து யத்³யநந்தாயு: ப்ராப்தும்’ வாஞ்ச²ஸி, தர்ஹ்யாஜ்ஞா: பாலய|
18 Colui gli disse: Quali? E Gesù disse: Questi: Non uccidere. Non commettere adulterio. Non rubare. Non dir falsa testimonianza.
ததா³ ஸ ப்ரு’ஷ்டவாந், கா: கா ஆஜ்ஞா: ? ததோ யீஸு²: கதி²தவாந், நரம்’ மா ஹந்யா: , பரதா³ராந் மா க³ச்சே²: , மா சோரயே: , ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ மா த³த்³யா: ,
19 Onora tuo padre e tua madre, ed ama il tuo prossimo come te stesso.
நிஜபிதரௌ ஸம்’மந்யஸ்வ, ஸ்வஸமீபவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேம குரு|
20 Quel giovane gli disse: Tutte queste cose ho osservate fin dalla mia giovanezza; che mi manca egli ancora?
ஸ யுவா கதி²தவாந், ஆ பா³ல்யாத்³ ஏதா: பாலயாமி, இதா³நீம்’ கிம்’ ந்யூநமாஸ்தே?
21 Gesù gli disse: Se tu vuoi esser perfetto, va', vendi ciò che tu hai, e donalo a' poveri, e tu avrai un tesoro nel cielo; poi vieni, e seguitami.
ததோ யீஸு²ரவத³த், யதி³ ஸித்³தோ⁴ ப⁴விதும்’ வாஞ்ச²ஸி, தர்ஹி க³த்வா நிஜஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விதர, தத: ஸ்வர்கே³ வித்தம்’ லப்ஸ்யஸே; ஆக³ச்ச², மத்பஸ்²சாத்³வர்த்தீ ச ப⁴வ|
22 Ma il giovane, udita quella parola, se ne andò contristato; perciocchè egli avea molte ricchezze.
ஏதாம்’ வாசம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ யுவா ஸ்வீயப³ஹுஸம்பத்தே ர்விஷண: ஸந் சலிதவாந்|
23 E Gesù disse a' suoi discepoli: Io vi dico in verità, che un ricco malagevolmente entrerà nel regno de' cieli.
ததா³ யீஸு²: ஸ்வஸி²ஷ்யாந் அவத³த், த⁴நிநாம்’ ஸ்வர்க³ராஜ்யப்ரவேஸோ² மஹாது³ஷ்கர இதி யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி|
24 E da capo vi dico: Egli è più agevole che un cammello passi per la cruna di un ago, che un ricco entri nel regno di Dio.
புநரபி யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, த⁴நிநாம்’ ஸ்வர்க³ராஜ்யப்ரவேஸா²த் ஸூசீசி²த்³ரேண மஹாங்க³க³மநம்’ ஸுகரம்’|
25 E i suoi discepoli, udito [ciò], sbigottirono forte, dicendo: Chi adunque può esser salvato?
இதி வாக்யம்’ நிஸ²ம்ய ஸி²ஷ்யா அதிசமத்க்ரு’த்ய கத²யாமாஸு: ; தர்ஹி கஸ்ய பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி?
26 E Gesù, riguardatili, disse loro: Questo è impossibile agli uomini, ma a Dio ogni cosa è possibile.
ததா³ ஸ தாந் த்³ரு’ஷ்த்³வா கத²யாமாஸ, தத் மாநுஷாணாமஸ²க்யம்’ ப⁴வதி, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வம்’ ஸ²க்யம்|
27 Allora Pietro, rispondendo, gli disse: Ecco, noi abbiamo abbandonato ogni cosa, e ti abbiam seguitato; che ne avremo dunque?
ததா³ பிதரஸ்தம்’ க³தி³தவாந், பஸ்²ய, வயம்’ ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய ப⁴வத: பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ (அ)ப⁴வாம; வயம்’ கிம்’ ப்ராப்ஸ்யாம: ?
28 E Gesù disse loro: Io vi dico in verità, che nella nuova creazione, quando il Figliuol dell'uomo sederà sopra il trono della sua gloria, voi ancora che mi avete seguitato sederete sopra dodici troni, giudicando le dodici tribù d'Israele.
ததோ யீஸு²: கதி²தவாந், யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, யூயம்’ மம பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ ஜாதா இதி காரணாத் நவீநஸ்ரு’ஷ்டிகாலே யதா³ மநுஜஸுத: ஸ்வீயைஸ்²சர்ய்யஸிம்’ஹாஸந உபவேக்ஷ்யதி, ததா³ யூயமபி த்³வாத³ஸ²ஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஸ்²ய இஸ்ராயேலீயத்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யத²|
29 E chiunque avrà abbandonato casa, o fratelli, o sorelle, o padre, o madre, o moglie, o figliuoli, o possessioni, per lo mio nome, ne riceverà cento cotanti, ed erederà la vita eterna. (aiōnios g166)
அந்யச்ச ய: கஸ்²சித் மம நாமகாரணாத் க்³ரு’ஹம்’ வா ப்⁴ராதரம்’ வா ப⁴கி³நீம்’ வா பிதரம்’ வா மாதரம்’ வா ஜாயாம்’ வா பா³லகம்’ வா பூ⁴மிம்’ பரித்யஜதி, ஸ தேஷாம்’ ஸ²தகு³ணம்’ லப்ஸ்யதே, அநந்தாயுமோ(அ)தி⁴காரித்வஞ்ச ப்ராப்ஸ்யதி| (aiōnios g166)
30 Ma molti primi saranno ultimi, e [molti] ultimi [saranno] primi.
கிந்து அக்³ரீயா அநேகே ஜநா: பஸ்²சாத், பஸ்²சாதீயாஸ்²சாநேகே லோகா அக்³ரே ப⁴விஷ்யந்தி|
