Luca 5
1 OR avvenne che, essendogli la moltitudine addosso, per udir la parola di Dio, e stando egli in piè presso del lago di Gennesaret;
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುರೇಕದಾ ಗಿನೇಷರಥ್ದಸ್ಯ ತೀರ ಉತ್ತಿಷ್ಠತಿ, ತದಾ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರೀಯಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಂ ತದುಪರಿ ಪ್ರಪತಿತಾಃ|
2 vide due navicelle ch'erano presso [della riva] del lago, delle quali erano smontati i pescatori, e lavavano le lor reti.
ತದಾನೀಂ ಸ ಹ್ದಸ್ಯ ತೀರಸಮೀಪೇ ನೌದ್ವಯಂ ದದರ್ಶ ಕಿಞ್ಚ ಮತ್ಸ್ಯೋಪಜೀವಿನೋ ನಾವಂ ವಿಹಾಯ ಜಾಲಂ ಪ್ರಕ್ಷಾಲಯನ್ತಿ|
3 Ed essendo montato in una di quelle, la quale era di Simone, lo pregò che si allargasse un poco lungi da terra. E postosi a sedere, ammaestrava le turbe d'in su la navicella.
ತತಸ್ತಯೋರ್ದ್ವಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಶಿಮೋನೋ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ತೀರಾತ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ದೂರಂ ಯಾತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಕೃತ್ವಾ ನೌಕಾಯಾಮುಪವಿಶ್ಯ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೋಪದಿಷ್ಟವಾನ್|
4 E come fu restato di parlare, disse a Simone: Allargati in acqua, e calate le vostre reti per pescare.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತಂ ಪ್ರಸ್ತಾವಂ ಸಮಾಪ್ಯ ಸ ಶಿಮೋನಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಗಭೀರಂ ಜಲಂ ಗತ್ವಾ ಮತ್ಸ್ಯಾನ್ ಧರ್ತ್ತುಂ ಜಾಲಂ ನಿಕ್ಷಿಪ|
5 E Simone, rispondendo, gli disse: Maestro, noi ci siamo affaticati tutta la notte, e non abbiam preso nulla; ma pure, alla tua parola, io calerò la rete.
ತತಃ ಶಿಮೋನ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋ ಯದ್ಯಪಿ ವಯಂ ಕೃತ್ಸ್ನಾಂ ಯಾಮಿನೀಂ ಪರಿಶ್ರಮ್ಯ ಮತ್ಸ್ಯೈಕಮಪಿ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತಥಾಪಿ ಭವತೋ ನಿದೇಶತೋ ಜಾಲಂ ಕ್ಷಿಪಾಮಃ|
6 E fatto questo, rinchiusero gran moltitudine di pesci; e la lor rete si rompeva.
ಅಥ ಜಾಲೇ ಕ್ಷಿಪ್ತೇ ಬಹುಮತ್ಸ್ಯಪತನಾದ್ ಆನಾಯಃ ಪ್ರಚ್ಛಿನ್ನಃ|
7 Ed accennarono a' lor compagni, ch' [erano] nell'altra navicella, che venissero per aiutarli. Ed essi vennero, ed empierono amendue le navicelle, talchè affondavano.
ತಸ್ಮಾದ್ ಉಪಕರ್ತ್ತುಮ್ ಅನ್ಯನೌಸ್ಥಾನ್ ಸಙ್ಗಿನ ಆಯಾತುಮ್ ಇಙ್ಗಿತೇನ ಸಮಾಹ್ವಯನ್ ತತಸ್ತ ಆಗತ್ಯ ಮತ್ಸ್ಯೈ ರ್ನೌದ್ವಯಂ ಪ್ರಪೂರಯಾಮಾಸು ರ್ಯೈ ರ್ನೌದ್ವಯಂ ಪ್ರಮಗ್ನಮ್|
8 E Simon Pietro, veduto [questo], si gettò alle ginocchia di Gesù, dicendo: Signore, dipartiti da me; perciocchè io son uomo peccatore.
ತದಾ ಶಿಮೋನ್ಪಿತರಸ್ತದ್ ವಿಲೋಕ್ಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ, ಹೇ ಪ್ರಭೋಹಂ ಪಾಪೀ ನರೋ ಮಮ ನಿಕಟಾದ್ ಭವಾನ್ ಯಾತು, ಇತಿ ಕಥಿತವಾನ್|
9 Poichè spavento aveva occupato lui, e tutti coloro che [eran] con lui, per la presa de' pesci che aveano fatta.
ಯತೋ ಜಾಲೇ ಪತಿತಾನಾಂ ಮತ್ಸ್ಯಾನಾಂ ಯೂಥಾತ್ ಶಿಮೋನ್ ತತ್ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚ ಚಮತ್ಕೃತವನ್ತಃ; ಶಿಮೋನಃ ಸಹಕಾರಿಣೌ ಸಿವದೇಃ ಪುತ್ರೌ ಯಾಕೂಬ್ ಯೋಹನ್ ಚೇಮೌ ತಾದೃಶೌ ಬಭೂವತುಃ|
10 Simigliantemente ancora Giacomo, e Giovanni, figliuol di Zebedeo, ch'eran compagni di Simone. E Gesù disse a Simone: Non temere; da ora innanzi tu sarai prenditore d'uomini vivi.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಮೋನಂ ಜಗಾದ ಮಾ ಭೈಷೀರದ್ಯಾರಭ್ಯ ತ್ವಂ ಮನುಷ್ಯಧರೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|
11 Ed essi, condotte le navicelle a terra, lasciarono ogni cosa, e lo seguitarono.
ಅನನ್ತರಂ ಸರ್ವ್ವಾಸು ನೌಸು ತೀರಮ್ ಆನೀತಾಸು ತೇ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋ ಬಭೂವುಃ|
12 OR avvenne che mentre egli era in una di quelle città, ecco un uomo pien di lebbra, il quale, veduto Gesù, e gettatosi sopra la faccia in terra, lo pregò, dicendo: Signore, se tu vuoi, tu puoi mondarmi.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶೌ ಕಸ್ಮಿಂಶ್ಚಿತ್ ಪುರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಜನ ಏಕಃ ಸರ್ವ್ವಾಙ್ಗಕುಷ್ಠಸ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ನ್ಯುಬ್ಜಃ ಪತಿತ್ವಾ ಸವಿನಯಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯದಿ ಭವಾನಿಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಮಾಂ ಪರಿಷ್ಕರ್ತ್ತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
13 Ed egli, distesa la mano, lo toccò, dicendo: Sì, io lo voglio, sii netto. E subito la lebbra si partì da lui.
ತದಾನೀಂ ಸ ಪಾಣಿಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ತದಙ್ಗಂ ಸ್ಪೃಶನ್ ಬಭಾಷೇ ತ್ವಂ ಪರಿಷ್ಕ್ರಿಯಸ್ವೇತಿ ಮಮೇಚ್ಛಾಸ್ತಿ ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸ ಕುಷ್ಠಾತ್ ಮುಕ್ತಃ|
14 Ed egli gli comandò di non dirlo ad alcuno; anzi va', [diss'egli], mostrati al sacerdote, ed offerisci, per la tua purificazione, secondo che Mosè ha ordinato in testimonianza a loro.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ತಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದ್ ಅಕಥಯಿತ್ವಾ ಯಾಜಕಸ್ಯ ಸಮೀಪಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ಸ್ವಂ ದರ್ಶಯ, ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ನಿಜಪರಿಷ್ಕೃತತ್ವಸ್ಯ ಪ್ರಮಾಣದಾನಾಯ ಮೂಸಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ದ್ರವ್ಯಮುತ್ಮೃಜಸ್ವ ಚ|
15 E la fama di lui si spandeva vie più; e molte turbe si raunavano per udirlo, e per esser da lui guarite delle loro infermità.
ತಥಾಪಿ ಯೀಶೋಃ ಸುಖ್ಯಾತಿ ರ್ಬಹು ವ್ಯಾಪ್ತುಮಾರೇಭೇ ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರೋತುಂ ಸ್ವೀಯರೋಗೇಭ್ಯೋ ಮೋಕ್ತುಞ್ಚ ಲೋಕಾ ಆಜಗ್ಮುಃ|
16 Ma egli si sottraeva ne' deserti, ed orava.
ಅಥ ಸ ಪ್ರಾನ್ತರಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ|
17 ED avvenne un di que' giorni, ch'egli insegnava; e [quivi] sedevano de' Farisei, e de' dottori della legge, i quali eran venuti di tutte le castella della Galilea, e della Giudea, e di Gerusalemme; e la virtù del Signore era [quivi presente], per sanarli.
ಅಪರಞ್ಚ ಏಕದಾ ಯೀಶುರುಪದಿಶತಿ, ಏತರ್ಹಿ ಗಾಲೀಲ್ಯಿಹೂದಾಪ್ರದೇಶಯೋಃ ಸರ್ವ್ವನಗರೇಭ್ಯೋ ಯಿರೂಶಾಲಮಶ್ಚ ಕಿಯನ್ತಃ ಫಿರೂಶಿಲೋಕಾ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಾಶ್ಚ ಸಮಾಗತ್ಯ ತದನ್ತಿಕೇ ಸಮುಪವಿವಿಶುಃ, ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಲೋಕಾನಾಮಾರೋಗ್ಯಕಾರಣಾತ್ ಪ್ರಭೋಃ ಪ್ರಭಾವಃ ಪ್ರಚಕಾಶೇ|
18 Ed ecco certi uomini, che portavano sopra un letto un uomo paralitico, e cercavano di portarlo dentro, e di metterlo davanti a lui.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಏಕಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಖಟ್ವಾಯಾಂ ನಿಧಾಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾನೇತುಂ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಞ್ಚ ವ್ಯಾಪ್ರಿಯನ್ತ|
19 E non trovando onde lo potessero metter dentro, per la moltitudine, salirono sopra il tetto della casa, e lo calaron pe' tegoli, insieme col letticello, [ivi] in mezzo, davanti a Gesù.
ಕಿನ್ತು ಬಹುಜನನಿವಹಸಮ್ವಾಧಾತ್ ನ ಶಕ್ನುವನ್ತೋ ಗೃಹೋಪರಿ ಗತ್ವಾ ಗೃಹಪೃಷ್ಠಂ ಖನಿತ್ವಾ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಸಖಟ್ವಂ ಗೃಹಮಧ್ಯೇ ಯೀಶೋಃ ಸಮ್ಮುಖೇ ಽವರೋಹಯಾಮಾಸುಃ|
20 Ed egli, veduta la lor fede, disse a colui: Uomo, i tuoi peccati ti son rimessi.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಈದೃಶಂ ವಿಶ್ವಾಸಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಹೇ ಮಾನವ ತವ ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ|
21 E gli Scribi e i Farisei presero a ragionare, dicendo: Chi è costui che pronunzia bestemmie? chi può rimettere i peccati, se non Iddio solo?
ತಸ್ಮಾದ್ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ಚಿತ್ತೈರಿತ್ಥಂ ಪ್ರಚಿನ್ತಿತವನ್ತಃ, ಏಷ ಜನ ಈಶ್ವರಂ ನಿನ್ದತಿ ಕೋಯಂ? ಕೇವಲಮೀಶ್ವರಂ ವಿನಾ ಪಾಪಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ಕಃ ಶಕ್ನೋತಿ?
22 Ma Gesù, riconosciuti i lor ragionamenti, fece lor motto, e disse: Che ragionate voi ne' vostri cuori?
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಮ್ ಇತ್ಥಂ ಚಿನ್ತನಂ ವಿದಿತ್ವಾ ತೇಭ್ಯೋಕಥಯದ್ ಯೂಯಂ ಮನೋಭಿಃ ಕುತೋ ವಿತರ್ಕಯಥ?
23 Quale è più agevole, dire: I tuoi peccati ti son rimessi, ovver dire: Levati, e cammina?
ತವ ಪಾಪಕ್ಷಮಾ ಜಾತಾ ಯದ್ವಾ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ವ್ರಜ ಏತಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಕಾ ಕಥಾ ಸುಕಥ್ಯಾ?
24 Ora, acciocchè voi sappiate che il Figliuol dell'uomo ha autorità in terra di rimettere i peccati: Io ti dico (disse egli al paralitico): Levati, e togli il tuo letticello, e vattene a casa tua.
ಕಿನ್ತು ಪೃಥಿವ್ಯಾಂ ಪಾಪಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ಮಾನವಸುತಸ್ಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಮಸ್ತೀತಿ ಯಥಾ ಯೂಯಂ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನುಥ ತದರ್ಥಂ (ಸ ತಂ ಪಕ್ಷಾಘಾತಿನಂ ಜಗಾದ) ಉತ್ತಿಷ್ಠ ಸ್ವಶಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಗೃಹಂ ಯಾಹೀತಿ ತ್ವಾಮಾದಿಶಾಮಿ|
25 Ed egli, in quello stante, levatosi nel lor cospetto, e tolto [in su le spalle] ciò sopra di che giaceva, se ne andò a casa sua, glorificando Iddio.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಮ್ ಉತ್ಥಾಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ನಿಜಶಯನೀಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದನ್ ನಿಜನಿವೇಶನಂ ಯಯೌ|
26 E stupore occupò tutti, e glorificavano Iddio, ed eran pieni di paura, dicendo: Oggi noi abbiam vedute cose strane.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ವಿಸ್ಮಯ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಮನಃಸು ಭೀತಾಶ್ಚ ವಯಮದ್ಯಾಸಮ್ಭವಕಾರ್ಯ್ಯಾಣ್ಯದರ್ಶಾಮ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಪ್ರೋದಿತಾಃ|
27 E DOPO queste cose, egli uscì, e vide un pubblicano, [detto] per nome Levi, che sedeva al banco della gabella, e gli disse: Seguitami.
ತತಃ ಪರಂ ಬಹಿರ್ಗಚ್ಛನ್ ಕರಸಞ್ಚಯಸ್ಥಾನೇ ಲೇವಿನಾಮಾನಂ ಕರಸಞ್ಚಾಯಕಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತಮಭಿದಧೇ ಮಮ ಪಶ್ಚಾದೇಹಿ|
28 Ed egli, lasciato ogni cosa, si levò, e lo seguitò.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದಿಯಾಯ|
29 E Levi gli fece un gran convito in casa sua; e la moltitudine di pubblicani, e di altri, ch'eran con loro a tavola, era grande.
ಅನನ್ತರಂ ಲೇವಿ ರ್ನಿಜಗೃಹೇ ತದರ್ಥಂ ಮಹಾಭೋಜ್ಯಂ ಚಕಾರ, ತದಾ ತೈಃ ಸಹಾನೇಕೇ ಕರಸಞ್ಚಾಯಿನಸ್ತದನ್ಯಲೋಕಾಶ್ಚ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿವಿಶುಃ|
30 E gli Scribi e i Farisei di quel luogo mormoravano contro a' discepoli di Gesù, dicendo: Perchè mangiate, e bevete co' pubblicani, e co' peccatori?
ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾತ್ ಚಣ್ಡಾಲಾನಾಂ ಪಾಪಿಲೋಕಾನಾಞ್ಚ ಸಙ್ಗೇ ಯೂಯಂ ಕುತೋ ಭಂಗ್ಧ್ವೇ ಪಿವಥ ಚೇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಫಿರೂಶಿನೋಽಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ವಾಗ್ಯುದ್ಧಂ ಕರ್ತ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ|
31 E Gesù, rispondendo, disse loro: I sani non han bisogno di medico, ma i malati.
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯವೋಚದ್ ಅರೋಗಲೋಕಾನಾಂ ಚಿಕಿತ್ಸಕೇನ ಪ್ರಯೋಜನಂ ನಾಸ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಸರೋಗಾಣಾಮೇವ|
32 Io non son venuto per chiamare i giusti, anzi i peccatori, a ravvedimento.
ಅಹಂ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ನಾಗತೋಸ್ಮಿ ಕಿನ್ತು ಮನಃ ಪರಾವರ್ತ್ತಯಿತುಂ ಪಾಪಿನ ಏವ|
33 ED essi gli dissero: Perchè i discepoli di Giovanni, e simigliantemente que' de' Farisei, digiunano eglino, e fanno spesso orazioni, ed i tuoi mangiano, e bevono?
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೋಚುಃ, ಯೋಹನಃ ಫಿರೂಶಿನಾಞ್ಚ ಶಿಷ್ಯಾ ವಾರಂವಾರಮ್ ಉಪವಸನ್ತಿ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ಚ ಕಿನ್ತು ತವ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಕುತೋ ಭುಞ್ಜತೇ ಪಿವನ್ತಿ ಚ?
34 Ed egli disse loro: Potete voi far digiunare quei della camera delle nozze, mentre lo sposo è con loro?
ತದಾ ಸ ತಾನಾಚಖ್ಯೌ ವರೇ ಸಙ್ಗೇ ತಿಷ್ಠತಿ ವರಸ್ಯ ಸಖಿಗಣಂ ಕಿಮುಪವಾಸಯಿತುಂ ಶಕ್ನುಥ?
35 Ma i giorni verranno, che lo sposo sarà loro tolto, ed allora in que' giorni digiuneranno.
ಕಿನ್ತು ಯದಾ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟಾದ್ ವರೋ ನೇಷ್ಯತೇ ತದಾ ತೇ ಸಮುಪವತ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
36 Disse loro, oltre a ciò, una similitudine: Niuno straccia un pezzo da un vestimento nuovo per metterlo sopra un vestimento vecchio; altrimenti, egli straccia quel nuovo, e la pezza [tolta] dal nuovo non si confà al vecchio.
ಸೋಪರಮಪಿ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮ್ಬಭೂವ ಪುರಾತನವಸ್ತ್ರೇ ಕೋಪಿ ನುತನವಸ್ತ್ರಂ ನ ಸೀವ್ಯತಿ ಯತಸ್ತೇನ ಸೇವನೇನ ಜೀರ್ಣವಸ್ತ್ರಂ ಛಿದ್ಯತೇ, ನೂತನಪುರಾತನವಸ್ತ್ರಯೋ ರ್ಮೇಲಞ್ಚ ನ ಭವತಿ|
37 Parimente, niuno mette vin nuovo in otri vecchi; altrimenti, il vin nuovo rompe gli otri, ed esso si spande, e gli otri si perdono.
ಪುರಾತನ್ಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ಕೋಪಿ ನುತನಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ನ ನಿದಧಾತಿ, ಯತೋ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಸ್ಯ ತೇಜಸಾ ಪುರಾತನೀ ಕುತೂ ರ್ವಿದೀರ್ಯ್ಯತೇ ತತೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಃ ಪತತಿ ಕುತೂಶ್ಚ ನಶ್ಯತಿ|
38 Ma convien mettere il vin nuovo in otri nuovi, ed amendue si conserveranno.
ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ನೂತನ್ಯಾಂ ಕುತ್ವಾಂ ನವೀನದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಃ ನಿಧಾತವ್ಯಸ್ತೇನೋಭಯಸ್ಯ ರಕ್ಷಾ ಭವತಿ|
39 Niuno ancora, avendo bevuto del [vin] vecchio, vuol subito del nuovo; perciocchè egli dice: Il vecchio val meglio.
ಅಪರಞ್ಚ ಪುರಾತನಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಂ ಪೀತ್ವಾ ಕೋಪಿ ನೂತನಂ ನ ವಾಞ್ಛತಿ, ಯತಃ ಸ ವಕ್ತಿ ನೂತನಾತ್ ಪುರಾತನಮ್ ಪ್ರಶಸ್ತಮ್|
