Luca 22
1 OR la festa degli azzimi, detta la pasqua, si avvicinava.
அபரஞ்ச கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸ்ய கால உபஸ்தி²தே
2 E i principali sacerdoti, e gli Scribi, cercavano come lo farebbero morire, perciocchè temevano il popolo.
ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாயகாஸ்²ச யதா² தம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி ததோ²பாயாம் அசேஷ்டந்த கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: |
3 Or Satana entrò in Giuda, detto per soprannome Iscariot, il quale era del numero de' dodici.
ஏதஸ்திந் ஸமயே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யேஷு க³ணித ஈஷ்கரியோதீயரூடி⁴மாந் யோ யிஹூதா³ஸ்தஸ்யாந்த: கரணம்’ ஸை²தாநாஸ்²ரிதத்வாத்
4 Ed egli andò, e ragionò co' principali sacerdoti, e co' capitani, come egli lo metterebbe loro nelle mani.
ஸ க³த்வா யதா² யீஸு²ம்’ தேஷாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா² மந்த்ரணாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகை: ஸேநாபதிபி⁴ஸ்²ச ஸஹ சகார|
5 Ed essi se ne rallegrarono, e patteggiarono con lui di dargli danari.
தேந தே துஷ்டாஸ்தஸ்மை முத்³ராம்’ தா³தும்’ பணம்’ சக்ரு: |
6 Ed egli promise di darglielo nelle mani; e cercava opportunità di farlo senza tumulto.
தத: ஸோங்கீ³க்ரு’த்ய யதா² லோகாநாமகோ³சரே தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா²வகாஸ²ம்’ சேஷ்டிதுமாரேபே⁴|
7 OR venne il giorno degli azzimi, nel qual conveniva sacrificar la pasqua.
அத² கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்மவதி³நே, அர்தா²த் யஸ்மிந் தி³நே நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய மேஷோ ஹந்தவ்யஸ்தஸ்மிந் தி³நே
8 E [Gesù] mandò Pietro e Giovanni, dicendo: Andate, apparecchiateci la pasqua, acciocchè [la] mangiamo.
யீஸு²: பிதரம்’ யோஹநஞ்சாஹூய ஜகா³த³, யுவாம்’ க³த்வாஸ்மாகம்’ போ⁴ஜநார்த²ம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய த்³ரவ்யாண்யாஸாத³யதம்’|
9 Ed essi gli dissero: Ove vuoi che [l]'apparecchiamo?
ததா³ தௌ பப்ரச்ச²து: குசாஸாத³யாவோ ப⁴வத: கேச்சா²?
10 Ed egli disse loro: Ecco, quando sarete entrati nella città, voi scontrerete un uomo, portando un testo [pien] d'acqua; seguitatelo nella casa ov'egli entrerà.
ததா³ ஸோவாதீ³த், நக³ரே ப்ரவிஷ்டே கஸ்²சிஜ்ஜலகும்ப⁴மாதா³ய யுவாம்’ ஸாக்ஷாத் கரிஷ்யதி ஸ யந்நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²தி யுவாமபி தந்நிவேஸ²நம்’ தத்பஸ்²சாதி³த்வா நிவேஸ²நபதிம் இதி வாக்யம்’ வத³தம்’,
11 E dite al padron della casa: Il Maestro ti manda a dire: Ov'è la stanza, nella quale io mangerò la pasqua co' miei discepoli?
யத்ராஹம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴க்தும்’ ஸ²க்நோமி ஸாதிதி²ஸா²லா குத்ர? கதா²மிமாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்த்வாம்’ ப்ரு’ச்ச²தி|
12 Ed esso vi mostrerà una gran sala acconcia; quivi apparecchiate [la pasqua].
தத: ஸ ஜநோ த்³விதீயப்ரகோஷ்டீ²யம் ஏகம்’ ஸ²ஸ்தம்’ கோஷ்ட²ம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி தத்ர போ⁴ஜ்யமாஸாத³யதம்’|
13 Essi dunque, andati, trovaron come egli avea lor detto, ed apparecchiaron la pasqua.
ததஸ்தௌ க³த்வா தத்³வாக்யாநுஸாரேண ஸர்வ்வம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தத்ர நிஸ்தாரோத்ஸவீயம்’ போ⁴ஜ்யமாஸாத³யாமாஸது: |
14 E quando l'ora fu venuta, egli si mise a tavola, co' dodici apostoli.
அத² கால உபஸ்தி²தே யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²பி⁴: ப்ரேரிதை: ஸஹ போ⁴க்துமுபவிஸ்²ய கதி²தவாந்
15 Ed egli disse loro: Io ho grandemente desiderato di mangiar questa pasqua con voi, innanzi che io soffra.
மம து³: க²போ⁴கா³த் பூர்வ்வம்’ யுபா⁴பி⁴: ஸஹ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்யைதஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ போ⁴க்தும்’ மயாதிவாஞ்சா² க்ரு’தா|
16 Perciocchè io vi dico che non ne mangerò più, finchè [tutto] sia compiuto nel regno di Dio.
யுஷ்மாந் வதா³மி, யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜ்யே போ⁴ஜநம்’ ந கரிஷ்யே தாவத்காலம் இத³ம்’ ந போ⁴க்ஷ்யே|
17 Ed avendo preso il calice, rendè grazie, e disse: Prendete questo [calice], e distribuite[lo] tra voi;
ததா³ ஸ பாநபாத்ரமாதா³ய ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், இத³ம்’ க்³ரு’ஹ்லீத யூயம்’ விப⁴ஜ்ய பிவத|
18 perciocchè, io vi dico che non berrò più del frutto della vigna, finchè il regno di Dio sia venuto.
யுஷ்மாந் வதா³மி யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜத்வஸ்ய ஸம்’ஸ்தா²பநம்’ ந ப⁴வதி தாவத்³ த்³ராக்ஷாப²லரஸம்’ ந பாஸ்யாமி|
19 Poi, avendo preso il pane, rendè grazie, e [lo] ruppe, e lo diede loro, dicendo: Quest'è il mio corpo, il quale è dato per voi; fate questo in rammemorazione di me.
தத: பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஈஸ்²வரகு³ணாந் கீர்த்தயித்வா ப⁴ங்க்தா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ஸமர்பிதம்’ யந்மம வபுஸ்ததி³த³ம்’, ஏதத் கர்ம்ம மம ஸ்மரணார்த²ம்’ குருத்⁴வம்’|
20 Parimente ancora, dopo aver cenato, [diede loro] il calice, dicendo: Questo calice [è] il nuovo patto nel mio sangue, il quale è sparso per voi.
அத² போ⁴ஜநாந்தே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாத்ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வாவத³த், யுஷ்மத்க்ரு’தே பாதிதம்’ யந்மம ரக்தம்’ தேந நிர்ணீதநவநியமரூபம்’ பாநபாத்ரமித³ம்’|
21 Nel rimanente, ecco, la mano di colui che mi tradisce [è] meco a tavola.
பஸ்²யத யோ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி ஸ மயா ஸஹ போ⁴ஜநாஸந உபவிஸ²தி|
22 E il Figliuol dell'uomo certo se ne va, secondo ch'è determinato; ma, guai a quell'uomo per cui egli è tradito!
யதா² நிரூபிதமாஸ்தே தத³நுஸாரேணா மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி கிந்து யஸ்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி தஸ்ய ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி|
23 Ed essi cominciarono a domandarsi gli uni gli altri, chi fosse pur quel di loro che farebbe ciò.
ததா³ தேஷாம்’ கோ ஜந ஏதத் கர்ம்ம கரிஷ்யதி தத் தே பரஸ்பரம்’ ப்ரஷ்டுமாரேபி⁴ரே|
24 OR nacque ancora fra loro una contesa, chi di loro paresse che fosse il maggiore.
அபரம்’ தேஷாம்’ கோ ஜந: ஸ்²ரேஷ்ட²த்வேந க³ணயிஷ்யதே, அத்ரார்தே² தேஷாம்’ விவாதோ³ப⁴வத்|
25 Ma egli disse loro: I re delle genti le signoreggiano, e coloro che hanno podestà sopra esse son chiamati benefattori.
அஸ்மாத் காரணாத் ஸோவத³த், அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜாந: ப்ரஜாநாமுபரி ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி தா³ருணஸா²ஸநம்’ க்ரு’த்வாபி தே பூ⁴பதித்வேந விக்²யாதா ப⁴வந்தி ச|
26 Ma non già così voi; anzi, il maggiore fra voi sia come il minore, e quel che regge come quel che ministra.
கிந்து யுஷ்மாகம்’ ததா² ந ப⁴விஷ்யதி, யோ யுஷ்மாகம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ப⁴விஷ்யதி ஸ கநிஷ்ட²வத்³ ப⁴வது, யஸ்²ச முக்²யோ ப⁴விஷ்யதி ஸ ஸேவகவத்³ப⁴வது|
27 Perciocchè, quale è il maggiore, colui ch'è a tavola, o pur colui che serve? non [è] egli colui ch'è a tavola? or io sono in mezzo di voi come colui che serve.
போ⁴ஜநோபவிஷ்டபரிசாரகயோ: க: ஸ்²ரேஷ்ட²: ? யோ போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தி ஸ கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ந ப⁴வதி? கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே(அ)ஹம்’ பரிசாரகஇவாஸ்மி|
28 Or voi siete quelli che siete perseverati meco nelle mie tentazioni.
அபரஞ்ச யுயம்’ மம பரீக்ஷாகாலே ப்ரத²மமாரப்⁴ய மயா ஸஹ ஸ்தி²தா
29 Ed io altresì vi dispongo il regno, siccome il Padre mio me l'ha disposto;
ஏதத்காரணாத் பித்ரா யதா² மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யமேகம்’ நிரூபிதம்’ ததா²ஹமபி யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யம்’ நிரூபயாமி|
30 acciocchè voi mangiate, e beviate, alla mia tavola, nel mio regno; e sediate sopra de' troni, giudicando le dodici tribù d'Israele.
தஸ்மாந் மம ராஜ்யே போ⁴ஜநாஸநே ச போ⁴ஜநபாநே கரிஷ்யத்⁴வே ஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஸ்²ய சேஸ்ராயேலீயாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யத்⁴வே|
31 IL Signore disse ancora: Simone, Simone, ecco, Satana ha richiesto di vagliarvi, come [si vaglia] il grano.
அபரம்’ ப்ரபு⁴ருவாச, ஹே ஸி²மோந் பஸ்²ய திதஉநா தா⁴ந்யாநீவ யுஷ்மாந் ஸை²தாந் சாலயிதும் ஐச்ச²த்,
32 Ma io ho pregato per te, acciocchè la tua fede non venga meno; e tu, quando un giorno sarai convertito, conferma i tuoi fratelli.
கிந்து தவ விஸ்²வாஸஸ்ய லோபோ யதா² ந ப⁴வதி ஏதத் த்வத³ர்த²ம்’ ப்ரார்தி²தம்’ மயா, த்வந்மநஸி பரிவர்த்திதே ச ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மநாம்’ஸி ஸ்தி²ரீகுரு|
33 Ma egli disse: Signore, io son presto ad andar teco, e in prigione, ed alla morte.
ததா³ ஸோவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ஹம்’ த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ காராம்’ ம்ரு’திஞ்ச யாதும்’ மஜ்ஜிதோஸ்மி|
34 Ma Gesù disse: Pietro, io ti dico che il gallo non canterà oggi, prima che tu non abbi negato tre volte di conoscermi.
தத: ஸ உவாச, ஹே பிதர த்வாம்’ வதா³மி, அத்³ய குக்குடரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மத்பரிசயம்’ வாரத்ரயம் அபஹ்வோஷ்யஸே|
35 POI disse loro: Quando io vi ho mandati senza borsa, e [senza] tasca, e [senza] scarpe, avete voi avuto mancamento di cosa alcuna? Ed essi dissero: Di niuna.
அபரம்’ ஸ பப்ரச்ச², யதா³ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ பாது³காஞ்ச விநா யுஷ்மாந் ப்ராஹிணவம்’ ததா³ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யாபி ந்யூநதாஸீத்? தே ப்ரோசு: கஸ்யாபி ந|
36 Disse loro adunque: Ma ora, chi ha una borsa tolgala; parimente ancora una tasca; e chi non ne ha venda la sua vesta, e comperi una spada.
ததா³ ஸோவத³த் கிந்த்விதா³நீம்’ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ வா யஸ்யாஸ்தி தேந தத்³க்³ரஹீதவ்யம்’, யஸ்ய ச க்ரு’பாணோ நாஸ்தி தேந ஸ்வவஸ்த்ரம்’ விக்ரீய ஸ க்ரேதவ்ய: |
37 Perciocchè, io vi dico che conviene che eziandio questo ch'è scritto sia adempiuto in me: Ed egli è stato annoverato fra i malfattori. Perciocchè le cose, che [sono scritte] di me, hanno [il lor] compimento.
யதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, அபராதி⁴ஜநை: ஸார்த்³த⁴ம்’ க³ணித: ஸ ப⁴விஷ்யதி| இத³ம்’ யச்சா²ஸ்த்ரீயம்’ வசநம்’ லிகி²தமஸ்தி தந்மயி ப²லிஷ்யதி யதோ மம ஸம்ப³ந்தீ⁴யம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸேத்ஸ்யதி|
38 Ed essi dissero: Signore, ecco qui due spade. Ed egli disse loro: Basta.
ததா³ தே ப்ரோசு: ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய இமௌ க்ரு’பாணௌ| தத: ஸோவத³த்³ ஏதௌ யதே²ஷ்டௌ|
39 POI, essendo uscito, andò, secondo la [sua] usanza, al monte degli Ulivi; e i suoi discepoli lo seguitavano anch'essi.
அத² ஸ தஸ்மாத்³வஹி ர்க³த்வா ஸ்வாசாராநுஸாரேண ஜைதுநநாமாத்³ரிம்’ ஜகா³ம ஸி²ஷ்யாஸ்²ச தத்பஸ்²சாத்³ யயு: |
40 E giunto al luogo, disse loro: Orate, che non entriate in tentazione.
தத்ரோபஸ்தா²ய ஸ தாநுவாச, யதா² பரீக்ஷாயாம்’ ந பதத² தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
41 Allora egli fu divelto da loro, quasi per una gettata di pietra;
பஸ்²சாத் ஸ தஸ்மாத்³ ஏகஸ²ரக்ஷேபாத்³ ப³ஹி ர்க³த்வா ஜாநுநீ பாதயித்வா ஏதத் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே,
42 e postosi in ginocchioni, orava, dicendo: Padre, oh! volessi tu trasportar da me questo calice! ma pure, non la mia volontà, me la tua sia fatta.
ஹே பித ர்யதி³ ப⁴வாந் ஸம்மந்யதே தர்ஹி கம்’ஸமேநம்’ மமாந்திகாத்³ தூ³ரய கிந்து மதி³ச்சா²நுரூபம்’ ந த்வதி³ச்சா²நுரூபம்’ ப⁴வது|
43 Ed un angelo gli apparve dal cielo confortandolo.
ததா³ தஸ்மை ஸ²க்திம்’ தா³தும்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ த³ர்ஸ²நம்’ த³தௌ³|
44 Ed egli, essendo in agonia, orava vie più intentamente; e il suo sudore divenne simile a grumoli di sangue, che cadevano in terra.
பஸ்²சாத் ஸோத்யந்தம்’ யாதநயா வ்யாகுலோ பூ⁴த்வா புநர்த்³ரு’ட⁴ம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, தஸ்மாத்³ ப்³ரு’ஹச்சோ²ணிதபி³ந்த³வ இவ தஸ்ய ஸ்வேத³பி³ந்த³வ: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பதிதுமாரேபி⁴ரே|
45 Poi, levatosi dall'orazione, venne ai suoi discepoli, e trovò che dormivano di tristizia.
அத² ப்ரார்த²நாத உத்தா²ய ஸி²ஷ்யாணாம்’ ஸமீபமேத்ய தாந் மநோது³: கி²நோ நித்³ரிதாந் த்³ரு’ஷ்ட்வாவத³த்
46 E disse loro: Perchè dormite? levatevi, ed orate, che non entriate in tentazione.
குதோ நித்³ராத²? பரீக்ஷாயாம் அபதநார்த²ம்’ ப்ரர்த²யத்⁴வம்’|
47 ORA, mentre egli parlava ancora, ecco una turba; e colui che si chiamava Giuda, uno de' dodici, andava davanti a loro, e si accostò a Gesù per baciarlo; perciocchè egli avea loro dato questo segno: Colui chi io bacerò è desso.
ஏதத்கதா²யா: கத²நகாலே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாம்’ மத்⁴யே க³ணிதோ யிஹூதா³நாமா ஜநதாஸஹிதஸ்தேஷாம் அக்³ரே சலித்வா யீஸோ²ஸ்²சும்ப³நார்த²ம்’ தத³ந்திகம் ஆயயௌ|
48 E Gesù gli disse: Giuda, tradisci tu il Figliuol dell'uomo con un bacio?
ததா³ யீஸு²ருவாச, ஹே யிஹூதா³ கிம்’ சும்ப³நேந மநுஷ்யபுத்ரம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயஸி?
49 E coloro [ch'erano] della compagnia di Gesù, veggendo che cosa era per avvenire, dissero: Signore, percoteremo noi con la spada?
ததா³ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத³நுமாய ஸங்கி³பி⁴ருக்தம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ வயம்’ கி க²ங்கே³ந கா⁴தயிஷ்யாம: ?
50 Ed un certo di loro percosse il servitore del sommo sacerdote, e gli spiccò l'orecchio destro.
தத ஏக: கரவாலேநாஹத்ய ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய தா³ஸஸ்ய த³க்ஷிணம்’ கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
51 Ma Gesù fece [lor] motto, e disse: Lasciate, basta! E, toccato l'orecchio di colui, lo guarì.
அதூ⁴நா நிவர்த்தஸ்வ இத்யுக்த்வா யீஸு²ஸ்தஸ்ய ஸ்²ருதிம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா ஸ்வஸ்யம்’ சகார|
52 E Gesù disse a' principali sacerdoti, ed a' capi del tempio, ed agli anziani, che eran venuti contro a lui: Voi siete usciti contro a me con ispade, e con aste, come contro ad un ladrone.
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: ஸமீபஸ்தா²ந் ப்ரதா⁴நயாஜகாந் மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதீந் ப்ராசீநாம்’ஸ்²ச ஜகா³த³, யூயம்’ க்ரு’பாணாந் யஷ்டீம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா மாம்’ கிம்’ சோரம்’ த⁴ர்த்துமாயாதா: ?
53 Mentre io era con voi tuttodì nel tempio, voi non metteste mai le mani sopra me; ma quest'è l'ora vostra, e la podestà delle tenebre.
யதா³ஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ப்ரதிதி³நம்’ மந்தி³ரே(அ)திஷ்ட²ம்’ ததா³ மாம்’ த⁴ர்த்தம்’ ந ப்ரவ்ரு’த்தா: , கிந்த்விதா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமயோந்த⁴காரஸ்ய சாதி⁴பத்யமஸ்தி|
54 ED essi lo presero, e lo menarono, e lo condussero dentro alla casa del sommo sacerdote; e Pietro [lo] seguitava da lungi.
அத² தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா மஹாயாஜகஸ்ய நிவேஸ²நம்’ நிந்யு: | தத: பிதரோ தூ³ரே தூ³ரே பஸ்²சாதி³த்வா
55 Ed avendo essi acceso del fuoco in mezzo della corte, ed essendosi posti a sedere insieme, Pietro si sedette nel mezzo di loro.
ப்³ரு’ஹத்கோஷ்ட²ஸ்ய மத்⁴யே யத்ராக்³நிம்’ ஜ்வாலயித்வா லோகா: ஸமேத்யோபவிஷ்டாஸ்தத்ர தை: ஸார்த்³த⁴ம் உபவிவேஸ²|
56 Or una certa fanticella, vedutolo seder presso del fuoco, e guardatolo fiso, disse: Anche costui era con lui.
அத² வஹ்நிஸந்நிதௌ⁴ ஸமுபவேஸ²காலே காசித்³தா³ஸீ மநோ நிவிஸ்²ய தம்’ நிரீக்ஷ்யாவத³த் புமாநயம்’ தஸ்ய ஸங்கே³(அ)ஸ்தா²த்|
57 Ma egli lo rinnegò, dicendo: Donna, io nol conosco.
கிந்து ஸ தத்³ அபஹ்நுத்யாவாதீ³த் ஹே நாரி தமஹம்’ ந பரிசிநோமி|
58 E, poco appresso, un altro, vedutolo, gli disse: Anche tu sei di quelli. Ma Pietro disse: O uomo, non sono.
க்ஷணாந்தரே(அ)ந்யஜநஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாப்³ரவீத் த்வமபி தேஷாம்’ நிகரஸ்யைகஜநோஸி| பிதர: ப்ரத்யுவாச ஹே நர நாஹமஸ்மி|
59 E, infraposto lo spazio quasi d'un'ora, un certo altro affermava [lo stesso], dicendo: In verità, anche costui era con lui; perciocchè egli è Galileo.
தத: ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³த்³வயாத் பரம்’ புநரந்யோ ஜநோ நிஸ்²சித்ய ப³பா⁴ஷே, ஏஷ தஸ்ய ஸங்கீ³தி ஸத்யம்’ யதோயம்’ கா³லீலீயோ லோக: |
60 Ma Pietro disse: O uomo, io non so quel che tu dici. E subito, parlando egli ancora, il gallo cantò.
ததா³ பிதர உவாச ஹே நர த்வம்’ யத்³ வத³மி தத³ஹம்’ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸ²க்நோமி, இதி வாக்யே கதி²தமாத்ரே குக்குடோ ருராவ|
61 E il Signore, rivoltosi, riguardò Pietro. E Pietro si rammentò la parola del Signore, come egli gli avea detto: Avanti che il gallo canti, tu mi rinnegherai tre volte.
ததா³ ப்ரபு⁴ணா வ்யாது⁴ட்ய பிதரே நிரீக்ஷிதே க்ரு’கவாகுரவாத் பூர்வ்வம்’ மாம்’ த்ரிரபஹ்நோஷ்யஸே இதி பூர்வ்வோக்தம்’ தஸ்ய வாக்யம்’ பிதர: ஸ்ம்ரு’த்வா
62 E Pietro se ne uscì, e pianse amaramente.
ப³ஹிர்க³த்வா மஹாகே²தே³ந சக்ரந்த³|
63 E COLORO che tenevano Gesù lo schernivano, percotendo[lo].
ததா³ யை ர்யீஸு²ர்த்⁴ரு’தஸ்தே தமுபஹஸ்ய ப்ரஹர்த்துமாரேபி⁴ரே|
64 E velatigli [gli occhi], lo percotevano in su la faccia; e lo domandavano, dicendo: Indovina chi è colui che ti ha percosso.
வஸ்த்ரேண தஸ்ய த்³ரு’ஸௌ² ப³த்³த்⁴வா கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’த்வா பப்ரச்சு²: , கஸ்தே கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’தவாந? க³ணயித்வா தத்³ வத³|
65 Molte altre cose ancora dicevano contro a lui, bestemmiando.
தத³ந்யத் தத்³விருத்³த⁴ம்’ ப³ஹுநிந்தா³வாக்யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே|
66 Poi, come fu giorno, gli anziani del popolo, i principali sacerdoti, e gli Scribi, si raunarono, e lo menarono nel lor concistoro.
அத² ப்ரபா⁴தே ஸதி லோகப்ராஞ்ச: ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா மத்⁴யேஸப⁴ம்’ யீஸு²மாநீய பப்ரச்சு²: , த்வம் அபி⁴ஷிகதோஸி ந வாஸ்மாந் வத³|
67 E gli dissero: Sei tu il Cristo? diccelo. Ed egli disse loro: Benchè io vel dica, voi nol crederete.
ஸ ப்ரத்யுவாச, மயா தஸ்மிந்நுக்தே(அ)பி யூயம்’ ந விஸ்²வஸிஷ்யத²|
68 E se altresì io [vi] fo qualche domanda, voi non mi risponderete, e non [mi] lascerete andare.
கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³வாக்யே யுஷ்மாந் ப்ரு’ஷ்டே(அ)பி மாம்’ ந தது³த்தரம்’ வக்ஷ்யத² ந மாம்’ த்யக்ஷ்யத² ச|
69 Da ora innanzi il Figliuol dell'uomo sederà alla destra della potenza di Dio.
கிந்த்வித: பரம்’ மநுஜஸுத: ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே பார்ஸ்²வே ஸமுபவேக்ஷ்யதி|
70 E tutti dissero: Sei tu adunque il Figliuol di Dio? Ed egli disse loro: Voi [lo] dite, perciocchè io [lo] sono.
ததஸ்தே பப்ரச்சு²: , ர்திஹ த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ர: ? ஸ கத²யாமாஸ, யூயம்’ யதா²ர்த²ம்’ வத³த² ஸ ஏவாஹம்’|
71 Ed essi dissero: Che abbiam più bisogno di testimonianza? poichè noi stessi [l]'abbiamo udito dalla sua propria bocca.
ததா³ தே ஸர்வ்வே கத²யாமாஸு: , ர்திஹ ஸாக்ஷ்யே(அ)ந்ஸஸ்மிந் அஸ்மாகம்’ கிம்’ ப்ரயோஜநம்’? அஸ்ய ஸ்வமுகா²தே³வ ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ராப்தம்|
