Luca 2
1 OR in que' dì avvenne che un decreto uscì da parte di Cesare Augusto, che si facesse la rassegna di tutto il mondo.
અપરઞ્ચ તસ્મિન્ કાલે રાજ્યસ્ય સર્વ્વેષાં લોકાનાં નામાનિ લેખયિતુમ્ અગસ્તકૈસર આજ્ઞાપયામાસ|
2 (Questa rassegna fu la prima che fu fatta, sotto Quirinio, governator della Siria.)
તદનુસારેણ કુરીણિયનામનિ સુરિયાદેશસ્ય શાસકે સતિ નામલેખનં પ્રારેભે|
3 E tutti andavano, per esser rassegnati, ciascuno nella sua città.
અતો હેતો ર્નામ લેખિતું સર્વ્વે જનાઃ સ્વીયં સ્વીયં નગરં જગ્મુઃ|
4 Or anche Giuseppe salì di Galilea, della città di Nazaret, nella Giudea, nella città di Davide, che si chiama Betleem; perciocchè egli era della casa, e nazione di Davide;
તદાનીં યૂષફ્ નામ લેખિતું વાગ્દત્તયા સ્વભાર્ય્યયા ગર્બ્ભવત્યા મરિયમા સહ સ્વયં દાયૂદઃ સજાતિવંશ ઇતિ કારણાદ્ ગાલીલ્પ્રદેશસ્ય નાસરત્નગરાદ્
5 per esser rassegnato con Maria, ch' [era] la moglie che gli era stata sposata, la quale era gravida.
યિહૂદાપ્રદેશસ્ય બૈત્લેહમાખ્યં દાયૂદ્નગરં જગામ|
6 Or avvenne che, mentre eran quivi, il termine nel quale ella dovea partorire si compiè.
અન્યચ્ચ તત્ર સ્થાને તયોસ્તિષ્ઠતોઃ સતો ર્મરિયમઃ પ્રસૂતિકાલ ઉપસ્થિતે
7 Ed ella partorì il suo figliuolo primogenito, e lo fasciò, e lo pose a giacer nella mangiatoia; perciocchè non vi era luogo per loro nell'albergo.
સા તં પ્રથમસુતં પ્રાસોષ્ટ કિન્તુ તસ્મિન્ વાસગૃહે સ્થાનાભાવાદ્ બાલકં વસ્ત્રેણ વેષ્ટયિત્વા ગોશાલાયાં સ્થાપયામાસ|
8 OR nella medesima contrada vi erano de' pastori, i quali dimoravano fuori a' campi, facendo le guardie della notte intorno alla lor greggia.
અનન્તરં યે કિયન્તો મેષપાલકાઃ સ્વમેષવ્રજરક્ષાયૈ તત્પ્રદેશે સ્થિત્વા રજન્યાં પ્રાન્તરે પ્રહરિણઃ કર્મ્મ કુર્વ્વન્તિ,
9 Ed ecco, un angelo del Signore si presentò a loro, e la gloria del Signore risplendè d'intorno a loro; ed essi temettero di gran timore.
તેષાં સમીપં પરમેશ્વરસ્ય દૂત આગત્યોપતસ્થૌ; તદા ચતુષ્પાર્શ્વે પરમેશ્વરસ્ય તેજસઃ પ્રકાશિતત્વાત્ તેઽતિશશઙ્કિરે|
10 Ma l'angelo disse loro: Non temiate; perciocchè io vi annunzio una grande allegrezza, che tutto il popolo avrà;
તદા સ દૂત ઉવાચ મા ભૈષ્ટ પશ્યતાદ્ય દાયૂદઃ પુરે યુષ્મન્નિમિત્તં ત્રાતા પ્રભુઃ ખ્રીષ્ટોઽજનિષ્ટ,
11 [cioè] che oggi, nella città di Davide, vi è nato il Salvatore, che è Cristo, il Signore.
સર્વ્વેષાં લોકાનાં મહાનન્દજનકમ્ ઇમં મઙ્ગલવૃત્તાન્તં યુષ્માન્ જ્ઞાપયામિ|
12 E questo ve [ne sarà] il segno: voi troverete il fanciullino fasciato, coricato nella mangiatoia.
યૂયં (તત્સ્થાનં ગત્વા) વસ્ત્રવેષ્ટિતં તં બાલકં ગોશાલાયાં શયનં દ્રક્ષ્યથ યુષ્માન્ પ્રતીદં ચિહ્નં ભવિષ્યતિ|
13 E in quello stante vi fu con l'angelo una moltitudine dell'esercito celeste, lodando Iddio, e dicendo:
દૂત ઇમાં કથાં કથિતવતિ તત્રાકસ્માત્ સ્વર્ગીયાઃ પૃતના આગત્ય કથામ્ ઇમાં કથયિત્વેશ્વરસ્ય ગુણાનન્વવાદિષુઃ, યથા,
14 Gloria a Dio ne' luoghi altissimi, Pace in terra, Benivoglienza inverso gli uomini,
સર્વ્વોર્દ્વ્વસ્થૈરીશ્વરસ્ય મહિમા સમ્પ્રકાશ્યતાં| શાન્તિર્ભૂયાત્ પૃથિવ્યાસ્તુ સન્તોષશ્ચ નરાન્ પ્રતિ||
15 Ed avvenne che quando gli angeli se ne furono andati da loro al cielo, que' pastori disser fra loro: Or passiam fino in Betleem, e veggiamo questa cosa ch'è avvenuta, la quale il Signore ci ha fatta assapere.
તતઃ પરં તેષાં સન્નિધે ર્દૂતગણે સ્વર્ગં ગતે મેષપાલકાઃ પરસ્પરમ્ અવેચન્ આગચ્છત પ્રભુઃ પરમેશ્વરો યાં ઘટનાં જ્ઞાપિતવાન્ તસ્યા યાથર્યં જ્ઞાતું વયમધુના બૈત્લેહમ્પુરં યામઃ|
16 E vennero in fretta, e trovarono Maria, e Giuseppe, e il fanciullino, che giaceva nella mangiatoia.
પશ્ચાત્ તે તૂર્ણં વ્રજિત્વા મરિયમં યૂષફં ગોશાલાયાં શયનં બાલકઞ્ચ દદૃશુઃ|
17 E vedutolo, divolgarono ciò ch'era loro stato detto di quel piccolo fanciullo.
ઇત્થં દૃષ્ટ્વા બાલકસ્યાર્થે પ્રોક્તાં સર્વ્વકથાં તે પ્રાચારયાઞ્ચક્રુઃ|
18 E tutti coloro che li udirono si maravigliarono delle cose ch'eran lor dette da' pastori.
તતો યે લોકા મેષરક્ષકાણાં વદનેભ્યસ્તાં વાર્ત્તાં શુશ્રુવુસ્તે મહાશ્ચર્ય્યં મેનિરે|
19 E Maria conservava in sè tutte queste parole, conferendole insieme nel cuor suo.
કિન્તુ મરિયમ્ એતત્સર્વ્વઘટનાનાં તાત્પર્ય્યં વિવિચ્ય મનસિ સ્થાપયામાસ|
20 E i pastori se ne ritornarono, glorificando e lodando Iddio di tutte le cose che aveano udite e vedute, secondo ch'era loro stato parlato.
તત્પશ્ચાદ્ દૂતવિજ્ઞપ્તાનુરૂપં શ્રુત્વા દૃષ્ટ્વા ચ મેષપાલકા ઈશ્વરસ્ય ગુણાનુવાદં ધન્યવાદઞ્ચ કુર્વ્વાણાઃ પરાવૃત્ય યયુઃ|
21 E QUANDO gli otto giorni, in capo de' quali egli dovea esser circonciso, furon compiuti, gli fu posto nome GESÙ, secondo ch'era stato nominato dall'angelo, innanzi che fosse conceputo nel seno.
અથ બાલકસ્ય ત્વક્છેદનકાલેઽષ્ટમદિવસે સમુપસ્થિતે તસ્ય ગર્બ્ભસ્થિતેઃ પુર્વ્વં સ્વર્ગીયદૂતો યથાજ્ઞાપયત્ તદનુરૂપં તે તન્નામધેયં યીશુરિતિ ચક્રિરે|
22 E quando i giorni della loro purificazione furon compiuti secondo la legge di Mosè, portarono il [fanciullo] in Gerusalemme, per presentarlo al Signore
તતઃ પરં મૂસાલિખિતવ્યવસ્થાયા અનુસારેણ મરિયમઃ શુચિત્વકાલ ઉપસ્થિતે,
23 (come egli è scritto nella legge del Signore: Ogni maschio che apre la matrice sarà chiamato Santo al Signore);
"પ્રથમજઃ સર્વ્વઃ પુરુષસન્તાનઃ પરમેશ્વરે સમર્પ્યતાં," ઇતિ પરમેશ્વરસ્ય વ્યવસ્થયા
24 e per offerire il sacrificio, secondo ciò ch'è detto nella legge del Signore, d'un paio di tortole, o di due pippioni.
યીશું પરમેશ્વરે સમર્પયિતુમ્ શાસ્ત્રીયવિધ્યુક્તં કપોતદ્વયં પારાવતશાવકદ્વયં વા બલિં દાતું તે તં ગૃહીત્વા યિરૂશાલમમ્ આયયુઃ|
25 OR ecco, vi era in Gerusalemme un uomo il cui nome [era] Simeone; e quell'uomo [era] giusto, e religioso, ed aspettava la consolazione d'Israele; e lo Spirito Santo era sopra lui.
યિરૂશાલમ્પુરનિવાસી શિમિયોન્નામા ધાર્મ્મિક એક આસીત્ સ ઇસ્રાયેલઃ સાન્ત્વનામપેક્ષ્ય તસ્થૌ કિઞ્ચ પવિત્ર આત્મા તસ્મિન્નાવિર્ભૂતઃ|
26 E gli era stato divinamente rivelato dallo Spirito Santo, ch'egli non vedrebbe la morte, che prima non avesse veduto il Cristo del Signore.
અપરં પ્રભુણા પરમેશ્વરેણાભિષિક્તે ત્રાતરિ ત્વયા ન દૃષ્ટે ત્વં ન મરિષ્યસીતિ વાક્યં પવિત્રેણ આત્મના તસ્મ પ્રાકથ્યત|
27 Egli adunque, per [movimento dello] Spirito, venne nel tempio; e, come il padre e la madre [vi] portavano il fanciullo Gesù, per far di lui secondo l'usanza della legge,
અપરઞ્ચ યદા યીશોઃ પિતા માતા ચ તદર્થં વ્યવસ્થાનુરૂપં કર્મ્મ કર્ત્તું તં મન્દિરમ્ આનિન્યતુસ્તદા
28 egli sel recò nelle braccia, e benedisse Iddio, e disse:
શિમિયોન્ આત્મન આકર્ષણેન મન્દિરમાગત્ય તં ક્રોડે નિધાય ઈશ્વરસ્ય ધન્યવાદં કૃત્વા કથયામાસ, યથા,
29 Ora, Signore, ne mandi il tuo servitore in pace, Secondo la tua parola;
હે પ્રભો તવ દાસોયં નિજવાક્યાનુસારતઃ| ઇદાનીન્તુ સકલ્યાણો ભવતા સંવિસૃજ્યતામ્|
30 Perciocchè gli occhi miei hanno veduta la tua salute;
યતઃ સકલદેશસ્ય દીપ્તયે દીપ્તિરૂપકં|
31 La quale tu hai preparata, [per metterla] davanti a tutti i popoli;
ઇસ્રાયેલીયલોકસ્ય મહાગૌરવરૂપકં|
32 Luce da illuminar le Genti, E la gloria del tuo popolo Israele.
યં ત્રાયકં જનાનાન્તુ સમ્મુખે ત્વમજીજનઃ| સએવ વિદ્યતેઽસ્માકં ધ્રવં નયનનગોચરે||
33 E Giuseppe, e la madre d'esso, si maravigliavano delle cose ch'erano dette da lui.
તદાનીં તેનોક્તા એતાઃ સકલાઃ કથાઃ શ્રુત્વા તસ્ય માતા યૂષફ્ ચ વિસ્મયં મેનાતે|
34 E Simeone li benedisse, e disse a Maria, madre di esso: Ecco, costui è posto per la ruina, e per lo rilevamento di molti in Israele; e per segno al quale sarà contradetto
તતઃ પરં શિમિયોન્ તેભ્ય આશિષં દત્ત્વા તન્માતરં મરિયમમ્ ઉવાચ, પશ્ય ઇસ્રાયેલો વંશમધ્યે બહૂનાં પાતનાયોત્થાપનાય ચ તથા વિરોધપાત્રં ભવિતું, બહૂનાં ગુપ્તમનોગતાનાં પ્રકટીકરણાય બાલકોયં નિયુક્તોસ્તિ|
35 (ed una spada trafiggerà a te stessa l'anima); acciocchè i pensieri di molti cuori sieno rivelati.
તસ્માત્ તવાપિ પ્રાણાઃ શૂલેન વ્યત્સ્યન્તે|
36 Vi era ancora Anna profetessa, figliuola di Fanuel, della tribù di Aser; la quale era molto attempata, essendo vissuta sett'anni col suo marito dopo la sua verginità.
અપરઞ્ચ આશેરસ્ય વંશીયફિનૂયેલો દુહિતા હન્નાખ્યા અતિજરતી ભવિષ્યદ્વાદિન્યેકા યા વિવાહાત્ પરં સપ્ત વત્સરાન્ પત્યા સહ ન્યવસત્ તતો વિધવા ભૂત્વા ચતુરશીતિવર્ષવયઃપર્ય્યનતં
37 Ed [era] vedova [d'età] d'intorno ad ottantaquattro anni; e non si partiva mai dal tempio, servendo [a Dio], notte e giorno, in digiuni ed orazioni.
મન્દિરે સ્થિત્વા પ્રાર્થનોપવાસૈર્દિવાનિશમ્ ઈશ્વરમ્ અસેવત સાપિ સ્ત્રી તસ્મિન્ સમયે મન્દિરમાગત્ય
38 Ella ancora, sopraggiunta in quell'ora, lodava il Signore, e parlava di quel [fanciullo] a tutti coloro che aspettavano la redenzione in Gerusalemme.
પરમેશ્વરસ્ય ધન્યવાદં ચકાર, યિરૂશાલમ્પુરવાસિનો યાવન્તો લોકા મુક્તિમપેક્ષ્ય સ્થિતાસ્તાન્ યીશોર્વૃત્તાન્તં જ્ઞાપયામાસ|
39 ORA, quando ebber compiute tutte le cose che [si convenivano fare] secondo la legge del Signore, ritornarono in Galilea, in Nazaret, lor città.
ઇત્થં પરમેશ્વરસ્ય વ્યવસ્થાનુસારેણ સર્વ્વેષુ કર્મ્મસુ કૃતેષુ તૌ પુનશ્ચ ગાલીલો નાસરત્નામકં નિજનગરં પ્રતસ્થાતે|
40 E il fanciullo cresceva, e si fortificava in ispirito, essendo ripieno di sapienza; e la grazia di Dio era sopra lui.
તત્પશ્ચાદ્ બાલકઃ શરીરેણ વૃદ્ધિમેત્ય જ્ઞાનેન પરિપૂર્ણ આત્મના શક્તિમાંશ્ચ ભવિતુમારેભે તથા તસ્મિન્ ઈશ્વરાનુગ્રહો બભૂવ|
41 Or suo padre e sua madre andavano ogni anno in Gerusalemme, nella festa della Pasqua.
તસ્ય પિતા માતા ચ પ્રતિવર્ષં નિસ્તારોત્સવસમયે યિરૂશાલમમ્ અગચ્છતામ્|
42 E come egli fu [d'età] di dodici anni, essendo essi saliti in Gerusalemme, secondo l'usanza della festa; ed avendo compiuti i giorni [d'essa],
અપરઞ્ચ યીશૌ દ્વાદશવર્ષવયસ્કે સતિ તૌ પર્વ્વસમયસ્ય રીત્યનુસારેણ યિરૂશાલમં ગત્વા
43 quando se ne tornavano, il fanciullo Gesù rimase in Gerusalemme, senza la saputa di Giuseppe, nè della madre di esso.
પાર્વ્વણં સમ્પાદ્ય પુનરપિ વ્યાઘુય્ય યાતઃ કિન્તુ યીશુર્બાલકો યિરૂશાલમિ તિષ્ઠતિ| યૂષફ્ તન્માતા ચ તદ્ અવિદિત્વા
44 E stimando ch'egli fosse fra la compagnia, camminarono una giornata; ed allora si misero a cercarlo fra i [lor] parenti, e fra i [lor] conoscenti.
સ સઙ્ગિભિઃ સહ વિદ્યત એતચ્ચ બુદ્વ્વા દિનૈકગમ્યમાર્ગં જગ્મતુઃ| કિન્તુ શેષે જ્ઞાતિબન્ધૂનાં સમીપે મૃગયિત્વા તદુદ્દેશમપ્રાપ્ય
45 E, non avendolo trovato, tornarono in Gerusalemme, cercandolo.
તૌ પુનરપિ યિરૂશાલમમ્ પરાવૃત્યાગત્ય તં મૃગયાઞ્ચક્રતુઃ|
46 Ed avvenne che tre giorni appresso, lo trovaron nel tempio, sedendo in mezzo de' dottori, ascoltandoli, e facendo loro delle domande.
અથ દિનત્રયાત્ પરં પણ્ડિતાનાં મધ્યે તેષાં કથાઃ શૃણ્વન્ તત્ત્વં પૃચ્છંશ્ચ મન્દિરે સમુપવિષ્ટઃ સ તાભ્યાં દૃષ્ટઃ|
47 E tutti coloro che l'udivano stupivano del suo senno, e delle sue risposte.
તદા તસ્ય બુદ્ધ્યા પ્રત્યુત્તરૈશ્ચ સર્વ્વે શ્રોતારો વિસ્મયમાપદ્યન્તે|
48 E quando essi lo videro, sbigottirono. E sua madre gli disse: Figliuolo, perchè ci hai fatto così? ecco, tuo padre ed io ti cercavamo, essendo in gran travaglio.
તાદૃશં દૃષ્ટ્વા તસ્ય જનકો જનની ચ ચમચ્ચક્રતુઃ કિઞ્ચ તસ્ય માતા તમવદત્, હે પુત્ર, કથમાવાં પ્રતીત્થં સમાચરસ્ત્વમ્? પશ્ય તવ પિતાહઞ્ચ શોકાકુલૌ સન્તૌ ત્વામન્વિચ્છાવઃ સ્મ|
49 Ma egli disse loro: Perchè mi cercavate? non sapevate voi ch'egli mi conviene attendere alle cose del Padre mio?
તતઃ સોવદત્ કુતો મામ્ અન્વૈચ્છતં? પિતુર્ગૃહે મયા સ્થાતવ્યમ્ એતત્ કિં યુવાભ્યાં ન જ્ઞાયતે?
50 Ed essi non intesero le parole ch'egli avea lor dette.
કિન્તુ તૌ તસ્યૈતદ્વાક્યસ્ય તાત્પર્ય્યં બોદ્ધું નાશક્નુતાં|
51 Ed egli discese con loro, e venne in Nazaret, ed era loro soggetto. E sua madre riserbava tutte queste parole nel suo cuore.
તતઃ પરં સ તાભ્યાં સહ નાસરતં ગત્વા તયોર્વશીભૂતસ્તસ્થૌ કિન્તુ સર્વ્વા એતાઃ કથાસ્તસ્ય માતા મનસિ સ્થાપયામાસ|
52 E Gesù si avanzava in sapienza, e in istatura, e in grazia dinanzi a Dio, e dinanzi gli uomini.
અથ યીશો ર્બુદ્ધિઃ શરીરઞ્ચ તથા તસ્મિન્ ઈશ્વરસ્ય માનવાનાઞ્ચાનુગ્રહો વર્દ્ધિતુમ્ આરેભે|
