Lamentazioni 3
1 IO [son] l'uomo che ha veduta afflizione, Per la verga dell'indegnazion del Signore.
Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
2 Egli mi ha condotto, e fatto camminar nelle tenebre, E non nella luce.
Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
3 Certo, egli mi ritorna addosso, E rivolge la sua mano [contro a me] tuttodì.
Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
4 Egli ha fatta invecchiar la mia carne, e la mia pelle; Egli mi ha fiaccate le ossa.
Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
5 Egli ha fatti degli edificii contro a me, E [mi] ha intorniato di tosco e di affanno.
Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
6 Egli mi ha fatto dimorare in luoghi tenebrosi, A guisa di quelli che son morti già da lungo tempo.
Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
7 Egli mi ha assiepato d'ogn'intorno, sì che non posso uscire; Egli ha aggravati i miei ceppi.
Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
8 Eziandio quando grido e sclamo, Egli chiude il passo alla mia orazione,
A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
9 Egli ha chiuse le mie vie di pietre conce a scarpello, Ha rinvolti i miei sentieri.
Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
10 Egli mi [è stato] un orso all'agguato, Un leone ne' [suoi] nascondimenti.
Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
11 Egli ha traviate le mie vie, Mi ha tagliato a pezzi, mi ha renduto desolato.
Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
12 Egli ha teso l'arco suo, E mi ha posto come un bersaglio incontro alle saette.
Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
13 Egli mi ha fitti nelle reni Gli strali del suo turcasso.
Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
14 Io sono in derisione a tutti i popoli, [E son] la lor canzone tuttodì.
Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
15 Egli mi ha saziato di amaritudini, Mi ha inebbriato di assenzio.
Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
16 Egli mi ha stritolati i denti con della ghiaia, Mi ha voltolato nella cenere.
Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
17 E tu hai allontanata l'anima mia dalla pace, Ed io ho dimenticato il bene.
Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
18 E ho detto: Il Signore ha fatta perire la mia forza, E la mia speranza.
I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
19 Ricordati della mia afflizione, E del mio esilio; del tosco e dell'assenzio.
Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
20 L'anima mia se [ne] ricorda del continuo, E se [ne] abbatte in me.
Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
21 Questo mi torna alla mente, Perciò spererò [ancora].
Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
22 Se non siamo stati del tutto consumati, [È per] le benignità del Signore; Perciocchè le sue misericordi non son venute meno;
To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
23 Si rinnovano ogni mattina; La tua lealtà [è] grande.
Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
24 Il Signore [è] la mia parte, ha detto l'anima mia; Perciò spererò in lui.
PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
25 Il Signore [è] buono a quelli che l'aspettano, All'anima [che] lo ricerca.
Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
26 Buona cosa [è] di aspettare in silenzio La salute del Signore.
Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
27 Buona cosa [è] all'uomo di portare il giogo Nella sua giovanezza.
Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
28 Sieda egli pur solitario, ed in silenzio, Se Dio gliel'ha imposto!
Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
29 Metta pur la sua bocca nella polvere! Forse, ci sarà ancora speranza;
Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
30 Porga pur la guancia a chi lo percuote; Si sazî pur di vituperio!
Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
31 Poichè il Signore non rigetta in perpetuo;
Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
32 Anzi, se affligge, ha altresì compassione, Secondo la moltitudine delle sue benignità.
A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
33 Perciocchè s'egli affligge, E addolora i figliuoli degli uomini, Non lo fa volentieri.
Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
34 Mentre altri trita sotto i suoi piedi Tutti i prigioni della terra;
Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
35 Mentre altri pervertisce la ragion dell'uomo, Nel cospetto dell'Altissimo;
Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
36 Mentre altri fa torto all'uomo nella sua lite; Il Signore nol vede egli?
Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
37 Chi [è] colui che abbia detta [qualche cosa], e quella sia avvenuta, Che il Signore non l'abbia comandata?
Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
38 Non procedono i mali ed i beni Dalla bocca dell'Altissimo?
Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
39 Perchè si rammarica l'uomo vivente? [Perchè si rammarica] l'uomo della pena del suo peccato?
Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
40 Esaminiamo le nostre vie, E ricerchiamo[le] e convertiamoci al Signore.
Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
41 Alziamo i nostri cuori, e le palme delle mani, A Dio ne' cieli, [dicendo: ]
Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Noi abbiam misfatto, e siamo stati ribelli; [E] tu non hai perdonato.
Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
43 Tu [ci] hai coperti d'ira, e ci hai perseguitati; Tu hai ucciso [e] non hai risparmiato.
Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
44 Tu hai distesa una nuvola intorno a te, Acciocchè l'orazione non passasse.
Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
45 Tu ci hai fatti essere spazzature, Ed abbominio, per mezzo i popoli.
Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
46 Tutti i nostri nemici hanno aperta la bocca contro a noi.
Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
47 Noi siamo incorsi in ispavento, ed in fossa; In desolazione, ed in fiaccamento.
Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
48 L'occhio mio cola in rivi d'acque, Per lo fiaccamento della figliuola del mio popolo.
Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
49 L'occhio mio stilla, senza posa, E non ha alcuna requie;
Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
50 Finchè il Signore non riguarda, E non vede dal cielo.
Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
51 L'occhio mio affanna l'anima mia, Per tutte le figliuole della mia città.
Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
52 Quelli che senza cagione, mi son nemici, Mi han cacciato del continuo, come un uccelletto;
Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
53 Hanno troncata la vita mia, e [l'hanno messa] nella fossa; Ed hanno gettate delle pietre sopra me.
Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
54 Le acque mi hanno inondato fin sopra il capo; Io ho detto: Io son riciso.
Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
55 Io ho invocato il tuo Nome, o Signore, Dalla fossa de' luoghi bassissimi.
Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
56 Tu hai udita la mia voce; Non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, ed al mio grido.
Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
57 Tu ti sei accostato al giorno che io ti ho invocato; Tu hai detto: Non temere.
Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 O Signore, tu hai dibattute le querele dell'anima mia; Tu hai riscossa la vita mia.
Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
59 O Signore, tu vedi il torto che mi è fatto; Giudica la mia causa.
PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
60 Tu vedi tutte le lor vendette, Tutti i lor pensieri contro a me.
Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Tu odi, Signore, i loro obbrobri, Tutte le lor macchinazioni contro a me;
Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
62 Le parole di quelli che mi si levano incontro, Ed i ragionamenti che tengono contro a me tuttodì.
[Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Riguarda, quando si seggono, e quando si levano; Io [sono] la lor canzone.
Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
64 O Signore, rendi loro la retribuzione, Secondo le opere delle lor mani.
Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
65 Da' loro ingombramento di cuore, La tua maledizione.
Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
66 Perseguili in ira, E disperdili di sotto al cielo del Signore.
Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
