Giobbe 9

1 E GIOBBE rispose e disse:

Ijob respondis kaj diris:

2 Veramente io so ch'[egli è] così; E come si giustificherebbe l'uomo appo Iddio?

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

3 Se [Iddio] vuol litigar con lui, Egli non gli potrà rispondere d'infra mille [articoli] ad un solo.

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

4 [Egli è] savio di cuore, e potente di forza; Chi si è [mai] indurato contro a lui, ed è prosperato?

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

5 [Contro a lui], che spianta i monti, Senza che si possa sapere come egli li abbia rivolti sottosopra nella sua ira;

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

6 Che crolla la terra, [e la smuove] dal luogo suo; E [da cui] le colonne di essa sono scosse;

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

7 Che parla al sole, ed esso non si leva; Che tiene suggellate le stelle;

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

8 Che distende tutto solo i cieli, E calca le sommità del mare;

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

9 Che ha fatto i [segni del] Carro, dell'Orione, delle Gallinelle, E quelli [che sono in] fondo all'Austro;

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

10 Che fa cose tanto grandi, che non si possono investigare; E tante cose maravigliose che non si possono annoverare.

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

11 Ecco, egli passerà davanti a me, ed io nol vedrò; Ripasserà, ed io non lo scorgerò.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

12 Ecco, egli rapirà, [e] chi gli farà far restituzione? Chi gli dirà: Che fai?

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

13 Iddio non raffrena l'ira sua; Sotto lui sono atterrati i bravi campioni.

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

14 Quanto meno gli risponderei io, Ed userei parole scelte contro a lui?

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

15 Io, che quantunque fossi giusto, non risponderei, [Anzi] chiederei grazia al mio Giudice.

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

16 Se io grido, ed egli mi risponde, Pur non potrò credere ch'egli abbia ascoltata la mia voce;

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

17 Conciossiachè egli mi abbia conquiso con un turbo, E mi abbia date di molte battiture senza cagione.

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

18 Egli non mi permette pur di respirare; Perciocchè egli mi sazia di amaritudini.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

19 Se si tratta di forza, ecco, [egli è] potente; Se di giudicio, chi mi citerà?

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

20 Benchè io sia giusto, la mia bocca mi condannerà; [Quantunque] io [sia] intiero, ella mi dichiarerà perverso.

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

21 [Benchè] io [sia] intiero, io non riconoscerò me stesso; Io avrò a sdegno la vita mia.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

22 Egli [è] tutt'uno; perciò ho detto: Egli distrugge ugualmente l'[uomo] intiero e l'empio.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

23 Se [è] un flagello, egli uccide in un momento; [Ma] egli si beffa della prova degl'innocenti.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

24 La terra è data in mano all'empio, [Il qual] copre la faccia de' giudici di essa. Ora, se [Iddio] non [fa questo], chi [è] egli [dunque?]

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

25 Ma i miei giorni sono stati più leggieri che un corriero; Son fuggiti via, non hanno goduto il bene;

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

26 Son trascorsi come saette, Come un'aquila che vola frettolosa al pasto.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

27 Se io dico: Io dimenticherò il mio lamento, Io lascerò il mio cruccio, e mi rinforzerò;

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

28 Io sono spaventato di tutti i miei tormenti, Io so che tu non mi reputerai innocente.

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

29 Io sarò reo; Perchè adunque mi affaticherei in vano?

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

30 Quando io mi fossi lavato con acque di neve, E nettatomi le mani col sapone;

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

31 Allora pure tu mi tufferesti in una fossa, E i miei vestimenti mi avrebbero in abbominio.

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

32 Perciocchè egli non [è] un uomo, come [son] io, [perchè] io gli risponda, [E perchè] noi veniamo insieme a giudicio.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

33 Ei non v'è niuno che possa dar sentenza fra noi, [Che] possa metter la mano sopra amendue noi.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

34 [Ma] rimuova egli pur la sua verga d'addosso a me, E non mi conturbi il suo spavento.

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

35 [Allora] io parlerò, e non avrò paura di lui; Perciocchè in questo stato io non [sono] in me stesso.

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.