Giobbe 8
1 E BILDAD Suhita rispose, e disse:
Tad Bildads no Šuhas atbildēja un sacīja:
2 Infino a quando proferirai tali ragionamenti, E [saranno] le parole della tua bocca [come] un vento impetuoso?
Cik ilgi tu tā gribi runāt? tavas mutes vārdi ir kā stiprs vējš, kas greznojās.
3 Iddio pervertirebbe egli il giudicio? L'Onnipotente pervertirebbe egli la giustizia?
Vai Dievs pārgrozītu tiesu, un tas Visuvarenais pārgrozītu taisnību?
4 Se i tuoi figliuoli hanno peccato contro a lui, Egli altresì li ha dati in mano del lor misfatto.
Kad tavi bērni pret Viņu grēkojuši, tad Viņš tos arī nodevis viņu grēku varā.
5 [Ma] quant'è a te, se tu ricerchi Iddio, E chiedi grazia all'Onnipotente;
Bet ja tu pie laika to stipro Dievu meklēsi un no tā Visuvarenā žēlastības lūgsies,
6 Se tu [sei] puro e diritto, Certamente egli si risveglierà di presente in favor tuo, E farà prosperare il tuo giusto abitacolo.
Ja tu šķīsts būsi un taisns, tad Viņš tevi gan uzlūkos un atkal uztaisīs tavas taisnības dzīvokli.
7 E la tua condizione di prima sarà stata piccola, E l'ultima diventerà grandissima.
Un ja tu iesākumā biji sīks, pēcgalā tu būsi ļoti liels.
8 Perciocchè domanda pur le età primiere, E disponti ad informarti da' padri loro;
Jo vaicā jel tiem senajiem, un liec vērā, ko viņu tēvi piedzīvojuši.
9 Imperocchè, quant'è a noi, [siamo sol da] ieri in qua, E non abbiamo intendimento; Perchè i nostri giorni [son] come un'ombra sopra la terra;
Jo mēs esam vakarēji un nezinām nenieka; jo mūsu dienas ir kā ēna virs zemes.
10 Non insegnerannoti essi, [e non] parlerannoti, E non trarranno essi fuori ragionamenti dal cuor loro?
Viņi tevi gan mācīs un tev sacīs un no savas sirds runās.
11 Il giunco sorgerà egli senza pantano? L'erba de' prati crescerà ella senz'acqua?
Vai ašķi aug bez dūņām, vai niedres izaug bez ūdens?
12 E pure, mentre [è] ancor verde, e non [è] ancora segata, Si secca avanti ogni [altra] erba.
Vēl zaļo, netiek plūktas, bet nokalst ātrāki nekā visa cita zāle.
13 Tali [son] le vie di tutti quelli che dimenticano Iddio, E [così] perirà la speranza dell'ipocrita;
Tā iet visiem, kas Dievu aizmirst, un blēža cerība iet bojā,
14 La cui speranza sarà troncata, E la cui confidanza [sarà] una casa di ragnolo.
Viņa drošums iznīkst, un viņa patvērums ir kā zirnekļa tīkls.
15 Egli si appoggerà in su la casa sua, ma quella non istarà ferma; Egli si atterrà ad essa, ma ella non istarà in piè.
Viņš atslienas pie sava nama, bet tas nestāv, viņš gan pie tā turas, bet tas nepastāv.
16 [Egli] è verdeggiante al sole, E i suoi rami si spandono fuori in sul giardino, nel quale è piantato;
Gan viņš ir zaļš, saulei spīdot, un viņa zari izplešas viņa dārzā,
17 Le sue radici s'intralciano presso alla fonte, Egli mira la casa di pietra.
Viņa saknes vijās ap akmeņiem un ķērās pie mūra ēkas.
18 Ma, se alcuno lo manderà in ruina, [divellendolo dal luogo suo], [Questo] lo rinnegherà dicendo: Io non ti vidi [giammai].
Kad viņš to izdeldē no viņa vietas, tad šī viņu aizliedz: Es tevi neesmu redzējusi.
19 Ecco, tale [è] l'allegrezza della sua via, E dalla polvere ne germoglieranno altri.
Redzi, tāds ir viņa ceļa prieks, un no pīšļiem izaug atkal citi.
20 Ecco, Iddio non disdegna l'[uomo] intiero; Ma altresì non presta la mano a' maligni.
Redzi, Dievs neatmet sirdsskaidro, un neņem bezdievīgo pie rokas.
21 Ancora empierà egli la tua bocca di riso, E le tue labbra di giubilo.
Kamēr Viņš tavu muti piepildīs ar smiešanos un tavas lūpas ar gavilēšanu,
22 Quelli che ti odiano saranno vestiti di vergogna; Ma il tabernacolo degli empi non sarà [più].
Tavi ienaidnieki taps apģērbti ar kaunu, un bezdievīgo dzīvokļa vairs nebūs.
